محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843312241
جام جم ایام - حاکمان زن شیعی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
زنان مسلمان و شیعه مذهب تاریخ ایران با الهام از آموزه های مذهبی و فرهنگی خود، همواره در عرصه سیاست و حکومت تأثیرگذار بوده اند.
نقش سیاسی این بانوان در زنانی همچون سیده خاتون همسر فخرالدوله دیلمی، ترکان خاتون همسر ملکشاه سلجوقی و جان بیگم خاتون همسر جهانشاه قراقویونلو بسیار شاخص است، تا آنجا که می توان ایشان را از زنان حکومتگر و سیاستگذار تاریخ دوره اسلامی ایران نامید. سیده خاتون در قوام و اداره حکومت شیعی آل بویه نقش کلیدی داشت. ترکان خاتون با پیوستن به شیعیان مخالف نظام الملک، پای شیعیان را به دربار سلجوقی باز کرد. و جان بیگم خاتون در زمان حکومت همسرش و حتی پس از مرگ او، در امور سیاسی نقشی تعیین کننده داشت. این بانوان قدرتمند علاوه بر تأثیر سیاسی، خدمات فرهنگی بسیاری نیز انجام دادند. در تاریخ سیاسی و فرهنگی ایران زمین، به شرح حال زنانی برمی خوریم که نقش مؤثری در حکومت همسران و فرزندانشان داشته اند. مقاله حاضر به اقدامات سیاسی و خدمات فرهنگی سه تن از آنان، سیده خاتون همسر فخرالدوله دیلمی از آل بویه، ترکان خاتون همسر ملکشاه سلجوقی و جان بیگم خاتون همسر جهانشاه قراقویونلو پرداخته است. علت انتخاب آنان تأثیر مستقیم و غیرمستقیم اقداماتشان در سرنوشت سیاسی شیعیان است. سیده خاتون از زنان قدرتمندی بود که با تدابیر و رفتار سیاسی، نقش مؤثری در حکومت همسرش فخرالدوله به عنوان مشاور سیاسی، و در زمان فرزندش، مجدالدوله، به عنوان مدیر و سیاست مدار قلمرو حکومت برای سالیان دراز اداره داشت و آن را از دستبرد و تهاجم غزنویان به دور داشت و چون در برابر دعوت خداوند سر تسلیم فرود آورد، مجدالدوله نیز نماند. ترکان خاتون همسر ملکشاه سلجوقی، از زنان مقتدر سیاسی ایران به شمار می رود. در این باره که او شیعه مذهب بوده باشد، شواهدی در دست نیست. علت بحث درباره او اقدامش علیه نظام الملک ـ مرد سیاستمدار و قدرتمند و اندیشمند ایرانی ـ و دخالت در سیاست داخلی دوره ملکشاه است. او با پیوستن به شیعیان مخالف نظام الملک، هرچند به مقاصد سیاسی خود دست یافت، ولی پای شیعیان نیز در این زمینه به دربار سلجوقیان باز شد. ترکان خاتون پس از ملکشاه در زندگی سیاسی سلجوقیان و حتی خلافت عبّاسی دخالت داشت، به گونه ای که خلافت و حکومت سلجوقی را با خلیفه المقتدی معامله سیاسی کرد. جان بیگم خاتون نیز با داشتن روحیه اقتدار سیاسی در دوران حکومت همسرش، جهانشاه قراقویونلو، با ایفای نقش واسطه و میانجی سعی کرد اختلافات داخلی حکومت جهانشاه را با درایت به مصالحه بکشاند و پس ازجهانشاه نیز خود را در امور سیاسی دخیل می دانست.
سیده خاتون و جان بیگم خاتون هر دو شیعه مذهب بودند. به همین دلیل، علاوه بر امور سیاسی، در امور فرهنگی نیز فعالیتهایی داشتند و نامی خوش از خود در تاریخ ایران برجای گذاشتند. سیده خاتون؛ اولین زن حکومتگر شیعی مذهب در تاریخ ایران
سیده خاتون متعلّق به خاندان «باوندی» طبرستان بود. قدمت خاندان «باوندی» و حضور آنان در طبرستان به اواخر دوره ساسانیان می رسد. سرآغاز قدرت سیاسی آنان در طبرستان را می توان به زمان اسپهبد قارن باوندی (قرن سوم ه) مربوط دانست. از این زمان، آنان را «ملک الجبال» لقب دادند. شیرین دختر رستم بن شروین بن رستم بن... قارن بود. «نام او شیرین بود بنت سپهبد [رستم بن [شروین و نیاکان سیده همه پادشاهان طبرستان و دیلم بودند». (مجمل التواریخ و القصص، 1318، ص 395) «آل بویه» یکی از مهمترین حکومتهای ایرانی در سده های دوره نخستین اسلامی محسوب می شود. آنان اولین حکومت ایرانی و شیعه بودند که توانستند در جهت استقلال و بازگشت به هویّت ایرانی، بر خلافت عبّاسی دست یابند. حکومت آل بویه در سه شاخه جبال و فارس و بغداد فعّال بود. بخش جبال، که شامل ری، همدان، اصفهان و توابع آنها می شد، مستقل عمل می کرد و امرای برجسته این شاخه رکن الدوله، فخرالدوله و مجدالدوله بودند. فخرالدوله در ارتباط با خاندان «باوندی»، با شیرین ازدواج کرد و او سیده خاتون لقب گرفت. جنبه های مثبت شخصیتی سیده خاتون در ابعاد فرهنگی، مذهبی، سیاسی و مدیریتی مورد توجه مورّخان قرار گرفته است. عنصر المعالی درباره سیده خاتون مینویسد: «زنی ملکزاده و عفیفه و زاهد بود.» (عنصرالمعالی، 1347، ص 104) آنچه سیده خاتون را بیش از هر چیز دیگری مورد توجه مورّخان قرار داده، نقش سیاسی او در دوره حکومت همسرش فخرالدوله و فرزندش مجدالدوله است. فخرالدوله در طول دوران اولیه حکومتش، بر اندیشه سیاسی و مدیریت صاحب بن عبّاد، وزیر مشهور شیعی مذهب، متّکی بود و پس از مرگ صاحب (385 ه)، سیده خاتون سمت مشاورت او را بر عهده گرفت. هرچند امور دربار و دیوان به دو تن ار کارگزاران سپرده شد، ولی سیده خاتون بر آنان نظارت مستقیم داشت و در واقع، فخرالدوله این بار در امور سیاسی و مدیریتی به سیده خاتون تکیه کرد. نظارت سیده خاتون به امور سیاسی محدود نمی شد. او بر امور مالی نیز نظارت کامل داشت و کلید خزاین فخرالدوله تا هنگام مرگ در اختیار سیده خاتون بود. (ابن اثیر، 1399 ق، ج 9، ص 132) به گواهی تاریخ، او بهتر از فخرالدوله مملکت را اداره می کرد و در حفظ و توسعه آن موفق بود. پس از مرگ فخرالدوله (387 ه)، سیده خاتون فرزندش ابوطالب رستم مجدالدوله را جانشین پدر کرد. پسر دیگرش، ابوطاهر شاه خسرو، ملقّب به شمس الدوله، را نیز به حکومت همدان فرستاد و حکومت اصفهان را به پسر دیگرش ابوشجاع بویه عین الدوله، که هفت ساله بود، سپرد. به همین علت، سیده خاتون از آن پس «امّالملوک» لقب گرفت. سیده خاتون با توجه به سن کم فرزندش، مجدالدوله و با برخورداری از حمایت برادرش، اسپهبد طبرستان، امور حکومت ری، یعنی حکومت شاخه جبال آل بویه را در دست گرفت. سیده خاتون بر تمام امور حکومتی مسلّط بود. فرامین حکومتی با صلاحدید او صادر می شد. ابن اثیر می نویسد: «مادر مجدالدوله همچنان فرمان میراند و نامه شهریاران بدو میخواندند و او بدیشان پاسخ میفرستاد.» (ابن اثیر، 1399 ق، ج 9، ص 207) سیده خاتون با اقتدار تمام و با کسب حمایت از مقتدران محلّی، که با آنان رابطه خویشاوندی نیز داشت، توانست شورشهای فرماندهان سپاه و توطئه کارگزاران دیوانی و درباری را فرونشاند. به قول عتبی، او «کافله ملک بود.» (جرفادقانی، 1345، ص 358) نقش فعّال او در مسائل سیاسی و نظامی دوره مجدالدوله تا آنجا پیش رفت که وقتی پسرش، مجدالدوله، به کوشش وزیرش سعی در کوتاه کردن دست سیده خاتون از امور حکومتی داشت و برای این منظور حمایت بعضی از سرداران سپاه را نیز کسب کرده بود، سیده خاتون این شورش را با عزل و دستگیری مجدالدوله به سود خود خاتمه داد و پسر دیگرش، شمس الدوله را به امیری برگزید. به گفته عتبی، مادر مجدالدوله معتضد به کثرت اقارب و شوکت عشایر [بود] و از سر تحکّم و تغلّب در حل و عقد و امر و نهی ملک با لشکر دیلم سخن می راند و میان او و مادر بدین سبب وحشت افتاد». (جرفادقانی، 1345، ص 358) هرچند سیده خاتون بلافاصله پس از مدتی کوتاه ـ چون شمس الدوله را نسبت به مجدالدوله سرکش تر یافت ـ مجددا حکومت را به مجدالدوله باز گرداند، اما مسلّما این نوع تغییرات سیاسی، آن هم با سرعتی اینچنین، نیاز به اقتدار سیاسی و حمایت نظامی و درایت و کیاست فوق العاده داشت که سیده خاتونآن را دارا بود. گردش امور درباری و دیوانی به دست یک زن در ایران دوره اسلامی تا زمان سیده خاتون سابقه نداشت و او یک زن شیعی مذهب بود که با تدبیر سیاسی، قلمرو وسیعی از ایران را تحت سلطه گرفته بود و بر آن حکومت می کرد. مهمترین نقش سیده خاتون در حکومت شاخه جبال آلبویه، حفظ قلمروش از تهدید و حملات نظامی قدرتمندترین امیر منطقه در آن زمان، سلطان محمود غزنوی، بود. سلطان محمود غزنوی، که همزمان با حکومت مجدالدوله و مادرش، فتوحات بسیاری در خراسان و هند و غزنه داشت، در ادامه توسعه طلبیهای خود به جانب ری کشیده شد و از سیده خاتون خواست تا نسبت به او اعلام اطاعت نماید و در صورت استنکاف، او را تهدید به لشکرکشی به ری نمود. پاسخ سیده خاتون حکایت از تدبیر سیاسی او داشت و همین جواب مانع پیشروی سلطان محمود در آن زمان به ری گردید. عنصرالمعالی می نویسد: سیده خاتون جواب داده بود: «تا شوی من زنده بود مرا اندیشه آن بود که تو را مگر این راه بود و قصد ری کنی. چون وی فرمان یافت و شغل به من افتاد، مرا این اندیشه از دل برخاست، گفتم: محمود پادشاهی عاقل است، داند که چون او پادشاهی را به جنگ زنی نباید آمدن. اکنون اگر بیایی خدای آگاه است که من نخواهم گریخت و جنگ را ایستاده ام، از آنچه در دو بیرون نباشد: از دو لشکر یکی شکسته شود؛ اگر من تو را بشکنم، به همه عالم نویسم که سلطان محمود را بشکستم که صد پادشاه را شکسته بود، مرا هم فتحنامه بود و رسد و هم شعر فتح [و اگر تو مرا بشکنی چه توانی نوشت؟ گویی زنی را بشکستم؟ تو را نه فتحنامه رسد و نه شعر فتح] که شکستن زنی بس فخر نباشد؛ گویند که سلطان محمود زنی را بشکست». (عنصرالمعالی، 1347، ص 105) محمود با پاسخ مدبّرانه سیده خاتون قانع شد و تا او زنده بود به ری لشکر نکشید. هرچند بیهقی، مورّخ دوره غزنویان، به گونه ای دیگر به قصد محمود غزنوی برای فتح ری در زمان سیده خاتون اشاره کرده است و به نقل از خواجه احمد می نویسد: «امیر ماضی در خلوت با من حدیث ری بسیار گفتی که آنجا قصد باید کرد و من گفتمی: رأی، رأی خداوند است که آن ولایت را خطری نیست و والی آن زنی است. بخندیدی و گفتی: آن زن اگر مرد بودی ما را لشکر بسیار بایستی داشت به نیشابور». (بیهقی، 1358 ق، ص 263)، ولی این همه از ارزش تدابیر سیده خاتون در حفظ قلمرو حکومتی همسر و فرزندش چیزی نمی کاهد. با مرگ سیده خاتون (419 ه)، ضعف مجدالدوله آشکارتر گردید و چون سپاهیان با او راه مدارا در پیش نگرفتند، نامه ای به سلطان محمود نوشت و از او دعوت کرد تا به ری آید. سلطان محمود در همان سال به ری لشکر کشید و آن را فتح کرد. مجدالدوله دستگیر شد و به قتل رسید و شاخه جبال حکومت آل بویه پس از سیده خاتون دوام نیاورد. (420 ه) منابع تاریخی اشاراتی نیز به خدمات فرهنگی سیده خاتون دارند؛ از جمله انتخاب استادان صاحب نام و عالم برای فرزندش مجدالدوله. احمد بن فارسی همدانی، عالم لغوی، از جمله استادان مجدالدوله به شمار می رفت. سیده خاتون علاوه بر مسائل سیاسی، چون مادری دلسوز، زمینه آموزشهای مذهبی و علمی را برای فرزندش مجدالدوله فراهم آورد. مجدالدوله با کیاست و درایت مادر، در محضر استادان دانشمند و شیعه مذهب از فلسفه و کلام بهره گرفت. ابوعلی سینا، دانشمند و فیلسوف نامی ایران، نیز مدتی از عمرش را نزد سیده خاتون و مجدالدوله گذراند. او، که نزد سامانیان به امر مطالعه و تحقیق مشغول بود، با قدرت یابی محمود غزنوی و مخالفت او با شیعیان، مجبور شد از خراسان خارج شود. پس در فرار از مقابل سپاهیان غزنوی و ضعف بسیاری از مخالفان محمود غزنوی به ری رفت و به خدمت سیده خاتون و مجدالدوله رسید و مورد لطف و محبت آنان قرار گرفت و ایشان چون حالات نفسانی او را شنیده بودند، در تعظیم او کوشیدند. (بیهقی، 1358 ق، ص 40) کتابخانه مجدالدوله چنان غنی بود که ابن سینا، فیلسوف معروف شیعی مذهب، مدتها در دربار او اقامت کرد و از کتابهایش، که بیشتر در علم نجوم و حکمت بود، استفاده کرد. ترکان خاتون
ترکان خاتون، دختر طمغاج خان، از ملوک قراخانی ماوراءالنهر بود که در سال 456 ه به ازدواج ملکشاه سلجوقی درآمد. او زنی قدرتمند بود که در زندگی سیاسی همسرش ملکشاه و نظام الملک وزیر ملکشاه و انتخاب جانشین ملکشاه و حتی در دربار خلیفه، نقش مؤثری ایفا نمود. راوندی می نویسد: «بر سلطان استیلا داشت.» (راوندی، 1333، ص 133) ملکشاه دو تن از پسران ترکان خاتون، داود و احمد، را به جانشینی خود انتخاب کرد، ولی هر دوی آنان پیش از پدر از دنیا رفتند. ترکان خاتون این بار فعالیتی برای ولیعهدی فرزند دیگرش، محمود که چند سال بیشتر نداشت، آغاز کرد، ولی با مخالفت نظام الملک، وزیر قدرتمند ملکشاه، روبه رو شد. نظام الملک و بسیاری از افراد سپاه از برکیارق، پسر دیگر ملکشاه، که از زبیده خاتون، از شاهزادگان سلجوقی، بود و بیشتر از هرکس شایستگی احراز این مقام را داشت، حمایت می کردند. همین مسئله موجب کدورت میان ترکان خاتون و نظام الملک گشت. «ترکان خاتون را وزیری بود تاج الملک ابوالغنایم پارسی، مردی با منظر و مخبر و کفایت و فضل و همّت و نیز کدخدای جامه خانه بود. ترکان خاتون می خواست او را به روی نظام الملک بر کشد». (راوندی، 1333، ص 133) تاج الملک به تدریج، در امور سیاسی، هم ردیف نظام الملک شد و در مراسم رسمی و سفرهای جنگی ملکشاه حضور می یافت. خواجه، که موقعیت خود را در خطر می دید، ملکشاه را در مورد دخالت ترکان خاتون هشدار می داد: «به همه روزگار، هر آن وقت که زن پادشاه بر پادشاه مسلّط شده است، جز رسوایی و شر و فتنه و فساد حاصل نیامده است.» (خواجه نظامالملک، 1340، ص 226) اقدامات ترکان خاتون موجب ورود و نفوذ شیعیان به دربار ملکشاه شده بود. «نفوذ برخی از کارگزاران دولتی مایل به تشیّع نیز یکی از عوامل پراهمیت نگرانی خواجه از اوضاع و احوالی است که تا پایان عمر او ایجاد شده بود». (طباطبائی، 1348، ص 35) اینکه آیا ترکان خاتون مذهب تشیّع اختیار کرده بود، منابع مطلبی را روشن نمی سازد، ولی به هر حال، اقدامات او علیه نظام الملک ـ مرد قدرتمند تاریخ سلجوقی ـ که علاوه بر نقش مؤثر در تاریخ ایران، بر خلافت و دربار خلیفه عبّاسی نیز مسلّط بود و وزرای خلیفه را عزل و نصب می کرد (نخجوانی، 1344، ص 283) اقدامی سیاسی بود که نتیجه را به نفع شیعیان به پیش می برد. ورود شیعیان به دربار ملکشاه، به روحیه مدارای مذهبی ملکشاه و حضور همسرش ترکان خاتون مربوط می شد. ترکان خاتون، که درصدد جانشینی پسرش محمود بود، چون با مخالفت نظام الملک روبه رو شده بود، برای رسیدن به مقصود، به شیعیان نزدیک شد و آنها فرصتی یافتند تا با ورود به دربار، نفوذ شیعیان را بر سلطان سلجوقی اعمال نمایند. ورود شیعیان به دربار، باعث ضعف موقعیت سیاسی و مذهبی نظام الملک شد و در مقابل، به شیعیان کمک کرد تا فعالیتهای فرهنگی خود را از سر گیرند. مدارس و مساجد شیعه مذهبان در خراسان و مازندران و قم و آبه و کاشان و ری تأسیس شد و به فعالیت پرداخت. (رازی، 1358، ص 47)
اختلاف نظام الملک و ترکان خاتون تا آنجا پیش رفت که ترکان خاتون و اطرافیانش در ملکشاه نفوذ کردند و او را نسبت به جاه طلبی و اهداف زیاده خواهانه نظام الملک به فکر انداختند. «تقبیح صورت نظام الملک میکرد و تتبّع عثرات او می فرمود تا سلطان را بر او متغیّر گردانید، از بس مساوی که بشنید.» (راوندی، 1333، ص 133) سرانجام، نظام الملک موقعیت سیاسی خود را از دست داد و در سفر جنگی نهاوند «به اغرای خواجه تاج الملک ملاحده مخاذیل نظام الملک را کارد زدند». (راوندی، 1358، ص 135) با کنار رفتن نظام الملک از صحنه سیاست، تاج الملک ابوالغنایم، نایب ترکان خاتون، به جای او نشست. مجدالملک ابوالفضل قمی نیز به منصب کاتب ملکشاه و سدیدالدوله ابوالمعارض به عنوان عارض لشکر انتخاب شد. بدینسان، شیعیان به پشتگرمی ترکان خاتون، مشاغل دیوانی را در دست گرفتند و آزادی عمل یافتند. عبدالجلیل رازی به شیعه بودن مجدالملک اشاره دارد و می نویسد: «مجدالملک ابوالفضل اسعد بن محمد بن موسی الفراوستانی ـ قدس اللّه روحه ـ، شاعر و معتقد و مستبصر و عالم و عادل بود.» (رازی، 1358، ص 120) ابناثیر نیز از مجدالملک به نیکی یاد می کند و می نویسد: «مجدالملک مردی خیّر بود و بسیار نماز شب میخواند و بسیار صدقه میداد، بخصوص به علویان و اهل بیت، بی شمار صدقه میداد.» (ابن اثیر، 1399 ق، ج 10 ص 290) با درگذشت ملکشاه، تاج الملک و ترکان خاتون اقداماتی در جهت به دست آوردن منافع مشترک صورت دادند. آنان درباریان و دیوانیان را جمع کردند و گروهی علیه غلامان نظامیه تشکیل دادند و توانستند نظر خلیفه را در مورد جانشینی محمود چهار ساله جلب نمایند. خلیفه المقتدی در معامله ای سیاسی برای حفظ خلافتش، ناگزیر به این کار گردید. سالها پیش خلیفه با مه ملک خاتون، دختر ملکشاه از ترکان خاتون، ازدواج کرده بود. این ازدواج سرانجام خوشی نداشت، ولی نتیجه آن به نفع ترکان خاتون رقم خورد. دختر ملکشاه با شکایت از خلیفه، به زودی همراه پسرش جعفر به دربار ملکشاه بازگشت. این پسر «معروف به امیرالمؤمنین کوچک، محبوب و مقرّب سلطان گردید.» (ابن اثیر، 1399 ق، ج 10، ص 290) به همین دلیل، ملکشاه به مقتدی بیاعتنایی می کرد و می خواست او را از بغداد اخراج نماید و جعفر نوه خود را به خلافت بنشاند. پس از مرگ ملکشاه، ترکان خاتون از وجود جعفر، که مادرش سالها پیش از دنیا رفته بود و نزد ترکان خاتون بزرگ می شد، برای رسیدن به مقصود سود جست. او، جعفر را «با وجود پدرش، مقتدی، امیرالمؤمنین میخواند و پیش از وفات ملکشاه، بر آن عزم بودند که در اصفهان به بازار لشکر، دارالخلافه و حرمی بسازند و او را آنجا بنشانند و خلیفه از این معنی مستشعر بود و جای آن داشت. ترکان او را به خلیفه فرستاد تا اجابت کرد و به نام پسرش خطبه فرمود.» (راوندی، 1333، ص 140) در داخل ایران نیز ترکان خاتون هدایت سپاهی را علیه غلامان نظامیه و طرفداران دیگر برکیارق، رقیب پسرش، بر عهده گرفت. تاج الملک و ترکان خاتون در سال 485 ه خزانه مرکزی را به دست آوردند و از آن برای جلب حمایت سپاهیان جهت بر تخت نشاندن محمود استفاده کردند. تلاشهای ترکان خاتون در این زمینه به نتیجه نرسید. او در سال 487 ه ناگهان درگذشت و یک ماه بعد، پسرش محمود نیز به او پیوست. جان بیگم خاتون، زن شیعه مذهب قدرتمند عرصه سیاست و فرهنگ
جان بیگم از خاتون های صاحب نام سلسله قراقویونلوها است. قراقویونلوها به داشتن مذهب تشیّع یا گرایش به جانب این مذهب شهرت دارند. مقرّ اصلی آنان آذربایجان شرقی و شرق آناتولی و سرسلسله آنان، شخصی به نام قرایوسف بود. جان بیگم همسر جهانشاه بود که از پسران قرایوسف و مطرح ترین پادشاه این سلسله به شمار می رود. او به گواه مورّخان، زنی «صالحه و عفیفه و خیّر بوده است.» (ابن الکربلائی، 1344، ج 1، ص 524) جان بیگم خاتون دارای سوابق سیاسی بسیار است. او در زندگی سیاسی همسرش جهانشاه و پسرش پیربوداق و حتی فرزندان همسرش، از جمله حسنعلی میرزا نقش مؤثری داشت. جان بیگم پس از مرگ همسرش جهانشاه نیز در سرنوشت سیاسی این خاندان و تعیین جانشین برای ادامه حکومت قراقویونلوها دخالت می نمود. پیربوداق، فرزند جهانشاه، از جان بیگم خاتون بود. او از شجاعترین فرزندان جهانشاه محسوب می شد. زمانی که پیربوداق از جانب پدر مأمور فتح کرمان شد، مادرش جان بیگم او را در این لشکرکشی همراهی می کرد. مسلّما جان بیگم از درایت ها و مهارت هایی در امور سیاسی و نظامی برخوردار بوده است که جهانشاه و پیربوداق به استفاده از همکاریهای او تمایل نشان می دادند. این مطلب از مشورتهای پیربوداق با مادرش نیز آشکار می شود. طهرانی می نویسد: «به اشارت والده، کرمان را به برادرش ابویوسف میرزا ارزانی داشت و به شیراز توجه نمود.» (طهرانی، 1356، ص 340) پیربوداق پس از غلبه بر فارس، حکومت آن را برعهده گرفت. نقش سیاسی جان بیگم خاتون در فرونشاندن شورش حسن علی میرزا، فرزند همسرش جهانشاه، از نقاط قوّت سیاسی او محسوب می شود. این کار به فرجامی نسبتا خوش خاتمه یافت. حسن علی میرزا چندین سال به علت بدگمانی پدر در قلعه «قهقهه» ماکو گرفتار بود. او در سال 863 ه از غیبت پدر، که مشغول جنگ در خراسان بود، سود جست و با همراهی گروهی از ترکمانان و مردم تبریز، علیه پدر قیام نمود. جهانشاه مجبور شد بلافاصله کار خراسان را تمام کند و با تیموریان مصالحه نماید و برای خواباندن غائله پسر، به آذربایجان بازگردد. تبریز در محاصره بود که «حسنعلی به حرم پدر ملتجی گشت و بیگم را، که مادر سایر فرزندان جهانشاه میرزا بود،... وسیله نجات ساخت.» (همان، ص 361) با وساطت جان بیگم خاتون، حسنعلی میرزا موردعفو قرار گرفت. اقامت حسنعلی میرزا در دربار برای جهانشاه، که نسبت به پسر بدگمان شده بود، گران می آمد. به همین دلیل، او را به حکومت بغداد منصوب کرد. پیربوداق پسر دیگر جهانشاه، که مادرش جان بیگم خاتون بود، پس از بازگشت از لشکرکشی خراسان، علیه پدر در شیراز قیام کرد. مورّخان علت آن را صلح جهانشاه با ابوسعید تیموری می دانند که پیربوداق آن را دلیلی بر ضعف پدر دانسته و علیه او قیام کرده بود. برخی مورّخان نیز علت آن را اقدام جهانشاه در انتخاب فردی غیر او به جانشینی می دانند. جان بیگم خاتون در این قضیه نیز واسطه قرار گرفت. «آخرالامر، والده پیربوداق، حرم محترم میرزا جهانشاه، بعد از آمد و شد بسیار، قرار بدان داد که میرزا پیر بوداق با اتباع و اشیاع و اولاد و اموال به جانب دارالسلام بغداد رفته، از شیراز دست باز دارد.» (میرخواند، 1339، ج 6، ص 853) پیربوداق در بغداد، قیام خود را علیه پدر ادامه داد. جهانشاه برای خلاصی از مشکلات داخلی ناشی از قیام پسران، با دادن حکومت بغداد به حسنعلی میرزا، دو برادر را در مقابل هم قرار داد. جان بیگم خاتون، مادر پیربوداق، مأمور شد حسنعلی میرزا را تا بغداد همراهی نماید. مأموریت دیگر خاتون این بود که به کار پیربوداق نیز رسیدگی نماید. احتمالاً این خواسته خاتون بود که بدان وسیله، فرزند را ملاقات و او را به مصالحه دعوت نموده، از مقابله با پدر برحذر دارد. بغدادیان، که در جریان اصل واقعه قرار گرفته بودند، به جان بیگم خاتون اجازه ورود به بغداد ندادند. حسنعلی مجبور شد به شام رود و به آققویونلوها پناه برد. جان بیگم نیز بازگشت. او در راه بازگشت، گروهی از عشایر «قراالوس» را، که قریب پنجاه هزار خانوار می شدند، با خود به حوالی آذربایجان کوچاند. این افراد بعدها از همراهان و یاران جان بیگم خاتون شدند. پیربوداق در ادامه قیامش، با مشعشعیان همراه شد و به درخواست پناهندگی برادرش حسنعلی میرزا پاسخ مثبت داد. سپاه جهانشاه متوجه بغداد شدند و پس از محاصره های طولانی در سال 870 ه پیربوداق شکست خورد و تسلیم شد و به سعایت برادرش، محمّدی، به قتل رسید. جان بیگم خاتون علیرغم کشته شدن پسرش، پیربوداق، همچنان در مسائل سیاسی فعّال بود. پس از مرگ جهانشاه، حرکتهایی از جانب دختران اسکندرمیرزا، آرایش خاتون و شاهسرای خاتون، برای انتخاب امیر قراقویونلوها صورت گرفت. آنان سعی کردند با اهدای پول و سیم و زر از خزانه شهر تبریز، سپاهیان را به کمک و همراهی خود دعوت کنند و حسنعلی میرزا برادرشان را به تخت سلطنت بنشانند. به گفته طهرانی، «خزانه، که در شهر بود، از نقود و اجناس بین سپاهیان قسمت نمودند. آرایش بیگم زیورهای زنانه به آلات رزم مبدّل ساخت، معجر مغفر گردانید و سپر را چون نقاب بر سر کشید و آینه خودبین را، که با او برابری میکرد، شمشیر دو روی ساخت و بر روی دشمن کشید و با کمان، که پیاپی بر ابروی محبوبان دعوی مبارزه داشت، چنان تیری بر سینه زد که از پشت او برون جست و سنان را، که با مژگان خوبان دم از خونریزی میزد، بر سر چوب نیزهاش کرد و چون عرصه را از شیرمردان خالی دید، طرح بنیان سلطنت انداخت.» (طهرانی، 1356، ص 435) آنان به نام برادرشان، حسنعلی میرزا، که اهل سیاست و تدبیر نبود، سکه زدند و خطبه خواندند. این خبر به جان بیگم رسید. او بلافاصله دست به کار شد؛ زیرا نمی خواست حکومت قراقویونلوها در خاندان اسکندر میرزا استمرار یابد و چون پیربوداق کشته شده بود، برای پسر دیگرش ابوالقاسم میرزا، سعی در سرکوب اسکندریان نمود. او با دختران جهانشاهیه و با یاری گرفتن از شاهزادگان و طرفداران خود از قبیله «قراالوس» به مقابله با دختران اسکندر میرزا برخاست و در مراغه مستقر شد و سپاه را به تبریز فرستاد. این رویارویی به نفع سپاه جان بیگم خاتون خاتمه یافت و دختران اسکندر میرزا به اسارت درآمدند، ولی طرفداران حسنعلی میرزا از فرصت به دست آمده استفاده کردند و پیروزی نهایی را از آن حسنعلی میرزا ساختند. خسنعلی میرزا به حکومت قراقویونلوها رسید و در تصفیههای سیاسی، جان بیگم خاتون را، که بارها جان او را از مرگ نجات داده بود، به قتل رساند. جان بیگم خاتون علاوه بر اقدامات سیاسی، در امور فرهنگی نیز پیشقدم بود. از جمله خدمات ارزنده او بنای مسجد و خانقاه مظفّریه با الهام از لقب جهانشاه قراقویونلو، ابوالمظفّر در تبریز است که امروزه به «مسجد کبود» یا «گوگ مسجد» معروف است. وجه تسمیه این نامگذاری استفاده از کاشیکاری فیروزهای در بنای مسجد است. جان بیگم خاتون بنای مسجد را در سال 870 ه آغاز نمود. ابن الکربلائی ضمن توصیف آثار دوره جهانشاه، اشاره دارد که «در درآمد تبریز به جانب شرق، که "خیابان" گویند، عمارتی است در کمال لطافت و نکویی موسوم به "مظفّریه" از مآثر ابوالمظفّر جهانشاه پادشاه بن قرایوسف بن توره مش بن بیرام خواجه ترکمان، و این طبقه را "قراقویونلو" و "بارانی" نیز گویند. گویا این عمارت به سعی و اهتمام حرم محترم وی خاتون جان بیگم ـ اناراللّه برهانهاـ بنا شده. مشارٌالیها بسیار بسیار خیّره و صالحه و عفیفه بوده و در همان بقعه مدفون است و میرزا جهانشاه، که "حقیقی" تخلّص کرده و پادشاه عظیمالشأن بود، در دوازدهم شهر ربیع الثانی و سبعین وثمانمائه به دست حسن پادشاه کشته گشت، با اکثر اولاد در آن مقبره مدفونند، هرچند اثری از آنان پیدا نیست.» (ابن الکربلائی، 1344 و 1349، ج 1، ص 524) ابن الکربلائی در تأکید بر بنای ساختمان با نظر و همّت جان بیگم خاتون اشاره دیگری دارد با این مضمون: «حرم محترم جهانشاه بیگم ـ اناراللّه برهانها ـ اراده ساختن عمارت مظفّریه نموده و در واقعه دیده که بنای آن عمارت را شخصی از اولیای آن زمان نهاد. جمیع اعزه، که در آن زمان بودند، همه را حاضر کردند. بیگم در جایی مستور نشسته، ملاحظه ایشان مینمود. چون نظرش به خواجه علی افتاد، فرمود که آن شخصی که من در واقعه دیدم، همین است. بنا بر آن، بنای آن عمارت وی نهاد. گوییا قبول آن عمارت از اثر فیض آن عالی نهاد.» (ابن الکربلائی، 1344، ج 2، ص 43) اهمیت این بنا، تعلّق آن به شیعیان است. سر درِ مسجد به نام حضرت علی علیه السلام و فرزندان ایشان زینت یافته و در آن نامی از خلفای راشدین برده نشده است. «مسجد کبود تبریز، نخستین معبد مزیّن و منقّشی است که نامی از خلفای راشدین در آن نیامده است و عبارت "علی ولی اللّه" و اسامی حسنین به اشکال مختلف زینتبخش دیوارها و طاقهای آن گردیده است.» (میرجعفری، 1379، ص 276 / ترابی طباطبائی، 1348، ص 43 و 91)
منابع
38. ابن اثیر (عزالدین ابی الحسن علی بن ابی الکرم)، الکامل فی التاریخ، 1399 ق / 1979 م، بیروت، دارصادر.
39. ابن الکربلائی (حسین کربلائی تبریزی)، روضات الجنان و جنات الجنان، 1344 و 1349، مقدّمه و تکمله و تصحیح و تعلیق جعفر سلطان القرائی، جزء اول و ثانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
40. بیهقی، ابوالفضل محمّد بن حسین، تاریخ بیهقی، 1362، تصحیح و حواشی و تعلیقات دکتر غنی و دکتر فیّاض، تهران، خواجو.
41. بیهقی، ظهیرالدین ابوالحسن علی ابوالقاسم زید، درّة الاخبار و لمعة الانوار، 1358 ق، تصحیح محمّد شفیع، لاهور.
42. ترابی طباطبائی، جمال، نقشها و نگاشتههای مسجد کبود تبریز، 1348، تبریز، چاپخانه شفق.
43. جرفادقانی، ابوالشرف ناصح بن ظفر، ترجمه تاریخ یمینی، تألیف عتبی، 1345، به اهتمام جعفر شعار، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
44. خواجه نظام الملک، سیرالملوک (سیاستنامه)، 1340، به اهتمام هیوبرت دارک، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
45. رازی، نصیرالدین ابوالرشید عبدالجلیل قزوینی، نقض بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروائض، 1358، تصحیح جلال الدین محدّث، تهران، انجمن آثار ملّی.
46. الراوندی، محمّد بن علی بن سلیمان، راحة الصدور و آیة السرور (تاریخ آل سلجوق)، 1333، به سعی و تصحیح محمّد اقبال، حواشی و فهارس مجتبی مینوی، تهران، امیر کبیر / اصفهان، تأیید.
47. زرّین کوب، عبدالحسین، تاریخ مردم ایران، 1367، تهران، امیر کبیر، چ دوم.
48. طباطبائی، جواد، خواجه نظام الملک، 1375، تهران، طرح نو.
49. طهرانی، ابوبکر، کتاب دیار بکریه، 1356، جزء اول و جزء ثانی، به تصحیح و اهتمام نجاتی لؤغال و فاروق سومر، با مقدّمه فاروق سومر، تهران، کتابخانه طهوری.
50. عنصرالمعالی، کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن زیار، قابوسنامه، 1347، به اهتمام سعید نفیسی، تهران، کتابفرشی فروغی.
51. (مؤلف: گمنام)، مجمل التواریخ و القصص، 1318، تصحیح ملک الشعرای بهار، به همّت محمّد رمضانی، تهران، چاپخانه خاور.
52. میرجعفری، حسین، تاریخ تحوّلات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره تیموریان و ترکمانان، 1379، تهران، سمت.
53. میرخواند، میر محمّد بن سید برهان الدین خواوند شاه، تاریخ روضة الصفا، 1339، ج 6، تهران، مرکزی / خیّام / پیروز.
54. نخجوانی، هندوشاه بن سنجر بن عبداللّه صاحبی، تجارب السلف، 1344، تصحیح عبّاس اقبال، تهران، کتابخانه طهوری.
منبع: مقاله دکتر پروین ترکمنی آذر، بانوان شیعه 1384 و 1385 شماره 6 و 7 836
یکشنبه 26 بهمن 1393 ساعت 16:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]
صفحات پیشنهادی
جام جم ایام - نفوذ معماری ایرانی ژاپن
تأثیرات فرهنگی ایران از اواخر دوره ساسانی و با عبور گروهی از پناهندگان ایرانی از چین به ژاپن راه یافت شیتاکو احتمالا برگرفته از کلمه «شیتاک» فارسی است که در فارسی جدید به «شیدا» تبدیل شده است شیدا نام هنرمندی افسانهای است که برای هفت شاهدخت همسر بجام جم ایام - کتاب سیا در ایران منتشر شد
مرکز اسناد انقلاب اسلامی با انتشار کتابی به بررسی نقش سیا در تحولات داخلی ایران پرداخته است ه گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی این مرکز در چهارمین روز از دهه مبارک فجر کتاب«سیا در ایران»ترجمه نعمت الله عاملی را منتشر نمود که حاوجام جم ایام - تسخیر سفارت اسرائیل در ایران / عکس
22 بهمن سال 1357 تنها چند ساعت از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته بود که انقلابیون سفارت اسرائیل را تسخیر کردند و با نصب پلاکاردی که روی آن نوشته شده بود سفارت فلسطین ساختمان سفارت را به مردم فلسطین هدیه کردند این محل تا پیش از سال 47 خانه قوام السلطنه بود و پس از آن به مقر اسرائیجام جم ایام - سرگذشت پنجاه کنشگر اقتصادی ایران منتشر شد
این کتاب پژوهشی پیرامون سرگذشت فعالان اقتصادی در یکصد و پنجاه سال اخیر است که سرآغاز آن با محمدحسن امینالضرب میباشد بررسی سیر تاریخی و پیشینه اقتصادی ایران در بخش خصوصی طی صد سال گذشته حائز اهمیت است تا با شناسایی نقاط ضعف و تهدید و تبدیل آن به قوت و فرصت از تکرار گذشته جلوگیرجام جم ایام - 15 بهمن، تنفیذ حکم اولین رئیس جمهور ایران
امروز 15 بهمن 1393 هجری شمسی 14 ربیع الثانی 1436 هجری قمری 4 فوریه 2015 میلادی است رویدادهای مهمی که در چنین روزی در تاریخ رخ داده بدین شرح است هجری شمسی 15 بهمن 1299 پروفسور لطفعلی عسگرزاده مشهور به پروفسور زاده فیزیکدان و بنیان گذار منطق فازی در شهر باکو در جمهوری آذربایجام جم ایام - ساخت آبراه سوئز به فرمان شاه ایران
از دوران فرمانروایی هخامنشیان بر مصر آثار و یادمانهای پرشماری برجای مانده است که بیشترین آنها از زمان داریوش بزرگ است این آثار از کوشش هخامنشیان برای سازندگی و اصلاحات اداری در مصر و نیز از روحیهٔ مدارای مذهبی آنان حکایت دارد یکی از مهمترین آثار بجای مانده از زمان داریجام جم ایام - میلسپو در ایران
روز 19 بهمن 1321 دکتر میلسپو برای اداره امور مالی ایران وارد تهران شد وی طی سالهای 1301 تا 1304 نیز جزو هیأت کارشناسان مالی آمریکا در ایران فعالیت کرد آرتور چستر میلسپو Arthur Chester روز اول مارس 1883 م در مزرعهای واقع در پنج مایلی شهر «اگوستا» Augustaجام جم ایام - پایگاههای شنود سیا در ایران
مهمترین دلیل گسترش فعالیت و حضور سیا در ایران رقابت و مبارزه اطلاعاتی ـ جاسوسی با شوروی و کا گ ب بود آمریکا میدانست که مرزهای شمالی ایران در مجاورت مرزهای جنوبی شوروی برای فعالیتهای جاسوسی بر ضد شوروی موقعیت کمنظیری ایجاد کرده است به همین دلیل از همان سالهای نخست پسجام جم ایام - بررسی مشترکات باستانشناسی میان ایران و عراق
چهارمین نشست همایش بینالمللی میراث مشترک ایران و عراق با عنوان مشترکات باستانشناسی در ایران و عراق در کتابخانه ملک برگزار می شود چهارمین نشست همایش بینالمللی میراث مشترک ایران و عراق با عنوان «مشترکات باستانشناسی در ایران و عراق» روز شنبه 11 بهمن 1393جام جم ایام - رضاشاه دقایقی قبل از ترک ایران/ عکس
رضاشاه پس از ورود ارتش متفقین به خاک ایران و پیش از آنکه برای همیشه ایران را ترک کند 942 چهارشنبه 15 بهمن 1393 ساعت 18 25جام جم ایام - نقش بقاع متبرکه در انقلاب اسلامی ایران برپایۀ اسناد
بقاع متبرکه به عنوان پایگاهی دینی و فرهنگی نقش بسیار حساس و بنیادینی در ایجاد هستههای اولیۀ نهضت پویا و اصیل اسلامی و جهتدهی به حرکتها و جریانات مردمی داشته است امامزادهها به عنوان جایگاه و محل تجمع و گردهمایی انسان&جام جم ایام - سفر هیأت ۱۵۰ نفره آمریکایی-انگلیسی به ایران در آستانه انقلاب
حدود یک ماه مانده به پیروزی انقلاب اسلامی یک گروه ۱۵۰ نفره از آمریکا و انگلیس در سال ۴۰ برای تماس با طبقات اجتماعی در شهرستانهای مختلف وارد کشور شدند در میان اسناد فراوان سازمان اطلاعات و امنیت ساواک رژیم پهلوی اسنادی وجود دارد که نشان میدهد سازمانهای امنیتی آمریکجام جم ایام - اولین تحریم ایران، 63 سال پیش
تحریم با یک بیانیه بیانیه ای کوتاه از طرف دولت امریکا که اردیبهشت 1330 منتشر شد و در آن اعلام شده بود که شرکتهای نفتی امریکا مایل به مشارکت در فعالیتهای نفتی ایران نیستند بیست و هشتمین روز اردیبهشت سالروز اولین تحریم نفتی ایران است تحریمی که برای اولین بار دولت را مجبور بهجام جم ایام - ماجرای نخستین امداد پست پزشکی ایران
بیماری وبا یکی از بیماری های مهلک در دوره قاجار در تهران محسوب می شد و هر چند از سال به ویژه تابستان ها دامن گیر مردم گردیده و گروه گروه قربانی می گرفت بنا به اسناد تاریخی برجای مانده درباریان و توانگران و گروهی از مردم که توان فرار داشتند به ییلاقات می گریختند ولی مردم بی پنجام جم ایام - کشتی تایتانیک ایرانی/ عکس
کشتی 270 متری رافائل که در دهه 60 میلادی ساخته شده بود توسط چند ایرانی ثروتمند از ایتالیاییها خریداری شد این کشتی تجملی با 60 متر پهنا و گنجایش 1800 مسافر یک شهرک تفریحی پر تجمل بود با 6 استخر مخصوص کودکان و بزرگسالان و 750 کابین به صورت سوئیتهای بزرگ و کوچک که در توصیف آنجام جم ایام - بیرحم ترین شکنجهگران تاریخ ایران +عکسها
43 سال پیش به دنبال اختلاف نهادهای امنیتی رژیم پهلوی کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک تشکیل شد تا فعالیتهایی که برای خنثی کردن مبارزات مردم با حکومت صورت می گیرد تجمیع شود این کمیته در طول 7 سال فعالیت خود متولی بازجویی اخذ اعتراف و نیزشکنجه هزاران تن از مبارزین بود و در این طجام جم ایام - متن اعلامیه بی طرفی ایران در جنگ جهانی اول/ سند
بعد از آغاز جنگ جهانی اول احمد شاه با انتشار اعلامیه بی طرفی ایران در این جنگ خانمانسوز را صادر کرد این اعلام رسمی البته هیچ گاه مورد توجه قرار نگرفت متن اعلامیه به شرح ذیر است الملک الله السلطان ابن السلطان السلطان احمد شاه قاجار نظر به اینکه در این اوقات متاسفانه بین دول ار-
گوناگون
پربازدیدترینها