واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کفّاره شوخی با اهل بیت(علیهم السلام)
امام زین العابدین (علیه السلام ) فرمود: هنگامى كه جنازه براء بن معرور را آوردند تا حضرت رسول (صلى الله علیه و آله و سلم ) بر او نماز بخواند. فرمود على بن ابیطالب (علیه السلام ) كجاست؟ عرض كردند براى انجام درخواست یكى از مسلمین به قبا رفته ، فرمود: خداوند مرا امر كرده كه نماز خواندن بر جنازه براء را تاءخیر بیندازم تا على (علیه السلام ) بیاید و از سخنى كه براء در حضور پیغمبر خدا به او گفته در گذرد و او را ببخشد و مرگ با سم را خداوند كفاره همان سخن قرار دهد.عرض كردند براء مردى شوخ بود، آن سخن را از روى مزاح گفت نه جدا تا خداوند بر گفته اش او را مواخذه نماید.فرمود اگر جدى گفته بود خداوند تمام اعمالش را تباه مى كرد اگر چه به مقدار فاصله بین زمین و عرش طلا و نقره صدقه داده باشد ولى چون مردى شوخ بود و آن سخن را به شوخى گفت من میل دارم همه بدانید كه على (علیه السلام) از او در خشم نیست و در حضور شما دو مرتبه او را حلال نماید و از برایش طلب آمرزش كند تا باعث قرب و بلندى درجه او در نزد خدا گردد.(9)چیزى نگذشت على (علیه السلام ) حاضر شد. جنازه براء را در پیش گرفته گفت خدا رحمتت كند براء! مردى بسیار با نماز و پیوسته روزه بودى و در راه خدا از دنیا رفتى. پیغمبر اكرم (صلى الله علیه و آله و سلم) فرمود اگر شخصى از مردگان شما از پیغمبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) بى نیاز باشد همانا آن مرد براء بن معرور است كه به واسطه دعاى على (علیه السلام ) از نماز پیغمبر بى نیاز است از جاى حركت نموده بر او نماز خواند و دفنش كرد.پیغمبر اكرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: بندگان خدا! خویشتن را در معرض دعاى على (علیه السلام ) قرار دهید مباد مورد نفرین او واقع شوید زیرا، بر هر كه نفرین كند خداوند او را هلاك خواهد نمود اگر چه كارهاى نیكش برابر با شماره تمام مخلوقات كند همانطور كه براى هر كس دعا كند سعادتمند مى شود اگر چه گناهانش به اندازه تمام مخلوقات باشد.(10)وقتى براى تعزیه نشست رو به بستگان براء نموده و فرمود: شما اى بستگان براء به تهنیت سزاوارترید تا تسلیت زیرا روح او كه به آسمانها صعود كرد از آسمان اول تا هفتم و از حجب تا كرسى و عرش برایش قبه هائى افراشتند. آنگاه به سوى بهشت رفت ، تمام خزان بهشت او را استقبال نمودند و همه حوریه ها او را مشاهده كردند همگى گفتند طوباك طوباك یا روح البراء! انتظر علیك رسول الله علیا صلوات الله علیهما و آلهما الكرام حتى ترحم علیك و استغفرلك .خوشا به حالت ، خوشا به حالت ، روح براء! پیغمبر انتظار كشید تا على(علیه السلام ) بیاید و برایت طلب آمرزش و رحمت كند. حاملین عرش پروردگار به ما از طرف خداوند خبر دادند كه فرمود اى بنده اى كه در راه من جان دادى هر آینه اگر گناهانت به اندازه ریگها و شنها و دانه هاى باران و برگ درختان و به عدد مویهاى حیوانات و چشم برهم زدن و نفسها و حركات و سكنات آنها مى بود، به واسطه دعاى على بن ابیطالب (علیه السلام ) بخشیده مى شد.قال رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم ) فتعرضوا عبادالله لدعاء على لكم و لا نتعرضوا لدعاء علیكم فان من دعا علیه اهلكه الله و لو كانت حسناته بعدد ما خلق الله كما ان من دعا له اسعده الله و لو كانت سیئاته بعدد ما خلق الله .پیغمبر اكرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: بندگان خدا! خویشتن را در معرض دعاى على (علیه السلام ) قرار دهید مباد مورد نفرین او واقع شوید زیرا، بر هر كه نفرین كند خداوند او را هلاك خواهد نمود اگر چه كارهاى نیكش برابر با شماره تمام مخلوقات كند همانطور كه براى هر كس دعا كند سعادتمند مى شود اگر چه گناهانش به اندازه تمام مخلوقات باشد.(10)تنظیم: جهرمی زاده - گروه دین و اندیشه تبیانجزء 17 بحارالانوار چاپ آخوندى ، ص 310 و 320.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 292]