تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869079530
تصوير ثابت تمام خاطرات ملي من هواداران هستند
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۵ فروردين ۱۳۹۴ (۱۲:۴۷ب.ظ)
بيانيه نکونام پس از خداحافظي تصوير ثابت تمام خاطرات ملي من هواداران هستند موج - کاپيتان تيم ملي فوتبال ايران با انتشار بيانيه‌اي به صورت رسمي خداحافظي‌اش از بازي‌هاي ملي را اعلام کرد.
به گزارش خبرگزاري موج، جواد نکونام، کاپيتان تيم ملي فوتبال ايران سه‌شنبه شب بعد از بازي ايران برابر تيم ملي فوتبال سوئد پس از انجام 151 بازي از عرصه ديدارهاي ملي خداحافظي کرد. در اين چارچوب نکونام با انتشار بيانيه‌اي امروز به صورت رسمي خداحافظي‌اش از بازي‌هاي ملي را اعلام کرد.
در بيانيه کاپيتان سابق تيم ملي نوشته است:
پانزده سال پيش در ديداري دوستانه مقابل اکوادر، در اولين بازي ملي براي هشت دقيقه به زمين رفتم تا به زرينچه، مهدوي‌کيا، علي دايي و ديگر همبازيانم ملحق شوم. آن روز بازي پرواز مي‌کردم. پاهايم در آن هشت دقيقه روي زمين نبود. مي‌گفتند پيراهن تيم ملي هزار کيلوگرم است اما من وزن خودم را هم احساس نمي‌کردم. پيراهن تيم ملي بالهايي شده بود که مرا از سطح زمين جدا کرد. بازي را برده بوديم، البته من سهم چنداني در آن پيروزي نداشتم اما آن بازي نقش بزرگي در زندگي من داشت. آن شب وقتي همه اعضاي تيم در رختکن استاديوم کولزيوم رفتند دوش بگيرند، من همچنان مبهوت نشسته بودم. نمي‌خواستم پيراهن تيم ملي را در بياورم. نکند پيراهن را در بياورم و ديگر سعادت پوشيدنش را نداشته باشم!
سفر من با تيم ملي پانزده سال طول کشيد. پيراهن تيم ملي روي تن من ماند. با اين پيراهن کيلومترها دويدم تا اگر لياقتش را داشته باشم، لبخندي روي چهره مردم کشورم بنشانم و با ورزش فوتبال که بهانه‌اي انساني و اخلاقي است، برايشان اندکي هيجان بسازم در کشاکش گرفتاريهاي زندگي. از شب اکوادر تا شب سوئد، در صدها بازي، خاطره‌هاي تلخ و شيريني ساختم که مانند دور تند يک فيلم از مقابل چشمانم مي‌گذرد. شبيه همان سرگيجه خوشايندي است که در نخستين بازي ملي داشتم.
يک تصوير در تمام خاطرات ملي من ثابت است و آنهم حس حضور شما هواداران است. اگر بدانيد چه جايگاهي در فوتبال داريد. بدون شما فوتبال اصلا معنايي ندارد؟ من هيچوقت سرم را جلوي کسي خم نکردم و نمي کنم به غير از شما هواداران چون هر چه دارم از شما بوده و خواهد بود. بعد از باز سوئد احساس کردم که ديگر وقت خداحافظي فرا رسيده و بايد پيراهن مقدس تيم ملي را به بازيکن ديگري بسپارم و بروم. روز اولي که اين پيراهن را به تن کردم، به عشق و شوق شما بود و تا روز آخر هم با همين عشق پيراهن مقدس ايران بزرگ را پوشيدم. خاطره بد زياد داشته ايم، روزها و شب هايي که شما عزيزان هم به خاطر شکست‌ها، کنار ما گريه کرديد. وقتي اين اشک‌ها را ديديم با تمام وجود جنگيديم که روزي لبخند زيبايي هم روي لبان تان بنشانيم. هنوز خاطره شيرين صعود به جام جهاني آلمان و برزيل در خاطر من هست. شب بازي بحرين و آن خوشحالي بي حد و حصر. ما گريه مي کرديم، شما هم اما اين گريه زيباترين لبخند دنيا بود. در اولسان وقتي کره را برديم، احساس کردم سنگين ترين بار تمام عمر، از روي دوشمان برداشته شد و تنها و تنها به شما فکر مي کرديم که در آن فشارهاي اقتصادي و معيشتي دقايقي شاد بوديد و انواع و اقسام مشکلات‌تان را فراموش مي کرديد. امروز بي اندازه خوشحالم که سال‌هاي سال کنارتان بوده‌ام و وقتي با خاطراتي که در کنار هم داشته ايم فکر مي کنم، بغض گلويم را مي فشارد. چطور مي‌توانم تمام روزهايمان را در اين نوشته ها خلاصه کنم؟ فقط مي خواهم به عنوان برادري کوچکتر، از شما بابت شکست‌ها عذرخواهي کنم. مي‌دانم که با شکست‌ها چطور قلب‌تان را شکستيم. شما هيچگاه استحقاق اين شکست‌ها را نداشتيد چون سختکوش ترين و صبورترين مردم دنيا هستيد و به جرات مي‌گويم بهترين هواداران جهان. همه جا کنار ما بوديد و هستيد. به عشق ديدن ما از شهرهاي دور افتاده مي‌آمديد و نمي‌دانم چگونه از شما تشکر کنم جز اينکه بگويم دست تک تک شما را مي بوسم و مي فشارم. جواد نکونام بدون شما هيچ بود و هنوز هم در مقابل بزرگي شما هيچ هستم. مي خواهم به خاطر اشتباهاتي که در داخل يا بيرون زمين فوتبال داشتم از مردم کشورم و همه اهالي فوتبال عذرخواهي کنم. اگر کاري کردم که طرفداران را رنجاند همين جا عذرخواهي مي کنم. هرگز قصد نداشتم کسي را آزار بدهم. در هر بازي تلاش کردم عرق بريزم و براي سربلندي کشورم بجنگم. بازي‌هايي بوده که به خواسته ام نرسيده ام و مي دانم مردم ناراحت شده اند. اما هيچوقت قصور نکردم. هميشه تلاش کردم طوري براي تيم ملي بازي کنم که انگار آخرين بازي ام بوده.
حالا اسم نکونام از پشت پيراهن تيم ملي پاک مي‌شود. بازوبندي که نشانه نمايندگي يک ملت است و به رسم امانت نزد من بود را در مي‌آورم، مي‌بوسم و با اين اميد که امانتدار متعصبي بوده باشم، به تيم ملي ايران برمي‌گردانم. همان کاري که پيش از من، بزرگواراني مانند اميرمسعود برومند، پرويز دهداري، حسن حبيبي، پرويز قليچ‌خاني، علي پروين، مجتبي محرمي، محمد پنجعلي، ناصر حجازي، سيروس قايقران، احمدرضا عابدزاده، علي دايي، مهدي مهدوي کيا، و... انجام دادند.
بايد از تمام مربيانم در تيم ملي هم تشکر کنم، از منصور پورحيدري که اولين مربي ام در تيم ملي بود تا کارلوس کي‌روش که آخرينش بود. از همه همبازي‌هايم در اين سال‌ها و اعضاي کادر فني تيم هاي ملي. تمام پزشک‌ها، تدارکاتچي ها و همه و همه. بايد از خانواده‌ام تشکر ويژه اي کنم که با بود و نبودهايم ساختند. از پدرم و مادرم و برادارنم. همينطور همسرم که هميشه در کنار من بود و هست.
در پايان، با رسانه‌ها هم از همين جا حرفي دارم. مي خواهم از شما رسانه‌ها يک تشکر ويژه کنم چون نقش فوق العاده پررنگي در موفقيت هاي بازيکنان داريد ولي هميشه سهم‌تان بسيار ناچيز است. شما دلسوز بوديد و به شخصه براي خود من شرايطي را فراهم کرديد که بتوانم پيشرفت کنم و به اين دستاوردها برسم.
با مهر، احترام و فروتني – جواد نکونام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
ورزش
پربازدیدترینها