تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833859874
- آلمان و اتریش، الگوی روابط ایران و تاجیکستان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آلمان و اتریش، الگوی روابط ایران و تاجیکستان تهران – ایرنا – نادیده گرفتن تفاوت ها و تاکید بر اشتراکات فرهنگی، بنیاد روابط راهبردی میان آلمان و اتریش را شکل می دهد که این الگو، می تواند در روابط ایران و تاجیکستان نیز به کار گرفته شود.
مولفه های فراوانی در همکاری های راهبردی و ایجاد اتحاد میان کشورهای مختلف، نقش دارند: از همسایگی تا زمینه های مشترک اقتصادی و سیاسی. زبان رسمی مشترک، یکی از مولفه هایی است که اتفاقا از وزن فراوانی برخوردار است و مستحکم ترین روابط را میان کشورها شکل می دهد.
ایالات متحده آمریکا از شمال با کشور 25 میلیون نفری کانادا و از جنوب با کشور 122 میلیون نفری مکزیک هم مرز است، اما شریک اول تجاری آمریکا، کانادا است و نه مکزیک. در روابط آمریکا و کانادا، مولفه زبان رسمی، اثر بنیادین دارد.
در قاره اروپا نیز "بریتانیا" تنها کشور اروپایی است که حاضر است در هر شرایطی، خلاف سیاست های اتحادیه اروپا و هماهنگ با ایالات متحده عمل کند.
همچنین هیچ کشوری در آسیا و اقیانوسیه به اندازه استرالیا با سیاست های آمریکا و انگلیس هماهنگ نیست.
روابط کشورهای انگلیسی زبان تنها به تجارت و سیاست محدود نیست؛ بلکه این کشورها در زمینه های فرهنگی نیز روابط بسیار نزدیکی دارند. تنها برای یک نمونه، مالک شبکه فاکس نیوز، پربیننده ترین شبکه خبری آمریکا و نیز روزنامه وال استریت ژورنال، پرشمارگان ترین روزنامه آمریکا، یک استرالیایی است. همچنین بسیاری از مجریان شبکه سی ان ان آمریکا، بریتانیایی هستند و به گویش بریتانیایی سخن می گویند.
روابط آلمان و اتریش، نمونه ای دیگر از تاثیر مولفه زبان رسمی بر روابط کشورها به حساب می آید. در این مقاله، ابتدا جنبه های روابط آلمان و اتریش را به عنوان یک الگو بررسی می کنیم و سپس روابط ایران و تاجیکستان را با نیم نگاهی به این الگو مورد توجه قرار می دهیم.
<p><b>⇐ الگوی روابط آلمان و اتریش</b>
اتریش و آلمان تنها کشورهای جهان هستند که اکثریت مطلق شهروندانشان به زبان آلمانی سخن می گویند. همین عامل سبب شده است که دو کشور یادشده، به متحدان راهبردی یکدیگر تبدیل شوند.
اتریش از شمال با آلمان و از جنوب با ایتالیا هم مرز است، اما تفاوتِ حجمِ بازرگانیِ این کشور با همسایگان شمالی و جنوبی اش، گویای تاثیر زبان بر روابط خارجی است: در سال 2013 میلادی، 40.39 درصد از کل واردات اتریش از آلمان و 29.31 درصد از کل صادراتش به آلمان بود؛ در حالی که این آمار در مورد واردات و صادرات با ایتالیا به عنوان دومین شریک تجاری اتریش، تنها 6.13 و 6.25 درصد بوده است.
آلمان و اتریش، همچنین در بسیاری از تصمیم گیری های بین المللی و تصمیم سازی ها در سطح اتحادیه اروپا، از یکدیگر پشتیبانی می کنند.
در روابط آلمان و اتریش، ارتباطات فرهنگی، زمینه را برای اعتماد متقابل و احساس همبستگی میان دو ملت فراهم می کند. دانشجویان آلمانی و اتریشی در دانشگاه های دو کشور، از امکانات و پشتیبانی های یکسان با شهروندان کشور میزبان برخوردار هستند. وین و برلین همچنین در 13 ژوئن 2002، قراردادی امضا کردند که بر اساس آن، دو کشور مدارک علمی صادرشده از آموزشگاه های یکدیگر را به رسمیت می شناسند. در نتیجه این پیش بینی ها، هر سال، هزاران دانشجوی اتریشی و آلمانی در کشورهای یکدیگر به تحصیل مشغول می شوند.
ناشران آلمانی، چاپ بسیاری از کتاب های نویسندگان اتریشی را برعهده دارند و دو کشور، بازارهای مشترک کتاب برپا می کنند.
افزون بر این، ارکسترها و خوانندگان آلمانی و اتریشی در کشورهای یکدیگر به طور منظم و به مناسبت های گوناگون، به اجرای برنامه می پردازند.
«انجمن فرهنگی اتریش و آلمان» در سه شهر وین، لینتس و گراتسِ اتریش شعبه دارد و «باشگاه واینر گوته» نیز با همکاری و پشتیبانی سفارت آلمان در وین فعالیت می کند.
آلمان و اتریش یک شبکه مشترک تلویزیونی به نام 3sat نیز دارند که هم به گویش استاندارد آلمانی و هم به گویش اتریشی برنامه پخش می کند و مخاطبش آلمانی زبانانِ آلمان، اتریش، بلژیک و سوییس هستند. این شبکه با محوریت فرهنگ و سرگرمی فعالیت می کند و به صورت رایگان در اختیار شهروندان کشورهای یادشده قرار دارد.
آلمان و اتریش همچنین روی شبکه هنری Arte سرمایه گذاری کرده اند تا این شبکه افزون بر فرانسوی، به زبان آلمانی هم پخش شود و طبعا به مسایل فرهنگی و هنری آلمانی زبانان نیز بپردازد.
صنعت گردشگری نیز یکی دیگر از جنبه های همکاری میان آلمان و اتریش است. آلمان اصلی ترین مقصد گردشگری برای مسافران اتریشی به حساب می آید و بیش از 60 درصد از کل گردشگران خارجی در اتریش نیز از آلمان وارد این کشور می شوند.
⇐ مولفه هایی که اثر ندارند
زبان آلمانی، در تلفظ، در واژگان و در دستورِ زبان، با زبان اتریشی تفاوت هایی دارد و همان طور که اگر کسی زبان انگلیسی آموخته باشد، به سرعت می تواند انگلیسی بریتانیایی را از انگلیسی آمریکایی تشخیص دهد، وضعیت در مورد آلمانیِ آلمان و آلمانیِ اتریش نیز به همین صورت است.
آلمانی ها به طور کلی جامعه ای ثروتمندتر، مدرن تر و البته خشک تر از اتریش دارند. گردشگران خارجی، معمولا جامعه اتریش را مهمان نوازتر و معاشرتی تر از آلمان می یابند.
اکثریت مطلق شهروندان اتریش، مذهب کاتولیک دارند و پروتستان ها کمتر از 5 درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. برعکس، در آلمان شمار پروتستان ها و کاتولیک ها برابر است و در برخی مناطق، حتی پروتستان ها اکثریت دارند.
اما این تفاوت ها، دقیقا مولفه هایی است که در روابط میان آلمان و اتریش نادیده گرفته می شوند. وین و برلین، روابط فرهنگیِ خود را بر مبنای اشتراکات فرهنگی و روابط سیاسی و اقتصادی شان را بر مبنای ارتباطات فرهنگی میان دو ملت بنیان گذاشته اند.
<p><b>⇐ روابط ایران و تاجیکستان</b>
تاجیک ها خود را ایرانی تبار می دانند و اغلب نیز بر این تاکید دارند. به هیچ روی، اتفاقی نیست که پرچم کشور تاجیکستان و پرچم اقلیم کردستان عراق، سبز و سفید و قرمز انتخاب شده است؛ دقیقا به همان دلیلی که "هلال و ستاره ها" در پرچم های ترکیه، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، ازبکستان و قزاقستان نیز اتفاقی نیست.
پرچم تاجیکستان:
<img src="http://217.25.57.35/NewsMedia/Photo/Smal_Pic/2015/2/22/img635602458847898750.jpg" alt="some_text">
پرچم اقلیم کردستان عراق:
<img src="http://217.25.57.35/NewsMedia/Photo/Smal_Pic/2015/2/22/img635602458970711250.jpg" alt="some_text">
این تعلق خاطر تاجیکان به ایران را می توان در نامگذاری خیابان های دوشنبه، پایتخت تاجیکستان نیز مشاهده کرد. نامِ بسیاری از مشاهیر ایران، مانند حافظ، سعدی، رودکی، فردوسی، ابن سینا، نظامی گنجوی، باربد (آهنگساز ساسانی)، امیر اسماعیل سامانی و حتی نام شهرهای تهران و شیراز بر خیابان های دوشنبه نهاده شده است. اصولا یکی از پرسش های اساسی در ذهن نگارنده، به عنوان شهروند تهرانی، این است که چرا نباید متقابلا، اسم برخی خیابان ها در تهران، به نام بزرگان فرهنگ و ادب تاجیکستان انتخاب شود یا اگر در دوشنبه خیابان تهران داریم، چرا در تهران خیابان دوشنبه نداشته باشیم؟
امامعلی رحمان، رییس جمهوری کنونی تاجیکستان، از کسانی است که به فرهنگ تاریخیِ «ایران بزرگ» بسیار بها می دهد و از هر کوششی که به نزدیک شدن کشورهای حوزه ایرانِ بزرگ کمک کند، استقبال می کند. مسلما این رویکرد فرهنگی، در تصمیم گیری های سیاسی نیز خود را نشان می دهد. مصاحبه امامعلی رحمان با شبکه اروپاییِ یورو نیوز در فروردین 1391 نمونه ای از این اثرگذاری است. مصاحبه یادشده، زمانی انجام شد که اعضای شورای امنیت بر سر تحریم های ایران به اجماع رسیده بودند. رحمان در مصاحبه ای که پیوند آن (1) در زیر مقاله آمده است، در پاسخ به پرسشی درباره اثر تحریم ها بر روابط تهران و دوشنبه، پیش از هر چیز می گوید: با اطلاعاتی که ما داریم، جمهوری اسلامی ایران به دنبال ساخت سلاح اتمی نیست و هرگونه اختلافی در زمینه برنامه های هسته ای ایران، باید با گفت و گو و از راه دیپلماسی حل شود. وی سپس تاکید می کند که نه تنها تاجیکستان، بلکه اتحادیه اروپا و ژاپن هم از تحریم های ایران زیان خواهند دید.
این میزان صراحت گفتار در حمایت از یک کشور خارجی را تنها می توان از زبان مقام های یک کشور دوست و یک شریک راهبردی شنید.
مسلما در هر جامعه ای، اختلاف نظر وجود دارد. در تاجیکستان نیز گروه هایی هستند که شاید به اندازه حزب حاکم، به روابط حسنه با ایران بها ندهند. اینجاست که ضرورت تلاش دولت های ایران و تاجیکستان برای داد و ستدهای فرهنگی، هنری و دانشگاهی میان دو کشور، آشکار می شود. ایران و تاجیکستان باید پایه های روابط خویش را چنان استوار بنا کنند که آمدن و رفتنِ دولت ها تاثیری روی دوستی و اتحادشان نگذارد.
با نگاهی به روابط آلمان و اتریش، می توان کلید این بنای استوار را کشف کرد. آلمانی ها و اتریشی ها، تفاوت های موجود در جوامع خود را به رسمیت شناخته اند و هرگز نکوشیده اند که این تفاوت ها را از بین ببرند یا جامعه ای یکدست بسازند. برعکس، وین و برلین، تفاوت های فرهنگیِ خود که بالاتر بدان اشاره شد را به عنوان "مولفه های بی اثر" در روابط خویش تعریف کرده اند و کوشیده اند که همانندی های فرهنگی شان را تقویت کنند.
در روابط ایران و تاجیکستان نیز، شاید تفاوت خط نوشتاری، مانعی در برابر گسترش همکاری های انتشاراتی و دانشگاهی باشد، اما حتی در همین حوزه نیز نخبگان می توانند زمینه هایی برای همکاری بیابند.
در زمینه هنری، کافی است دو طرف عزم کنند که اشتراکات هنری شان را برجسته کنند. خوانندگان مرد تاجیکستان به سادگی می توانند با رعایت قوانین ایران در کشورمان کنسرت برگزارکنند و قطعا چنین کنسرت هایی اگر به صورت حرفه ای برگزار شود، از سوی مخاطبان ایرانی استقبال خواهد شد. در سال های گذشته، نوازندگان خارجی، از جمله اعضای ارکستر سمفونی ارمنستان در ایران برنامه اجرا کرده اند. ایران و تاجیکستان نیز حتما می توانند روابطشان را در این حوزه گسترش دهند.
همچنین راه اندازی شبکه تلویزیونی مشترک که چند سال پیش نیز زمزمه هایش به گوش رسید، می تواند در این زمینه راهگشا باشد.
دوستی تاریخی با کشورهای ترک زبانِ منطقه، یکی دیگر از زمینه های همکاری میان ایران و تاجیکستان را فراهم می کند. تاجیک ها تقریبا به جز ازبکستان، با همه کشورهای ترک زبان، روابط نزدیکی دارند. همین کشورهای ترک زبان، دوستان تاریخی و متحدان بالقوه ایران نیز هستند. ضمن اینکه به لحاظ تاریخی و فرهنگی، هیچ کشوری در جهان به اندازه ایران صلاحیت میانجی گری برای بهبود روابط میان ازبکستان و تاجیکستان را ندارد. نزدیکی تاریخی ایران و ازبکستان را نه تنها در شهرهای سمرقند و بخارا و خوارزم، بلکه روی اسکناس های این کشور نیز می توان دید:
<img src="http://217.25.57.35/NewsMedia/Photo/Smal_Pic/2015/2/22/img635602459345086250.jpg" alt="some_text">
<img src="http://217.25.57.35/NewsMedia/Photo/Smal_Pic/2015/2/22/img635602459480711250.jpg" alt="some_text">
در سال 2012، بیش از 40 درصد از کل صادرات تاجیکستان وارد ترکیه شد و ایران با حدود 10 درصد، جایگاه سوم را داشت. در همین سال، ایران هفتمین صادرکننده کالا به تاجیکستان بود و پس از روسیه، قزاقستان، چین، لیتوانی، قرقیزستان و ترکیه قرار گرفت.
پس از برداشته شدن تحریم های غیرقانونی علیه ایران، به نظر می رسد در ارتباط با تاجیکستان، باید گسترش همکاری های اقتصادی و فرهنگی را به صورت همزمان دنبال کنیم.
(1) https://www.youtube.com/watch?v=szMahcaL8QY
زمان رضاخانی
آساق2**9163 **1446
04/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها