تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867687283
-ماجرای هدیه 3 ایرانی به مریم مقدس
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با غلامرضا امامی، نویسنده و مترجم ماجرای هدیه 3 ایرانی به مریم مقدس چندی پیش که مراسم پایانی هفتمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد در تالار وحدت برگزار شد، جواد محقق، از داوران این جایزه، زمانی که پشت تریبون رفت به عکسی بزرگ از جلال آل‌احمد که بر صحنه بود اشاره کرد و گفت: «در تصویر بر میزی که جلال پشت آن نشسته سه استکان چای می‌بینید. جلال زیاد سیگار می‌کشید ولی قاعدتا سه استکان چای نمی‌نوشید...! یکی از این سه استکان متعلق بود به غلامرضا امامی که اکنون در این مراسم حضور دارد.»
غلامرضا امامی را پیش تر در جلسه ای ملاقات کرده بودم که از دو اسطوره شعر و ادبیات مقاومت فلسطین، محمود درویش و غسان کنفانی می گفت. در همان جلسه قرار گذاشتیم که گفت وگویی درباره ادبیات مقاومت فلسطین با او انجام دهیم. گذشت تا رسید به جایزه جلال. فرصت را مناسب دیدم تا هم درباره آثار و ترجمه های او و هم رفاقت اش با جلال، گفت وگو کنم. امامی متولد 1326 در شهر اراک است. پدرش پزشک راه آهن بوده، برای همین زندگی در چند شهر ایران را تجربه کرده است. پیش از انقلاب در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول کار شد. اوایل سال 57 به علت فعالیت های اجتماعی و فرهنگی اش مدتی به زندان رفت. پس از انقلاب اسلامی دوباره به کانون برگشت؛ اما پس از چندی با برخی از مسئولان تازه کار کانون به مشکل برخورد و از کانون رفت. به ایتالیا رفت و 30 سال در آنجا زندگی کرد. با وجود این، چند سالی است به ایران بازگشته و در دفتر نشر فرهنگ اسلامی به عنوان سرویراستار مشغول کار است. همچنین آثار جدیدی را منتشر کرده که از جمله می توان به ترجمه «قصه ها» نوشته غسان کنفانی و «سه قصه» از امبرتو اکو اشاره کرد که هر دو را امسال راهی بازار نشر کرده است. صحبت ما از جلال و جایزه جلال آغاز شد و به زندگی و آثار خود امامی انجامید. اما ترجیح دادم در مصاحبه جای این دو موضوع را با یکدیگر عوض کنم. حاصل آن شد که در پی می آید. برایم جالب بود که آثارتان در حوزه های مختلف است. در دوره ای به زندگی و آثار بزرگان دین پرداخته اید. برخی از آثارتان در حوزه ادبیات کودک است. از سوی دیگر، ترجمه آثار نویسندگان و شاعران فلسطینی بخشی از ترجمه های شما را تشکیل می دهد. آثار نویسندگان ایتالیایی مانند امبرتو اکو و لئو لئونی و... را ترجمه کرده اید. البته پیش از این که درباره آثارتان صحبت کنیم، اگر امکان دارد از خودتان بگویید. ظاهرا زندگی پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته اید، تجربه زندگی در شهرهای مختلف ایران و اروپا... نیای پدری ام اهل اراک بود. من در اراک زاده شدم. اما چون پدرم پزشک راه آهن بود هر سه چهار سالی را در یک شهر به سر بردیم. برای همین دقیقا نمی توانم بگویم اهل کجا هستم. دوران مدرسه را در مشهد، اهواز، خرمشهر و قم گذراندم و بعد هم سال ها در تهران زندگی کردم. این موضوع شاید از بخت بلند من بود. در مشهد این بخت را داشتم که در خدمت استاد محمدتقی شریعتی پدر دکتر علی شریعتی باشم. بعد در سفری که دکتر شریعتی از پاریس برای فوت مادرش به مشهد آمده بود، او را ملاقات کردم. در اهواز و خرمشهر این بخت بلند را داشتم که گرمی و صمیمیت خوزستانی ها را حس کنم.
در قم به دبیرستان رفتم و همکلاس مرحوم احمد آقای خمینی بودم. از قضا دبیرستانم را به پیشنهاد جلال آل احمد انتخاب کردم. به من گفت: «به دبیرستانی برو که دکتر مصفا در آنجا باشد.» زنده یاد ابوالفضل مصفا، برادر مظاهر مصفا، همکلاس و دوست جلال بود. به دبیرستان حکیم نظامی رفتم. خوشبختانه در مدتی که در خرمشهر بودم این فرصت را یافتم که در خدمت جلال باشم تا به قو
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها