محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802884278
همراه با مدال‌آوران بازی‌های پاراآسیایی اینچئون عباسپور: مهم‌ترین دستاوردم از ورزش استقلال و دوستان خوب بود/ مدالم را مدیون پدر و همسرم هستم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: همراه با مدال‌آوران بازی‌های پاراآسیایی اینچئون
عباسپور: مهم‌ترین دستاوردم از ورزش استقلال و دوستان خوب بود/ مدالم را مدیون پدر و همسرم هستم
دارنده مدال طلای تیراندازی با کمان بازی‌های پارآسیایی گفت: شروع فعالیت‌های ورزشی دریچه‌های دیگری را برای من گشود که مهم‌ترین آنها استقلال فردی و انجام کارهای شخصی بدون نیاز به حضور دیگران بود.
به گزارش خبرگزاری فارس، سمیه عباسپور، بانوی کماندار تیم ملی است که در بازی‌های پاراآسیایی اینچئون و در رشته کامپوند موفق به کسب نشان طلای میکس و عنوان چهارم انفرادی شد. عباسپور سال 84 در حالی‌که هنوز 2 سال بیشتر از تحصیلش در رشته مترجمی زبان انگلیسی نگذشته بود، به دلیل سانحه رانندگی دچار ضایعه نخاعی شد. وی دانشجوی رشته مترجمی زبان انگلیسی در مشهد بود و پس از این حادثه با حمایت و کمک پدر توانست به صورت غیر حضوری ادامه تحصیل دهد و مدرک کارشناسی خود را در این رشته دریافت کند. عباسپور در این زمینه می‌گوید: خانواده‌ام همیشه همراه من بودند و نگذاشتند تنها باشم، پدرم کمک کرد تا زمان‌هایی که نیاز به رفت و آمد به مشهد بود، این کار را انجام دهم و بتوانم به تدریج درسم را به اتمام برسانم. بانوی کماندار تیم ملی در خصوص روی آوردنش به ورزش گفت: مسابقات پاراآسیایی گوانگجو در سال 89 برای من یک نقطه عطف به شمار می‌رود، چرا که با دیدن افتخارات خانم نعمتی، که همشهری من نیز هست، تشویق شدم به ورزش تیراندازی باکمان روی آورم، استقبال مردم از او و همین‌طور حس خوبی که از موفقیت یک بانوی همشهری داشتم، باعث شد تا تمریناتم را در این رشته شروع کنم و تنها 6 ماه بعد از آغاز فعالیتم در این رشته به تیم ملی دعوت شدم. وی افزود: زهرا نعمتی من را به واعظی، سرمربی تیم ملی معرفی کرد و پس از رکوردگیری و کسب حد نصاب‌های مورد نظر توانستم به اردوهای تیم ملی راه پیدا کنم و در اولین اعزام برون مرزی‌ام که مسابقات جهانی ایتالیا بود شرکت کردم. عباسپور ادامه داد: البته به دلیل نداشتن تجربه کافی، نتوانستم عنوانی از این مسابقات به دست آورم و پس از آن هم به ترتیب در مسابقات جهانی جمهوری چک در سال 2012 و مسابقات جهانی تایلند در سال 2013 شرکت کردم که در مسابقات آخر به عنوان چهارم دست یافتم و در مسابقات چک نیز متاسفانه نتوانستم سهمیه پارالمپیک لندن را به دست آورم. بانوی طلایی بازی‌های پاراآسیایی اینچئون از همسرش به عنوان عامل اصلی موفقیتش یاد می‌کند و می‌گوید: بعد از مسابقات تایلند که سال گذشته برگزار شد، در مسابقات رکوردگیری که در تهران برپا بود شرکت کردم و توانستم به اردوهای اینچئون راه یابم. پس از آن به صورت مرتب در محل سکونتم کرمان تمرین می‌کردم و این تمرینات بدون مربی بود، اما در چند ماه منتهی به بازی‌های پاراآسیایی، زیر نظر همسرم که سابقه فعالیت در رشته تیراندازی باکمان و مربیگری آن را نیز داشت، تمرین می‌کردم و او با تعطیل کردن کار شخصی خودش، تمام زمانش را در طول روز به من اختصاص می‌داد و هر روز بین 7 تا 8 ساعت تمرین مداوم و شب‌ها هم بدنسازی انجام می‌دادم. وی خاطر نشان کرد: به خاطر همین تمرینات و آرامشی که در کنار همسرم داشتم توانستم با آمادگی خوبی به بازی های پاراآسیایی اینچئون اعزام شوم و می توانم بگویم موفقیتم در این مسابقات را مدیون همسرم یاسر سالاری هستم که با صبر و حوصله روز به روز در بهبود روند تمریناتم به من کمک می کرد. عباسپور افزود: پدرم به دلیل مشغله‌های کاری دور از ماست و در کرمان حضور ندارد، اما زمان اعزام به اینچئون، خود را به تهران رساند و برای بدرقه من به فرودگاه آمد، این حضور، دلگرمی بزرگی برای من بود و از طرفی احساس می‌کردم بار سنگینی روی دوشم است که تنها با کسب مدال و افتخار سبک می‌شود. به خاطر همین در اینچئون تا قبل از اینکه مدال بگیرم با خانواده‌ام تماس نگرفتم و خواستم فقط زمانی که موفق شدم با آنها صحبت کنم. بانوی کماندار تیم ملی گفت: در روز مسابقات میکس خیلی استرس داشتم، با اینکه از هم تیمی‌ام آقای نوری خاطر جمع بودم، اما باز استرس زیادی داشتم، چون این تنها فرصت من برای کسب مدال بود و در مسابقات انفرادی هم چهارم شده بود، این استرس آنقدر زیاد بود که متوجه نشدم تیر آخر را زدم و مسابقه تمام شده و باز می‌خواستم ادامه بدهم! تا اینکه واعظی آمد و گفت مسابقه تمام شد و تیم شما طلا گرفت. وی ادامه داد: این نشان طلا که در مقابله با تیم کره جنوبی که بسیار قدر هم بودند به دست آمد، برای من بسیار دلچسب و شیرین بود. هم به خاطر اینکه احساس می‌کردم مزد زحمات خانواده و همسرم را دادم و هم اینکه اولین مدال من محسوب می‌شد و لحظه‌ای که روی سکو بودیم و پرچم کشور عزیزمان به اهتزاز درآمد، زیباترین لحظه ای بود که در اینچئون تجربه کردم. عباسپور تصریح کرد: با اینکه من بعد از حادثه‌ای که منجر به معلولیتم شد خانه نشین نشدم و درسم را هم ادامه دادم، اما شروع فعالیت‌های ورزشی دریچه‌های دیگری را برای من گشود که مهم‌ترین آنها استقلال فردی و انجام کارهای شخصی بدون نیاز به حضور دیگران بود، از طرف دیگر بعد از روی آوردنم به ورزش با دوستان خیلی خوبی آشنا شدم که برای من بسیار ارزشمند هستند. وی در پایان گفت: به غیر از افرادی که در این سال‌ها حامی من بودند، آقای مولا، رئیس انجمن ضایعه نخاعی کرمان نیز همواره مشوق و راهنمای من بوده و در موفقیت‌هایم نقش داشته است. همین‌طور از آقای نخعی رئیس هیات کرمان که از هیچ تلاشی برای بهتر کار کردن ما دریغ نکردند نیز تشکر می‌کنم. سمیه عباسپور با کسب اولین نشان طلای خود در مسابقات پاراآسیایی اینچئون تلاش می‌کند تا با کسب سهمیه مسابقات پارالمپیک ریو بتواند در این عرصه مهم نیز بدرخشد. انتهای پیام/د
93/10/13 - 15:42
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]
-
ورزش
پربازدیدترینها