تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834395351
-حوثی‌های یمن؛ از صعده تا صنعا
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با صالح‌الصمد از رهبران سیاسی برجسته حوثی و مشاور رئیس‌جمهور حوثی‌های یمن؛ از صعده تا صنعا تحولات یمن و تلاش‌ها برای روی کار آمدن کابینه جدید در حالی ادامه دارد که در حوادث ماه‌های گذشته، شیعیان یمن و جنبش حوثی‌ها توانسته‌اند قدرت خود را به رخ رقیبانشان بکشند.
بیست و یکم سپتامبر 2014، جنبش حوثی ها در صنعا پس از سرنگونی مخالفان آشتی ناپذیر خود سرانجام این کشمکش را به نفع خود به پایان برد؛ مخالفانی مانند جماعت یمنی برای اصلاحات (یا حزب اصلاح)، شاخه سیاسی اخوان المسلمین و علی محسن الاحمر، رهبر سیاسی و نظامی سرشناسی که در مدت انقلاب 2011 علیه رئیس جمهور پیشین علی عبدالله صالح به مبارزه برخاسته بود.در آن روز، حوثی ها توانستند نیروهای الاحمر را در صنعا شکست دهند و با سرنگونی نزدیک ترین بخش مسلح وفادار به وی، کنترل ساختمان تلویزیون و ستاد ارتش را در دست بگیرند. همزمان نیروهای حوثی، توسط «کمیته های مردمی»، کنترل نقاط گوناگون در خیابان های صنعا را به دست گرفتند و شعارهای خود را بر دیوار های پایتخت حک کردند: «مرگ بر آمریکا، اسلام پیروز است.» در همان روز، رهبران حوثی و مقامات دولتی در پایتخت توافقنامه صلحی امضا کردند که جایگزین طرح ابتکاری شورای همکاری خلیج فارس شد. هفته نامه الاهرام مصر با صالح الصمد، از رهبران سیاسی برجسته حوثی و مشاور رئیس جمهور گفت وگویی درباره این تحولات یمن کرده است. مشروح این گفت وگو را می خوانید. آیا مواضع سرسختانه حکومت دلیلی بر این شده است که شما اکنون مواضع سختگیرانه ای داشته باشید؟ پس از انقلاب 26 سپتامبر 2014، جایگاه زیدیه در یمن قربانی آزار، محرومیت و تبعیضی شد که باعث کمرنگ شدن روح انقلابی زیدیه می شد. به علاوه، دشمنی های ناشی از قدرت وهابی ها در بسیاری مناطق و در مراکزی که به نام قرآن و حدیث نامیده می شد، با حمایت ها و کمک های مالی عربستان به وجود آمده بود. هدف آنها تغییر هویت مذهبی ساکنان مناطق زیدی نشین بود. زمانی که السید حسین الحوثی، حساسیت انقلابی خود را بروز داد، در واقع نکته جدیدی را بیان نکرد. وی فقط از همان مکتب امامان زیدیه که در برابر ستمگران داشتند، پیروی کرد. منظور این است که السید حسین بدر الدین الحوثی بیانگر یک فرقه نبود، بلکه وی به نام همه آحاد ملت و به نام همه مسلمانان سخن می گفت. به این ترتیب جنبش انصارالله از افراد گوناگونی در میان خود تشکیل شده و هرگز ابعاد فرقه ای نداشته است. السید الحوثی همیشه به ما یادآور می شد که جزئیات را فراموش کنید و بر نکات حقیقی و اصلی متمرکز شوید ازجمله این که مسلمانان برای خدا هستند و اسلام مذهبی است که خدا می خواهد. آیا برای انتقام از دولت و مخالفان سیاسی تصمیم و تمایلی وجود دارد؟ طی شش جنگی که تاکنون بر ما تحمیل کرده اند، هرگز میل به انتقام وجود نداشته است. به محض این که رئیس جمهور اعلام آتش بس کرد، خصومت ها پایان یافت و ارتش و قبایل از آن حمایت کردند، تا زمانی که دوباره حمله ها شروع شد. اگر قصدی برای انتقام وجود داشت، دوره پس از انقلاب 21 سپتامبر، بهترین فرصت برای انتقام گیری از مخالفان سیاسی بود. با این حال، از زمان ورود به صنعا، انصارالله بیشترین درجه از رواداری را از خود به نمایش گذاشته است. آنها به نهادهای دولتی که در شش جنگ پیشین علیه انصارالله حضور داشتند، حمله ای نکردند. همچنین به دشمنان سیاسی یا احزاب سیاسی مخالف نیز یورشی نبرده اند. ما در بسیاری از انتخابات شرکت کرده ایم. السید عبدالملک الحوثی، رهبر کنونی جنبش در بسیاری از سخنرانی های خود تاکید کرده که ما جمهوریخواه هستیم. ما از سیستم جمهوری محافظت می کنیم و تلاش داریم از ملت حمایت کنیم، اما حق مشارکت در ساخت این ملت و فرآیندهای سیاسی آن را نیز داریم. شما در انقلاب فوریه 2011 مشارکت داشتید و اکنون درباره انقلاب 21 سپتامبر 2014 سخن می گویید. آیا تصرف صنعا را یک انقلاب می دانید؟ شش جنگ بعد از انقلاب سال 2011 از سوی رژیم سابق بر ما تحمیل شد. آنچنان که آن انقلاب به صورت مسالمت آمیزی آغاز شد، ما سلاح های خود را کنار گذاشتیم و برای انجام تغییرات به روشی مسالمت آمیز و دموکراتیک با انقلاب همراه شدیم، اما برخی نیروهای سیاسی که سوار بر موج انقلاب شدند، مصمم بودند انصارالله را از فضای انقلابی حذف کنند. می توانید مشخصا بگویید آن نیروها چه کسانی بودند؟ می توانم به محسن الاحمر و حزب اصلاح اشاره کنم. آنها تلاش می کردند تا نقش مهم انصارالله را در انقلاب 2011 نادیده بگیرند و حتی به طور وسیعی در رسانه ها به آن پرداختند. صدها هزار نفر در تظاهرات ضد رژیم در صعده و دیگر استان ها شرکت کردند که تاکنون به طور کامل از آن چشم پوشیده شده است. در زمان انقلاب فوریه و هنگام طرح ابتکار شورای همکاری خلیج فارس، برخی نیروهای سیاسی با دستپاچگی سعی کردند نظر آمریکا و عربستان را برای حمایت از حمله به انصارالله جلب کرده و جنگی فرقه ای را آغاز کنند. انصارالله حزبی متعلق به شورای همکاری نیست. احزابی چون GNC و احزاب دیگری که به جلسه دعوت شدند و آن ابتکار عمل را بدون حضور ما امضا کردند، در واقع در برابر مردم و انقلابیون عملی شرم آور را مرتکب شدند. آنها برای جلب حمایت آمریکا و عربستان در جنگ علیه ما با هم مسابقه گذاشته بودند. در دماج، جنگی علیه ما توسط سلفی ها که از نیروهای وفادار به علی عبدالله صالح هستند به راه افتاد. جنگی دیگر در القطاء به وسیله محسن الاحمر و پیروانش شکل گرفت که جنگی سیاسی و هدف آن تحت فشار قرار دادن ما برای همراهی با حکومت بود. در حقیقت، آنها تلاش می کردند بخش بزرگی از جامعه، بخصوص انصارالله، جنبش جنوبی و دیگر گروه های مهم را حذف کنند. در نهایت، انحصارگرایی آنها در قدرت، رویکرد دیکتاتورمآبانه آنها و حیف و میل اموال عمومی سبب نارضایتی عمومی گسترده ای شد که سرانجام در 21 سپتامبر خود را به صورت انقلاب نشان داد. برخی معتقدند تسلط نیروهای شما بر صنعا نتیجه همگامی با علی عبدالله صالح بود. یا این که منافع شما با وی همراستا شد؟ این یک عوامفریبی محض است که به وسیله احزابی به راه افتاده که طرح ابتکاری شورای همکاری را با صالح امضا و قدرت را بین خود تقسیم کردند و در عید فطر با صالح برای هم پیمانی دوباره علیه انصارالله ملاقات داشتند. اگر آنها مطمئن بودند که پیمانی بین انصارالله و صالح برقرار است هرگز به پابوسی وی برای متقاعد کردنش برای همراهی با خود نمی رفتند. همه اینها برای هشدار به جامعه جهانی است. همچنین آنها قدرت انصارالله را در زمین مبارزه درک نکرده بودند. شبح علی عبدالله صالح روان آنها را می آزارد. ما با GNC، حزب اصلاح، سوسیالیست ها و دیگر احزاب براساس اصل عدم درگیری توافق کرده ایم. چطور نیروهای حوثی توانستند به این آسانی کنترل صنعا را به دست گیرند؟ محسن الاحمر به نظر می رسید براحتی تسلیم شد. چطور حزب اصلاح به این آسانی سقوط کرد؟ و در زمانی کوتاه همه چیز دوباره به نحوی مدیریت شده برپا شد؟ اگر شما نگاهی دقیق به ترکیب جمعیتی و جغرافیایی صنعا بیندازید، متوجه می شوید اکثریت ساکنان آن به صورت اصولی از انصارالله هستند و اساس ایده ها و چشم اندازی را که طرفدارانش دارند شکل می دهند. انصارالله از خارج صنعا وارد آن نشده اند بلکه در داخل پایتخت و حاشیه آن بوده اند. این سقوط پرطنین پایتخت، نتیجه گسترش خشم و نارضایتی در برابر بی عدالتی، ستم، انحصارگرایی و به حاشیه رانده شدن بخش یا بخش های بزرگی از مردم بویژه در صنعا بوده است. این احساسات انباشته شده، حمایت از خود را در انصارالله یافتند. هیچ نیرویی نمی تواند به این آسانی وارد پایتخت شود مگر این که حمایت بخش اعظم ساکنان آنجا و اطراف آن را به همراه داشته باشد. آیا حضور گسترده شما به تعز نیز گسترش می یابد؛ آنجا که جامعه مدنی و چندگانگی سیاسی حضوری تاثیرگذار دارد، در حالی که انصارالله یک گروه مذهبی سیاسی است؟ در مورد تعز باید بگویم مردم آنجا بسیار آگاه هستند. اگر بگویم بسیاری از کسانی که آنجا هستند از گروه انصارالله هستند جز واقعیت چیزی نگفته ام. با این حال، حقیقت آن است که حضور ما در بعضی مناطق به جهت دفاع از خودمان است، چنانچه در ایب، رعدا و صنعا برخی از بهترین افراد ما کشته شدند. دوستان ما در تعز هستند و آنها مورد هدف قرار نمی گیرند. مقامات محلی، مدیران امنیتی استان مسئول محافظت از همه افراد هستند. این آن چیزی است که ما می خواهیم، بنابر این انتقادی نمی تواند وجود داشته باشد. آیا اسناد این توافقات و مشارکت ها، ابتکار عمل شورای همکاری را نقض می کند؟ ابتکار شورای همکاری، یک حکومت ناهماهنگ برای ما به ارمغان آورد. آن طرح فقط وسیله ای بود در جهت منافع برخی احزاب، مانند GNC و احزاب مشترک که هم پیمان آمریکا و کشورهای خلیج فارس بودند. در طرف مقابل، نیروی رو به گسترشی از جوانان مستقل و انصار بودند که تمایل به اتحاد قدرتشان داشتند. این ابتکار عمل در حالی امضا شد که جنگ در صنعا بشدت جریان داشت.آن دولت تحمیل شد، اما نخست وزیرش حتی نتوانست کابینه خود را مدیریت کند. هر وزیری تنها از حزبی که او را در کابینه گذاشته بود، پیروی می کرد. آنها نتوانستند حتی یک تصمیم واحد در طول دوران زمامداری خود بگیرند. مشهور بود که دولت محمد باسیندوا حتی جرات تصمیم گیری هم ندارد. با تشکیل دولت جدید بحران فروکش خواهد کرد؟ فکر می کنم با تشکیل دولت مشارکتی که از توافقنامه مشارکت و صلح تبعیت می کند، رئیس جمهور و نخست وزیر (اگر واقعا در خارج کردن یمن از این معضل جدی باشند) می توانند دولتی را که فراتر از هر چیز به کل ملت وفادار است، به وجود آورند. معیارهای انتخاب اعضای دولت چگونه خواهد بود؛ براساس سهمیه احزاب یا تخصص؟ هر دو. دولت باید افرادی را ترغیب به مشارکت کند که دارای مهارت و تخصص لازم باشند، در عین حال از نحوه همکاری آنها نیز اطمینان حاصل کند. به نفع نخست وزیر و رئیس جمهور نیست که احزاب را از دولت حذف کنند. آنها باید از احزابی که در فرآیند سیاسی مشارکت دارند، متخصصانی را برگزینند. این به نفع همه است. ارزیابی شما از عبد ربه منصور هادی به عنوان رئیس جمهور چیست؟ در زمان انقلاب سپتامبر، ما بر این عقیده بودیم که حضور رئیس جمهور منصور هادی تضمینی است در برابر از هم پاشیدن دولت، تمام انقلاب و خواسته های ما از دولت مرتبط است با درافکندن یک گفت وگوی ملی و نیز لغو افزایش قیمت سوخت. با وجود کشتاری که در خیابان منتهی به فرودگاه و منزل نخست وزیر رخ داد، ما خواسته های خود را متوجه رئیس جمهور نکردیم زیرا مایلیم وی به عنوان ستونی جهت حفظ نهادهای دولتی از سقوط در قدرت باقی بماند. با وجود برخی موقعیت ها که این دیدگاه را به چالش می کشد، ما همچنان بر این موضع خود هستیم. به عنوان مثال، زمانی که به فرآیند سیاسی وارد شدیم و درخصوص سهم مان در کابینه به مشورت پرداختیم، در نهایت امتیاز بزرگی دادیم. ما موافقت کردیم که تنها شش کرسی به ما تعلق گیرد در حالی که GNC، 9 کرسی را از آن خود کرد و این در حالی بود که با توجه به غلبه ما در وضع فعلی، می توانستیم نصف کرسی ها را به خود اختصاص دهیم و همان معادله ای را که آنها در زمان ابتکار عمل شورای همکاری به آن رسیدند ما نیز اکنون تحمیل کنیم. با این حال، به منظور این که نشان دهیم نمی خواهیم نظرات خود را به دیگران تحمیل کنیم با نسبت کنونی کابینه موافقت کردیم. نیروهای شما هنوز در خیابان ها هستند، چه برنامه ای برای آنها دارید؟ برای مثال، آنها را در ارتش به کار خواهید گرفت؟ بله. ما شش جنگ را در برابر صعده برای حذف و به حاشیه رانده شدن از سر گذرانده ایم. بخشی از توافق صورت گرفته و دستاوردهای گفت وگوی ملی این است که ما و مردمی که در این مناطق از جنگ آسیب دیده اند، باید در نهادهای دولتی، شامل ارتش و سازمان های امنیتی مشارکت داده شوند. امروز که ما حضور پرقدرت خود را در صنعا و دیگر استان ها تثبیت کرده ایم، باید در زمینه محافظت از موجودیت مان نیز مشارکت داشته باشیم. ما حق داریم در درمان و اصلاح آثار جنگ هایی که علیه صعده صورت گرفته مشارکت داشته باشیم. فکر می کنم ما شایستگی آن را داریم در نیروهای ارتش ادغام شویم، آنچنان که با نیروهایی در مناطق مرکزی بعد از انقلاب سپتامبر عمل شد و در وقایع تابستان 1994 با مردم جنوب. در پی انقلاب 2011، بیش از 150هزار نفر از افراد حزب اصلاح جذب ارتش شدند. همچنین برای سربازان الحوثی نیز می تواند این ادغام صورت گیرد تا از تجربیات و مهارت های آنها در امور امنیتی و نظامی که در طول جنگ های گذشته کسب کرده اند، استفاده شود. چشم انداز شما در مورد مناطق جنوبی چیست؟ آیا نگاه ویژه ای به این مساله دارید؟ مسائل مربوط به جنوب یکی از مهم ترین دغدغه هاست؟ آیا از هر راه حل فوری، حتی اگر شامل تجزیه باشد، حمایت می کنید؟ ما از هر راه حل فوری که حقوق جنوبی ها را در برگیرد حمایت می کنیم و به آنها در بازیابی حقوقی که در دوران دیکتاتوری از آنها مضایقه شده بود، کمک می کنیم. با این حال، من معتقد نیستم که مردم جنوب تا جدایی پیش خواهند رفت. افراد زیادی هستند که از وحدت حمایت می کنند. ما طرفدار راه حلی هستیم که در زیر سایه اتحاد حاصل شود. بحث درباره حضور شما در باب المندب (تنگه ای بین یمن در شبه جزیره عربستان و جیبوتی و اریتره در شاخ آفریقا) نگرانی های بین المللی را بر انگیخته است. نظرتان در این باره چیست؟ معتقدم بحث درباره تهدیدات ما در باب المندب در قالب همان بحث هایی طبقه بندی می شود که در گذشته احزابی خاص توسط رسانه هایشان به عربستان هشدار می دادند. این بار این برنامه در مورد برادران ما در مصر هدفگذاری شده است. ما به کنوانسیون ها و توافقات بین المللی درباره ناوبری در آب های بین المللی احترام می گذاریم. ضمن این که ما در باب المندب اساسا حضور نداریم. آنچه رخ داده این است که مردم ما از برخی مناطق خاص که پیش از انقلاب سپتامبر دیدار از آنها ممنوع بود، بازدید کرده اند. آنها این حق را دارند که مانند دیگر شهروندان یمنی از حُدیدا بازدید کنند. اما به هر حال ما هیچ تمایلی برای حضور نظامی در آنجا نداریم، و همه بحث ها در این ارتباط جز عوامفریبی خلاف واقع نیست. ما احترام فراوانی برای برادران مصری خود قائل هستیم. مصر نقش مهمی در گذشته یمن داشته و در حال حاضر نیز دارد. بسیاری از یمنی ها هنوز برای امور درمانی و آموزش به مصر می روند. ما می توانیم علایق مشترکی را تعریف کنیم. ما و مصر به وسیله دشمنان امت مسلمان مورد هدف قرار گرفته ایم و همچنین موضوع جنبش های آزادیبخشی که مقابل پروژه آمریکایی در منطقه قرار دارند، از علایق مصری هاست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها