تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806706334
16 آذري که انتظار نمي رفت
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۷ آذر ۱۳۹۳ (۰:۹ق.ظ)
جوان: 16 آذري که انتظار نمي رفت
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه جوان چنين نوشت:
شانزدهم آذرماه 1393 در حالي به پايان رسيد که فعالان عرصه دانشجويي و دانشگاهيان انتظار به مراتب بيشتري از آنچه مشاهده شد، داشتند. آنان که با عرصه دانشگاه آشنايي دارند مي دانند که امسال نيز همانند سال هاي گذشته، تحليلگران و ناظران منتظر آن بودند تا پويايي و نشاط سياسي را در دانشگاه در اين ايام خاص مشاهده کنند. اکنون به نظر مي رسد ضروري است در اين مجال به طور اجمالي به ارزيابي آنچه در 16 آذرماه سال جاري رخ داد بپردازيم.
به رغم برگزاري مراسم متعدد روز دانشجو در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالي کشور، بسياري از فعالان و تشکل هاي دانشجويي از برخي سوء مديريت ها و مانع تراشي ها بر سر فعاليت جبهه مؤمن انقلاب اسلامي در دانشگاه ها ناراضي بودند. در تعدادي از دانشگاه ها از سخنراني و حضور نيروهاي جبهه انقلاب جلوگيري شد که نمونه بارز آن لغو سخنراني حسين شريعتمداري در دانشگاه اميرکبير بود.
نتيجه ديگر سوء مديريت ها را مي شد در برگزاري سرد و بي روح مراسم اصلي روز دانشجو مشاهده کرد. در حالي رئيس جمهور در دانشگاه علوم پزشکي ايران حضور يافت که به تشکل هاي دانشجويي مجال مناسب براي طرح ديدگاه هاي خود داده نشد. نتيجه آن شد که اين تشکل ها که به نحوي داعيه داران اصلي و حقيقي روز دانشجو تلقي مي شوند، عملاً از اين مراسم کناره گرفتند. به راستي جاي اين پرسش هست که چرا در 16 آذر امسال در ميان مديران اجرايي گوشي براي شنيدن مطالبات دانشجويان فعال و پوياي دانشگاه ها نبود؟ آيا دانشجويان حق نداشتند بپرسند اين همان ارج نهادن به مقام دانشجو و دانشگاه بود که پيش تر وعده آن داده مي شد.
حاشيه هاي حضور رئيس جمهور در مراسم روز دانشجو تنها به «تحديد فضا براي تشکل هاي دانشجويي» منتهي نشد و ابعاد ديگري نيز پيدا کرد. رئيس جمهور در اظهارات خود نکاتي را گفت که از جهاتي درخور تأمل است. اندکي به اين اظهارات دقت کنيم: «دولت نسبت به دانشگاه ها، خط و راهي که داشته يکي است و از آن راه بازگشت نخواهد کرد. وزير علوم جديد هم ادامه دهنده راه و مسير عزيزان پيشين خود در دولت يازدهم خواهد بود. همان راهي که بنا بود نيلي منفرد طي کند و نگذاشتند، بنا بود دکتر توفيقي ادامه دهد و نگذاشتند، دکتر فرجي دانا آمد و برعهده گرفت.
ادامه راه براي دکتر فرجي دانا ممکن نشد. همان راه را دکتر نجفي ادامه داد و همان راه را قرار بود دکتر نيلي احمدآبادي ادامه دهد و همان راه را قرار بود دکتر دانش آشتياني ادامه دهد و امروز دکتر فرهادي همان راه را ادامه خواهد داد.» آيا جاي اين پرسش نيست که طرح چنين جملاتي که حاوي تعريضي به قوه ديگر کشور يعني مجلس است، آيا به مصلحت است؟ از آن گذشته مي دانيم نقدهاي جدي اي به وزراي پيشنهادي و البته مواجه شده با عدم اعتماد علوم، تحقيقات و فناوري وجود داشته که رأي عدم اعتماد قاطع مجلس به خوبي مسئله را روشن مي سازد.
در حالي که دکتر فرهادي وزير کنوني علوم به نحو معناداري سياستي ديگر و مسيري متفاوت با اسلاف خود را در پيش گرفته، طرح اين جمله که «وزير علوم جديد هم ادامه دهنده راه و مسير عزيزان پيشين خود در دولت يازدهم خواهد بود» به چه معناست؟ آيا قرار است وزير کنوني نيز تحت فشار جريانات سياسي تجديدنظرطلب مسير پيشينيان را دنبال کند يا آنکه رئيس جمهور براي کاهش فشار تجديدنظرطلبان چنين جملاتي را بيان کرد و دولت در عمل راه ديگري را خواهد رفت. پاسخ دقيق به اين پرسش ها، نيازمند گذشت زمان و اندکي صبر است.
البته جمله اي ديگر نيز در سخنان رئيس جمهور به چشم مي خورد که با واکنش هايي نيز همراه بوده است. بنا بر نقل رسانه ها آقاي روحاني گفته است: «يک عده تازه به دوران رسيده که البته ما به آنها هم احترام مي گذاريم، نمي خواهد اين قدر نسبت به آينده و ارزش هاي انقلاب و ارزش هاي اسلام دل نگران باشند.» هرچند مجال نقد اين جمله جنجال برانگيز در اين سطور کوتاه نيست اما از رئيس جمهور محترم انتظار مي رود از اين جمله رفع ابهام کنند. اولاً آيا اين گونه تعريض و کنايه زدن به نيروهاي دلسوز و دغدغه مند جبهه مؤمن انقلاب اسلامي، آن هم در سالي که به عنوان «فرهنگ» نامگذاري شده، صحيح است؟ ثانياً حتي اگر بر فرض محال کسي هم پيدا شد که به تعبير تأمل برانگيز آقاي روحاني «تازه به دوران رسيده» به شمار مي آمد، آيا او حق انتقاد نسبت به وضعيت نگران کننده فرهنگي و مطالبه گري از مسئولان مربوطه را نخواهد داشت. پس معناي امربه معروف و نهي از منکر چيست؟ آيا يکي از شرايط جديد امربه معروف «تازه به دوران رسيده نبودن» آن هم با معيار دولت تدبير و اميد است؟
آيا ايشان فراموش کرده اند که مولاي متقيان امام علي(ع) فرمود: « لا تَنظُرْ إلي مَن قالَ، وَ انظُرْ إلي ما قالَ» (به گوينده ننگر، به آنچه مي گويد بنگر). اگر به فرمايش رسول الله (صلي الله عليه وآله) مراجعه کنيم، اتفاقاً همين به اصطلاح تازه به دوران رسيده ها بهترين دوستان مسئولان کشور هستند که حضرتش فرمود: «خَيرُ إخوانِکم مَن أهدي إلَيکم عُيوبَکم. » (بهترين برادرانِ شما، کسي است که عيب هايتان را به شما هديه دهد.)
نقل جمله فوق از رئيس جمهور محترم از جهاتي ديگر نيز در خور تأمل است. از سويي بايد اميدوار بود تا-خداي ناکرده- عده اي به دنبال دوقطبي سازي جامعه در موضوعات فرهنگي (با هدف هاي ديگر همچون عدم پيگيري نتايج مذاکرات و...) نباشند و از سويي اين جمله يادآور برخي برخوردهاي شتاب زده و ناصحيح با منتقدان، آن گونه که پيش تر مشاهده شد، است. حتماً جناب آقاي روحاني نيز به نيکي مي دانند که «تازه به دوران رسيده»، «کم سواد» و... خواندن ناقد، چيزي از ارزش مصداق نقد نکاسته، بلکه عياري براي سنجش سعه صدر در پيشگاه افکار عمومي ارائه مي دهد.
نويسنده:محمدجواد اخوان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها