واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مشاور وزیر ارشاد مطرح کرد
بومیسازی و ارزشمندپنداری پژوهش، کلید توسعه علمی کشور
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیام خود به همایش نگرشهای جدید بر وقف گفت: بومیسازی و ارزشمندپنداری پژوهش کلید توسعه علمی کشور است که باید جدی گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، محمدمهدی مظاهری در پیام خود به همایش نگرشهای جدید بر وقف که با هدف اجرای سیاستهای علم و فناوری مقام معظم رهبری در این حوزه در پژوهشگاه شاخصپژوه برگزار شد، اظهار کرد: سخن در مورد پژوهش و اهمیت آن بسیار گفته شده است اما آنچه را که مخالفتی در موردش وجود ندارد، چه جای تأکید و تشریح. در ادامه این پیام آمده است: همه به اهمیت پژوهش واقفند و نقش آن را در تمامی عرصههای زندگی انسان به ویژه در قرن بیست و یکم غیر قابل انکار میدانند. سؤال اینجاست که با وجود این اجماع گسترده در مورد اهمیت پژوهش، چرا کشور در این زمینه همچنان با نقطه مطلوب فاصله دارد؟ مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد در ادامه تصریح کرده است: در نگاه اول به نظر میرسد علت این ناکامی در دستیابی به وضعیت مطلوب در حوزه پژوهش، مسائل ساختاری هستند. کمبود بودجه پژوهشی در ایران نسبت به بسیاری از کشورها، حرفهای و تخصصی نبودن مراکز پژوهشی، آموزشمحور بودن نظام آموزش عالی و مراکز دانشگاهی، مشکلات مالی و معیشتی پژوهشگران و مسائلی نظیر اینها عمدهترین موانع ساختاری پیشروی پژوهش در ایران هستند. وی یادآور شده است: با وجود تلاشی که طی سالیان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی برای غلبه بر این مشکلات انجام شده است اما نمیتوان انکار کرد که پژوهشگران کشور در تمامی حوزهها همچنان از همین مجاری آشنا ضربه میخورند. مظاهری در ادامه پیام خود آورده است: در نگاهی عمیقتر فقدان عزمی جدی برای تقویت اساسی و بنیادین حوزه پژوهش، نشان از یک عدم اطمینان تاریخی یا یک نوع احساس بینیازی نسبت به توسعه و تحقیق در ایران است. این وضعیت نهتنها در عرصههای دولتی که حتی به شکل پررنگی در بخش خصوصی نیز وجود دارد. کارفرمایان و مشتریان پژوهش در ایران چه دولتی باشند و چه خصوصی آنقدرها که همتایانشان در بیرون از مرزهای ایران به تحقیق احساس نیاز میکنند، طالب پژوهش نیستند. واردات گسترده محصولات پژوهشی خارجی یکی از دلایل این استغنای پژوهشی است، نکتهای که در این میان نادیده گرفته میشود این است که اولاً غربیها به سؤالات خود پاسخ دادهاند نه سؤالات ما و ثانیاً گذر زمان نشان داده که بعضی از پاسخهای آنان نیز غلط بوده است. وی در این پیام تأکید شده است: بیش از سه دهه تأکید بر یافتن راههای بومی برای مشکلات بومی منجر به آغاز حرکت نهضت بومیگرایی در علوم انسانی و اجتماعی ایران شده است؛ هرچند اگر این نهضت، در مسیر درست حرکت کند و در دام سنت زدگی و سطحینگری در نیفتد، امیدهای بسیاری به همراه خواهد داشت. مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد در ادامه پیام خود تصریح کرده است: آنچه پژوهش در ایران بدان بیش از هر چیز نیازمند است ایجاد یک روحیه اعتماد به نفس مجهز به نیروی خلاقیت و ابتکار در میان فعالان عرصه پژوهش و همزمان و ملازم با آن باور به ناگزیر و بدون جایگزین بودن پژوهشهای داخلی در میان مشتریان و کارفرمایان آن است. مظاهری یادآور شده است: اکنون بارقههایی از شکلگیری این روحیه در نهضت بومیگرایی علمی دیده میشود که در صورت نضج گرفتن میتواند پس از سدهها خاموشی و غفلت، دانش ایرانی و اسلامی را به عنوان مرجع صدور پاسخ برای مشکلات زندگی بشری معرفی کند. وی در ادامه پیام اشاره کرده است: طولانیترین سفرها هم با نخستین گام آغاز میشود و بیتردید نخستین گام در این مسیر، ظهور و بروز چیزی است که میتوان آن را «فرهنگ پژوهشی» نام نهاد. فرهنگ پژوهشی یعنی هر ایرانی ایمان داشته باشد که میتوان بر مشکلات، نقصانها و پرسشها در هر عرصهای که هستند، پاسخی ایرانی اسلامی داد؛ پاسخی که با دین و فرهنگ و تاریخ ما سازگار است. رئیس هیئت مؤسس پژوهشگاه شاخصپژوه عنوان کرده است: فرهنگ پژوهشی یعنی اینکه محقق ایرانی بداند روزگاری در این سرزمین ابنسیناها و جابربنحیانها و غیاثالدین جمشیدها زیستهاند و برای سؤالهای ملتشان پاسخهایی درست یافتهاند. پاسخهایی که ملتهای دیگر نیز از آن بهرهها بردهاند. فرهنگ پژوهشی یعنی اینکه محقق ایرانی بداند میتواند اگر بخواهد و باید بتواند اگر به میهنش عشق میورزد. وی در این پیام تصریح کرده است: به این ترتیب نهادهای مسئول در حوزه پژوهش ایران در کنار افزایش بودجه پژوهشی، گسترش مراکز تخصصی و حرفهای پژوهشی، پژوهش محور کردن مراکز دانشگاهی و بهبود شرایط معیشتی و کاهش دغدغههای جانبی پژوهشگران، وظیفهای ضروریتر نیز دارند که عبارت است از ترویج، تقویت و تعمیق فرهنگ پژوهشی. در این راستا راهبردها و راهکنشهای متعدی وجود دارد اما به نظر میرسد که یکی از مهمترین راهبردهای این پروژه باید «ارزشمندسازی پژوهش» باشد. مظاهری یادآور شده است: ارزشمندسازی پژوهش به معنای بخشیدن اعتبار و وجههای متمایز به امر پژوهش و متصدیان آن است به نحوی که بین استادی که آموزش میدهد با استادی که پژوهش میکند، تفاوتهای محسوسی وجود داشته باشد. بین دانشجوی پژوهشگر با دیگر دانشجویان تفاوت وجود داشته باشد. دریافتی مالی پژوهشگر نسبت به مشاغل علمی مشابه بیشتر باشد و در مجموع اگر از کسی شغل او را پرسیدند، به گفتن «پژوهشگر هستم» افتخار کند. به گزارش فارس، وی خاطرنشان کرده است: به این ترتیب پژوهش کردن یعنی مشارکتی مستقیم در تصمیمسازی و اجرا با همه دشواریها و مسئولیتهایش نه شرح و توصیفی کممایه و بیخاصیت که به جایی برنخورد و نه تاییدنامهای در نعت سیاستها و تصمیماتی که از پیشگرفته شده است. این استاد دانشگاه در پایان متذکر شده است: این امید به وجود آمده که ما میتوانیم در ظرف یک دهه، یک پیشرفت چشمگیر و یک حرکت سریع در زمینههای علمی داشته باشیم که بخشی از عقبماندگیهای ما را جبران بکند؛ بنابراین مسئله علم مهم است. در باب علم و تحقیق، آن بخش عمده هم مربوط به تحقیق و پژوهش است. انتهای پیام/63036/گ
93/09/28 - 01:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]