محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831526985
-معامله بر سر عزت ملت ایران؛ هرگز!
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح سه شنبه معامله بر سر عزت ملت ایران؛ هرگز! روزنامه‌های صبح امروز ایران در سرمقاله‌های خود به مهمترین مسائل روز کشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «مزرعه اسرائیل و مزارع حزب‌الله»،«رابطه معکوس فقر و فرهنگ»،«مجلس پاک»،«اهمیت عبور از بحران نفتی»،«جایگاه امام (ره) و انقلاب اسلامی در نظام بین الملل»،«این برخی‌ها چه کسانی هستند؟»،«معامله بر سر عزت ملت ایران؛ هرگز!»،«منتقدان را به اتاق‌های فکرتان دعوت کنید»،«کارشکنی علیه نهاد مدنی»و... که برخی از آنها در زیر می‌آید.
کیهان:مزرعه اسرائیل و مزارع حزب الله «مزرعه اسرائیل و مزارع حزب الله»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم سعدالله زارعی است که در آن می خوانید؛واکنش عملیاتی حزب الله لبنان ده روز پس از حمله موشکی رژیم صهیونیستی به دو خودروی حزب الله در «مزرعهًْ الامل» سوریه آنقدر اهمیت داشت که آمریکایی ها به افشای نقش مشترک موساد و سیا در ترور 7 سال پیش چهره عملیاتی حزب الله یعنی عماد مغنیه روی آوردند. آمریکا در این ماجرا ضمن آنکه خواست ضعف اطلاعاتی رژیم صهیونیستی را بپوشاند، درصدد برآمد تا موضع انفعالی آمریکا پس از عملیات 28 دی ماه ارتش اسرائیل را توجیه نماید. در خصوص مجموعه ماجرا که از بازتاب های مختلفی برخوردار گردیده، نکات زیر قابل توجه می باشد: 1- عملیات روز چهارشنبه 8 بهمن ماه حزب الله در «مزارع شبعا» از سوی محافل مختلف از جمله منابع آمریکایی، اسرائیلی، عربی و اروپایی به «هوشمندی» تعبیر گردیده است چرا که از یک سو حمله رژیم صهیونیستی را در حد لازم پاسخ داده و هم برخلاف تیر ماه سال 1385 مانع شکل گیری یک جنگ بزرگ گردیده است. عملیات در مزارع شبعا که لبنانی ها آن را بخشی از خاک خود می دانند- کما اینکه دمشق آن را ادامه کفرشوبا و جبل الشیخ دانسته و بر سوری بودن آن تأکید دارد- صورت گرفته است. در واقع نیروهای رژیم صهیونیستی که به دلیل اشغال مزارع شبعا، «اشغالگر» به حساب می آیند در برابر منطق حقوقی خلع سلاح می باشند و حال آنکه حزب الله لبنان در مزرعهًْ الامل واقع در استان جنوبی و کوچک قنیطره که در تعلق آن به سوریه هیچ تردیدی وجود ندارد، مورد حمله اسرائیل قرار گرفته است و حقوق بین الملل چنین حضوری را صلح آمیز و قابل قبول به حساب می آورد و به همین دلیل حزب الله حق داشته که علیه رژیم صهیونیستی واکنش متقابل نشان دهد. جنبه دیگر عملیات هوشمندانه حزب الله این است که عملیات در یک دوره زمانی نه چندان نزدیک و نه چندان دور طراحی و اجرا گردیده است. واکنش حزب الله به فاصله 10 روز، از یک طرف بعد از گسترده شدن دامنه انتظار به وقوع پیوست و از سوی دیگر تأخیر موقت، دشمن را به اشتباه انداخت و به نسبت روزهای اول پس از حمله به قنیطره، از اندازه هوشیاری یگانهای مرزی ارتش اسرائیل کم کرد. آرام آرام این جمعبندی در محافل تصمیم گیر صهیونیستی مطرح شد که حزب الله با هدف محدود نگه داشتن دامنه درگیری از کنار حمله اسرائیل به نیروهای خود در مزرعهًْ الامل عبور کرده است. 2- وقتی عملیات رژیم صهیونیستی علیه حزب الله در منطقه قنیطره به وقوع پیوست، آمریکایی ها به نوعی ابراز نارضایتی کردند و حتی گروه زیادی از نمایندگان کنگره از مقامات ارشد مجلس نمایندگان آمریکا خواستند که مراسم سخنرانی نتانیاهو در کنگره را لغو نمایند. عملیات واکنشی حزب الله در روز 8 بهمن ماه، آمریکایی ها را در شرایط دشوار قرار داد چرا که عدم واکنش مقامات واشنگتن، اسرائیل را در وضعیت سخت قرار می داد. واکنش آمریکا در این خصوص جالب توجه بود. آنان سه روز پس از حمله حزب الله به مزارع شبعا که طی آن تعدادی از نظامیان اسرائیلی کشته شدند، به سخن درآمدند. روزنامه «واشنگتن پست» و سپس هفته نامه «نیوزویک» به نقل از منابع اطلاعاتی آمریکا اعلام کردند که ترور «عماد مغنیه» در 23 بهمن 1386 محصول تبادل اطلاعات میان سیا و موساد است. مقامات آمریکایی تلاش کردند تا پاسخی به اتهامات داخلی و بیرونی که از سوی خود صهیونیست ها هدایت می شود، بدهند. دولت اوباما متهم است که هم پیمانی آمریکا و اسرائیل را به فراموشی سپرده است. خود این موضوع جدای از اینکه باید راستی آزمایی شود، نشان می دهد که اسرائیل تا چه اندازه ضعیف شده است. افکار عمومی یهودیان ساکن در فلسطین طبعاً سؤال می کنند که در حالی که «سردار الله دادی» در کنار «جهاد مغنیه» به مبارزه با مخالفان اسد و حزب الله مشغول بوده، مقامات آمریکایی به جز حرف زدن از هم پیمانی با تل آویو چه کار عملی کرده است. حالا مقامات حزب دمکرات و سران امنیتی و نظامی آمریکا با هل دادن یک خبر کهنه به سمت نیوزویک و واشنگتن پست، خواسته اند خودی نشان بدهند اما در عین حال اکثر رسانه های رژیم صهیونیستی درباره صحت این ادعا ابراز تردید کرده اند با این وصف عملیات مزارع شبعا ضمن آنکه یک ضربه اساسی به پرستیژ و حیثیت امنیتی رژیم صهیونیستی وارد کرد، اختلافات آمریکا و این رژیم را هم تا حد زیادی علنی کرد. شاید در طول حدود 60 سال گذشته که آمریکا با تمام قدرت و بدون پرده پوشی از اسرائیل حمایت می کرده این برای اولین بار است که کنگره آمریکا به دو دسته مخالف و موافق اسرائیل تبدیل شده است. 3- تحلیلگران نظامی عملیات شبعا را از جهاتی از عملیات مزارع الامل برتر دانسته اند. این عملیات از یک سو توام با پذیرش سریع مسئولیت بود در حالیکه سران رژیم صهیونیستی تا چند روز از پذیرش مسئولیت حمله خودداری می کردند. اعلام پذیرش مسئولیت حمله توسط حزب الله کاملا شفاف و همراه با جزئیات بود. در حالی که مقامات اسرائیلی تلاش می کردند تا با توسل به واسطه هایی نظیر روسیه بگویند که ارتش اسرائیل دقیقا نمی دانسته که چه کسانی در مزرعهًْ الامل فعال بوده اند! نکته دیگر این است که حزب الله پیش از آنکه حمله موشکی علیه یگان نظامی اسرائیل در شبعا انجام دهد، از قصد خود برای حمله با صراحت خبر داده بود. هم بیانیه رسمی حزب الله و هم سخنان دبیرکل آن با صراحت از قریب الوقوع بودن حمله متقابل علیه رژیم صهیونیستی خبر داده بودند. این در حالی است که ارتش اسرائیل هیچ علامتی که از قصد او به حمله خبر دهد، بروز نداده بود. در نتیجه حزب الله در شرایط عدم آمادگی مورد حمله قرار گرفت و ارتش رژیم صهیونیستی در شرایط آمادگی آماج موشک های حزب الله واقع شد. یک نکته مهم دیگر در این مقایسه این بود که وقتی رژیم صهیونیستی به مزرعهًْ الامل حمله کرد تقریبا هیچکدام از مدافعان شناخته شده این رژیم از حمله علیه حزب الله حمایت رسمی نکردند و حتی در سطوح نیمه رسمی به انتقاد نیز روی آوردند. این در حالی است که عملیات حزب الله که 10 روز بعد به وقوع پیوست بلافاصله و بصورت صریح و رسمی از سوی همه اعضای جبهه مقاومت پشتیبانی شد. اعلام رسمی موضع مقامات ارشد ایران، اعلام موضع صریح جنبش مقاومت اسلامی حماس و اعلامیه صریح جنبش جهاد اسلامی فلسطین، بیانیه عبدالمالک الحوثی و راهپیمایی پرشور یمنی ها، راهپیمایی شیعیان بحرینی، راهپیمایی شیعیان در مناطق شرقی عربستان نشان داد که این تهاجم به نمایندگی از یک جبهه صورت گرفته است. بنابراین کاملا واضح است که در این مواجهه، حزب الله به برتری استراتژیک بر رژیم صهیونیستی رسیده است. بعضی از مقامات امنیتی دولت نتانیاهو طی 4 روز گذشته بارها به این نکته اذعان کردند که حزب الله با همان منطق جنگ تابستان 2006، صحنه درگیری زمستان 2015 را مدیریت کرد اما این بار اسرائیل قادر نبود به جنگی مشابه جنگ 33 روزه علیه حزب الله دست بزند و لذا از کنار حمله سهمگینی که به او شده بود، عبور کرد. 4- حزب الله لبنان در این عملیات، جبهه داخلی لبنان را متقاعد کرد که صلاحیت آن را دارد که شرایط پیچیده را به نفع امنیت لبنان مدیریت کند. تا پیش از این بعضی از چهره های لبنانی نظیر سمیر جعجع و سعدحریری حزب الله را از پاسخ دادن به حمله 28 دی ماه اسرائیل برحذر داشته و آن را مقدمه یک جنگ جدید علیه لبنان ارزیابی می کردند. حزب الله در این صحنه گفت من جنگ را به گونه ای مدیریت می کنم که هیچ آسیبی متوجه امنیت و محیط سرزمینی لبنان نشود. اینک حزب الله در مذاکرات میان خود و گروههای 14 مارس با تاکید بیشتری از سلاح مقاومت دفاع خواهد کرد و این در حالی است که مخالفان حزب الله لبنان قادر نیستند سلاح حزب الله را یک «تهدید درون لبنانی» معرفی نمایند. بر این اساس می توان گفت که از سال 1384 و پس از ترور رفیق حریری که حزب الله با اتهامات واهی تحت فشار شدید قرار گرفت، اینک مقاومت لبنان در بهترین شرایط تاریخی خود قرار دارد. در سال 1385 یک دادگاه بین المللی با صحنه سازی و کمک جریان 14 مارس وانمود کردند که عامل ترور حریری، حزب الله لبنان بوده و لذا زمزمه محاکمه رهبران حزب الله مطرح گردید ولی در نهایت به جایی نرسید. پس از آن دادگاه با تمرکز روی حکومت سوریه، بشار اسد و بعضی دیگر از شخصیت های سوری را به پای میز مذاکره فرا خواند و شرایط سختی را بر سوریه تحمیل کرد. تا جایی که ارتش سوریه ناچار شد، خاک لبنان- که بر اساس پیمان طایف موظف به دفاع از تمامیت ارضی لبنان در برابر حمله رژیم صهیونیستی و جنگ های خانگی شده بود- ترک گوید. این شرایط چالش هایی را برای حزب الله پدید می آورد پس از آن جنگ 33 روزه در شرایط اتهام پراکنی جریان 14 مارس علیه حزب الله صورت گرفت. در این جنگ حزب الله در واقع از جلو و پشت سر مورد حمله قرار داشت. پس از پایان جنگ شرایط داخلی لبنان به نفع حزب الله تغییر کرد اما با شروع بحران سوریه، حزب الله ناگزیر بود که از مردم سوریه در برابر تروریست ها دفاع کند و مانع فروپاشی این کشور شود. این در حالی بود که در این مقطع مراکز رسمی لبنان- رئیس جمهور، نخست وزیر، اکثریت پارلمان و گروه 14 مارس- علیه دولت سوریه وارد عمل شده بودند. پیروزی های حزب الله در سوریه از یک سو و شکست جریان های تروریستی از سوی دیگر فضای لبنان را بار دیگر به نفع حزب الله مساعد کرد. نفوذ تروریست ها به «عرسال» و تصرف این منطقه سنی نشین لبنان، بر حقانیت حزب الله در نبرد در خاک سوریه دلالت داشت. حمله یکشنبه 28 دی ماه به حزب الله در خاک سوریه از سوی اسرائیل و سپس واکنش حزب الله و نتایج آن این پدیده را باطل کرد که جنگ حزب الله در سوریه، پای اسرائیل را در جنوب لبنان باز می کند. اقدام رژیم صهیونیستی علیه حزب الله در خاک سوریه و عدم واکنش ارتش این رژیم به حمله حزب الله از داخل خاک لبنان علیه اسرائیل ثابت کرد که تبلیغات مخالفان لبنانی حزب الله با واقعیت همخوانی ندارد. خراسان:اهمیت عبور از بحران نفتی «اهمیت عبور از بحران نفتی»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم مهدی حسن زاده است که در آن می خوانید؛عادت 5 ساله به نفت بالای 100 دلار باعث شده بود تا فراموش کنیم نفت در بسیاری از سال ها حدود 50 تا 60 دلار بوده است. اگرچه تحریم های نفتی و تاسیس صندوق توسعه ملی توفیقی اجباری برای کاهش نسبی وابستگی بودجه به نفت طی سال های اخیر ایجاد کرده بود اما همچنان درآمد نفتی سهمی بیش از یک سوم درآمدهای بودجه کشور را به خود اختصاص می داد. لذا زمانی که بازار نفت پس از سال ها نفت بالای 100 دلار و رونق بی سابقه اکتشافات نفتی و تولید نفت چه به روش های متعارف و چه در شکل هایی نظیر نفت شیل، با مازاد عرضه نفت مواجه شد و اقتصاد همچنان کم رمق جهانی با رشد حدود 2.5 تا 3 درصدی سال های اخیر نتوانست تقاضای جهانی نفت را هم پایه افزایش عرضه نفت افزایش دهد، بازار جهانی با سقوط قیمت جهانی نفت مواجه شد. در این میان قدرتهای بازار جهانی نفت با استقبال از فرصت پیش آمده، مجال برای فشار به ایران و روسیه که هر دو وابستگی بالایی به نفت دارند و به واسطه تحریم ها تحت فشار قرار داشته اند را مناسب دیدند و ترجیح دادند تا ضمن دامن زدن به طرف عرضه در بازار نفت، هرچه بیشتر رقبای سیاسی خود را تحت فشار قرار دهند. با این حال برآوردها از بازار جهانی نفت و فرجام این سقوط بزرگ نشان می دهد، نفت 40 تا 50 دلاری موجود نمی تواند بیش از یک یا حداکثر 2 سال دیگر دوام آورد و خبرهای متعدد از کاهش سرمایه گذاری شرکت های نفتی بر پروژه های پرهزینه نفت شیل و حتی نفت متعارف دریاهای عمیق (که هزینه تمام شده ای به مراتب بیش از سایر میادین نفتی موجود در جهان دارد) به تدریج اثر خود را بر کاهش تولید نفت و بر هم خوردن توازن بازار به نفع تقاضا و در نتیجه افزایش مجدد قیمت نفت خواهد داشت. چنان که برخی از این خبرها توانست روز شنبه قیمت نفت را حدود 4 دلار افزایش دهد. با این حال و با فرض واقع بینانه تداوم روند نزولی قیمت نفت طی سال آینده، می توان سال حساسی را برای اقتصاد ایران متصور بود که در شرایط سرنوشت ساز سیاسی امروز توجه به این واقعیت منفی اقتصادی و ضرورت اداره کشور با وضعیت فعلی قیمت نفت ایجاب می کند که برخی نکات مهم در روند فعلی اداره اقتصاد کشور مدنظر قرار گیرد: 1 - پس از آغاز تحریم های غرب از اواخر سال 90، صادرات نفت ایران به کمتر از نصف رسید. با کاهش قیمت نفت به کمتر از نصف طی ماه های اخیر، باز هم درآمد نفتی کشور کاهشی چشمگیر را تجربه کرد. فاز نخست کاهش درآمد نفتی اگرچه به کمک برخی عوامل زمینه ای و سیاست های غلط اقتصادی، تاثیری عمیق بر رکود اقتصادی کشور گذاشت، اما اثرات این کاهش درآمد نفتی به تدریج کمرنگ شد. فاز دوم کاهش قیمت نفت نیز قطعا بر اقتصاد ایران اثرگذار است و آن گونه که مراکز اقتصاد جهانی پیش بینی کرده اند، رشد اقتصادی 2 تا 3 درصدی کشور در سال آینده را به کمتر از یک درصد خواهد رساند. با این حال تفاوت فاز دوم کاهش درآمد نفتی کشور با فاز نخست، این است که کاهش قیمت نفت برخلاف تحریم ها دوام چندانی نخواهد داشت. 2 - آن چه اهمیت مواجهه اقتصاد کشور با کاهش درآمد نفت را دوچندان می سازد، شرایط حساس بین المللی مذاکرات هسته ای است. مذاکراتی که کارآمدی حربه های اقتصادی طرف مقابل و واکنش های اقتصاد ایران به این حربه ها، در آن نقش بارزی ایفا می کند. به ویژه این که تلاش عربستان و همراهی آمریکا با پروژه کاهش قیمت نفت، اگرچه دلایل دیگری غیر از فشار بر ایران و برخی دیگر از کشورها را هم دنبال می کند، اما قطعا انگیزه تضعیف ایران در شرایط حساس مذاکرات را نیز نباید از نظر دور داشت. در واکنش به این موضوع نحوه پاسخ اقتصاد ایران به کاهش قیمت نفت، می تواند بر تضعیف جایگاه کشور در مذاکرات هسته ای موثر باشد. چرا که کاهش قیمت نفت مانند تحریم ها موضوعی نیست که بتوان به امید مذاکره برای رفع آن دل خوش داشت (فارغ از این که تجربه سال های اخیر نشان داد امید به رفع تحریم ها صرفا از طریق مذاکره نیز واهی است). آن چه مهم است، برداشتی است که طرف های موثر بر کاهش قیمت نفت از اثرگذاری این شرایط بر اقتصاد ایران و انگیزه مردم و حاکمیت برداشت می کنند. اگر این واکنش، عبارت باشد از تضعیف شدید اقتصاد ایران، یا ضعف نشان دادن مسئولان، طرف مقابل در تداوم روند منفی در قبال مذاکرات مصمم خواهد شد و در غیر این صورت، امکان عقب نشینی طرف مقابل وجود دارد. به این ترتیب سال 1394 و نحوه مواجهه اقتصاد ایران با کاهش قیمت نفت را باید به منزله مقطعی حساس در اثر گذاری بر موضوع هسته ای دانست. مقاومت اقتصاد ایران در برابر این شوک می تواند، امید به قطع وابستگی اقتصاد کشور به نفت را تقویت کند و نشان دهد، اقتصادی که با کاهش درآمد نفت به یک چهارم طی 4 سال توانسته است از بحران مقطعی گذر کند و خودش را با رژیم نفتی جدید تطبیق دهد، قدرت فاصله گرفتن از خام فروشی نفتی و ایستادگی در برابر فشارهای اقتصادی نظیر تحریم را دارد و می تواند طرف های مقابل را در کارزار مذاکره به توافقی برد - برد، با لحاظ حقوق ملت ایران وادار کند. جمهوری اسلامی:مجلس پاک «مجلس پاک»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛یکی از آرزوهای مردم ایران این بود که نمایندگانشان در مجلس قانون گزاری افرادی سالم، آگاه، خدوم و دلسوز کشور و ملت باشند. این خواسته در دوران قبل از انقلاب هرگز برآورده نشد. رژیم شاهنشاهی اصولاً یک نظام حکومتی مردمی و منطبق با معیارها و موازین عقلی و منطقی نبود تا بتواند یک مجلس مردمی را تحمل کند. از روزی که مجلس قانون گزاری در دوران قاجاریه تاسیس شد همواره سایه سنگین استبداد بر آن حاکم بود و این وضعیت در زمان رضاخان بدتر شد و در زمان محمدرضا نیز ادامه یافت. در دوران رضاخان، فقط «آیت الله سید حسن مدرس» در مقابل استبداد شاهی ایستاد و چون توسط سایر نمایندگان همراهی نشد، در انتخابات مجلس ششم رضاخان او را حذف کرد و سپس به خواف و کاشمر تبعید نمود و مدرس در دهم آذر 1316 با زبان روزه به دست دژخیمان رضاخان به شهادت رسید. استبداد رضاخانی، در دوران حاکمیت پسر او علاوه بر استبداد داخلی با استعمار خارجی نیز همراه شد و مجلس علاوه بر اینکه به وظایف نمایندگی مردم عمل نمی کرد و تابع شاه بود، نوکری آمریکا و انگلیس را نیز به کارنامه خود اضافه کرد. تصویب کاپیتولاسیون یکی از اقدامات ننگین نمایندگان مجلس در آخرین دوره قبل از انقلاب بود که بشدت مورد اعتراض امام خمینی قرار گرفت و همین امر به تبعید ایشان به ترکیه و سپس عراق انجامید و در نهایت موجب خیزش عمومی مردم و پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 شد. با تاسیس نظام جمهوری اسلامی در ایران، مردم احساس کردند که فداکاری هایشان به ثمر رسیده و نهال انقلاب که با خون هزاران شهید آب یاری شده، میوه های شیرینی خواهد داد که یکی از آنها «مجلس پاک» خواهد بود. امام خمینی، رهبر انقلاب و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی نیز با همین نگاه، اعلام کردند «مجلس، عصاره فضائل ملت» است و آن را «در راس امور» دانستند. خوشبختانه کارنامه روشن مجلس شورای اسلامی در دوره اول، این واقعیت را نشان می دهد که مردم ایران در زمینه مجلس قانون گزاری به آرزوی خود رسیدند. تدوین و تصویب قوانین محوری و زیرساختی توسط مجلس اول و عزل ابوالحسن بنی صدر که با سوءاستفاده از عنوان اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران به سوی خودکامگی و باز گرداندن استبداد به پیش می رفت و مقابله با سلطه طلبی قدرت های شیطانی به ویژه آمریکا و انگلیس از درخشان ترین اقدامات مجلس شورای اسلامی در دوره اول هستند. علاوه بر عملکرد نمایندگان مجلس، حتی انتخابات مجلس از نظر چگونگی تبلیغات انتخاباتی و برگزاری انتخابات نیز نمونه بود و در وضعیتی قرار داشت که مردم می توانستند به آن مباهات کنند و آرزوی دیرینه خود را در آن تجسم یافته ببینند و آن را طراز مجلسی که در شان نظام جمهوری اسلامی و ملت بزرگ و ایثارگر ایران است بدانند. ویژگی های یک مجلس پاک و طراز جمهوری اسلامی به تدریج و در دوره های بعد، کم شد و کار به جائی رسید که مجالس هفتم، هشتم و نهم در برابر قانون شکنی ها و خودکامگی های رئیس جمهور دولت های نهم و دهم سکوت پیشه کردند و اگر گاهی سخنی گفتند، در عمل، اقدامی متناسب را برای مقابله با انحرافات دولت انجام ندادند. بخشی از این انحرافات، مفاسد اقتصادی بودند که متاسفانه حتی بعضی از نمایندگان نیز به آن آلوده شدند و مجلس را از عیار پاکی دور کردند. این آلودگی ها هر چند تمام نمایندگان را در بر نمی گیرد، ولی وجود تعداد قابل ملاحظه ای نماینده که دچار چنین مشکلی شده باشند برای نظام جمهوری اسلامی و مردمی که با ایثار و از خودگذشتگی کم نظیر خود این نظام را برپا کرده اند قابل تحمل نیست. نظام جمهوری اسلامی، مجلسی می خواهد که تمام نمایندگان آن از نظر مالی، سیاسی و فکری پاک باشند. هیچ چیز کمتر از این، برای نظام جمهوری اسلامی قابل قبول نیست. این روزها که سخن از فهرست 170 نفره نمایندگانی از مجلس هشتم مطرح است که از دولت سابق پول گرفته اند و معاون اول رئیس جمهور سابق اعتراف کرده است که از طریق یک سرمایه دار بیش از یک میلیارد و دویست میلیون تومان به آنها داده تا در تبلیغات انتخاباتی هزینه کنند، اذهان مردم کشور با این سوال ها درگیر است که پس تکلیف پاکی مجلس چه می شود؟ از آن 170 نفر مجلس هشتم اکنون چند نفر در مجلس نهم حضور دارند؟ مقدار پولی که این افراد گرفته اند مهم نیست، آنچه مهم است اینست که آنها خود را با این اقدام، وام دار این و آن کردند و به جای آنکه وکیل المله باشند وکیل الدوله شدند. آیا با نمایندگانی که وام دار این و آن شده اند، می توان به جنگ استبداد و استعمار رفت؟ نتیجه این می شود که وقتی رئیس جمهور دولت دهم به مجلس می رود و با بدترین ادبیات به نمایندگان اهانت می کند، آنها در مقابل او سکوت می کنند و در عمل، خودکامگی و استبداد را تقویت می نمایند! تاسف بالاتر اینست که این قبیل نمایندگان به جای آنکه به وظایف نمایندگی خود عمل کنند و در برابر زورگوئی ها و قلدری ها بایستند، به جان دولتی می افتند که برای احقاق حقوق ملت و خارج کردن آن از چنگ قدرت های شیطانی تلاش می کند. آنها از یکطرف مدعی ولایتمداری هستند و از طرف دیگر به توصیه های موکد ولی فقیه زمان خود که بارها با صراحت گفته اند همه باید به این دولت کمک کنند، پشت پا می زنند و تا می توانند برای عدم توفیق آن کارشکنی می کنند. این سخن، نباید به معنای مخالفت با نقد تلقی شود. ما بهیچوجه با انتقاد از دولت، شخص رئیس جمهور و اعضای کابینه مخالف نیستیم و حتی آن را ضروری می دانیم، ولی میان انتقاد و انتقام تفاوت زیادی وجود دارد و معتقدیم اولی داروست و دومی سم مهلک. در شرایط کنونی، نقش قوه قضائیه که با صدور حکم محکومیت قطعی محمدرضا رحیمی معاون اول احمدی نژاد، به بسیاری از شایعات خاتمه داد و مردم را به عدالت گستری دستگاه قضائی امیدوار کرد، بسیار مهم است. قوه قضائیه می تواند با کشف اسامی 170 نفر مورد اشاره محمدرضا رحیمی و اعلام آن ها، از این راز سربسته رمزگشائی کند و به شورای نگهبان در برخورد با متخلفین در انتخابات آینده کمک نماید. حساب آن دسته از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که وام دار کسی نیستند و خود را از آفات مالی و سیاسی و فکری و فرهنگی مصون نگهداشته اند و به وظایف نمایندگی خود در نهایت آزاداندیشی و آزادگی عمل می کنند نیز از افراد آلوده جداست. مردم ایران، قدردان آن دسته از نمایندگانی هستند که پاک مانده اند و با استمداد از همین پاکی می توانند در برابر خودکامگی ها بایستند و آزادانه سخن بگویند و به وظایف نمایندگی خود بدون وابستگی های جناحی عمل کنند. اگر مرز میان این دسته از نمایندگان با آنان که به وام دار شدن و وابستگی ها آلوده شده اند مشخص شود، مردم به وظایف خود در انتخابات مجلس دهم بگونه ای عمل خواهند کرد که به آرزوی خود در زمینه برخورداری از مجلس پاک برسند. قدس:رابطه معکوس فقر و فرهنگ «رابطه معکوس فقر و فرهنگ»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم دکتر امان الله قرایی است که در آن می خوانید؛همه فرهنگ شناسان و جامعه شناسان دراین موضوع اتفاق نظر دارند که هرچه سطح فرهنگ در اجتماعی بالاتر باشد فقررفتاری ، عاطفی و اقتصادیِ کمتری در آن مشاهده می شود . ژوزف شومپیکر، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد 12 اصل را باعث شکوفایی اقتصاد جامعه می داند که مساعد بودن شرایط فرهنگی، یکی از اصول مهم آن است واین در حالی است که اقتصاد دانان، فرهنگ را اصیل تر از اقتصاد تلقی می کنند و بر این اساس کشورهای ثروتمندی مانند عربستان ،کویت ،قطر ،بحرین و امارات که در آمد ارزیشان سر به فلک کشیده است، توسعه یافته نیستند، زیرا که فرهنگ مساعدی ندارند و از سویی دیگر کشورهایی که توانسته اند تغییرات فرهنگی مناسبی به وجود بیاورند در شکوفایی اقتصادشان نیز سر آمدند . به عنوان مثال کشور یونان باوجود اینکه در اروپا واقع شده است، ولی چون فرهنگش مساعد توسعه نیست، رشد لازم را پیدا نکرده و یا مشاهده می کنیم روسیه هم در حد استعدادهایش توسعه نیافته، زیرا که فرهنگ کشاورزی در این کشورحاکم است، از این رو عناصر فرهنگی مناسب باعث تغییرات و شکوفایی اقتصادی می شوند . مقام معظم رهبری هم در بیاناتشان همواره از اقتصاد و فرهنگ نام برده اند و این در حالی است که اقتصاد وفرهنگ مهمترین عامل توسعه یافتگی کشورهاست. ماکس وبر در کتاب "پروتستانیزم و اصول سرمایه داری" ثابت کرده است که اگر اروپا پیشرفت کرده به دلیل فرهنگی است که بیشتر برروی کار و تلاش انسان تأکید دارد . لذا تا زمانی که فرهنگ جامعه مساعد نباشد، اقتصاد شکوفا نمی شود و از سویی دیگر زمینه های فرهنگی مساعد اسباب رشد و توسعه اقتصادی ،اجتماعی و سیاسی را به وجود می آورد . این واقعیت در کشور ما نیز مطرح است و به همین دلیل می بینیم دارایی های فردی و یا دولتی به جای تولید، در مشاغل کاذب و یا خدماتی سرمایه گذاری می شود و اینجاست که نمی توانیم پیشرفت کنیم .در واقع مردم متمول نیز چون فرهنگ مولد ندارند و با تولید سازگار نیستند، سرمایه خود را صرف خودروهای میلیاردی ،لوستر و یا لباس مارک دار و مانند اینها می کنند که همه این مسایل نشان دهنده بیماری فرهنگی در کشور است. به عبارتی دیگر وقتی سنگ قبر را هم از چین وارد می کنیم ، یعنی بی اعتنایی به تولید و در نتیجه نباید توقع داشته باشیم که اقتصادمان شکوفا شود . به هر حال افراد فرهنگی به نسبت دیگران عقلانی تر می اندیشند، حساب سود و زیان را در همه موارد دارند، بیش از مصرف به تولید فکر می کنند و با خلاقیت و نوآوری، فرهنگ کارآفرینی را توسعه می بخشند . رسالت:جایگاه امام (ره) و انقلاب اسلامی در نظام بین الملل «جایگاه امام (ره) و انقلاب اسلامی در نظام بین الملل»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم سید مسعود علوی است که در آن می خوانید؛36 سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد. ایران اسلامی همچنان محکم و استوار، هر روز قدرتمندتر و سرافرازتر از همیشه در صحنه بین الملل ظاهر می شود. اقتدار ملی ایرانیان در منطقه و جهان، مدیون فداکاری امام خمینی (ره) و انقلاب پیروزمند اسلامی است. ما تنها ملتی هستیم که با اعتماد و اتکال به خداوند متعال، بر دهان ابرقدرت ها زدیم و زیرساخت های استقلال ملی را با برهم زدن نظم ظالمانه جهان در عصر حاضر، بنا کردیم. هر روز که از حیات افتخارآفرین انقلاب اسلامی می گذرد، جهان بیشتر با چهره نورانی امام خمینی (ره) بنیان گذار جمهوری اسلامی و آثار وجودی اش آشنا می شود. کار بزرگ او ایجاد و تنظیم زیرساخت هایی در نظام جدید حکومت در ایران بود که پس از او انقلاب تداوم یابد و رهبری همچنان در صراط مستقیم الهی بدرخشد. کار بزرگ او تأسیس حکومت بر اساس فلسفه سیاسی اسلام و حکمرانی صالحانه و عادلانه بر مبنای حکمت قرآنی بود؛ حکومتی که تندبادهای سخت و نرم دشمن، آن را نلرزاند. آن روز که امام (ره) پرچم استقلال ایران را یک تنه بر دوش می کشید، آمریکا و رژیم صهیونیستی در اوج قدرت و رجزخوانی بودند. آن روز که او مبارزه را شروع کرد، سوسیالیسم در اوج محبوبیت بود و با لیبرال دموکراسی غرب، شرکت سهامی ای برای غارت منابع و منافع کشورها تشکیل داده بودند. آن روز که او بیداری اسلامی ملت ها را بر بلندای تاریخ، فریاد می زد، ملت ما و ملت های مسلمان غرق در فساد و تباهی و فقر و فحشای ناشی از حکومت مستبدان و سلطه گران، به سر می بردند. اما او ایستاد و ملت ایران هم به ندای خداخواهانه او پاسخ مثبت داد و با ثبات ترین و نیرومندترین قدرت منطقه را با ریشه 2500 ساله از تخت به زیر کشید و بعد پنجه در پنجه قدرت ها انداخت و پیروزی های شگرفی نصیب ملت ایران کرد.امروز پس از 36 سال ببینیم ما در کجا هستیم و دشمن در چه موقعیتی است؟ ایران امروز صاحب یک نظام نیرومند است که دوست و دشمن، آن را اثرگذار در منطقه و جهان می دانند. ایران امروز همانند پهلوانی می ماند که با پهلوانان منطقه ای و جهانی مبارزه کرده و پیروز از میدان، بیرون آمده است. امروز در ایران یک دولت نیرومند وجود دارد که مستظهر به پشتیبانی ملت است و هر روز یک خبر خوش از پیشرفت های علمی و فنی به جهان ارائه می دهد. امروز شاهدیم که از رقیبان دیروز خبری نیست. از کمونیسم بین الملل در موزه ها یاد می شود. کلاه آمریکا در جهان، پشمی ندارد. رژیم صهیونیستی زیر ضربات جنگ های 33 روزه، 22 روزه و 51 روزه دست و پا می زند و وقتی حزب الله، مقابله به مثل می کند جرأت نفس کشیدن هم ندارد. شاید بگویند اینها ادعاست. نظام بین الملل و وضعیت کنونی جهان را باید از ژنرال های دیپلماسی خارجی آمریکا که اکنون دوران کهولت و پیری را می گذرانند، شنید. چندی پیش کیسینجر به همراه جورج شولتز و مادلین آلبرایت در جمع نظامیان آمریکا، راهبرد امنیت ملی آمریکا را مورد بازخوانی قرار دادند. این سه نفر در ایام تصدی وزارت خارجه آمریکا در اوج قدرت بودند. ببینیم آنها اکنون از این قدرت و مناسبات جهانی قدرت چگونه یاد می کنند؟ کیسینجر می گوید: «پیچیدگی شرایط امروز جهان دلهره آور است. آمریکا باید بداند چه می کند و چرا؟» در حقیقت، کیسینجر اعتراف می کند فعل و قول آمریکایی ها در شرایط دلهره آور کنونی فاقد پاسخگویی به چیستی و چرایی است! جمع بندی سخنان آن دو پیرمرد و پیرزن دیپلمات، این بود که؛ 1- نظم قدیم در حال متلاشی شدن است. 2- ثبات جدیدی هنوز ظهور نکرده است. 3- ما در لحظه بزرگ تغییر به یاد ماندنی در جهان زندگی
می کنیم. 4- زمانی که در آب های ناشناخته هستید، قایق تان باید محکم باشد. نظم قدیم را چه کسی به هم زد؟ چرا آمریکایی ها قادر به صورت بندی نظم جدید نیستند؟ علت تغییرات موجود چیست؟ لحظه بزرگ تغییر به یاد ماندنی که آنها از آن خبر می دهند، کدام است؟ چه کسی
قدرت های جهان را به سمت آب های ناشناخته و توفانی سوق داد؟ پاسخ، روشن است؛ سهم امام خمینی (ره) در پدیداری تغییرات مناسبات قدرت در جهان، تعیین کننده است. او بود که نظم نظام دوقطبی جهان را به هم ریخت. او بود که نگذاشت نظم جدیدی بر اساس اراده قدرت های جهان شکل بگیرد. او مبدع تغییرات وسیع در جغرافیای فکری و سیاسی و طبیعی کشورها در پنجاه سال اخیر بوده است. او بود که ابرقدرت ها را به واسطه توفان های سیاسی و نظامی در آب ها و خاک ها و شن های ناشناخته برد. واقعه طبس یک معجزه الهی بود. شکست ارتش آمریکا به امر الهی در طبس، یک واقعه عبرت آموز بود. امروز ناوگان آمریکا در آب های شناخته شده و ناشناخته جهان حتی به اندازه یک قایق استحکام ندارد. هیچ قدرتی در جهان نمی تواند مسیری را که امام خمینی (ره) برای تاریخ معاصر ترسیم کرده، تغییر دهد. این افتخار برای ما ایرانیان بس است که بزرگمردی از ایران زمین قیام کرد و مسیر تاریخ بشر را در بستر قیام پیامبران و اولیای الهی (ع) هموار نمود. ما امت خمینی (ره) هستیم؛ برای مأموریت تاریخی مان در نجات بشر، شکست راه ندارد. وعده خداوند متعال، حق است و بزودی قدرت های جهان را به زیر می کشیم، کما اینکه در سه دهه اخیر، طواغیت زمان پس از شاه در منطقه به زیر کشیده شدند. بیداری اسلامی، هم یک پروژه است و هم یک پروسه. این پروژه را امام (ره) درست نوشته است و جهان طبق نقشه راه او در حال تغییر است. قدرت های جهانی ممکن است در کوتاه مدت بتوانند بیداری اسلامی را مهار کنند، اما در دراز مدت زیر ضربات توفان حرکت ملت ها له خواهند شد. سیاست روز:این برخی ها چه کسانی هستند؟ «این برخی ها چه کسانی هستند؟»عنوان یادداشت سردبیر روزنامه سیاست رو زبه قلم محمد صفری است که در ان می خوانید؛آیا واقعاً در کشور برخی در زمره مخالفان پایان تحریم هستند و تداوم تحریم را در جهت منافع خود دنبال می کنند؟ به مخالفان خارج از کشور کاری نداریم که در اصل آنها خود عامل اصلی تحریم هایی هستند که علیه جمهوری اسلامی ایران وضع شده است و حتی خواهان افزایش تحریم ها هم هستند تا بتوانند خواسته خود را به ایران تحمیل کنند. بر آنها حرجی نیست که سیاست و هدف اصلی آنها از اعمال و افزایش تحریم همین است. اما این که گفته می شود در داخل کشور برخی مخالف پایان تحریم هستند و تداوم تحریم منافع آنها را تأمین می کند، اگر چنین ادعایی درست باشد، باید دولت این برخی ها را با مشخصات کامل به مردم معرفی کند تا درباره آنها تصمیم بگیرند. این که در داخل کشور برخی چنین قدرتی دارند که نگذارند تحریم ها برداشته شود چند وجه دارد. ۱- این برخی مخالف پایان تحریم ها با عوامل خارجی مخالف پایان تحریم ها دستشان در یک کاسه است؟ ۲- همان نکته ای که آقای ظریف وزیر امور خارجه کشورمان گفته است که، تداوم تحریم برای تامین منافع خود است؟ ۳- این مخالفان پایان تحریم ها، دشمنی می کنند در قالب دوست؟! ۴- این مخالفان پایان تحریم ها که منافع شان به تداوم تحریم گره خورده است، در دستگاه هایی حضور دارند که وابسته به جایی هستند؟! ۵- این برخی مخالفان تحریم ها چطور اینقدر قدرت دارند که مانع می شوند برای پایان دادن تحریم هایی که آمریکا و غرب علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرده است؟! ۶- و دست آخر این که برخی مخالفان پایان تحریم ها، در واقع مخالف روش گفت وگوهایی هستند که آمریکا در جریان مذاکرات هسته ای در پیش گرفته است. هر یک از این موارد قابل طرح و بررسی است.
آن فردی که در داخل مخالف پایان تحریم ها به خاطر تأمین منافع خود است، یک خائن به انقلاب اسلامی و ملت است و حکم خائن هم روشن است. اگر هم دستش با مخالفان پایان تحریم ها در خارج در یک کاسه باشد، وضعیتش وخیم تر است. همکاری با دشمنان خارجی برای ادامه تحریم ها خیانتی بزرگتر است که مستوجب کیفر است. این که برخی مخالف تحریم ها، قدرت دارند که نمی گذارند در داخل تحریم ها پایان یابد، ضعف دولت است که نمی تواند مقابل آنها بایستد و آنها را حذف کند یا این که آنها بسیار قدرتمند هستند؟! و اما اگر منظور آقای وزیر خارجه از آن برخی ها که مخالف پایان تحریم ها هستند، آنهایی باشند که منتقد شیوه گفت وگوهای هسته ای هستند، ماهیت آن برخی بسیار تفاوت می کند و نوع تجزیه و تحلیل و احتمالاً انتقاد از آنها هم فرق خواهد کرد. در داخل هستند تحلیلگران، کارشناسان و شخصیت هایی که مخالف و منتقد هستند، اما نه با گفت وگوهای هسته ای، بلکه مخالف توافق به هر قیمتی هستند. این منتقدان و مخالفان، رفتارهایی که از سوی طرف مقابل به ویژه آمریکایی ها علیه ایران به کار می رود، نقد می کنند و با دیدگاه ها و تحلیل های خود سعی دارند تا چهره واقعی آمریکایی ها را علیه ایران نشان دهند. آقای ظریف اگر گفت وگوی اوباما با فرید ذکریا را خوانده باشد، متوجه می شود که، مخالفان از چه جنسی هستند. سرتا پای سخنان رئیس جمهور آمریکا در این گفت وگو با «سی ان ان» تهدید، توهین، تحقیر و ... علیه ایران بود. رسانه ها، کارشناسان، تحلیل گران و شخصیت های سیاسی که نسبت به چنین رفتارهای آمریکا و غرب موضع گیری می کنند و در نقدهای خود پاسخ چنین اظهاراتی را می دهند، نمی توان مخالف پایان تحریم ها دانست. اما اگر واقعاً آقای ظریف فردی و گروهی را سراغ دارد که مخالف پایان تحریم ها به خاطر تأمین منافع خود است، اسامی آنها را اعلام کند، تا رسانه ها با افشاگری هایی که منبع موثقی چون وزیر خارجه انجام داده است، این موضوع را پیگیری خواهند کرد و همین موج رسانه ای علیه آن ها باعث خواهد شد که از خواسته های خود مبنی بر مخالفت با پایان تحریم ها کوتاه بیایند. از آقای ظریف درخواست داریم که در این زمینه شفاف سخن بگویند تا راه برای انتقاد چنین افرادی یا گروهی باز شود. اما یک نکته هم وجود دارد شاید منظور مخالفان این باشد که از فدم زدن با کری انتقاد کردند و همین انتقاد یعنی مخالف پایان تحریم؟ اما اگر اینگونه است که باید گفت شاید مواضع تند، غیر منطقی، و توهین آمیز مقامات آمریکایی از سر بند همین رفتارهایی باشد که در جریان مذاکرات دیده می شود؟ نظر شما چیست؟! وطن امروز:معامله بر سر عزت ملت ایران؛ هرگز! «معامله بر سر عزت ملت ایران؛ هرگز!»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم محمد ایرانی است که در آن می خوانید؛ بر کسی پوشیده نیست قدرت و حمایت داخلی، یکی از مهم ترین ارکان قدرت نفوذ و تاثیرگذاری هر کشوری در صحنه های بین المللی محسوب می شود و دیپلمات های کشورها در مجامع بین المللی، روندها و مذاکرات با تکیه بر پشتیبانی ارکان قدرت داخلی خود به دنبال کسب حداکثر منافع هستند چرا که رقابت در عرصه بین المللی برای کسب منافع حداکثری برای کشور خود و حداقل منافع برای دیگر بازیگران است. سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در عین حال که مانند سیاست خارجی دیگر حکومت ها کسب منافع حداکثری را برای کشور در دستور کار قرار داده اما یک تفاوت آشکار با دیگر سیاست های خارجی دارد و آن توجه به ارزش ها و اصولی است که اساسا پایه گذار انقلاب اسلامی شد و جمهوری اسلامی براساس همین ارزش ها و اصول که از ایدئولوژی اسلامی نشأت گرفته است، تعامل با دیگر کشورها در عرصه بین المللی را پیش رو قرار داده است. این نگاه ارزشی که در دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران تبلور یافته است، به هیچ وجه نافی توجه به مبانی و اصول کلاسیک سیاست خارجی در چگونگی برخورد دیپلمات ها در چانه زنی های دیپلماتیک یا پایبندی به اصول شناخته شده در روابط بین الملل نیست چرا که اساسا چارچوب تعیینی از سوی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، رهبر حکیم انقلاب با عنوان «عزت، حکمت و مصلحت» نقشه راه حرکت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بوده و حضرت معظم له با توجه به میزان اشراف و تحلیل درست مسائل، همواره رهنمودها و تذکرات لازم را به دستگاه دیپلماسی و دیپلمات های کشور داده اند. دفاع از منافع ملی یک کشور از جمله دشوار ترین و حساس ترین اقدامات دیپلمات ها به عنوان نمایندگان کشورها در مجامع و مذاکرات بین المللی محسوب می شود و تردیدی نیست که ملت ایران قدردان تلاش های فرزندان خود بویژه در مذاکرات مهمی چون 1+5 است با این حال این ملت بزرگ ضمن درک واقعیات و تشریفاتی که معمولا در دیدارهای دوجانبه و چندجانبه بین المللی بر سر موضوعات صورت می گیرد، از نمایندگان خود انتظار دارد در عین آنکه هنجارهای دیپلماتیک را رعایت می کنند، ارکان عزتمندی و اقتدار جمهوری اسلامی ایران را بویژه در قبال کشورهایی حفظ کنند که از همان نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنی و توطئه علیه نظام مقدس اسلامی را سرلوحه اقدامات خود قرار دادند. از سویی بیان انتقادات درباره نحوه رفتار دیپلمات ها در مذاکرات با هدف تضعیف روحیه یا بی انگیزه کردن دیپلمات ها صورت نمی گیرد چرا که هر «عقل سلیمی» می پذیرد این دیپلمات ها برای دفاع از منافع عالی کشور در نبردی دیپلماتیک با چند کشور، در حد توان، تلاش شان را می کنند و از هیچ کوششی دریغ نمی کنند اما منتقدان حاضر به پذیرش نتیجه چانه زنی ها بدون در نظر گرفتن عزت و اقتدار نظام نیستند چرا که در همین بحث مذاکرات هسته ای شاهدیم همزمان با تشدید دیپلماسی رفت و آمد از سوی مسؤولان وزارت خارجه آمریکا و دیدار با مقامات ایرانی و دیگر کشورها، کنگره آمریکا اعلام کرد به بحث تحریم های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران توجه خواهد داشت و با وجود هشدار- البته ظاهری- باراک اوباما مبنی بر وتوی تحریم ها، براساس آنچه آن را در راستای منافع ملی ایالات متحده می بیند، اقدام کرد و اگر اکنون رای گیری در این باره را به تعویق انداخته صرفا بر این اساس است که ایران را تحت فشار برای توافق مورد نظر آنها قرار دهد چرا که نیل به نتیجه مطلوب طرفین در مذاکرات با توجه به موضع گیری های طرف آمریکایی و مانع تراشی هایی که صورت می گیرد، در هاله ای از ابهام قرار دارد. از این رو اگر کنگره آمریکا به موضعگیری شدید تر از سوی کاخ سفید در مذاکرات اصرار دارد (با توجه به نطق هایی که برخی سناتورها علیه تیم مذاکره کننده آمریکایی می کنند و اهمال هایی که به زعم آنها در اتخاذ موضعی شدید علیه جمهوری اسلامی ایران صورت می دهند)، به خاطر این است که بر چگونگی تنظیم رفتار مذاکره کنندگان آمریکایی در دورهای مختلف مذاکرات با هماهنگی خود کاخ سفید تاثیرگذار بوده است و اگر این کار کنگره و شدت عمل آن، جنگ زرگری کنگره و دولت آمریکا نبود، تیم مذاکره کننده آمریکایی باید بارها کار را زمین گذاشته و میز مذاکره را ترک می کرد. طبیعی است نهادهای تاثیرگذار داخلی در کشورها نسبت به منافع ملی خود حساسیت های لازم را داشته باشند و از اهرم های نظارتی برای حفظ اقتدار و پرستیژ آن کشور در مجامع بین المللی بهره گیرند، اگرنه هر تشریفاتی که در اصول دیپلماتیک کلاسیک صورت می گیرد، اگر تامین کننده منافع کشور با حفظ عزت و سربلندی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باشد، نه تنها مذموم نیست بلکه شایسته ستایش و تقدیر است اما مثلاً در همین پیاده روی می شد بحث صدور روادید آقای ابوطالبی، سفیر دائم ایران در سازمان ملل را مطرح کرد تا آخر دیپلماسی لبخند، لااقل این اتفاقی که افتاد نمی بود که بعد از یک سال، آخر هم دولت ایران عقب بنشیند. ملت بزرگ ایران از فرزندان خود انتظار دارد در صحنه های بین المللی با پشتوانه ملتی که بحران های کوچک و بزرگ و پرشماری را طی این 36 سال از پیش رو برداشته، با اقتدار و سربلندی به دنبال تامین منافع کشور باشند و بدانند این ملت را از سختی ها، پستی ها و بلندی ها باکی نیست اما حاضر به معامله عزت خود نیستند؛ عزتی که به برکت انقلاب اسلامی- که در چنین روزهایی در سال 57 انفجار نور شد- اکنون جمهوری اسلامی ایران را به یکی از تاثیرگذارترین کشورهای جهان مبدل کرده و قدرت های بزرگ را مجبور کرده مذاکره پشت مذاکره با دیپلمات های ایرانی را خواستار شوند. به نظر می رسد بازخوانی علل پیروزی انقلاب در دهه فجر برای برخی ضروری است تا این سخن حکیمانه روح خدا حضرت امام خمینی بنیانگذار نظامی که اکنون در آن مسؤولیت دارند را به یاد آورند:
«ما می خواهیم به همه دنیا نشان دهیم قدرت های فائقه را هم می توان به نیروی ایمان شکست داد» جوان:منتقدان را به اتاق های فکرتان دعوت کنید «منتقدان را به اتاق های فکرتان دعوت کنید»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم محمد ابراهیمی است که در آن می خوانید؛با خود فکر می کردم آیا برخی دولتمردان جز سخنان قافیه دار گفتن، کار دیگری هم دارند...؟! جنگ اقتصادی دشمن به آخرین حد رسیده است. روی کار آمدن دولت یازدهم همراه بود با وعده ای که رئیس جمهور محترم در طول دوران تبلیغاتی مطرح می کرد و آن چیزی نبود جز حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم از راه تعامل با دنیا، به ویژه بهبود روابط با قدرت های برتر. اما پس از گذشت 18 ماه، با مروری بر وضعیت اقتصادی کشور جز روزمرگی، فقدان نگرش سیستمی، نداشتن برنامه مدون و منسجم اقتصادی، چشم دوختن به غرب، سفرهای خارجی هیئت های دولتی و پارلمانی ایرانی، ریخت و پاش های زاید در سفرهای خارجی مسئولان و مدیران میانی با وجود تنگناهای ارزی، ثبت سفارش کالاهای لوکس و تجملاتی، افزایش قاچاق کالا، تبلیغات کالاهای خارجی، تبلیغ سفرهای خارجی، افتتاح شعبه های جدید فروش محصولات خارجی، رکود شدید و کم سابقه حاکم بر بازار، زمینگیرشدن اقتصاد، عدم جایگزینی برنامه های حداقلی در بخش هایی که مورد انتقاد دولت بود، داستان سرایی و تیترسازی از عملکرد دولت پیشین، اوضاع نابسامان بورس که دماسنج اقتصادی کشور است و... نه تنها حاصلی برای کشور نداشته بلکه موجب عدم توجه به استحکام داخلی قدرت و امید سپردن به نقطه های خیالی شده است. پافشاری بر نفت 72 دلاری از سوی دولت نشان از عدم آمادگی و برنامه ریزی در فضای اقتصادی با تکیه بر مذاکرات و خوش بینی بی حد و حصر است. مقام معظم رهبری فرمودند: «من معتقدم دل را باید به نقطه های امیدبخش حقیقی سپرد نه نقطه های خیالی، آنچه لازم است این است » اما این سخنان را مقایسه کنید با گزارش اخیر پژوهشکده پولی و بانکی که در آن صراحتاً اذعان شده « مهم ترین و مؤثرترین ابزار برای گشایش اقتصادی پیگیری سیاست خارجی است که بتواند تنش در روابط خارجی را کاهش و فضا را به سمت کاهش تحریم ها پیش ببرد ». به راستی با این نوع تفکر امید گشایشی برای اقتصاد ملی وجود دارد؟ چطور ممکن است یک مقام مسئول در جمهوری اسلامی تا این حد دارای دید ساده انگارانه و سطحی باشد که تصور کند در صورت نیل به توافق هسته ای مناسبات امریکا با ما عادی و منصفانه می شود، آن هم با وجود این همه اصرار مقامات امریکایی برای نشان دادن هدف نه�
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]
-
گوناگون
پربازدیدترینها