واضح آرشیو وب فارسی:فارس: روز جهانی ایدز و مشکلات بیماران مبتلا
غربت و ترس حق بیماران مبتلا به HIV نیست
کمتر اراکی پیدا میشود که برای درمان هم شده گذرش به کوچه شکرایی نیفتاده باشد، کوچهای که از دیر باز محل تجمع قابل توجهی از ساختمانهای پزشکان بوده و هست ...

به گزارش خبرگزاری فارس از اراک، کوچه را که تا انتها میروی در گوشهای که کمتر کسی گمانش را میکند باشگاهی فعالیت میکند که باشگاه ورزشی نیست اما به جرات میتوانیم از آن به عنوان یک باشگاه فرهنگی اجتماعی یاد کنیم. «باشگاه مثبت اراک» ساختمان قدیمی که وقتی وارد آن میشوی بروشورهای تبلیغاتی چسبیده روی در و دیوار آن ماهیتش را به خوبی برای هر بینندهای تعریف میکند، بروشورهایی که حاوی شعار نه که واقعیتهایی است که مردم این روزها خیلی علاقهای به باور آنها ندارند؛ پیامهایی که حکایت از غربت بیمارانی دارند که حتی در خانههای خود نیز غریبند! سخن از «بیماران مبتلا به ایدز یا همان ویروس HIV» است، بیماری که علیرغم گذشت سالهای متمادی از حضورش در ایران هنوز با مردم این کشور غریبه بوده و کسی نتوانسته به واسطه نقاب وحشتناکش با آن ارتباط برقرار کند. و شاید این وضعیت پیش روی بیمارانش حالا امروز دامن تنها تشکل مردمی حامی آنها را نیز گرفته و باعث شده تا نام باشگاه مثبت علیرغم فعالیت 2 سالهاش در شهر اراک برای مردم این شهر غریبه باشد. وقتی به بهانه روز جهانی ایدز پای صحبتهای حمیدرضا سپهریراد مدیرعامل باشگاه مثبت اراک نشستیم گلایههایش از غربت بیماران مبتلا به ویروس HIV شنیدنی بود. او از اشکهایی سخن گفت که همراه بیماران تحت پوشش باشگاه مثبت اراک پای رنجهایشان ریخته، رنجهایی از جنس غربت اجتماعی آنها که باعث شده این بیماران علاوه بر اجتماع در بین خانوادههای خود نیز غریب و تنها باشند. مدیرعامل باشگاه مثبت اراک هدف از ایجاد باشگاههای مثبت در کشور را کاهش تبعیضهای اجتماعی در حق بیماران مبتلا به ویروس HIV عنوان کرد و گفت: این باشگاه میکوشد تا با تغییر دیدگاه افراد جامعه نسبت به بیماران مبتلا به ایدز و اطلاعرسانی کافی در این جهت زمینهای را فراهم کند تا این افراد هم بتوانند همچون دیگر مردم به زندگی عادی خود ادامه دهند. سپهریراد با اشاره به مشکلات این بیماران عنوان کرد: عدم آگاهی جامعه از بیماری ایدز و نوع برخورد با این بیماران باعث شده تا افراد آلوده به ویروس HIV از ترس رانده شدن از خانواده و جامعه سرپوشی بر بیماری خود گذاشته و با این اقدام خود را از بهرهگیری خدمات درمانی مناسب محروم کنند. وی با بیان اینکه باشگاه مثبت نتوانسته به خاطر تفکرات حاکم بر جامعه طی 2 سال اخیر به اهداف عالیه خود دست یابد، ادامه داد: تفکرات غلط حاکم بر جامعه در کنار عدم همکاری بینبخشی دستگاههای اجرایی دست به دست هم داده تا این باشگاه نتواند به اهداف و برنامههای پیشبینی شده دست یابد. از ابتدای سالجاری تاکنون ریالی اعتبار به باشگاه مثبت اراک تخصیص نیافته است مدیرعامل باشگاه مثبت اراک کمبود اعتبارات را مشکل دیگر پیش روی این مجموعه عنوان کرد و افزود: از ابتدای سالجاری تاکنون ریالی اعتبار به باشگاه مثبت اراک برای حمایت از بیماران HIV تخصیص نیافته و این وضعیت دست و پای باشگاه را در ارائه خدمات به بیماران بسته است. سپهریراد با اظهار تاسف از قرار نگرفتن بیماران HIV مثبت در جمع بیماران خاص و ارائه خدمات ویژه به این بیماران تصریح کرد: نبود بیماری ایدز در لیست بیماریهای خاص جای بسی تاسف است چراکه این دسته از بیماران چه در بخش تامین دارو و چه در بخش تامین هزینههای درمانی نیازمند توجه مسئولان هستند. وی تضعیف قوای جسمانی و از کارافتادگی را ارمغان این بیماری برای این دسته از بیماران دانست و تصریح کرد: این گروه از بیماران به واسطه سیستم بدنی ضعیف توان انجام کارهای سنگین را ندارند و این مسئله در کنار طرد آنها از محیطهای کاری به محض اطلاع محل اشتغال از بیماریشان با مشکلات بسیاری در زمینه تامین دارو و هزینههای زندگی روبرو هستند که باید مسئولان چارهای اساسی برای آنها بیاندیشند. مدیرعامل باشگاه مثبت اراک در حالی که همواره در صحبتهایش با تاکید بر اینکه عدم پذیرش بیماران مبتلا به HIV در جامعه حتی از سوی فعالین بخش بهداشت و درمان، جامعه را تهدید میکند و باید چارهای اساسی برای آن اندیشیده شود، گفت: پرستاران، پزشکان و کادر درمانی که به خوبی با راههای انتقال این بیماری آشنا هستند باید نگرش خود را به بیماران HIV تغییر دهند و به گونهای برخورد نکنند که بیماران در هنگام نیاز بیماری خود را از این بخش پنهان کنند چراکه این اتفاق سلامت همه افراد جامعه را به شدت تهدید میکند. سپهریراد اظهار کرد: متاسفانه تا قصهای در کشور ما به بحران تبدیل نشود کسی چارهای برای آن نمیاندیشد و بیماری ایدز از آن دسته بیماریهاست که اگر زمان را برای پرداختن به آن از دست دهیم چیزی جز ضرر عاید کشور نمیکند. وی با اشاره به نوع رفتار کشورهای توسعهیافته با بیماران HIV ادامه داد: در کشورهای توسعهیافته بیماران مبتلا به این ویروس در مچ دست خود روبانهای قرمزی دارند که به آسانی به جامعه نشان میدهد این فرد مبتلا به چه بیماری است در این شرایط اگر اتفاقی برای بیمار رخ دهد (اعم از تصادف و ...) نه کادر درمانی در معرض تهدید ابتلا قرار میگیرند و نه مردم، تفکری که باید برای رواج آن در کشور کارهای فرهنگی بزرگی انجام دهیم. این فعال اجتماعی در حوزه بیماری HIV خاطرنشان کرد: رسانههای گروهی، مسئولان ارشد کشور و دستگاههای حمایتی باید دست در دست هم داده و نقاب دیو را از چهره بیماران برداشته و دست آشتی جامعه با بیماران را به هم برسانند. سپهریراد با بیان اینکه باشگاه مثبت اراک با برگزاری جلسات مشاورهای و گروه درمانی تلاش میکند مهارت اجتماعی بیماران مبتلا به ایدز را افزایش داده و ضمن آموزش به این بیماران از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری کند، عنوان کرد: چاشنی انفجار بمب ایدز دست کسانی است که با کوتاهی در ترویج فرهنگ برخورد با این بیماری از آن غولی در جامعه ساختهاند که باعث شده تا هرکس از ابتلا به این ویروس خبردار میشود جرات حتی مراجعه برای کنترل ویروس در بدنش را نداشته باشد. وی اظهار کرد: ترس حق بیماران بیگناه مبتلا به ایدز نیست و باید شرایطی را فراهم کنیم که این بیماران نیز در شرایطی عادی و برابر با سایر مردم در جامعه زندگی کنند. انتهای پیام/87012/م40
93/09/10 - 11:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]