تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870469310
فارس گزارش می‌دهد معلولانی که با تئاتر، حرکت و کلام می‌آموزند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش می‌دهد
معلولانی که با تئاتر، حرکت و کلام می‌آموزند
کار برای معلولان جسمی حرکتی و کم‌توان ذهنی، هنر می‌خواهد و عشق، آدم‌هایی هستند که با استفاده از تئاتر درمانی، معلولان را به جامعه بازمی‌گردانند و معلولان نیز در سایه تئاتر، هنر حرکت و کلام را می‌آموزند.
به گزارش خبرگزاری فارس از بابل، محمد درزیکاسمانی کارگردان تئاتر معلولان در شهرستان بابل است که در کنار دو نویسنده به نام خانم‌ها عبدی و پاشایی، شیوه‌ای از تئاتر را با هدف درمان معلولان به کار گرفته‌اند و نتیجه موفقیت‌های خود را به بزرگ‌مرد تاریخ «مرحوم نوشیروانی» و تمام معلولانی تقدیم کرده‌اند که معلولیت‌شان، زنجیرهای محرومیت را از هم گسسته است. ابتدا پای گفت‌وگوی خبرنگار خبرگزاری فارس با محمد درزیکاسمانی کارگردان تئاتر معلولان در بابل، می‌نشینیم تا از تاثیرات «تئاتردرمانی» بر افراد معلول و مخاطبان با خبر شویم. فارس: آقای درزیکاسمانی لطفا خود را بیشتر معرفی کنید. به طور خلاصه باید بگویم که از سال 80 فعالیت حرفه‌ای خود را در کانون تربیتی امام خمینی شهرستان بابل شروع کرده و درسال 84 در رشته نمایش گرایش کارگردانی وارد دانشگاه تنکابن شدم. حضور در تئاتر «مکث» به کارگردانی رضا ثروتی نخستین فعالیت هنری‌ام در جشنواره‌های دانشجویی بود و بعد از فارغ‌التحصیلی به عنوان مدرس رشته بازیگری در حوزه هنری استان مازندران مشغول به کار شدم که در نهایت، گروه تئاتر «پینار» را در سال 88 تاسیس کردم وهم اکنون در این موسسه بازیگری، کارگردانی، عکاسی، انیمیشن، فتوشاپ، نمایشنامه و فیلمنامه نویسی به هنرجویان علاقه‌مند، آموزش داده می‌شود. فارس: از تئاتر درمانی و تاثیرات آن بر افراد معلول برای ما بگوئید؟ این حوزه از نمایش درمانی را می‌توان در دو شاخه تعریف کرد؛ وقتی بخواهیم با افرادی کار کنیم که آسیب روانی دیده‌اند یا عقب مانده ذهنی هستند یا جانبازان اعصاب و روان، فرد درمانگر و تیم درمان براساس شرایط فرد مورد نظر، یک رشته کارهای بداهه‌ای را به او تکلیف می‌کنند و بعد از او می‌خواهند آنها را به همان شیوه خاص انجام دهد. در بخش دیگر، افرادی قرار دارند که به لحاظ هوشی و عقلی انسان‌های سالمی هستند اما شرایط جسمانی و محیطی آنها را احاطه کرده یعنی یک رشته انزوا، افسردگی و حتی پرخاش و احساس طرد شدگی را به این افراد تحمیل می‌کند که در چنین شرایطی، با افراد به شیوه نمایش درمانی (دراماتراپی) کار می‌کنیم. در دراماتراپی، مطالب به صورت هدفمند نوشته شده و از فرد می‌خواهیم تا آنها را حفظ کند، این کار به صورت یک نمایش انجام می‌شود و به فرد مورد نظر کمک می‌کنیم تا از همه توانش استفاده کند. فارس: تاثیر تئاتر درمانی بر افرادی که به لحاظ عقلی سالم اما معلول جسمی هستند به چه صورت است؟ افرادی که دارای چنین شرایطی هستند، حضور خود را در جامعه کم‌رنگ می‌کنند، اما سعی کردیم تا با دراماتراپی، هم این افراد را با خودشان آشتی دهیم و هم تصورشان را در مورد خودشان دست‌کاری کرده و ارتقا دهیم و از طرفی تصور این افراد را نسبت به جامعه و سهمی که در جامعه دارند نیز تغییر دهیم. فارس: تاثیری که جامعه از افراد معلول بازیگر می‌گیرد به چه صورت است؟ از یک سو، تصور جامعه مخاطب نسبت به خودش تغییر می‌کند؛ وقتی می‌بیند معلولی به روی صحنه می‌رود، همان آدمی که تا دیروز حرف نمی‌زد اما اکنون به روی صحنه می‌رود و هنرنمایی می‌کند؛ مخاطب نیز تصورش نسبت به توانمندی‌های خودش بالا می‌رود و نگاهش نسبت به این بخش، اصلاح می‌شود. فارس: تعریف شما از انسان‌های سالم و معلول چیست؟ اکنون زمانه خیلی عوض شده، دیگر دست و پای ما در کارهایی که انجام می‌دهیم خیلی کارهای نیستند، اینها فقط برای تسهیل در امور هستند و ما بیشتر با فکرمان کار می‌کنیم؛ در حال حاضر کسی که فکر و روحش سالم است، نسبت به کسی که بازوی سالمی دارد توانمندتر است. با این حال هنوز هم، افرادی که تصادف می‌کنند و دست و پای‌شان از کار می‌افتد را به آسایشگاه می‌بریم درحالی که باید به این افراد روحیه داده شود تا خود را باور کنند و جامعه نیز آنها را بپذیرد. فارس: مهم‌ترین تاثیر دراماتراپی بر فرد و جامعه را در چه می‌دانید؟ معتقد هستیم که در دراماتراپی اگر به افراد شخصیت بدهیم و با آنها متن‌هایی هدفمند را کار کنیم؛ چنین افرادی را به یک ارتفاع فکری و روحی رسانده‌ایم و آنها به جامعه بازگردانده می‌شوند. این حرکت را می‌توان، کاری علمی پژوهشی و فرهنگی در حوزه اخلاق در یک زندگی شهروندی، در جامعه‌ای امن و بانشاط قلمداد کرد که امروز در کشورهای پیشرفته بسیار حایز اهمیت است. فارس: نگاه شما به هنر و تئاتر درمانی در جامعه چگونه است؟ بهتر است از یک مثال شروع کنم؛ اگر پرونده افراد خلاف‌کار و جانی و خشن را جست‌وجو کنید، نمی‌توانید فردی که روح هنر داشته باشد را در بین آنها پیدا کنید. شما در هنرمندان واقعی و نه هنرنماها، یک حرکت هنجارشکن نمی‌بینید، زیرا فشارهایی که باعث می‌شود فردی در جامعه دست به خشونت بزند، آن فشارها از فرد هنرمند در طول زندگی‌اش تخلیه شده و به همین علت خود هنر یک وسیله خوب درمانی و آرامش‌بخش برای انسان‌ها است. فارس: سخن آخر؟ معتقدم از آنجا که همه آدم‌ها حق زندگی کردن دارند لذا همه آنها حق دارند از زندگی‌شان لذت ببرند و احساس خفت نکنند، حتی آن معلول که در گوشه آسایشگاه‌ها است، آنها دارای حق و حقوقی هستند و باید زمینه حضور و ایفای نقش هرچه بیشتر آنها در جامعه فراهم شود. برگزاری تئاترهایی با بازیگری معلولان،تاثیری سازنده و ارتقادهنده در روحیه افرادی دارد که هر کدام به نوعی دچار معلولیت هستند. برگزاری تئاتر معلولان را موجب محک نیروی توانمندی معلولان می‌دانم و امیدوارم این افراد، حرکتی سازنده را در صحنه اصلی زندگی خود به پیش ببرند. به گزارش فارس، در ادامه این گفت‌وگو، پای سخنان مهرداد کاشانی، حامی مالی موسسه پینار و دست‌اندرکار تئاتر معلولان با خبرنگار خبرگزاری فارس در بابل، نشسته‌ایم تا نظرات او را نیز نسبت به تئاتر معلولان بدانیم. او هم مترجم زبان ارمنستان و روسی است و هم، دستی در تجارت و صادرات با شرکت‌های معتبر دنیا دارد و هم با پذیرفتن مدیرعاملی یک باشگاه تکواندو در بابل، نگاهی به فعالیت‌های ورزشی دارد. فارس: چطور شد که تصمیم گرفتید اسپانسر موسسه پینار و در ادامه نیز وارد کار تئاتر معلولان بابل شوید؟ براساس تحقیقاتی که راجع به این موسسه داشتم، شاهد فعالیت‌های سالم هنری این موسسه در جنبه‌های مختلف بودم و مطمئن شدم اخلاقمداری نخستین درس اساتید آن به هنرجویان است. با توجه به اینکه تئاتر معلولان را اقدامی هنرمندانه و خداپسندانه در کمک به جامعه معلولان دیدم؛ تصمیم گرفتم که حامی این جوانان در عرصه‌های هنری باشم تا بتوانم گوشه‌ای از مسئولیتی که در قبال این جامعه و این افراد دارم را انجام داده باشم. برگزاری تئاتر معلولان موجب می‌شود تا معلولانی که به ناحق به حاشیه رانده شده‌اند دوباره به محیط جامعه برگشته و نقش فعال و سازنده خود را ایفا کنند، برای همین با این هدف در موسسه حضور یافتم تا توان ارتقا داشته باشد. فارس: تعریف شما از هنر و هنرمند اسلامی چیست؟ امروزه هنر یعنی ابزاری لطیف و زیرکانه برای نابودی دسیسه‌های جهانی و هنرمند یعنی کسی که این ابزار را به بهترین شیوه و در رکاب قوانین اسلامی به کار می‌گیرد. با وجود دسیسه‌های اخیر ابرقدرت‌ها و مستکبران جهانی که سعی دارند هنر، فلسفه و ادبیات خود را به جوانان ما تلقین کنند و هویت دیرینه کشور را ناکارآمد جلوه دهند تا نداشته‌های‌شان را جایگزین داشته‌های‌مان کنند، هنر اسلامی و ایرانی می‌تواند ضربه محکمی در مقابل این تهاجمات فرهنگی باشد. معتقدم که حضور هنرمندان در صحنه‌های اجتماعی، آینده عزت‌مندی را برای شهرستان بابل و کشور رقم خواهد زد، زیرا بابل شهر علم و تفکر و شهر دارالمومنین و محل زندگی علمای برجسته‌ای است که افتخار شهر، استان و کشور هستند. فارس: موسسه پینار می‌تواند چه نقشی را در مبارزه با هجمه دشمنان ایفا کند؟ اگر بتوانیم در مقابل خطر هجمه‌های گسترده دشمنان و در هر گروهی، داشته‌های خود را به نمایش بگذاریم؛ مطمئن باشید که دشمن چیزی برای ارائه نخواهد داشت، در این راستا موسسه پینار سعی می‌کند تا در لوای هنر، داشته‌های هنری خود را به بهترین شکل به نمایش بگذارد. فارس: سخن آخر؟ زندگی را سخت نمی‌گیرم چون معتقدم انسان با داشته‌هایش زندگی می‌کند، بنده در زندگی معنوی خود عاشق هنر هستم زیرا اعتقاد دارم هنرمند، هنرمند را شناخته و هنرش را درک می‌کند لذا باید هنرمندان همچون زنجیرهای باشند تا برای ارتقا و پیشرفت هنری خود کوشا باشند. تلاش میکنم تا در این راه، کمک کوچکی برای پیشرفت جامعه و جوانان این مرز و بوم باشم. ================== کفت‌وگو از مریم عبدی کشتلی ================== انتهای پیام/86009/ن40
93/11/25 - 12:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
گوناگون
پربازدیدترینها