واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
نگاهی تازه به مفهوم تخریب در نمایشگاه «تاکسیدرمی»
شناسهٔ خبر: 2461933 شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۳ - ۱۵:۳۰
هنر > موسیقی و هنرهای تجسمی
نمایشگاه «تاکسیدرمی» نگاه تازه به مفهوم تخریب دارد که در قالب عکس های خانوادگی و بر محوز گذر زمان می چرخد. به گزارش خبرگزاری مهر، همكلاسى ها پشت نيمكت هاى چوبى، دوستان دوران كودكى همه شاد و خندان در يك قاب، اين رويه ظاهرى آثار افشين چيذرى در گالرى اُ است كه مخاطب را دعوت به چالش عميق ترى مى كند، نگاهى به درون و واكاوى خاطرات در ساحت مضمون و نوعى تخريب تصوير در عرصه تكنيك كه البته خودش بار معنايى دارد.
11 کار چاپ فلزی و 10 اثر نقاشی از افشین چیذری تحت عنوان مجموعه «تاکسیدرمی» از ١٩ دی ماه در گالری اُ به نمایش گذاشته شده است.
این نمایشگاه که دومین تجربه انفرادی این هنرمند جوان است، نگاهی تازه به مفهوم تخریب را به تصویر میکشد. نگاهی که در قالب عکسهای خانوادگی و بر محور گذر زمان میچرخد. لبخندهایی که در قاب کارهای فلزی میدرخشد و چهرههایی که خالی از هویت در بطن یک کلاس حضور دارند. فضای نمایشگاه مملو از احساسی است که شاید بتوان گفت هر ذهنی را به سمت گذشتهها
میکشاند.
افشین چیذری با اشاره به اینکه بالغ بر سه سال بر روی این مجموعه زمان صرف کرده است، درباره مفهوم درونی مجموعه تاکسیدرمی گفت: در واقع این مجموعه مطالعهای روی مکانیزم تخریب، تخریب تصویر، حافظه فردی و حافظه جمعی است. یعنی در آثار آگاهانه از عکس استفاده شده است.
چیذری توضیح داد: در این آثار به استفاده از عکس اصرار ورزیده شده، چرا که عکس همان حافظه ما از گذشته و همین طور حافظه جمعی بشر از تاریخ حداقل از بعد از ابداع عکاسی است.
او افزود: تمامی چاپ های فلز عکس های شخصی من است ، و در عموم آنها «من» حضور دارم و در واقع این مجموعه مطالعه ای روی مساله فردیت و تعریف هر شخص از کلمه من است. اینکه مفهوم «من» در جمع به سرعت گم میشود و تفاوتها در عکس خانوادگی از بین می رود، همان چیزی است که من به آن پرداختهام.
چیذری تصریح کرد: در نهایت این نقاشیها و چاپ ها در مورد عکس و کارکرد آن در جامعه حرف میزنند. تخریبی که خود عکس به عنوان مدیومی که قرار است «تاکسیدرمی» کند، یا جلوی روند تخریب را بگیرد و در حافظه ایجاد میکند، مساله اصلی این نمایشگاه است.
او نوستالوژیک بودن مجموعه «تاکسیدرمی» را رد کرد و یادآور شد: این مجموعه نوستالوژیک نیست و حس و حال از دست رفتن کودکی یا حسرت را در خود ندارد زیرا بیشترین تاکید آن بر مساله تخریب حافظه و عکس به عنوان نمود آن حافظه است.
این هنرمند درباره همراهی نقاشی و حکاکی در این مجموعه اظهار کرد: چاپ فلز و نقاشی دو مدیوم جداگانه هستند که در این نمایشگاه درباره عکس حرف میزنند. از عکس آگاهانه استفاده شده است نه برای اینکه صرفا یک بازسازی فیگوراتیو رخ دهد بلکه برای اینکه درباره خود عکس صحبت شود.
گل آرا جهانیان، منتقد هنری در يادداشت اطلاع رسانى اين گالرى نیز کند و کاو در گذشته را محوریت این نمایشگاه میداند و می نويسد: در واقع نقاش در مجموعه «تاکسیدرمی» در موزه کوچک تصاویر خانوادگی خود میچرخد و با کشیدن این عکسها، به مداقه در آنها میپردازد. او در چاپهایش یک بار دیگر از مصداق عکسها دور میشود. او با کند و کاو در عکسهای قدیمی تلاش دارد تا گذشتهاش را احضار کند. اما در این پروسه عکاسانه، آن را گم میکند و ناکامی حاصل از بیرون کشیدن معنا او را وا میدارد که تحریف کند همانگونه که عکسها تحریف میکنند و همانگونه که زمان تخریب میکند.
او ادامه میدهد: سرانجام در تابلوهای رنگ و روغن با پرترههای منجمد شده و ایستای «دیگرانی» مواجهایم که در پس لایههای رنگی از دیدرس ما دور شدهاند، گویی گرد زمان بر چهره آنها نشسته است. آدمهای بینامی که به گونهای ضمنی بازنمودهای خودِ او هستند. تصاویر نهایی او همانگونه که بارت میگوید عکسهایی هستند خالی از رمزگان. تصاویری هستند که تهی شدند
از معنا. تصاویری تخریب شده، فراموش شده و تحریف شده. آنها دیگر نه خودنگاره نقاش بلکه نگارهای از تک تک مخاطباناند.
نمایشگاه «تاكسيدرمى» تا 13 بهمن ما در گالری اُ واقع در خیابان نجات اللهی (ویلا)، کوچه خسرو، پلاک 46 ادامه دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]