محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827307832
-ماجرای تمام شدن عمر آیت‌الله مدنی از زبان خودش
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
ماجرای تمام شدن عمر آیت‌الله مدنی از زبان خودش آقامحمدی از دوستان آیت‌الله مدنی گفت: شهید مدنی همیشه در مواجهه با خطر خود را جلوتر و سپر مردم قرار می‌داد. در مقابل لشگری که برای کودتا حرکت می‌کرد عبایش را درآورد و تکبیرگویان به سمت تانک‌ها رفت.
به گزارش جام جم آنلاین علی آقامحمدی از شاگردان و دوستان شهید آیت الله مدنی در برنامه عیار 24 شبکه قرآن سیما حاضر شد و به بیان خاطراتی از این شهید و عالم بزرگوار پرداخت. متن زیر شرح گفتگوی مجری برنامه با ایشان است: آیت الله مدنی هرگز از زیر پرچم امام خمینی(ره) خارج نشد شهید مدنی پیش از نهضت امام(ره) خودشان مبارزاتی داشتند، اما بعد از نهضت امام خمینی کاملا زیر پرچم ایشان رفتند و از اوامر ایشان اطاعت می کردند. در زمانی هم که ایشان به همراه آیت الله راستی کاشانی در نجف درس می خواندند و هر دو از شاگردان برجسته آیت الله العظمی خویی بودند وقتی که امام خمینی به نجف رفتند هر دو این بزرگواران در کلاس امام(ره) حاضر شدند و در درس ایشان شرکت می کردند. زمانی که از شهید مدنی سؤال می شد که آیا می توان از حضرت امام عدول کنیم؟ ایشان پاسخ می دادند، عدول از امام خمینی(ره) حرام است اما از هر یک از مراجع می توان به حضرت امام رجوع کرد. در حقیقت این به خاطر آن بود که آیت الله مدنی امام(ره) را اعلم می دانستند لذا همین هم بود که تمام دستورات امام را اطاعت می کردند. مدتی عراق به ایشان اجازه نداد که به نجف برود و زمانی نیز خود ایران برای این که اطراف امام(ره) خلوت باشد به آیت الله مدنی اجازه خروج و رفتن به نجف را نداد و در این مدت شهید مدنی غالبا در همدان بود و جلسات بسیار خوبی را نیز برای توجیه و توضیح انقلاب برگزارمی کرد. خود ما هم در آن جا یک کانون جوانان داشتیم که این کانون از سال 48 فعالیت خود را آغاز کرد و این فعالیت تا سال 50 ادامه داشت اما بعد تعطیلش کردند و آن را بستند. در این کانون از شخصیت های بزرگی مانند مقام معظم رهبری، ریاست مجمع، آیت الله جنتی و بسیاری از بزرگانی که امروز در انقلاب مطرح هستند دعوت می کردیم تا برای جوانان سخنرانی کنند. بنابراین به این ترتیب آیت الله مدنی یک هسته برای جوانان تشکیل داده بودند البته در بازار و یا مسجد و ... نیز هسته های دیگری تشکیل می دادند. درست کردن صندوق قرض الحسنه و صندوق خیریه و ... از دیگر فعالیت های ایشان در همدان و شهرهای دیگری مانند قصر شیرین بود. شهید مدنی اهل نمایش دادن زندگی ساده اش نبود در رابطه با ابعاد مختلف زندگی ایشان باید بگویم که آیت الله مدنی زندگی بسیار ساده ای داشتند اما اهل نمایش دادن نبودند. مثلا ممکن بود برای مهمان چندین نوع میوه تهیه کنند اما خودشان از این میوه ها استفاده نمی کردند. به یاد دارم که حتی منافقین از این خصلت شهید مدنی سوء استفاده می کردند و می گفتند که ایشان ساده زندگی نمی کند و هدفشان هم این بود که جوانان را از اطراف ایشان پراکنده کنند. آیت الله خود را از مردم جدا نمی دانست ایشان درعین این که تظاهر به ساده زیستی نمی کردند در زمانی هم که مردم برای موضوع خاصی در غم و رنج بودند به دلیل همراهی با آن ها بسیار مراعات کرده و همراه و هم قدم با مردم بودند مثلا در زمانی که نفت کم بود و مردم برای تهیه آن با رنج مواجه بودند ایشان نیز پوستینی گرفته بودند و می پوشیدند اما بخاری منزل را روشن نمی کردند و یا زمانی که گوشت کم شد دستور دادند که در غذا از گوشت استفاده نکنید. آرامش مردم برایم از همه چیز مهم تر است یکی از خصوصیات بارز ایشان که به شدت هم بر آن مقید بودند این بود که همیشه در مبارزات خودشان پیش قدم و جلوتر از مردم بودند و با خطر مواجه می شدند. به طور مثال زمانی که چماق داران در بوشهر به علما حمله می کردند به ایشان که در مسجد جامع نماز می خواندند گفتیم که آقا بعد از خواندن نماز شما دیگر موقع سخنرانی در مسجد نمانید و بروید ایشان هم پذیرفتند اما بعد در موقع سخنرانی رفتند و گوشه ای نشستند هرچه قدر به ایشان اشاره کردیم که بروند عکس العملی نشان ندادند در صورتی که آیت الله مدنی به شدت اهل وفای به عهد بودند و وقتی حرفی می زدند حتما به آن عمل می کردند لذا بعد از اتمام سخنرانی من از ایشان گلایه کردم و گفتم آقا پس چرا به حرفتان عمل نکردید؟ گفتند وقتی می خواستم بروم در چهره مردم ترس و اضطرابی دیدم بنابراین درست ندیدم که آن ها را تنها بگذارم بنابراین نشستم تا مردم آرامش داشته باشند زیرا آرامش مردم مهم تر است. در مقابل لشگری که برای کودتا حرکت می کرد عبایش را درآورد و تکبیرگویان به سمت تانک ها رفت زمانی هم که قرار بود 22 بهمن کودتا شود احمد آقا از پاریس تماس گرفتند و به شهید مدنی گفتند که امام(ره) گفته اند که جلوی لشگر را بگیرید. این لشگر از سمت کرمانشاه حرکت می کرد تا به مجموعه ای در قزوین بپیوندد و بعد به سمت تهران حرکت کند. آیت الله مدنی با دستور امام(ره) به فکر افتادند و چند تدبیر را به کار بردند. در نهایت نیز اعلام راهپیمایی کردند و مسیر راهپیمایی را نیز به سمت شمال که جاده کرمانشاه بود هدایت کردند. زمان را هم طوری تنظیم کردند که همزمان با لشگری که برای کودتا به راه افتاده بود برسیم و همین هم شد و در یک زمان به آن جا رسیدیم و وقتی لشگر ما را دیدند شروع به تیراندازی کردند اما آیت الله مدنی جلوتر از همه عبایش را در آورد و در دست گرفت و بالای سر برد و تکبیرگفت و به سمت تانک ها حرکت کرد مردم که این صحنه را دیدند آن چنان به سمت تانک ها رفتند که خودشان ترسیدند و چاره ای جز تسلیم ندیدند. والله من از چیزی نترسیدم ایشان به شدت شجاع و نترس بودند به یاد دارم یک بار سخنرانی امام(ره) پخش می شد امام فرمودند والله من تا به حال نترسیدم. آیت الله مدنی در آن لحظه به من گفتند همیشه دنبال این بودم که بفهمم من چه شباهت و وجه اشتراکی با من امام دارم و حالا فهمیدم زیرا من نیز والله هرگز از چیزی نترسیدم. ماجرایی شنیدنی از توسل به امام زمان(عج) پسر آیت الله میرمحمدی تعریف می کردند که پدر بزرگوارشان می گفتند که من می خواستم برای درس به نجف بروم اما پدرم راضی نبودند یک بار به جمکران رفتم و به امام زمان(عج) توسل کردم و همان جا مردی آمده بود و از من پرسید نجف نمی آیی و من نیز قبول کردم و این گونه به نجف رفتم. از آن طرف پدرم نیز بعد از آمدن من به نجف به جمکران می رود و به امام زمان(عج) متوسل می شود و می گوید آقا من راضی نیستم پسرم در نجف باشد. من در آن زمان به نجف وارد شده بودم و داشتم خودم را برای نماز آماده می کردم که یکدفعه آیت الله مدنی را دیدم که ایشان از دوستان پدر بودند من را که دیدند گفتند شما اینجا چه می کنی؟ بعد اصرار کردند که باید با من برگردی ایران و در نهایت نیز من را برگرداندند. و در حقیقت حضور ایشان مأموریتی بود در جواب توسل پدر به امام زمان(عج). کیسه ام خالی شد، عمرم تمام شده است ایشان شهادت آرزویشان بود می فرمودند من در نجف که بودم از امیرالمؤمنین(ع) دو چیز را خواستم یکی شهادت بود و این که شهید از دنیا بروم زمانش مهم نیست فقط با شهادت باشد و دیگری این که اگر فقیری و نیازمندی به من مراجعه کرد به او کمک کنم. ایشان همیشه در جیبش دو کیسه داشت یک کیسه قرمز بود که مربوط به وجوهات بود و دیگری کیسه سیاه و از این کیسه سیاه به نیازمندان کمک می کرد. آقای احد یکی از جوانانی بود که در تبریز همراه ایشان بود احد خودش برای من تعریف می کرد که شب در مسجد، خانم نیازمندی از آقا پول طلب می کند و آقا نیز از کیسه سیاهشان مبلغی درمی آورند و به آن خانم می دهند و بعد به احد می گویند احد کیسه ام خالی شد من با امیرالمؤمنین شرط کرده بودم تا من زنده ام این کیسه خالی نشود به نظر می رسد که عمرم تمام شده است و همین هم شد و فردای آن روز به شهادت رسیدند.
سه شنبه 21 بهمن 1393 ساعت 11:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]
-
گوناگون
پربازدیدترینها