واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: حضور یک هفته ای تیم ملی کشورمان در جام ملت های آسیا، بار دیگر مردم را با فوتبال دل مرده این روزهای ایران آشتی داد. شور و حالی که پیگیری مسابقات جام ملت ها در میان هواداران فوتبال پدید آورده بود، موجب شد تا همان عرق و غیرتی که سال ها بود در میان هواداران فوتبال مرده بود، زنده شود و ایرانی های بسیاری در سرتاسر جهان حتی پس از حذف تیم ملی از جام ملت ها منتظر شنیدن حکم کمیته انضباطی AFC در خصوص نتیجه بازی باشند.
به گزارش تراز ، همین زنده شدن احساسات تماشاگران ایرانی، البته موجب شد خواسته و ناخواسته احساسات نژادپرستانه ای هم در میان هواداران شکل بگیرد که رسانه ها هم در ریختن نفت بر این آتش چندان بی تأثیر نبودند.
نکته مهم در این زمینه این بود که تیم ملی کشورمان در چهار بازی خود در جام ملت ها به مصاف چهار تیم همسایه خود رفته بود که همه از کشورهای عرب زبان بودند که سال هاست سابقه رقابت با ما را دارند و فوتبال ما هم البته از آن ها زخم های فراموش نشدنی بر تن دارد که شاید مهم ترینش، شادی بحرینی ها با پرچم عربستان بعد از شکست ایران در انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ بود.
هنگامی که یک سابقه طولانی تاریخی با کشورهای عربی با چاشنی مسائل سیاسی چندین و چند سال اخیر و شکست های گاه و بیگاه تیم ملی برابر این تیم ها همراه شود، موجب می شود خواسته یا ناخواسته هواداران ایرانی به این بازی ها به چشم چیزی فرا تر از یک فوتبال نود دقیقه ای در زمین نگاه کنند و همین موجب شود تا همه از پیروزی های تیم ملی ایران در دور مقدماتی برابر سه تیم بحرین، قطر و امارات ابراز خرسندی کنند و به دنبال آن شکست برای آن ها مقابل عراق به مسأله ای بغرنج و هضم ناشدنی بدل شود.
این آخری البته سختی های فراوانی بر هواداران ایرانی هموار کرد. ایرانی ها انتظارش را نداشتند در برابر کشوری که لیگ انسجام یافته ای ندارد و با جنگ داخلی دست و پنجه نرم می کند، شکست بخورند. همین شکست برابر یک کشور عربی، موجب شد تا خیلی ها شروع کنند و با تحلیل های ناروا، روی احساسات و عواطف عمومی تأثیر بگذارند.
همچنین سخنان آن دسته از هواداران که بعد از بازی با منطقی نظیر اینکه «باید سردار سلیمانی می گذاشت داعش شما را آدم کند»، «حیف این همه کمکی که بعد از جنگ به شما کردیم» به همان اندازه عذاب آور بود که عده ای دیگر در طرف مقابل این پیروزی را به ملت عراق تبریک می گفتند؛ هر دوی این گروه، یک مسأله اساسی را فراموش کرده بودند و آن روح یک مسابقه ملی بود.
شما نمی توانید در جریان یک مسابقه ملی که پای تیم ملی کشورتان در میان است، انتظار داشته باشید طرف مقابل به دلیل کمک های مالی و نظامی یا هر چه فکرش را می کنید، در برابر شما پا پس بکشد؛ همان گونه که نمی توانید با تبریک گفتن به کشور مقابل شادکامی خود را از این شکست نشان دهید. این یک بازی ملی بود و هر دو طرف برای دفاع از غیرت کشورشان مبارزه کردند و هم اکنون بنا بر قوانین مسابقه، ما بازی را واگذار کردیم و این پذیرفتنی است.
اما همین سابقه تاریخی که گفته شد، موجب گشت، بسیاری در این روز ها موج سواری را شروع کنند و با دامن زدن به احساسات و عواطف نژادپرستانه از این آب گل آلود ماهی بگیرند. نمونه اش انتشار ویدئویی از آتش زدن پرچم ایران در خیابان های یک کشور عربی در این روز هاست که منتشر کنندگان آن اصرار دارند بگویند شادی مردم بغداد پس از پیروزی برابر ایران است. در حالی که یک جستجوی کوتاه در فضای مجازی به خوبی نشان می دهد، یک ویدئوی قدیمی از زمان درگیری ها در سوریه و مربوط به معارضان دولت سوریه است و حالا عده ای می خواهند با آن بر افکار عمومی تأثیر بگذارند و احساسات ضدعربی را تهییج کنند.
درست در همین روزهایی که حتی بین نظرهای خوانندگان تابناک در زیر اخبار تیم ملی، احساساتی از این دست موج می زد، خبری از یکی دانشگاه های بغداد به دست خبرنگار تابناک رسید که خواندنش خالی از لطف نبود؛ خبری که نشان می داد، اتفاقات میان دو ملت، چیزی تنها در حد شور هیجان آن ۱۲۰ دقیقه و یکی دو روز بعدش بوده است و نه چیز دیگر.
در همین روزهایی که جام ملت های آسیا در جریان بوده در دانشکده زبان های خارجی بغداد، مسابقه فوتبالی بین رشته های مختلف برگزار می شود که از قضا تیم زبان فارسی این دانشکده، متشکل از دانشجویان عراقی به فینال می رسد تا رو در روی تیم زبان آلمانی قرار بگیرد. اعضای تیم زبان فارسی این دانشکده از رایزن فرهنگی ایران در بغداد می خواهند برای مسابقه فینال، پیراهن های تیم ملی ایران را در اختیارشان بگذارد و با کمک رایزنی فرهنگی ایران این کار انجام می شود و تیم زبان فارسی با پیراهن تیم ملی در مسابقه فینال شرکت می کند و سرانجام با پیروزی در دیدار فینال قهرمان هم می شود. این اتفاق در حالی رخ داده بود که تماشاگران این مسابقه با شعار «ایران، ایران» تیم زبان فارسی را تشویق می کردند.
این رخداد درست در روزهایی روی داده بود که برخی با موج سواری روی احساسات و عواطف ایرانی های زخم خورده از حذف در جام ملت ها، همه جا شایعه پراکنی می کردند که پرچم ایران در بغداد به آتش کشیده شد.
منبع: تابناک
دوشنبه 13 بهمن 1393 ساعت 11:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]