واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:

عزیزی؛
الان بازی می کردیم قیمت من و دایی 5 میلیارد بود / تا 3 صبح فقط خندیدیم و همه را جویدیم!
خداداد در خاطرهنگاری از دیدار 98ی ها و هنرمندان گفت: «کاش مایلی کهن هم بود مثل من با دایی آشتی می کرد.»
به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز، دیدار تیمملی 98 فرانسه با هنرمندان خاطرات گذشته را برای هواداران فوتبال زنده کرد. زوج خداداد – علی دایی از یکسو و همبازی شدن رهبریفرد با کسی که همواره علیه او مصاحبه کرده است یعنی دایی از نکات جالب این دیدار بود. خداداد عزیزی که همواره یکی از ملیپوشان بامزه آن دوره بود حالا هم از اینکه با هم نسلهایش دور هم جمع شدند خوشحال بود. * پس از سالها دوباره شما و علی دایی زوج تشکیل دادید؟ - بحث من و علی نبود، مهم کار خیری بود که انجام شد، من که واقعا لذت بردم. * با اینکه بعد از سالها کنار دایی قرار گرفته بودید چه حسی داشتید؟ - خیلی وقت بود کنار دایی بازی نکرده بودم اما هنور هم چشم بسته همدیگر را پیدا میکردیم. مهم بازی کنار علی نبود این بازی جدا از بحث خیرخواهانهاش تداعی خاطرات تیمملی 98 فرانسه بود. کریم، مهدویکیا، میناوند، هاشمینسب، افشین پیروانی و جواد زرینچه، این دیدار یکسری مسایل جالبی داشت. * چه مسایلی برای شما جالب بود؟ - مظفری داور بعد از بازی میگفت تو و علی بعد از این همه سال هنوز هم هارمونی دارید و این خیلی جالب است. * انگار شما و علی دایی بدون تمرین هم میتوانید هماهنگ باشید؟ - یکی از دلایلی که من همیشه از علی حمایت کردهام و خیلیها برداشت بد میکنند که چرا از علی حمایت میکنم این است که علی با من خیلی جور بود. حتی میگفتند علی تکنیک ندارد اما من میگویم علی تکنیکی است. من با خیلیها همبازی بودم اما چرا با آنها هماهنگ نیستم. نوع حرکت علی در زمین طوری هست که همه جوره میشود او را صاحب توپ کرد. خوشحالم دیدم مهدویکیا هنوز پا به توپ است و از بازی کنار جواد زرینچه لذت بردم. هاشمینسب و رضا شاهرودی هم خوب بودند. * از همه بهتر فرشاد پیوس بود که با این سن و سال گلزنی کرد؟ - فرشاد که واقعا فرشاد آقای گل است. اما در میان آنهایی که بهترین بودند من از بازی محسن عاشوری لذت بردم. این بشر با این سن و سال چه کنترلهای فوقالعادهای داشت. سربالا، پابه توپ یه توپ واقعا افسوس میخورم چرا در جوانی عاشوری با او همبازی نبودم. نوع بازی عاشوری باید برای جوانها الگو باشد. * در این دیدار خیرخواهانه خبری از اعتراضهای همیشگی شما و دوستان نبود؟ - کریخوانی نداشتیم و فقط خندیدیم. چهارشنبه شب رسیدیم کیش، علی دایی با خانواده آمده بود و در یک هتل دیگر بود اما بقیه بچهها بعد از شام رفتیم یک رستوران سنتی برای چایی خوردن، باورتان نمیشود تا 3 صبح فقط خندیدیم. آنقدر خندیدم که پشت سرم درد گرفت. فکر کن مهرداد جایی باشد و نخندیم. * حتما پنبه همه را زدید؟ - هر کسی که نبود جویدیمش. من و هاشمینسب پنجشنبه از 8 صبح که بیدار شدیم دیگر نخوابیدیم. * با علی دایی دعوایتان نشد؟ - (خنده) نه بابا مهم این بود که یک روز دور هم جمع شدیم و خندیدیم. وقتی رفتیم داخل زمین به علی گفتم میخواهم مثل آن زمان پاس تو فضا بدهم اما با این وزنی که تو داری باید تو پاهات پاس بدهم اما این کار را نمیکنم و تو فضا پاس میدهم تا بدوی که علی گفت اگر این کار را بکنی... * بچههای 98 برای مردم خاطرهانگیز هستند و خوب شد برنده شدید؟ - اتفاقا قبل از بازی بچهها دور هم جمع شدیم و بچهها همه گفتند مردم از بچههای 98 خاطرات خوبی دارند و نباید ببازیم؛ بچهها خیلی جدی میگفتند و شوخی نمیکردند. این تیم از نظر اکثر مردم بهترین تیم ایران در جامجهانی بوده و باید رو سفید میشدیم. * اما واقعا شما، هاشمینسب و برخی دیگر آماده بودید و بازی سرعتی بود. اگر الان دایی و شما بازی میکردید چقدر رقم قراردادتان بود؟ - بدون دلال فکر کنم قیمت من 500 میلیون و با دلال 5 میلیارد تومان بود. البته دایی هم چون قدش بلند و وزنش هم زیاد است و بهترین گلزن جهان فکر کنم علی هم بدون دلال 600 میلیون و با دلال همان 5 میلیارد تومان بیارزد. هر چند که ما دو نفر کسی نیستیم که حق دلالی بدهیم. واقعا با این بازیکنان میلیاردی ما اینقدر نمیارزیم... * همه منتظر بودیم اگر تعویضتان کنند لباس در بیاورید و روی زمین بکوبید! - (خنده) دیگر مثل آن زمان بیتجربه نیستم و قبلش با آقا مناجاتی هماهنگ میکردم که مرا تعویض نکند. * از دعوا میان دایی و رهبریفرد اثری نبود؟ - نسل ما شاید دعوا کنند. خود من قبل از بازی با استرالیا با دایی دعوا کردم یا یکبار در آمریکا سر یک نوار کاست دعوایمان شد ولی وقتی داخل زمین میرفتیم من موقعیتهای 50-50 را هم به علی میدادم هر چند علی موقعیتهای 50-50 را نمیداد اما اگر فرصت بود پاس میداد مثل بازی با استرالیا. زمان ما گذشت بود. الان هم دیگر مشکلی میان رهبریفرد و دایی نبود. ما فوتبالیستها عادت داریم پشتسر همدیگر را بجویم. در پایان بازی هم داخل رختکن شعار دادیم زنده باد هر چی مرد... هر چی نامرد! که منظورمان فوتبال ناپاک فعلی بود... روزنامه گل 109
۲۱/۱۰/۱۳۹۳ - ۱۲:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]