تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821064366
رویای صلح در بهشت جنگ زده
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رویای صلح در بهشت جنگ زده دهلی نو-ایرنا- هند و پاکستان که پیش از سال 1947 یعنی خروج بریتانیا از شبه قاره یک کشور را تشکیل می دادند بعد از آن به صورت دو کشور مستقل ادامه حیات دادند و حدود نیم قرن است که به رغم تلاش های صورت گرفته به صورت دشمنان اصلی یکدیگر درآمده اند.
به گزارش روز یکشنبه ایرنا، این دو کشور تاکنون سه بار با هم وارد جنگ شده و بارها نیز تا نزدیکی یک درگیری تمام عیار باهم پیش رفته اند.
تقسیم شبه قاره به آرامی صورت نگرفت و همراه با خونریزی و درگیری های زیادی بود و دراین درگیری ها حدود نیم میلیون نفر کشته شدند.
کشمیر یکی از کانون های اصلی بحران در آسیا به شمار می رود و دو کشور هند و پاکستان سه بار برسر این منطقه باهم وارد جنگ شده اند و همچنان درگیری در این منطقه ادامه دارد.
جامو و کشمیر ایالتی درشمال غربی هند است که مرکز تابستانی این ایالت شهر سرینگر و مرکز زمستانی آن شهر جامو است.
بیشتر خاک این ایالت دررشته کوه های هیمالیا قرار دارد. این ایالت ازشمال شرقی با جمهوری خلق چین مرزهای مشترک دارد و با ایالت های هیماچال پرادش و پنجاب هند از جنوب و با بخش تحت نظارت پاکستان کشمیر معروف به کشمیر آزاد و گگت – بلستان از غرب و جنوب غرب هم مرز است.
جامو درگذشته بخشی از حکومت امیرنشین تحت الحمایه بریتانیای کشمیر و جامو بود.
برسرحاکمیت این منطقه بین کشورهای چین ،هند و پاکستان مناقشه است و هریک بخش هایی از ان را دراختیار دارند.
ایالت جامو و کشمیر که پرجمعیت ترین بخش کشمیر است تحت کنترل هند قراردارد و پاکستان آن را به نام "کشمیر اشغال شده هند " می خواند و هندی ها هم به طور متقابل بخش پاکستانی کشمیر را "کشمیر اشغال شده پاکستان" می خوانند .
منطقه اقصای چین درشمال کشمیر هم که تحت تصرف چین است مورد ادعای هند است و دولت هند آن را جزو ایالت جامو و کشمیر می داند.
ایالت جامو و کشمیر به سه ناحیه جامو، دره کشمیر و لداخ تقسیم می شود که دارای جاذبه های بی شمار گردشگری است و به سبب دورنماهای زیبا و رشته کوه های شگفت بهشت روی زمین گفته می شود.
جامو به محل معابد جذاب معروف است و همه ساله صدها هزار زائر هندو از آن دیدن می کنند .
لداخ نیز به سبب کوه های زیبای دور از دسترس و همچنین فرهنگ بودایی به تبت کوچک مشهور است .
جمعیت این ایالت در سرشماری سال 2011 بیش از 12 میلیون و 548 هزار و 926 نفر بود. سرینگر با یک میلیون و 792 هزار و 192 نفر و جامو با 951 هزار و 373 نفر پرجمعیت ترین شهرهای این ایالت هستند.
جامو و کشمیر تنها ایالت هند با اکثریت مسلمان است که 67 درصد جمعیت آن پیرو اسلام هستند و در دره کشمیر این میزان به 95 درصد می رسد.
بیشتر مردم جامو و کشمیر به زبانهای کشمیری ،اردو،دوگری، پاهاری ،پالتی ،لاداکی ،پنجابی ،گوجری و دادری صبحت می کنند.
اما زبان اردو با الفبای اردو، زبان اداری این ایالت است و اغلب مردم به زبان های هندی و انگلیسی به عنوان زبان دوم تکلم می کنند.
کشمیر در زمان تسلط بریتانیا بر شبه قاره هند و قبل از استقلال هند و پاکستان، با وجودی که اکثر مردم آن مسلمان بودند،تحت حکومت فرمانروای هندو مذهب منطقه قرار داشت.هنگام تقسیم مستعمره هند به دو کشور مستقل هند و پاکستان، قرار بود سرزمین های مسلمان نشین به پاکستان و سرزمین های هندو نشین به هند واگذار شود، اما فرمانروای کشمیر شخصا تصمیم گرفت سرزمین خود را در اختیار هند بگذارد.
پاکستان به این تصمیم اعتراض کرد و در اکتبر سال 1947 بین دو کشور تازه استقلال یافته، جنگی رخ داد که تا ژانویه سال 1949 ادامه داشت. سرانجام با میانجیگری سازمان ملل متحد دو کشور با آتش بس موافقت کردند.اگرچه سازمان ملل توصیه کرده بود سرنوشت کشمیر با مراجعه به آرای مردم آن سرزمین تعیین شود، اما این همه پرسی هرگز انجام نشد.
موضع رسمی پاکستان در قبال مسئُله کشمیر، این است که به دلیل اینکه اکثریت مردم این ایالت مسلمان هستند، کشمیر باید در سال 1947 به پاکستان می پیوست. مقامات پاکستان بر این عقیده هستند که قطعنامه های متعدد سازمان ملل متحد در خصوص کشمیر بدین معنی است که مردم کشمیر باید اجازه داشته باشند تا دریک همه پرسی بتوانند سرنوشت خود را برای پیوستن به هند و یا پاکستان تعیین کنند.
اما دولتمردان هند موضع دیگری دارند و معتقدند که کشمیر بخشی از هند است؛ چرا که بر اساس سند الحاقی که مهاراجه وقت کشمیر با دولت هند در اکتبر سال 1947 به امضا رساند، وی اختیارات مربوط به ارتباطات، دفاع، و امور خارجی را به دهلی نو واگذار کرد.
هنگام برقراری آتش بس سال 1949، حدود یک سوم از سرزمین کشمیر - که پاکستان آن را کشمیر آزاد می نامد - در تصرف پاکستان باقی ماند و هند نیز در سال 1954 انضمام رسمی بخش تحت کنترل خود - موسوم به جامو و کشمیر - را به خاک خود اعلام کرد.
استراتژی سیاست خارجی هند پس از جنگ سرد، تغییر شرایط بین المللی و افزایش قدرت این کشور، توان باز تعریف نظم منطقه ای را به آن اعطا کرده است.
بحران کشمیر، یکی از نمادهای افزایش توان هند در بازتعریف نظم منطقه ای به شمار می آید.البته در میان متغیرهای تاُثیرگذار بر حل این بحران، باید به ارتقای نقش اقتصاد در تعاملات میان کشورهای منطقه نیز توجه ویژه داشت؛ زیرا این امر باعث شده است تا اولاً ثبات و تداوم آن برای کشورهای منطقه حائز اهمیت شود و ثانیاً منافع مشترک و همپوش پدید آید که این دو، در ترکیب با یکدیگر، زمینه های اولیه نیل به صلح در بحران کشمیر را فراهم آورده اند.
هند با به کارگیری دیپلماسی پیچیده و بسیار دقیق، تاکنون توانسته است در ارتباط با مسئله کشمیر که اغلب جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند، در مقابل کشورهای اسلامی قرار نگیرد و حتی رابطه خوبی با بسیاری از آنها داشته باشد.
همچنین هند پیوسته سعی کرده تا از بین المللی شدن موضوع کشمیر جلوگیری کند.
براساس موافقتنامه "شیملا " در سال 1972 بین هند و پاکستان، هند این اختلاف را در حد اختلاف مرزی صرف، بین دو کشور نگاه داشت و سعی کرد تا از ارجاع این موضوع به سازمان ها و مجامع بین المللی جلوگیری کند .
حملات روز جمعه گذشته در جامو و کشمیر باردیگر نگاهها را به سوی این منطقه معطوف کرد هرچند که این حملات تازگی ندارد ولی شدت حملات و تلفات ناشی ازآن نشان از بحرانی تر شدن وضعیت این منطقه دارد.
در حملات پی درپی جمعه گذشته دراین منطقه 21 نفر از جمله 11 نیروی امنیتی هند کشته شدند.
برخی ازکارشناسان این حملات را از سوی مخالفان برگزاری انتخابات دراین منطقه می دانند.
عده ای دیگر نیز این حملات را برای جلوگیری ازسفر نخست وزیر هند به این منطقه می دانند هرچند که به رغم حملات مهاجمان مودی اعلام کرده است که این حملات مانع ازحضور وی دراین منطقه نمی شود.
حملات مهاجمان در چند روز گذشته باعث شد که نخست وزیر ، وزیر کشور و تعدادی ازمسوولان محلی با محکومیت شدید این حمله، انگشت اتهام را به سوی پاکستان نشانه روند.
فرمانده نیروی زمینی ارتش نیز اعلام کرد که سلاح های بدست امده از مهاجمان نشان می دهد که این افراد از سوی پاکستان تجهیز شده بودند.
با روی کار آمدن دولت نارندرا مودی نخست وزیر جدید هند و دعوت از سران سارک برای حضور درمراسم تحلیف وی ، امیدها به رفع اختلافات بین دو کشور همسایه فزونی یافت .
نواز شریف و مودی بعد ازاین دیدار تاریخی و پیام ها و علائمی که به یکدیگر فرستادند امیدواری را برای کاستن تنش ها بیشتر کردند.
دعوت سفیر پاکستان در دهلی نو از رهبران استقلال طلب در کشمیر پیش از برگزاری گفت وگو های صلح بین دو کشور باعث شد که بار دیگر هند ، گفت وگوهای صلح بین دوکشور را لغو کند.
مسوولان هندی بارها ادعا کرده اند که پاکستان نمی تواند از یک طرف دست دوستی برای صلح دراز کند و از طرف دیگر از تروریست ها که به نیروهای هندی حمله می کنند حمایت کند.
روابط هند و پاکستان همواره دارای فراز و نشیب بوده است و بسیاری از کارشناسان هندی مدعی هستند دستگاه اطلاعاتی پاکستان در پشت پرده بسیاری از حوادث در کشمیر قرار دارد و آنها نمی گذارند روابط هند و پاکستان بهبود یابد.
گفت وگوهای صلح بین دو کشور بعد از حمله مسلحانه به بمبئی در 26 نوامبر سال 2008 که منجر به کشته شدن 198 نفر شد قطع شد.
این حمله به لشکر طیبه و طالبان پاکستان نسبت داده شد و "کساب" از بازماندگان این حملات تروریستی در زندان تیرباران شد.
*حمایت از گروههای تروریستی
سخنگوی وزارت امور خارجه هند روز شنبه بعد از حملات مهاجمان مسلح به کشمیر که منجر به کشته شدن 21 نفر شد اعلام کرد که پشتیبانی پاکستان از گروه های تروریستی و افرادی نظیر "حافظ سعید" که یکی از رهبران حمله تروریستی به بمبئی است از نشانه های فعالیت رسمی تروریستی ازسوی پاکستان است .
"سید اکبرالدین "افزود:حمایت پاکستان از گروه های تروریستی و فعالیت رسمی گروه هایی مانند گروه جماعت الدعوه ،کمتر از فعالیت رسمی تروریستی نیست .
فعالیت گروه جماعت الدعوه به رهبری حافظ سعید در لاهور پاکستان باعث شده است که دولت هند این کشور را به حمایت از تروریسم متهم کند.
مودی، برعکس اسلاف خود، به استفاده از علائم دیپلماتیک اهمیت زیادی می دهد.برای مثال، نشست سران سازمان سارک در نپال در سالروز حمله تروریستی به بمبئی برگزار شد.
به گفته برخی تحلیلگران مودی از این طریق به نواز شریف نخست وزیر پاکستان یادآوری کرد که نامبرده از مجازات مقصران برنامه ریزی و اجرای این حمله تروریستی خودداری کرده است.
به گفته این تحلیلگران، واقعیت این است که مودی در دستورکار منطقه ای و جهانی خود پاکستان را به حاشیه گذاشته است.
* طوطی نشسته بر شانه ژنرال
روزنامه هندو در مقاله ای در این باره می نویسد: "به هرحال مودی در خصوص پاکستان با مشکل عجیبی روبرو است. یعنی سوال این است که در پاکستان با چه کسی باید صحبت کرد. دستگاه نظامی پاکستان از حیثیت سیاسی شریف کاسته است و نامبرده الان مانند یک طوطی است که بر شانه ژنرال نشسته است.
این طوطی نسبت به هند فقط موضع ارتش را بازگو می کند اگرچه برای این کار تمایل نداشته باشد."
درادامه این مقاله آمده است: حقیقت این است که مودی با مشکلات شدید منطقه ای روبرو است و آن مشکل این است که در اطراف این کشور دولت های ناموفق وجود دارند. این جبر جغرافیایی متقاضی آن است که هند در حوزه دیپلماسی و دفاع ملی روش فعال تر و مبتکرانه ای را اتخاذ کند. هند باید به منظور تاثیر گذاری بر تحولات منطقه ای در این تحولات فعالانه نقش داشته باشد.
مودی سعی دارد همین کار را انجام دهد. اولویت مودی این است که می خواهد جایگاه هند در میان همسایگان این کشور را بدست آورد و این امر از دعوت وی از رهبران کشورهای عضو سازمان سارک برای حضور در مراسم سوگند وی ظاهر می شود.
به نوشته روزنامه هندو، هند باید ضمن ایجاد ارتباط محکم دوجانبه با سایر کشورهای همسایه خود سیاست «نگاه به شرق» را تقویت کند.
واقعیت این است که هند گزینه ای ندارد جز اینکه به سوی شرق نگاه کند چرا که زمانی که این کشور به سوی غرب نگاه می کند فقط با مشکلات روبرو می شود.
تمامی نوار در غرب هند از پاکستان تا سوریه یک هلال بی ثباتی و افراطی گرایی را تشکیل داده است.
به نظر می رسد چشم انداز صلح در کشمیر روشن به نظر نمی رسد و بعید به نظر می رسد که تا حداقل چند دهه مشکلی که بیش از نیم قرن دو کشور را آزار می دهد رفع شود.
باید منتظر ماند و دید کشمیر که به بهشت کوچک روی زمین و به ایران کوچک معروف است با چه تدبیری و چه روزی روی آرامش می بیند .
*آساق*1 *1600 *1446
16/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها