واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۷:۳۵
محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در طرحی تحقیقاتی به استفاده از فناوری نانو در درمان عفونتهای باکتریایی پرداختند. به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، در این کار یک سیستم نانودارورسانی طراحی شده که در مقابل عفونتهای مقاوم به آنتی بیوتیکها عملکرد موفقی داشته است که این نتایج در صورت تکمیل آزمایشهای حیوانی و انسانی قابل کاربرد در صنعت داروسازی خواهد بود. به گفته دکتر بی بی صدیقه فضلی بزاز استاد گروه شیمی دارویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، در این کار از ترکیب دو ماده (یک آنتی بیوتیک و یک ماده طبیعی)، سیستم دارورسانی جدیدی بر اساس نانولیپوزومها طراحی شده و خاصیت ضدمیکروبی آن در برابر میکروب استافیلوکوک اورئوس مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از این سامانه دارورسانی میتوان به اثرات از بین برندگی بارز و افزایش میزان ورود و تجمع عامل ضدباکتریایی به درون میکروب دست یافت. بر اساس گزارشات موجود، میکروب استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین معمولاً به آنتی بیوتیکهای قوی همانند ونکومایسین پاسخ خوبی میدهد. اما این آنتی بیوتیک ها دارای عوارض جانبی زیادی هستند و استفاده مداوم از آنها احتمال بروز مقاومت باکتریایی علیه آنها را افزایش می دهد و ارائه راهکاری جهت مقابله با عفونتهای ناشی از باکتری استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین ضرورری است. در طرح حاضر، تلاش شده که فعالیت ضد باکتری ترکیبی از اسید اولئیک و جنتامایسین در برابر این میکروب، در هر دو شکل آزاد و نانولیپوزومی مورد بررسی قرار گیرد. همچنین عملکرد ضدمیکربی این ترکیب با ونکومایسین نیز مقایسه شده است. دکتر فضلی بزاز در خصوص نتایج حاصل از این تحقیقات عنوان کرد: فرم نانولیپوزومی ترکیب طراحی شده، فعالیت ضد باکتری بالاتری در مقایسه با اشکال آزاد این داروها از خود نشان داد. استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تاکید کرد: این سیستم میتواند فعالیت ضد میکروبی داروی بارگذاری شده را افزایش و غلظت مؤثر مورد نیاز دارو را کاهش دهد. از طرفی در زمان کوتاهتری در از بین بردن باکتری عمل خواهد کرد. نکته جالب اینکه در مقایسه با ونکومایسین، ترکیب نانولیپوزومی در مهار باکتری و کشتار آن مؤثرتر بود. این محقق روند انجام مطالعات را اینگونه شرح داد: در ابتدا فعالیت ضد میکروبی داروهای جنتامایسن و اولئیک اسید در برابر میکروب استافیلوکوک اورئوس مقاوم، به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر ارزیابی شد. با مشاهده اثرات درمانی ترکیب این مواد، نسبت به انکپسوله کردن این مواد درون نانو حاملها اقدام شد. همچنین اثرات ضدمیکربی سیستم طراحی شده با ونکومایسین که داروی رایج در درمان عفونت ناشی از این میکروب است، مورد مقایسه قرار گرفت. این بررسیها در محیط آزمایشگاهی صورت گرفته است. وی خاطرنشان کرد: به طور کلی افزایش میزان نابودی باکتریهای مقاوم، کاهش مقاومت باکتریایی میزبان و در نتیجه کاهش هزینههای درمان با آنتی بیوتیکهای جدید، از نتایج این کار خواهد بود. گفتنی است، میکروب استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین، بسیاری از عفونتهای بیمارستانی را سبب میشود. لذا انتخاب داروی مؤثر برای درمان این میکروب و حذف عفونتهای ناشی از آن بسیار ضروری است. از طرفی بهبود شیوه دارورسانی به باکتری میتواند بهرهوری آنتی بیوتیکها را بالا ببرد. نانوذراتی نظیر نانوذرات جامد چربی و نانولیپوزومها، به عنوان سیستمهای تحویل عامل درمانی، میتوانند دسترسی به این هدف را امکانپذیر کنند. این تحقیقات با همکاری دکتر بی بی صدیقه فضلی بزاز، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دکتر بهمن خامنه، دستیار تخصصی کنترل دارو و دکتر داوود قوچی آتش بیک انجام شده که نتایج آن در مجله Pharmaceutical Biology جلد 52، شماره 11، سال 2014، صفحات 1423 تا 1428 به چاپ رسیده است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]