تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869623142
استفن والت: ارسال سلاح برای کی‌یف ایده بسیار بدی است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
استفن والت: ارسال سلاح برای کی‌یف ایده بسیار بدی است
تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل و استاد مشهور آمریکایی در یادداشتی تاکید کرد که ارسال سلاح برای اوکراین ایده بسیار خطرناکی است که تبعات ناگواری دارد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، در ادامه مخالفت تحلیلگران روابط بین‌الملل با ارسال سلاح به اوکراین، استفان والت در یادداشتی این موضوع را بسیار بسیار بد برای آمریکا و اوکراین خواند. استفان والت تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل در مجله «فارن پالیسی» تحت عنوان «چرا تسلیح کی‌یف واقعا ایده بسیار بسیار بدی است؟»، نوشت: «آیا آمریکا برای مقاومت بهتر و شاید حتی شکست شورشیان مورد حمایت روسیه در شرق اوکراین به این کشور سلاح بفرستد؟ بسیاری از دیپلماتها و کارشناسان سیاست خارجی در اندیشکده‌ها این نظر را دارند که باید سلاح فرستاد. دولت اوباما در حال بررسی دوباره و بازاندیشی ارسال سلاح به اوکراین است». ارسال سلاح به اوکراین نظر کارشناسان نیست استاد آمریکایی در ادامه نوشت: اگر روسای آرام‌تر و با آرامش بیشتر بر اوضاع مسلط نشوند، آمریکا به نظر در حال حرکت به سمت افزایش خطرات در اوکراین هستند. این تصمیم تا حدی تعجب انگیز است چرا که تعداد معدودی از کارشناسان فکر می‌کنند که این دولت ورشکسته و دچار تفرقه و تقسیم(اوکراین) ارزش حیاتی برای منافع استراتژیک داشته باشد و هیچ کسی درباره اعزام نظامیان آمریکایی به نمایندگی از کی‌یف حرف نمی‌زند. سوال این است: آیا ارسال مقادیری سلاحهای پیشرفته معنایی دارد؟ پاسخ آن است که نه. والت همچنین تصریح کرد: یک دلیل برای تردید درباره گزارش اخیر اندیشکده‌های آمریکایی(درباره ارسال سلاح به اوکراین)، سابقه اعضای همفکر آن است. اعضای گروه اقدام(شامل سه اندیشکده آمریکایی برای ارائه گزارش درباره اوکراین) شامل مجموعه متنوعی از کارشناسانی نیست که به دنبال گزینه‌های متنوع و پیدا کردن زمینه مشترک خلاقانه باشند بلکه شامل کسانی است که برای مدت‌ها از گسترش ناتو حمایت کرده‌اند و تمایل برای دفاع از این سیاست داشته‌اند موضوعی(گسترش ناتو) که نقش محوری در ایجاد بحران جاری ایفا کرده است. ارسال سلاح سبب تشدید ناامنی اوکراین و پاسخ روسیه وی می‌گوید: گهگاه دولتها به این دلیل که رهبران آنها حریص بوده و به دنبال اقداماتی برای نوعی شکوه شخصی بوده‌اند و یا به خاطر مسائل ایدئولوژیکی خواستار توسعه طلبی هستند، به صورت تهاجمی عمل می‌کنند و به تهدیدات دیگران واکنشی نشان نمی‌دهند. والت توضیح می‌دهد: مثال کلاسیک این مساله، البته آدولف هیتلر و آلمان نازی است که در اینجا سیاست همراهی کارساز نیست و "مدل بازدارندگی" صدق می‌کند: تنها چیزی که باید انجام داد ارائه هشدار و تهدیدات معتبر است تا در برابر فرد مهاجم احتمالی از دستیابی و تحقق اهداف تجدیدنظرطلبانه بازدارندگی شود. در تضاد با این نقطه نظر، "مدل مارپیچی" (مطرح شده توسط رابرت جرویس در تئوری معمای امنیتی) وقتی قابل کاربرد است که انگیزه رفتار تهاجمی یک دولت ترس یا ناامنی است. اشاره وی به مدل مارپیچی همان نظر رابرت جرویس درباره معمای امنیت است که در آن اقدامات یک دولت در جهت افزایش امنیت خود، از جمله افزایش قدرت نظامی و یا ایجاد اتحادهای سیاسی یا نظامی با دیگر دولتها، می‌تواند به اقدامات مشابهی از سوی دیگر دولتها به عنوان پاسخ منجر شود که این امر در نتیجه منجر به تولید و افزایش تنش‌ها و همچنین ایجاد درگیری خواهد شد. والت می‌نویسد: «تهدید کردن و تلاش برای بازدارندگی یا اجبار کشورها تنها سبب تشدید ترس‌ها و تهاجمی‌تر کردن آنها خواهد شد و سبب مارپیچی شدن خصومت ناشی از کنش و واکنش خواهد شد که این موضوع سبب انگیزه بیشتر برای اهداف تجدیدنظرطلب شده و وضعیت را وخیمتر می‌کند». او می‌نویسد: وقتی مدل مارپیچی مطرح می‌شود پاسخ مناسب فرایند دیپلماتیک مبتنی بر همراهی و دلجویی است بله دلجویی برای کاستن از نگرانیهای مربوط به ناامنی یک دولت. در این رویکرد لازم نیست به مخالف همه چیزی که شاید خواهانش باشد، داد یا تک تک نگرانیهایش را از بین برد بلکه به تلاشی جدی برای پرداختن به ناامنی‌ها نیاز دارد ناامنیهایی که انگیزه مخالف طرف مقابل شده است. وی ادامه می‌دهد: «البته مشکل آنجا است که چنین پاسخهایی در یک وضعیت خوب جواب می‌دهد و در یک وضعیت دیگر به طور بدی شکست می‌خورد. بکارگیری مدل بازدارندگی برای یک دشمن با احساس ناامنی، سبب تشدید حس پارانویای او و تشدید واکنش‌های دفاعی خواهد شد در حالی که از سوی دیگر دلجویی یک مهاجم اصلاح ناپذیر احتمالا سبب افزایش اشتهای او و سختتر کردن بازدارندگی او در آینده شود». والت تاکید می‌کند: «آنهایی که اکنون حامی تسلیح اوکراین هستند به این معتقدند که "مدل بازدارندگی" راه درستی برای این مشکل است. در این ایده ولادیمیر پوتین یک مهاجم بیرحمی است که به دنبال ایجاد چیزی شبیه به امپراطوری قدیمی شوروی است و در نتیجه عدم مقابله با او بر سر اوکراین سبب خواهد شد که او به اقدامات تهاجمی در دیگر نقاط کشیده شود. تنها کاری که باید کرد افزایش هزینه‌ها تا جایی است که روسیه عقب‌نشینی کند». این رویکرد دقیقا همان رویکردی است که گزارش سه اندیشکده آمریکایی توصیه می‌کند: علاوه بر "افزایش بازدارندگی"، مولفان آن(گزارش) معتقدند که تسلیح اوکراین به "ایجاد شرایطی که در آن مسکو به مذاکره برای یک راه حل حقیقی که به اوکراین اجازه ازسرگیری حق حاکمیت کاملش را بدهد، تصمیم بگیرد". علاوه بر افزایش بازدارندگی، ارسال سلاح اجبار مسکو به انجام کاری که ما خواهانیم را مدنظر قرار داده است». این استاد آمریکایی ادعا می‌کند: «شواهد موجود نشان می‌دهد که کاربرد مدل مارپیچی در اینجا قابل اجرا نیست. روسیه یک قدرت در حال قدرتگیری جاه طلب شبیه به آلمان نازی یا چین در عصر حاضر نیست. روسیه با مشکل افزایش سن جمعیت و کاهش جمعیت روبرو است و این قدرت بزرگ در حال کاهش قدرت، سعی در بالا بردن قدرت خود با استفاده از هر آنچه نفوذ بین‌المللی که اکنون در اختیار دارد است و خواهان حفظ یک حوزه نفوذ در نزدیکی مرزهایش است تا کشورهای قویتر و به ویژه آمریکا نتواند از ضعفها و آسیبهای رو به گسترش آن منفعت ببرند». وی همچنین مدعی می‌شود: «پوتین و مقامات روسیه همچنین حقیقتا و خالصانه درباره تلاشهای آمریکا برای تسریع در "تغییر رژیم" در اکناف جهان از جمله اوکراین نگرانی دارند تغییر رژیمی که می‌تواند در نهایت مواضع خود آنها(روس‌ها) را تهدید کند. این یه ترس طولانی مدت و نه جاه‌طلبی بیرحمانه است که ریشه پاسخ روسیه در اوکراین می‌باشد». آغازگر بحران اوکراین غرب و آمریکا بوده است والت در ادامه هم اذعان می‌کند: «بحران اوکراین با اقدام روسیه یا حتی درخواستهای نامشروع آن شروع نشد بلکه وقتی آمریکا و اتحادیه اروپا برای خارج کردن اوکراین از مدار روسیه و سوق دادن آن به حوزه نفوذ غرب اقدام کردند، بحران شروع شد. مسکو به طور صریحی مشخص و تصریح کرده که با این فرایند با چنگ و دندان خواهد جنگید اما رهبران آمریکا چنین هشدارهایی را نادیده گرفتند». او انتقاد می‌کند: «شکست دیپلماتهای آمریکا برای پیشبینی کردن پاسخ سرسختانه پوتین، یک بی کفایتی قابل ملاحظه دیپلماتیک بود و جای تعجب است که افرادی که سبب ایجاد این قطار خراب شدند، چرا هنوز در پست‌های خودشان هستند؟». محقق روابط بین‌الملل در دانشگاه‌های آمریکا می‌نویسد: «اگر ما در وضعیت "مدل مارپیچی" هستیم، تسلیح اوکراین تنها سبب وخامت اوضاع می‌شود. این موضع قطعا اوکراین را به شکست ارتش بسیار قویتر روسیه قادر نخواهد کرد و تنها به رنج مردم اوکراین خواهد افزود». والت تاکید می‌کند: «تسلیح اوکراین، بعید است پوتین را به کناری کشانده و آنچه واشنگتن خواهانش است بدهد. از منظر تاریخی اوکراین به روسیه مرتبط بوده و آنها دقیقا در کنار هم هستند. اطلاعات روسیه ارتباطهای طولانی مدتی درون نهادهای امنیتی اوکراین دارند و روسیه از نظر نظامی بسیار قویتر هستند. حتی ارسال تسلیحات بسیار آمریکا هم توازن قوا را به نفع کی‌یف تغیری نخواهد داد». روسیه آماده دادن هزینه است وی همچنین تصریح می‌کند: «از همه مهمتر، سرنوشت اوکراین برای مسکو بسیار بیشتر از ما اهمیت دارد که این یعنی پوتین و روسیه به نسبت با ما، آماده دادن هزینه بیشتری برای رسیدن به اهدافشان بوده و خواهند بود. توازن تصمیم و نیز توازن محلی قدرت در این درگیری به نفع مسکو است. قبل از حرکت در مسیر تشدید تنش، آمریکایی‌ها باید از خودشان بپرسند که تا چه حدخواهان پیش رفتن در این مسیر هستند». والت همچنین نوشت: «اگر مسکو گزینه‌های بیشتری دارد و مایل به تحمل درد بیشتر و ریسک بیشتر از ما هستند، پس هیچ معنایی ندارد که شروع به یک رقابت در تصمیمگیری بگیریم که ما بعید است در آن پیروز شویم. این موضوع البته نشان نخواهد داد که غرب دو دل،ترسو و بی مهره است بلکه بدان معناست که اوکراین یک منفعت استراتژیک حیاتی برای روسیه است و نه برای ما». او تاکید می‌کند: «تلاش‌ها برای حل این بحران گرفتار دیپلماسی "آن را انتخاب کن و یا از آن صرفنظر کن" شده است. به جای مشغول شدن به یک چانه‌زنی واقعی و حقیقی،مقامات آمریکایی به دیگران می‌گویند که چه باید کرد و پس از آن اگر انها تبعیت نکنند، فشار را افزایش دهند». والت همچنین می‌نویسد: «امروز حامیان تسلیح اوکراین، از روسیه توقف همه اقداماتش در اوکراین، خروج از کریمه و دادن اجازه به اوکراین برای الحاق به اتحادیه اروپا و یا ناتو را خواستار هستند به عبارت دیگر آنها از مسکو کنار گذاشتن منافعش در اوکراین را انتظار دارند. تحقق این معجزه توسط دیپلماسی غربی شگفت انگیز خواهد بود اما این مساله به نحو خواهد بود؟ با توجه به تاریخ روسیه، مجاورتش با اوکراین و نگرانیهای امنیتی بلندمدتش، بسیار سخت است تصور کنیم که پوتین به خواستهای ما بدون یک مقابله طولانی و پرهزینه که ضرر مضاعف بیشتری به اوکراین خواهد زد، تن دهد». ادامه فشارها بر روسیه، در نهایت به ضرر آمریکا است وی هشدار می‌دهد: «نباید هزینه‌های گسترده‌تر این سیاست سست و بی اثر را فراموش کرد. ما در حال سوق دادن بیشتر و نزدیک‌تر کردن روسیه به چین هستیم موضوعی که در درازمدت به نفع آمریکا نیست». در پایان یاددداشت آمده است: «راه‌حل این بحران برای آمریکا و متحدانش آن است که از هدف خطرناک و غیرضروری گسترش نامحدود ناتو دست برداریم و آنچه که لازم است برای اقناع روسیه به اینکه ما خواهان آنیم که اوکراین یک دولت حائل بیطرف باشد،انجام دهیم. تسلیح اوکراین،نسخه‌ای برای یک درگیری بلندمدت‌تر و مخرب‌تر است. آسان است که وقتی شما کاملا امن در یک اندیشکده واشنگتن نشسته و چنین اقداماتی را تجویز کنید اما تخریب اوکراین به منظور نجات آن، به نظر نمی‌رسد یک استراتژی هوشمندانه و از نظر اخلاقی درست باشد». انتهای پیام/
93/11/22 - 00:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها