تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867133075
کودک و ابراز تنفر
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: «ازت بدم میآد» نخستین چیزی است که کودکان وقتی از والدین خود ناراحت هستند، بر زبان میآورند.اما نحوه برخورد با چنین رفتاری باید چگونه باشد؟ ▪ یاد بگیرید در برخورد با کودکانتان خونسرد باشید.هرگز نخستین باری را که پسر ۶ ساله ام به خاطر نخریدن اسباب بازی مورد علاقه اش سر من فریاد کشید و با عصبانیت گفت: «مامان ازت بدم میآد»، فراموش نمی‌کنم. در آن لحظه ترکیبی از احساسات و عواطف به مغزم هجوم آورد؛ قسمتی از وجودم مستعد خنده بود، زیرا می‌دانستم به درستی معنی حرف خود را نمی‌داند، فقط این کلمات را از دوستانش شنیده و طوطی وار یاد گرفته است، اما بخشی از وجودم ناراحت و غمگین بود. با خود فکر می‌کردم پسرم که عاشقش هستم و زحمت زیادی برایش کشیده ام، چگونه میتواند از من نفرت داشته باشد. در همین زمان هم با خود فکر کردم چقدر شجاع است که مقابل مادر قدرتمند خود ایستاده و با کمال شجاعت به او اعلام می‌کند که مراحلی از رشد را گذرانده و در کمال احساس امنیت میتواند میزان خشم خود را نشان دهد و بگوید که از من متنفر است؛ کاری که من در کودکی هرگز نتوانستم انجام دهم. «ازت بدم میآد» نخستین چیزی است که کودکان وقتی از والدین خود ناراحت هستند، بر زبان میآورند. اکثر والدین از کودکان ۵ تا ۱۳ ساله جملاتی مانند: «تو همیشه مخالفت می‌کنی»، «پدر (یا مادر) از تو مهربان تر است» و یا «تو خیلی بی انصافی» را از کودکان خود می‌شنوند و بدترین حالت در سنین بالاتر اتفاق می‌افتد، وقتی که نوجوانان یا جوانان با پدر و مادر مشاجره و جر و بحث میکنند و گاهی اوقات نیز واژه‌های مخرب یا تمسخرآمیزی به کار می‌برند. ▪ واکنش شدید و بیش از حد نشان ندهید: همه ما می‌دانیم که عکس العمل نشان ندادن در مقابل چنین رفتار و گفتاری کار مشکل و سختی است. بهترین راه برای جلوگیری از بروز خشم، کشیدن چند نفس عمیق است، بنابراین به جای این که عصبانیت خود را نشان دهید، ۲ یا چند نفس عمیق بکشید و هرگز اجازه ندهید که بروز خشم موجب ایجاد مشاجره میان شما و فرزندتان شود. به جای فکر کردن به کلمات گفته شده، روی احساسات قلبی خود تمرکز کنید و سعی کنید خونسرد باشید.من همیشه در چنین مواقعی به پسرم می‌گویم: «می‌دانم که از دست من عصبانی هستی، اما می‌توانیم در مورد این مسأله با هم صحبت کنیم ولی هم اکنون وقت آن نیست. می‌توانیم تا زمانی که تو کمی‌آرام تر شوی صبر کنیم.» برای کودکان درک احساس و عواطفشان اهمیت فوق العاده ای دارد و از این که والدین احساسات آنها را نادیده بگیرند، ناراحت می‌شوند. گاهی اوقات لازم است فقط وانمود کنید که حالت آنها را درک می‌کنید. ▪ کمی‌زمان به خود و کودکتان بدهید: زمان ادامه دادن به بحث بسیار مهم است. لازم نیست خیلی منتظر شوید، فقط سعی کنید بفهمید چقدر طول می‌کشد تا عصبانیت کودک شما کاهش پیدا کند و به حالت طبیعی بازگردد. برای مثال شیلا می‌گوید: پسر ۸ ساله من وقتی ناراحت میشود، خود را در اتاق حبس می‌کند و ساکت می‌ماند، ولی به محض این که متوجه صدای بالا کشیدن بینی اش شوم، می‌فهمم که به من نیاز دارد و عصبانیتش فروکش کرده است. زمانی که می‌خواهید در رابطه با این اتفاقات با کودک خود صحبت کنید، احساسات و افکار شخصی را فراموش کنید و سعی کنید به بعد واقعی و حقیقی مسأله نگاه کنید. حتی گاهی لازم است فقط شنونده باشید. مادر مارتا، ۱۱ ساله، می‌گوید: وقتی می‌خواهم با دخترم در مورد موضوعی که موجب عصبانیت او شده صحبت کنم، بیشتر سعی می‌کنم خونسردی خود را حفظ کنم و اصلاً حالت دفاعی به خود نمی‌گیرم. فقط سرم را تکان می‌دهم و سعی می‌کنم از دیدگاه او به مسائل نگاه کنم و اشتباه خودم را بفهمم. اگر هم مقصر نبودم دیدگاه و نقطه نظر خود را بعداً و در زمان مناسب تر برایش توضیح می‌دهم. ▪ نظر بچه‌ها را بپرسید و از ایده‌هایشان مطلع شوید: از کودک خود سؤال کنید که نظرش در مورد بهتر شدن شرایط و جلوگیری از دعوای دوباره چیست از او راه حل بخواهید و با واداشتن او به فکر، او را نیز در جایگاه محاکمه قرار دهید. با این کار نه تنها کودک شما فکر می‌کند که برای او ارزش خاصی قائل شده اید و به نظراتش احترام گذاشته اید، بلکه با خود و افکارش جدالی خواهد کرد تا احساس بهتری پیدا کند. ▪ دوست داشتن شان را به آنها یادآوری کنید: به کودکان خود نشان دهید که حتی اگر هم از دست آنها عصبانی و ناراحت باشید، باز هم آنها را دوست دارید و ناراحتی شما خیلی طول نخواهد کشید. مارگارت می‌گوید: «وقتی پسران من کوچک بودند و من با آنها دعوا می‌کردم یا مرا ناراحت می‌کردند، به آنها می‌گفتم: با وجود این که از دست شما عصبانی هستم اما هنوز دوستتان دارم و این حرف من موجب می‌شد تا هر وقت که آنها نیز از دست من عصبانی بودند، همین جمله را تکرار کنند.» کودکان در هر سنی نیاز دارند که بدانند، زمانی که توفان خشم فرومی‌نشیند یا کاهش پیدا می‌کند، خود را دوباره در یک پناهگاه امن و دوست داشتنی خواهند دید. جایی که دوست داشته می‌شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 632]
-
گوناگون
پربازدیدترینها