واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: مسالهای دیگر قیاس سینمای ایران با سینمای هالیوود است. قیاسی كه تا صورت میگیرد بحث دستمزدها را اول از همه پیش میكشند. سینمای ایران به هیچ عنوان... شفاف : اعلام رقم دستمزد بازیگران سینما باواکنش های مختلفی در بین بازیگران مسئولان، نمایندگان مجلس و ....رو برو شده است . در جدید ترین واکنش تعدادى از بازیگرانى که نام و رقم دستمزد آنها از طریق رسانه ملى اعلام شده نیز در گفتوگوهایى به ارقام اعلام شده اعتراض داشتند. شهاب حسینی به نوشته حیات نو شهاب حسینى دراین باره گفته است : به شدت رقم دستمزد اعلام شده را تکذیب مىکنم و درست نیست. اگر اعلام این ارقام براساس تحقیقات بوده بهتر مىبود که اسناد آن نیز منتشر مىشد، اگر براساس فرضیات یک نفر صورت گرفته که مایل به ادامه پیدا کردن آن نیستم چون بحثى است براى ایجاد حاشیه بیشتر و به همین دلیل مخالف رسانهاى شدن این قبیل مباحث بوده و هستم و بارها گفتهام که باید کار کارشناسى پیرامون چنین مسائلى صورت بپذیرد و سپس مطرح شود. سیدجواد رضویان رضویان مى گوید: متاسفانه این بزرگواران اطلاعات صحیحى ندارند و بنده از همین طریق تکذیبیه خود را نسبت به رقم دستمزد گفته شده اعلام مىکنم. گوینده این مطالب که بنده اصلا جایگاه ایشان را نمىدانم، بدون هیچگونه سند و مدرکى چنین اتهامى را از طریق تلویزیون به گوش مردم مىرسانند. مى خواهم بدانم که اگر این رقم درست بود ایراد را چه مىدانند وقتى فیلمى با حضور فردى یک میلیارد تومان بفروشد آیا گوینده این مطالب یک سکه هدیه مىدهند؟ یا اینکه اصلا مگر زورى در کار است که تهیهکننده پول پرداخت کند؟ اگر قانونى وجود داشت و ما جز آن عمل مىکردیم جاى نقد وجود داشت اما حالا که سقفى براى دریافت دستمزد وجود ندارد و اگر قانونى باشد ما احترام مىگذاریم. امیدوارم فردى که در تلویزیون این مسائل را عنوان کرده بتواند حداقل یکى از قراردادهاى 60 میلیونى بنده را ارائه کند چون پیگیرى این ماجرا براى نامبردگان کار آسانى است اما پیگیرى نمىکنیم چون ایشان ارزش این صرف انرژى را ندارند و اصل ماجرا عشق من به مردم است این مسائل اهمیت ندارد. رضا شفیعىجم شفیعى جم اعتقاد دارد: به هیچوجه اینطور نبوده که اعلام شده. سینما و جنس کار ما اینگونه است که در بیشتر موارد با تهیهکننده توافق صورت مىپذیرد، رقم قبلى که من دریافت کردم هفت میلیون تومان بوده نه 40 میلیون، بعضى از افراد تلاش کردهاند بازیگر بشنود اما چون مردم انتخابشان نمىکنند و علاقهاى به آنها ندارند به گونه قصد مطرح کردن خود را دارند. مهم این است که مردم جایگاه افراد را در سینما مشخص مىکنند نه اشخاص مردم به ما لطف دارند، دوست دارند و براى این علاقه هزینه مىکنند و بلیط مىخرند و به سینما مىآیند. الناز شاکردوست شاکر دوست مى گوید: اگر رقم اعلام شده هم درست باشد بازیگرى که مالیات پرداخت مىکند چه خلافى را مرتکب شده که باید مورد انتقاد قرار بگیرد؟ من به شخصه با رسانهاى شدن این رقمها که مبناى درستى هم ندارند مخالفم. اصلا کار درستى صورت نگرفته، به این دلیل که به شکل یکجانبه قضاوت کردن در رابطه با درآد افراد بدون بیان سختىهاى کار آنها درست نیست. امیر جعفرى جعفرى هم عنوان مى کند: سوال من این است که آیا آقایان حاضر به بیان میزان دستمزد خودشان از محلهاى گوناگون در تلویزیون هستند که درآمد افراد را در تلویزیون مطرح مىکنند؟ خیلى جاهاى دیگر مانند فوتبال هست که دستمزدها بسیار نجومى است چرا آنجا مورد نقد قرار نمىگیرد، مگر ما بیمه هستیم؟ شما به وزارت کار که بروید متوجه مىشوید بازیگرى را اصلا به عنوان شغل محسوب نمىکند، اگر من از نظر جسمى دچار مشکل شوم و امکان بازى پیدا نکنم چه اتفاقى خواهد افتاد؟ آیا کسى پیگیر مسائل خواهد بود. امیدوارم آقایان مدارک خود را مبنى بر دریافتى بنده ارائه بکنند. مالیاتهای سنگین در انتظار دستمزدها از سویی دیگر علیرضا سجاد پور مدیر کل اداره نظارت وارزشیابی اعلام کرده که از این به بعد تمامی بازیگرانی که دستمزدهای خارج از عرف در یافت می کنند باید مالیاتهای سنگینی بپر دازند . سجاد پور به روز نامه بانی فیلم گفته :در این مورد جهش غیر متعارف دستمزدها قابل اهمیت است که این مسئله باعث نارضایتی دربین دیگر عوامل و بازیگران می شود و باعث شده بعضی از بازیگران از این روش نامتعارف پیروی کرده و آنها هم میزان دستمزدهایشان را بالاببرند . این بالا رفتن هزینه دستمزدها در نهایت باعث می شود که هزینه عمومی تولید یک فیلم هم بالا برود و این مسئله ایست که که با سیاستهای ما برای رونق سینما و فروش فیلمها همخوانی ندارد . سینما جولانگاه مانکن ها از سویی دیگر سید رمضان شجاعی کیاسری عضو کمیسیون فرهنگی و نماینده مردم ساری در گفت وگویی باانتقاد از وضعیت فعلی سینما مدعی شده است: سینمای ایران در حال حاضر جولانگاه مانکن هاست و باید از این وضعیت خارج شود .او گفته که: تیپ، تصویر شکل وقیافه بخشی از جلوه های زیبایی کار است اماهمه کار نیست. کار اساسی و اصیل آن است که بتوانیم نیاز های فرهنگی جامعه را بشناسیم و با زبان زیبای هنر آن را به جامعه برای فرهنگ سازی ارائه دهیم . تلویزیون عامل مهم افزایش دستمزدها همچنین علی معلم مدیر مسئول ماهنامه سینمایی دنیای تصویر در یادداشتی که درروزنامه تهران امروز منتشر کرد دیدگاههای جالبی را دراین زمینه مطرح کرده است . به اعتقاد علی معلم :نكتهای كه در پردازش تلویزیون درباره موضوع عدالت در دستمزد بازیگران سینما به نظر میرسد این است كه خود تلویزیون یكی از عوامل موثر در اخلال دستمزد بازیگران سینماست. فاش كردن رقم قرارداد بازیگران به این شكل باعث از بین رفتن اعتبار سینما میشود. هرچند كه تلویزیون در فیلمها و سریالها و به طور كلی در مجموعههای نمایشی تولیدی خود به ضرب حضور بازیگرانی با دستمزدهایی كه به ایشان پرداخت میكند سبب شده تا قیمتها در سینما هم روند صعودی خود را طی كند و همین بازیگران با دستمزدهای عجیب و غریب به سینما بیایند. بهتر بود تلویزیون جوال دوزی به خود میزد. سینمای ایران هالیوود نیست علی معلم درادامه یادداشته خود افزوده: مسالهای دیگر قیاس سینمای ایران با سینمای هالیوود است. قیاسی كه تا صورت میگیرد بحث دستمزدها را اول از همه پیش میكشند. سینمای ایران به هیچ عنوان به سینمای هالیوود شبیه نیست كه دستمزد بازیگر یك فیلم ایرانی مانند هالیوود 10 برابر عوامل سازنده فیلم باشد. در سینمای داخلی و فروش محدود داخلی اگر 45 فیلم در سال اكران میشود تنها 10 فیلم هستند كه میتوانند به سود واقعی خود بازگردند و به اصل سرمایه خود برسند و بقیه این فیلمها با اما و اگرهای بسیار، اگر بتوانند پخش تلویزیونی بگیرند به نتیجهای در بازگشت سرمایه خود دست پیدا میكنند. در مقایسهای دیگر بین سینمای ایران و هالیوود باید گفت فیلمهای ایرانی در زمان نمایش تا «رامهرمز» و «خوی» هم نمیرسند اما به عنوان مثال فیلم «گلادیاتور» با 6000 نسخه در دنیا اكران شد. مسالهای دیگر معرفی بازیگران ایرانی به عنوان «سوپر استار» است. در حالی كه ما در ایران به هیچ عنوان «سوپر استار» به معنای واقعی نداریم. به بازیگری «سوپر استار» اطلاق میشود كه دست كم در منطقه یا در جهان شناخته شده باشد. به عنوان مثال «شاهرخ خان» یا «امیر خان» در بالیوود از پاكستان شناخته شده هستند تا كانادا. اختلال در فهم اینگونه مفاهیم باعث شده كه مشخص نشود این دستمزدها از كدام محبوبیت و كار سخت مطرح میشود، حتی برخی از این بازیگران چندین پروژه را با هم انجام میدهند و فرصت تفكر و مطالعه بر فعالیت خود را ندارند. هرچند این موضوع در چارچوب سینمای ملی ایران و بازار محدود داخلی قابل بررسی است. به عنوان مثال اگر تولید یك فیلم سینمایی 400 تا 500 میلیون تومان بدون در نظر گرفتن ابعاد تاریخی، اجتماعی و... هزینه دارد دستمزد مجموع بازیگران آن نباید بیش از یك پنجم هزینه تولید باشد. رقمی بین 80 تا 100 میلیون كه بین نقش اول و دوم و نقشهای مكمل تقسیم میشود و از نظر اقتصادی باید قابل اتكا و توجیه باشد. متاسفانه وقتی تلویزیون بازیگران را عادت داده است به رقمهای 40 میلیونی، سینما نمیتواند چنین مبلغی را تامین كند این امر اختلالی را به وجود میآورد كه سطح دریافتی عواملی مانند نویسنده و كارگردان اختلاف فاحشی با بازیگران خواهد داشت. این شرایط و قیاسها با سینمای هالیوود توهماتی ایجاد میكند كه از جنبه اقتصاد صنعتی سینما قابل توجیه نیست. فریاد یا هالیوودبه گفته علی معلم ،در كشور ما اقتصاد سینما دولت محور است. 80 درصد سالنهای سینما در اختیار نهادهای دولتی قرار دارد، نگاتیو و پوزیتیو دست دولت است و برخی در این میان فریاد «یاهالیوود!» سر میدهند و انتظار دارند بازیگر سوار بر رویزرویز به لوكیشن مراجعه كند. از حق و عدالت به دور است كه نویسندهای چهار میلیون دریافت كند و بازیگری 50 میلیون تومان. مناسبات ناسالم و علاقهمندی تلویزیون به افشاگری باعث ایجاد چنین اختلالی است. چرا كسی نمیپرسد «بهرام بیضایی» بعد از چندین سال نوشتن چقدر دستمزد میگیرد؟ یا ناصر تقوایی دستمزدش چقدر است؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 553]