واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
فرزاد حسنی: عجیب نیست پسر 15 ساله داشته باشم!
«فرزاد حسنی» به واسطه بازی در سریال «سال های ابری سکوتش را شکسته است و پرده از راز موفقیت بازی اش در این اثر برداشته، او در این سریال بازی متفاوتی را به نماش گذاشته و دلیل این موفقیت را دوری از حاشیه می داند.
مجله خانواده سبز - نگار حسینی: «فرزاد حسنی» به واسطه بازی در سریال «سال های ابری سکوتش را شکسته است و پرده از راز موفقیت بازی اش در این اثر برداشته، او در این سریال بازی متفاوتی را به نماش گذاشته و دلیل این موفقیت را دوری از حاشیه می داند، او می گوید: در یک مقطع زمانی که حاشیه به واسطه زندگی شخصی اش برای او پیش آمده بود، ترجیح داد خودش را در فضای ایزوله قرار دهد و از این حاشیه ها مصون بماند، مصاحبه ما را با فرزاد حسنی بخوانید.
گریم در این سریال به من کمک زیادی کرد
خوشبختانه گریم این کار، توانست در رسیدن من به «فرهاد پوردلجو» کمک زیادی کند و این امکان را در اختیار من قرار داد که راحت تر به این نقش برسم. گریمور این کار با دقت زیادی، روی جزییات نحوه طراحی گریم این کاراکتر کار کرده بود و برای ایجاد هر خطش روی صورت، میزان سفیدی و استفاده از ته ریش، دلایل درست و منطقی داشت. در کنار گریم خوب، طراحی لباس هم به من کمک زیادی کرد چرا که طراح لباس با تیزهوشی به سمت لباس هایی رفت که مناسب و برازنده این نقش بود.
پدرشدن در سن و سال من عجیب نیست
من سی و هفت سالم است و از نظر سنی، چندان عجیب نیست که یک پسر پانزده ساله داشته باشم. از طرفی من همیشه ارتباط خوبی با بچه ها برقرار کرده ام و در فیلم و سریال های مختلف تجربه پدرشدن را داشتم. حال در این سریال با توجه به شرایطی که وجود داشت نقش پدری را بازی می کنم که فرزند پانزده ساله دارد و این موضوع برای خودم در این کار بسیار خوشایند بود.
سختی های شهرت
«آل پاچینو» جمله معروفی دارد که در آن می گوید: «هرچقدر مردم، بازیگران را بیشتر بشناسند، سخت تر او را باور می کنند.» به همین خاطر او همیشه از مصاحبه و دیده شدن فارغ از نقش هایش پرهیز می کند. چرا که می خواهد، مخاطبان آل پاچینو واقعی را کمتر بشناسند و بیشتر درگیر نقش هایش شوند. این مسائل، در ابعاد کمتر پیرامون سایر بازیگرها هم وجود دارد. چون برای مخاطبان وجه «فرزاد حسنی» مجری پررنگ تر است و راه سخت تری را نسبت به سایر بازیگرها دارم تا بتوانم یک نقش را باورپذیر ایفا کنم. اما خوشحالم تا اینجای کار مخاطبان با این نقش ارتباط برقرار کرده اند و وجه فرزادحسنی در ذهن آنها کمرنگ تر شده است.
از طرفی ما پیش تولید طولانی داشتیم و همین موضوع باعث شده بود که بتوانیم در مورد همه این جزئیات فکر کنیم. سعی ام بر این بود که روی صدا و نحوه ادای کلماتم تغییراتی را ایجاد کنم و با صدای همیشگی ام در این نقش حرف نزنم.
بداهه گویی نداشتم
بسیاری این تصور را دارند که من به خاطر تجربه اجرایم حتما در ایفای نقش هایم بداهه گویی دارم به ویژه این که بعد از پخش سریال «مسیر انحرافی» این موضوع شدت بیشتری پیدا کرد، در حالی که در این سریال ما کاملا به فیلمنامه و دیالوگ هایی که در آن نوشته شده بود وفادار بودیم. هرچند که پیش از شروع فیلمبرداری در مورد نحوه صحبت کردن این کاراکتر با «خسرو نقیبی» فیلم نامه نویس و «مهدی کرم پور» صحبت های طولانی انجام دادیم و سعی کردیم دیالوگ ها را به نوعی از فیلتر «پوردلجو» رد کنیم اما پس از این که به این اتفاق نظر رسیدیم، در حین فیلمبرداری حتی یک خط دیالوگ را تغییر ندادیم و سعی کردیم به اصل آن وفادار باشیم.
با این سریال فرزاد حسنی را فراموش کردند
وقتی در فیلم و یا سریالی بازی می کنم، مخاطب، زمانی که من را در کوچه و خیابان می بیند، من را با اسم نقشم مورد خطاب قرار می دهد و فرزاد حسنی را فراموش می کند. اما نکته جالب اینجاست؛ بعد از بازی در این سریال وقتی به جایی می رفتم بیشتر مخاطبان من را «پوردلجو» صدا می کردند و این موضوع بعد از سال ها برایم حس خوشایندی داشت و نشان می داد که مخاطب با این نقش، کاملا ارتباط برقرار کرده است.
اجازه نداد خبرهای حاشیه ای به گوشم برسد
برای رسیدن به این نقش، «مهدی کرم پور» به من کمک زیادی کرد، به ویژه که در آن مقطع زمانی به لحاظ روحی در شرایط خوبی قرار نداشتم. او فضای ایزوله ای را برایم ایجاد کرد که به واسطه آن هیچ خبر حاشیه ای به گوشم نمی رسید و اجازه نمی داد کسی اخبار بیرون را به من منتقل کند.
در طول کار هم با وجود این که ما ساعت های زیادی را در کنار هم بودیم و گپ می زدیم اما مهدی با وجود صمیمیتی که با من داشت حتی یکبار در مورد مسائل خصوصی زندگی ام با من حرف نزد. او تاکید داشت که در این محیط، تو «فرهاد پوردلجو» هستی و باید از هرگونه خبر حاشیه ای که باعث تغییر روحیه ات شود و تو را از رسیدن به این نقش دور می کند، برحذر باشی... فضای خوب و ایزوله ای که او ایجاد کرد به من کمک کرد، راحت تر به این نقش برسم.
این نشان از هوشمندی و تجربه بالای یک کارگردان است که اجازه نمی دهد، محیط پیرامون، تاثیری را روی بازی بازیگرش بگذارد و با ایجاد فضای مناسب بازیگرش را در شرایطی درستی قرار می دهد تا بتواند با همه توان و تمرکزش، نقش آفرینی کند.
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]