واضح آرشیو وب فارسی:فارس: استاد دانشگاه ابن سینا کابل در گفتوگو با فارس مطرح کرد
چالشهای مهاجران بازگشته به افغانستان/ کودکان در صدر آسیبپذیرها
استاد روانشناسی دانشگاه ابن سینا کابل «حاشیهنشینی و سردرگمی هویتی» را بزرگترین چالش مهاجران بازگشته از کشورهای دیگر به افغانستان خواند که سبب رنجش آنان میشود.

«سید روح الله رضوانی» استاد روانشناسی دانشگاه ابن سینا در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل گفت: مهاجران برگشته به افغانستان با چالشهای متعددی از جمله سردرگمی هویتی، حاشیه نشینی و ناسازگاری فرهنگی مواجهاند و از این ناحیه به شدت رنج میبرند. رضوانی با اشاره به این نکته که چه عواملی سبب بروز چنین چالشهایی در مهاجران بازگشته به کشور میشوند، اظهار داشت: مهاجران در اکثر کشورهای جهان در تمامی عرصهها در حاشیه قرار دارند و این موضوع سبب میشود که مهاجران پس از بازگشت به کشورشان دچار چنین معضلی شوند. وی تأکید کرد: مهاجران در کشورهای دیگر در حاشیه شهرها اسکان میگیرند و از لحاظ دسترسی به خدمات اجتماعی، بهداشتی، رفاهی، فرهنگی و تربیتی نیز در حاشیه قرار دارند و این موضوع سبب میشود که مهاجران بازگشته به کشور خود (افغانستان) با چالشهایی از این دست مواجه شوند. این استاد دانشگاه افغانستانی تصریح کرد: حاشیه نشینی و سردرگمی هویتی تنها چالشی نیست که مهاجران بازگشته به افغانستان با آن مواجهاند؛ بلکه این افراد از لحاظ گویش، پوشش، روابط اجتماعی و فرهنگی و شغلی نیز با مشکلات جدی مواجه هستند و از این ناحیهها رنج میبرند. تقابل فرهنگی رضوانی در پرسش به این سوال که چه مشکلات و چالشهایی از رهگذر مهاجران بازگشته به افغانستان متوجه دیگر شهروندان این کشور میشود، اظهار داشت: یکی از چالشهای مهم و نگران کننده تقابل فرهنگ مهاجر بازگشته با فرهنگ شهروندان بومی است که در برخی موارد حتی سبب برخوردهای تنش زا نیز میشود. استاد روانشناسی دانشگاه ابن سینا تصریح کرد: وارد شدن فرهنگ جدید در اصل یک امر ناپسند و مسئله بدی نیست؛ اما مردم افغانستان توان و ظرفیت بالایی برای جذب فرهنگ جدید از کشورهای مختلف جهان را ندارند و این امر سبب تقابل میان فرهنگ جدید و فرهنگ بومی میشود. وی افزود: در نتیجه جذب نشدن فرهنگ جدید در میان مردم و شهروندان بومی، چندگانگی فرهنگی بوجود میآید که این امر خود سبب بروز ناهنجاریهای اجتماعی در کشور میشود. کودکان در صدر اقشار آسیبپذیر رضوانی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه کدام طبقه از مهاجران بازگشته به افغانستان با چالش بیشتری مواجه هستند، گفت: در میان مهاجران بازگشته به این کشور، کودکانی که در سنین 7 سال تا 18 سالگی مجبور به مهاجرت شدهاند و دوباره بازگشتهاند، بیشترین آسیب پذیری را متقبل شده و دیرتر از دیگران با محیط جدید سازگار میشوند. وی مهاجران بازگشته به افغانستان را به دستههای متفاوتی تقسیم کرد و افزود: یکی از دستههایی که بیشتر از دیگران با چالش مواجهاند، کسانی هستند که زمان بیشتر از عمر خود را در مهاجرت و به دور از سرزمین اصلی سپری کردهاند. این استاد دانشگاه تأکید کرد: افرادی که بیشتر عمر خود را در کشورهای دیگر سپری کردهاند، خود را در کشور اصلی خود بیگانه احساس میکنند و دیرتر با محیط و محل زندگی جدید تعامل برقرار کرده و خو میگیرند. فرصتها رضوانی در پاسخ به سوال دیگری که چه فرصتها و مزیتهایی از رهگذر مهاجران بازگشته به افغانستان میتواند خلق و ایجاد شود؟ اظهار داشت: مهاجرتها همواره تمدن ساز بوده و در زمینههای گوناگون از جمله تحصیلی، فرهنگی، مهارتهای شغلی و اقتصادی سبب ایجاد و خلق فرصتها برای کشور اصلی شده و در افغانستان نیز چنین بوده است. وی تصریح کرد: مزیتها و فرصتهایی که از رهگذر افراد بازگشته به افغانستان خلق میشود، بیشتر بستگی به شرایط و اوضاع کشوری دارد که مهاجران از آن بازگشتهاند. رضوانی افزود: اگر عودت کننده در کشوری بوده که زمینه برای رشد ظرفیتهای تحصیلی، فرهنگی، فکری و اقتصادی آنان مهیا بوده است، بدون تردید مزیتهای زیادی را برای افغانستان به همراه خواهد داشت؛ اما اگر در کشوری بوده که کمتر به این موارد دسترسی داشته، چیزی حاصل افغانستان نخواهد شد. انتهای پیام/
93/11/02 - 12:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]