واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۵ آذر ۱۳۹۳ (۹:۴۵ق.ظ)
اعتماد: پشت پرده افزايش و کاهش قيمت نفت
به گزارش خبرگزاري موج، «پشت پرده افزايش و کاهش قيمت نفت»عنوان يادداشت روز روزنامه اعتماد است که در آن مي خوانيد؛
شش سال پيش بود که قيمت هر بشکه نفت در بازارهاي جهاني سه رقمي شد، يعني هر بشکه نفت به ١٠٠ دلار رسيد. با آنکه تا پيش از اين سير قيمت نفت در بازارها صعودي شده بود اما شايد کمتر کسي فکر مي کرد که قيمت نفت به جز براي حدود يک سال که زير ٦٠ دلار رفت، به بالاي ٧٠ دلار برسد و در اين اواخر هم روي ١٠٠ دلار باقي بماند. ماندگاري قيمت نفت به بالاي ٨٠ دلار به مدت يک سال و ٩٠ دلار براي دو سال و ١٠٠ دلار براي يک سال ديگر خيلي از توليد کنندگان نفت را وسوسه کرد تا دلارهاي حاصل از نفت را نه ذخيره بلکه وارد اقتصاد کشور خود کنند و با آن مردم خود را مرفه تر سازند.
اکنون مشخص شده است که بالا ماندن قيمت نفت نه به سود توليدکنندگان عمده نفتي به ويژه کشورهاي عضو اوپک، بلکه بيشتر به ضرر آنها شده است. هفته نامه اکونوميست در آخرين شماره خود، پرده از سياست افزايش قيمت نفت در چهار سال گذشته برداشت، سياستي که ميانگين قيمت نفت را بالاي ٩٠ دلار در هر بشکه نگه داشت و در اين ميان همه توليدکنندگان نفت به وِيژه اوپکي ها فکر مي کردند که به تنهايي سود حاصل از اين افزايش قيمت نفت را به دست مي آورند؛ اما در اين ميان تعداد معدودي کشور به ويژه ايالات متحده امريکا در حال بهره برداري از نفتي بودند که در قيمت هاي پايين جواب نمي داد، نفتي به نام «شيل». واقعيت اين بود که نه «سند اويل» و نه «شيل اويل» در زماني که قيمت هر بشکه نفت در بازارهاي جهاني تا ٥٠ دلار باشد به صرفه نيست. زماني توليد اين نفت به صرفه است که قيمت آن در بازار به بالاي ٨٠ دلار برسد.
از اين رو شاهد آن هستيم که مردان نفتي «شيل اويل» با قيمت نفت بالاي ١٠٠ دلار توانستند از سال ٢٠١٠ در ايالات متحده ٢٠ هزار چاه جديد حفر کنند که تقريبا ١٠ برابر چوب خط هاي محاسبه گري عربستان بود. اين چاه ها باعث شدند که توليد نفت امريکا حدود سه ميليون بشکه در روز افزايش يابد و به ٩ ميليون بشکه برسد، حدود يک ميليون بشکه کمتر از توليد ١٠ ميليون بشکه يي عربستان سعودي.
اکنون واردات نفت امريکا حدود يک سوم کاهش يافته است و خود را بي نياز از نفت ونزوئلا مي داند، و در اين ميان هم اگر قيمت نفت به بشکه يي ٦٠ دلار هم برسد باز روي هر بشکه نفت شيل سه دلار بهره مي برد زيرا توليد هر بشکه از اين نوع نفت از ٧٠ دلار در سال ٢٠١٠ به ٥٧ دلار در سال گذشته ميلادي رسيده است.
چه کشوري ضرر کرد ؟
شايد شش سال درآمدهاي بالاي نفتي براي کشورهاي توليد کننده نفت اوپک سال هاي بسيار درخشاني بوده است اما حقيقت آن است که اين کشورها از آنجا که به درآمدهاي نفتي وابسته هستند هرگونه تزلزل در اين درآمد مي تواند اقتصاد آنها را با مخاطره مواجه سازد؛ اتفاقي که طي سه ماه گذشته رخ داده است. ماجرا چيست؟
در اقتصاد واژه يي است به نام قيمت شکننده يا «Break even». اين به آن معنا است که توليد کالا يا فعاليت اقتصادي زير قيمت شکننده به صرفه نيست و توليد کننده يا فعال اقتصادي را با مشکل مواجه مي سازد. کاربرد اين واژه در اقتصاد نفتي هم بسيار موثر است.
در سال ٢٠٠٨ ميلادي قيمت شکننده نفت اوپک حدود ٥٠ دلار بود، اين در حالي بود که متوسط قيمت نفت در اين سال ٩٩ دلار بود؛ در سال ٢٠٠٩ قيمت شکننده اوپک به ٦٣ دلار رسيد اما متوسط قيمت نفت ٦/٦١ دلار بود. در سال ٢٠١٠ قيمت شکننده نفت اوپک به ٧٠ دلار رسيد ولي متوسط قيمت نفت در بازارهاي جهاني ٣/٧٩ دلار بود؛ سال ٢٠١١ شاهد افزايش ٢٠ دلاري قيمت نفت بوديم، در اين سال متوسط قيمت در بازار هاي جهاني ٣/٩٥ دلار شد، قيمت شکننده نفت اوپک هم به ٨٠ دلار رسيد. در سال هاي ٢٠١٢ و ٢٠١٣ متوسط قيمت جهاني نفت ٩٤ و ٩٧ دلار بود اما قيمت شکننده نفت اوپک در سال ٢٠١٢ حدود ٨١ دلار و در سال ٢٠١٣، ٨٣ دلار شد. در مورد ايران به طور خاص قيمت شکننده نفت حدود ١٢٠ دلار است. اکنون اين زمان فرا رسيده است. در حالي که مصرف کنندگان نفت از سود ٣/١ هزار ميليارد دلاري کاهش قيمت نفت بهره مي برند، کشورهاي توليدکننده نفت بايد سختي هاي تازه خود را بکشند؛ آنها ديگر نمي توانند نفت زير ١٠٠ دلاري را تحمل کنند و بايد براي اقتصاد نفتي خود چاره ديگري بينديشند.
نويسنده: منصور بيطرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]