واضح آرشیو وب فارسی:فارس: دانشیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه گیلان:
آغاز زودهنگام تمرینهای تخصصی در ورزش کودکان آسیب است
دانشیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه گیلان گفت: تمرینهای تخصصی زودهنگام برای ورزش کودکان موجب آسیبهای برگشتناپذیر در آنها میشود.

بهمن میرزایی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در رشت با اشاره به چالش تمرین کودکان با وزنه، اظهار کرد: آغاز زودهنگام تمرینهای تخصصی در ورزش کودکان موجب بروز آسیبهای برگشتناپذیری در ورزشکار میشود.
وی درباره مخاطرات تمرین با وزنه در سلامت و توانمندی نوجوانان، افزود: بسیاری از افراد تمرین با وزنه در نوجوانان را موجب ایجاد چالش در رشد آنها میدانند.
دانشیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه گیلان ادامه داد: اگر تمرینهای تخصصی قبل از موعد مقرر آغاز شود آثار سو به دنبال دارد زیرا برای هر کدام از فاکتورهای جسمانی زمان خاصی تعریف شده که اگر در آن زمانهای خاص به فاکتورها پرداخته نشود مشکل ایجاد میشود.
به گفته وی، طبق بررسیها مشخص شده که در ازای هر 100 ساعت تمرین با وزنه میزان آسیب، 12 هزارم است.
میرزایی با بیان اینکه این میزان آسیب میتواند برای یک ورزشکار در ورزشهای فوتبال، راگبی، کشتی و ... نیز ایجاد شود، گفت: پس این تصور اشتباه است که تنها ورزش با وزنه به ورزشکار آسیب میزند و اگر ملاحظات ویژه نباشد هر تمرینی میتواند به بدن ورزشکار آسیب برساند.
استاد دانشگاه گیلان حرکات تمرین با وزنه را کنترل شده دانست و تصریح کرد: در صورت بیتوجهی حتی نوجوانان از ورزشی مانند ژیمناستیک نیز میتوانند آسیب ببینند.
وی اضافه کرد: در هر پشتکوارو که ژیمناستیک کار میزند چند برابر وزن خود موقع فرود آمدن به پاها فشار میکند که در صورت نداشتن دقت و مهارت فرد دچار آسیب میشود.
میرزایی با بیان اینکه نوجوان پسر در سن 14 سالگی در حال گذراندن جهش رشد دوره نوجوانی است، ادامه داد: از 16 سالگی به بالا بهترین سن برای آغاز ورزش با وزنه در پسران است.
به گفته وی، در سن مذکور بین یک تا 1.5 سال از دوره جهش رشد گذشته و میتوان تمرین با وزنه را در نوجوانان آغاز کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان اظهار کرد: برای اینکه یک ورزشکار به نخبگی برسد باید 10 هزار ساعت تمرین مفید انجام دهد و این یعنی اینکه اگر روزی سه ساعت تمرین کند بین 8 تا 10 سال طول میکشد.
وی با بیان اینکه ما از نوجوان انتظار نداریم که در نوجوانی به اوج رشته ورزشی خود برسد، یادآور شد: باید در این راستا فاکتورهای آمادگی جسمانی بررسی شود.
میرزایی سن 6 تا 10 سالگی را بهترین سن برای انعطافپذیری، 9 تا 12 سالگی بهترین سن برای آموزش فنون، 13 تا 16 بهترین سن برای استقامت و 16 تا 19 سالگی نیز بهترین سن برای قدرت و شتاب عنوان کرد.
وی با اشاره به اینکه برنامهریزی ورزشی برای کودکان باید یک روز درمیان یا حداقل دو روز در هفته باشد، خاطرنشان کرد: توجه به انجام تمرینات گرم و سرد کردن و داشتن برنامهریزی برای همه سنین ورزشکاران مهم است.
این استاد دانشگاه گیلان تصریح کرد: نوجوانان برای کار با وزنه باید از وزنههای سبک آغاز کرده و ملاحظات ایمنی را رعایت کنند.
وی تمرین صرف با وزنه را در رشد اندام تاثیرگذار ندانست و گفت: باید در کنار تمرین با وزنه به ورزشهای هوازی نیز توجه شود.
میرزایی به نوجوانان توصیه کرد تا در هنگام ورزش و تمرین با وزنه از رقابت با یکدیگر در بلند کردن وزنههای سنگینتر خودداری کنند زیرا هر کس باید وضعیت جسمانی خود را در این راستا ملاک قرار دهد.
انتهای پیام/ 84002/ل40
93/12/08 - 11:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]