تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819806905
گام جدید محققان ایرانی برای درمان یک بیماری سیستم عصبی - اخبار ایران و جهان |
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در واحد علوم تحقیقات صورت گرفت؛
گام جدید محققان ایرانی برای درمان یک بیماری سیستم عصبی
شناسهٔ خبر: 2491795 دوشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۳ - ۰۹:۳۴
دانش و فناوری > فناوری های نوین
محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه آزاد اسلامی توانستند با فناوری نانو گامی نوین در درمان بیماری ویلسون بردارند. به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی شفیعی اردستانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در خصوص این طرح افزود: در این تحقیق تلاش شده تا ترکیب جدیدی جهت کاهش تجمع درون سلولی مس سنتز شود که افزایش قدرت و توانمندسازی درمان بیماری ویلسون را نیز در پی داشته باشد.وی با اشاره به اینکه این ترکیب با هزینه‌ی مناسبی قابل تولید است و علاوه بر افزایش قابلیت درمان، کمترین سمیت سلولی را نیز به دنبال دارد، عنوان کرد: بر اساس نتایج مطلوب حاصل شده، نانوساختار پیشنهادی می‌تواند به عنوان گزینه‌ی مناسبی برای کاهش غلظت مس داخل سلولی و یک عامل درمانی تحقیقاتی جدید در درمان بیماری ویلسون به کار رود.به گفته وی با توجه به اثربخشی این ترکیب در کاهش غلظت مس داخل سلولی، آزمایش و مطالعات بیشتر و بهینه سازی آن می‌تواند منجر به درمان‌های جدید برای بیماری ویلسون باشد، از این رو، مطالعات در مدل‌های حیوانی، ارزیابی دقیق مکانیسم سلولی و مولکولی، آماده سازی و در نهایت مطالعات انسانی می‌تواند تکمیل کننده‌ی این نتایج باشد.وی افزود: ساختار برخی داروها به گونه‌ای است که می‌تواند با یون‌های فلزی، ترکیب شود، دارویی مانند سیپروفلوکساسین نیز با یون‌های فلزی با بار مثبت (مانند کاتیون مس، آهن، روی) ترکیب می‌شود که با تکیه بر این ویژگی، از سیپروفلوکساسین به عنوان عامل درمانی در ترکیب این نانوساختار استفاده شده است.وی خاطرنشان کرد: علاوه بر این سیپروفلوکساسین معمولاً عوارض جانبی خفیفی دارد که با قطع دارو نیاز به هیچ گونه نظارتی بر بیمار نیست. همچنین دندریمر یک پلیمر زیست سازگار و زیست تخریب پذیر است.وی با اشاره به اینکه این نانوساختار ابزاری کارآمد است که می‌تواند مولکول‌های دارو را در هسته‌ی خود ذخیره کرده و آن‌ها را به بافت‌های هدف حمل کنند، در ادامه اظهار داشت: اندازه‌ی نانومتری دندریمرها ورود دارو به سلول را تسهیل کرده و علاوه بر این، کاهش حساسیت سلولی به جذب دارو را سبب می‌شود.شفیعی اردستانی روند مطالعات را توضیح داد و گفت : در این کار، ترکیب دندریمر- سیپروفلوکساسین سنتز و آزمایشات مربوط به تأیید مراحل سنتز و بررسی ساختار، اندازه و بار ترکیب مورد نظر انجام گرفت. در مراحل بعد آزمایشات سنجش سمیت سلولی در دوزهای مختلف ترکیب بررسی شد که دلالت بر عدم سمیت این ترکیب داشت. همچنین تأثیر دوزهای مختلف بر میزان کاهش مس درون سلولی سلول‌های مدل ویلسون بررسی شد.وی بیان کرد: نتایج حاکی از این است که ترکیب دندریمر- سیپروفلوکساسین تأثیر قابل توجهی برکاهش میزان مس درون سلولی در مقایسه با دی پنی سیلامین دارد.براساس اعلام ستاد نانو؛ در این طرح تحقیقاتی، نانوساختار جدیدی پیشنهاد شده که قابلیت درمانی بالایی در مدل کشت سلولی داشته است. این نانوساختار از نانوحامل پلیمری زیست سازگاری تشکیل شده که نفوذ به درون سلول را بدون ایجاد سمیت و با بازده بالا امکان‌پذیر ساخته است.بیماری ویلسون یک بیماری ناشی از نقص ژنتیکی است که منجر به تجمع مس در سلول‌های کبدی خواهد شد. رسوب بیش از حد مس و درمان دیرهنگام آن، بر سیستم عصبی و قرنیه اثرات ناگواری خواهدگذاشت. در حال حاضر، درمان این بیماری با تجویز داروی دی پنی سیلامین انجام می‌شود. این دارو دارای عوارض جانبی متعدد و اغلب جدی، شامل حساسیت اولیه، بیماری‌های خود ایمنی، مهار سیستم ایمنی، و عوارض جانبی عصبی شدید است.این تحقیقات حاصل همکاری دکتر مهدی شفیعی اردستانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نرگس کریمی، کارشناسی ارشد زیست شناسی، و دکتر پریچهر یغمایی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، است. نتایج این کار در مجله‌ی LETTERS IN DRUG DESIGN & DISCOVERY (جلد 11، شماره 7، سال 2014، صفحات 908 تا 916) به چاپ رسیده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها