واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: درخشش لژیونرهای چشم بادامی در اروپا و جای خالی بازیکنان ایرانی تهران - ایرنا - فوتبال باشگاهی اروپا این روزها درحالی شاهد درخشش لژیونرهای چشم بادامی است که بازیکنان ایرانی خارج از کشور به غیر مواردی خاص، تاثیری گذاری چندانی در تیم های خود ندارند.
به گزارش ایرنا، اواخر دهه 90 میلادی و ابتدای قرن بیست و یکم برای علاقمندان به فوتبال ایران جذاب و فراموش نشدنی بود چرا که آنها روزشماری می کردند تا روزهای ابتدایی هفته هنرنمایی بازیکنان ایرانی را در بوندسلیگا تماشا کنند، درخششی که حتی با ساق های توانمند علی دایی و مهدی مهدوی کیا به لیگ قهرمانان اروپا رسید.
علی دایی پس از عملکرد خوب درتیم ملی وپرسپولیس به السد قطر رفت و پس از مدت کوتاهی همراه با کریم باقری بار سفر به آرمینیابیلفیلد را بست تا توان فوتبال ایران را همراه با یار دیرینه اش در سرزمین ژرمن ها به نمایش بگذارد.
هنرنمایی بهترین گلزن جهان در عرصه ملی، در بوندسلیگا به آرمینیا بیلفیلد منتهی نشد و او با پیران بایرن مونیخ به قهرمانی بوندسلیگا رسید و در لیگ قهرمانان اروپا نیز به نایب قهرمانی دست یافت.
علی دایی سپس پایتخت نشین شد تا در هرتابرلین کم نظیرترین بازیهای دوران حرفه ای خود را به نمایش بگذارد. گلزنی های متعدد در لیگ تنها چشمه ای از هنر علی دایی بود چراکه مدافعان بزرگ جهان که آن زمان در چلسی و آث میلان حضور داشتند به احترام علی دایی کلاه خود را از سربرداشتند.
مهدی مهدوی کیا یکی دیگر از بهترین لژیونرهای تاریخ فوتبال ایران و شاید آسیا باشد که در 19 سالگی به بوخوم رفت و سپس راه بندرهامبورگ را در پیش گرفت تا موشک فوتبال ایران به یکی از محبوب ترین بازیکنان هامبورگ تبدیل شود.
بازیهای درخشان در بوندسلیگا و عملکرد تحسین برانگیز مقابل یوونتوس در لیگ قهرمانان اروپا، مهدوی کیا را به چهره ای محبوب تبدیل کرد. او در دیدار با بانوی پیرتورین که با تساوی 4 بر 4 همراه شد، یک گل به بوفون زد، یک گل ساخت و پنالتی هم گرفت تا شبی فراموش نشدنی را رقم بزند.
خدادادعزیزی در کلن، وحید هاشمیان در هامبورگ، بوخوم و بایرن مونیخ، کریم باقری در آرمینیا بیلفیلد و چارلتون انگلیس، مهرداد میناوند در اشتوم گراتس اتریش در آنروزها می درخشیدند.
درحالی که آسیایی شرقی ها فقط هیده توشی ناکاتا از ژاپن را در لیگ ایتالیا به عنوان لژیونر تاثیرگذار داشتند.
نمایش فراموش نشدنی تیم مل فوتبال ایران در جام ملت های آسیا 1996 و جام جهانی 1998 فرانسه یکی از مهمترین عواملی بود که فوتبالیست های ایران را به سوی لیگ های قاره سبز سوق می داد.
حتی پس از جام جهانی 2006 آلمان هم فوتبال ایران صاحب لژیونرهای موفقی شد، علی کریمی، جواد نکونام، مسعود شجاعی و آندرانیک تیموریان راهی بایرن مونیخ، اوساسونا و بولتون شدند تا راه قبلی ها را ادامه دهند.
حال آنروزها به خاطره ای برای علاقمندان به فوتبال ایران تبدیل شده است، چراکه هم اکنون بازیکنان ایرانی شاغل در خارج از کشور یا در باشگاه های کم نام و نشان بازی می کنند و یا تاثیرچندانی در تیم های خود ندارند و پس از یک فصل درهای خروجی باشگاه به آنان نشان داده می شود.
حالا کریم انصاری فرد که زمانی جانشین علی دایی معرفی می شد حتی روی نیمکت اوساسونا هم جایی ندارد، مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد خیلی محترمانه از باشگاه های اروپایی کنار گذاشته شدند و حتی برخی از آنان در لیگ های عربی نیز از لیست بیرون گذاشته می شوند.
داشته های فوتبال ایران در لیگ های سطح پایین عربی روزگار می گذرانند و تنها سردار آزمون، علیرضا جهانبخش و علیرضا حقیقی هستند که در باشگاه های درجه چندم اروپایی مهره های نسبتا تاثیرگذاری هستند.
دلیل این مساله را به خوبی می توان دریافت. وقتی لیگ برتر ایران در سطح بسیار پایینی برگزار می شود و تیم ملی ایران در جام های معتبر عملکرد خوبی نداشته و نتیجه نمی گیرد به طور طبیعی باشگاه های معتبر توجهی به بازیکنان یک تیم شکست خورده ندارند.
روزگار برای فوتبال ایرن نسبت به کشورهای آسیایی شرقی عوض شده و حالا ما هستیم که باید هر روز شاهد عملکرد درخشان لژیونرهای حریفان آسیایی خود در فوتبال اروپا باشیم.
کیسوکه هوندا شماره 10 آث میلان را برتن دارد وهمه کاره روسونری تلقی می شود. کاگاوا در جمع طلایی پوشان بروسیادورتموند ازجایگاه ویژه ای برخوردار است.
یوچیدا، جناح راست خط دفاعی شالکه را به انحصار خود درآورده، ساکای دیگر مدافع ژاپنی نیز در اشتوتگارت نفر فیکس محسوب می شود. سونگ یونگ کی هافبک کره ای رهبر خطر میانی سوانسی انگلیس است.
ناگاتومو یکی از عناصر اصلی اینترمیلان در فصل های اخیر است، سونگ میون هین کره ای در خط حمله لورکوزن آتش بازی می کند و اوکازاکی ژاپنی مهاجم اصلی آگزبورگ محسوب می شود که شگفتی ساز فصل اخیر بوندسلیگا است.
تفاوت لیگ های حرفه ای ژاپن و کره جنوبی با لیگ بی کیفیت ایران و عملکرد خوب تیم های ملی این کشورها در قیاس با تیم تدافعی ایران که هدفش درهر دیداری نباختن است، روزگار تلخی را برای لژیونرهای ایرانی رقم زده تا آنان شاهد درخشش رقبای هم قاره ای در سطح اول فوتبال اروپا باشند و خودشان در لیگ های عربی توپ بزنند.
از : امیرمیرزاییان
ورزشی(5)**3783**1590
03/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]