واضح آرشیو وب فارسی:فارس: همراه با مدالآوران بازیهای پاراآسیایی اینچئون
کرمانی: مدال برنز پاراآسیایی برایم ارزش طلا دارد/ موفقیتهایم را مدیون پدر و مادرم هستم
دارنده مدالهای نقره و برنز رقابتهای دوومیدانی بازیهای پاراآسیایی گفت: مدال برنزی که در اینچئون گرفتم، برای من ارزش طلا داشت، چرا که برای رفتن روی سکو خیلی زحمت کشیده بودم.
به گزارش خبرگزاری فارس، فائزه کرمانی، متولد سال 1375 و ساکن اصفهان است که از سال 88 با مراجعه به هیأت ورزشهای جانبازان و معلولین اصفهان، فعالیتهای ورزشی خود را در رشته دوومیدانی آغاز کرد. وی پس از یکسال در مسابقات انتخابی تیم ملی برای اعزام به مسابقات جهانی امارات شرکت کرد و به تیم ملی راه یافت. کرمانی پس از آن توانست یک نشان نقره از این رقابتها، یک نشان برنز از مسابقات جوانان جهان در جمهوری چک و یک نشان طلا از مسابقات پاراآسیایی جوانان مالزی بدست آورد و بازیهای پاراآسیایی اینچئون نیز برای او با کسب یک نشان نقره و برنز همراه بود. بانوی جوان تیم ملی در خصوص روند آمادهسازی بازیهای پاراآسیایی میگوید: من از ابتدا با آقای نادری تمریناتم را شروع کردم و خانم امینی مربی دوم من بود. پس از آن زیر نظر آقای مومنی کار کردم که این روند تاکنون ادامه دارد. برای مسابقات اینچئون هم بیش از یکسال زیر نظر مومنی تمرین کردم و با اینکه تحصیل میکردم، طوری برنامهریزی کردم که بتوانم امور تحصیلیام را هم به خوبی پیش ببرم. دارنده نشان نقره از بازیهای پاراآسیایی افزود: مسابقات پاراآسیایی اینچئون برای من میدان دشواری بود که بخشی از آن به شرایط میزبانی و آب و هوا هم برمیگشت. در ماده تخصصی من که پرتاب نیزه است، چینیها از بهترینهای جهان هستند و کلاس من هم با یک کلاس دیگر ادغام شده بود که در نهایت باعث شد من به نشان برنز دست پیدا کنم، اما در پرتاب وزنه، با اینکه ماده تخصصی من هم نبود، یک مدال نقره کسب کردم. کرمانی خاطر نشان کرد: مدال برنزی که در مسابقات پاراآسیایی گرفتم، برای من ارزش مدال طلا را دارد، چرا که برای رفتن روی سکو خیلی زحمت کشیدم و زمانیکه مدال را بر گردن آویختم، احساس میکردم توانستم پاسخگوی زحمات خانوادهام باشم و مزد زحماتم را گرفتم. زمانی هم که به تهران برگتشیم و مورد استقبال وزیر ورزش قرار گرفتیم، خیلی خوشحال بودم و این استقبال و همین طور لحظه کسب مدال برایم از ماندگارترین خاطرات مسابقات پاراآسیایی اینچئون شد. وی گفت: عامل اصلی موفقیتهایم، خانوادهام بودهاند که از هیچ گونه تلاشی برای رسیدن من به اهدافم فروگذار نکردهاند. این مساله چه در بعد مادی و چه در بعد معنوی صدق میکند و اگر حمایتهای خانوادهام نبود، نمیتوانستم در ورزش حرفهای حضور موفقی داشته باشم. در زمینه تحصیل هم تا کنون تلاش کردهام که رضایت خانواده و اولیا مدرسه را جلب کنم. در حال حاضر در مقطع پیش دانشگاهی تحصیل میکنم و امیدوارم بتوانم تحصیلات دانشگاهیام را نیز ادامه دهم. دارنده نشان برنز بازیهای پاراآسیایی در ادامه خاطر نشان کرد: در حال حاضر 8 جلسه تمرین در هفته دارم و در کنار آن بدنسازی هم انجام میدهم و تلاش میکنم با ثبت رکوردهای مورد نظر انجمن در مسابقات انتخابی اردیبهشت ماه، بتوانم در مسابقات قطر هم حضور داشته باشم. از زمانیکه وارد ورزش شدم، احساس میکنم جزئی از مردم شدهام و از آنها جدا نیستم. قبلا تصورم اینگونه نبود، اما با اعتماد به نفسی که از ورزش گرفتهام، حالا به راحتی در جامعه هستم، کار میکنم، تحصیل میکنم و تفاوتی بین خودم و دیگر مردم قائل نیستم و این دستاورد بزرگی برای من است. وی خاطر نشان کرد: سقف آرزوی هر ورزشکاری حضور در میدان بزرگی مانند پارالمپیک است. در حال حاضر هدفی که برای خودم مشخص کردهام حضور در مسابقات پارالمپیک ریو 2016 است و امیدوارم آروزیم محقق شود. در سالهایی که وارد ورزش حرفهای شدم همواره از حمایتهای بهمن رضایی بهره مند بودهام که مانند یک پدر دلسوز برای ملیپوشان هستند. همین طور از هادیزاده، انجمن دوومیدانی، فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک، خانوادهام و تمامی مربیانم تشکر میکنم. انتهای پیام/م
93/11/08 - 13:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]