محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801625040
پروژه راهاندازی کودتاهای رنگی در منطقه و جایگزینی عروسك‌های دست‌نشانده/ اهداف کاخ سفید چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: "نیو ایسترن اوت لوک" گزارش داد
پروژه راهاندازی "کودتاهای رنگی" در منطقه و جایگزینی عروسك‌های دست‌نشانده/ اهداف کاخ سفید چیست؟
از سال 2010 تاكنون، تمامی انقلاب‌ها(کودتاهای) "رنگی" که در غرب آسیا و شمال آفریقا (MENA) به وقوع پیوسته، بر حسب اتفاق نبوده این اعتراضات به اصطلاح مردمی، پروژه‌هایی است خاص که توسط برخی قدرت‌های غربی برای بازسازی نظم جهانی ، مدیریت شده‌اند .
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری "نیو ایسترن اوت لوک" فرآیند تغییر نظام در مناطق مختلف غرب آسیا، تحت فشار تظاهرات گسترده خیابانی و با حمایت سازمان‌های غیر دولتی كه تامین مالی آنان از خارج از کشورهای هدف مدیریت می‌شده ، رخ داده است . هدف از انقلاب‌های رنگی - که عمدتا از طریق یک کودتای نرم و با استفاده از روش‌های غیر خشونت‌آمیز مبارزات سیاسی مدیریت می‌شوند - اصولا در جهت تامین منافع غرب ، و با مشارکت غالب و مستقیم کشورهای غربی و مهم‌تر از همه ایالات متحده، در فرایند برنامه‌ریزی ، سازماندهی و تامین مالی ، مدیریت شده است .
از جهاتی دیگر ، هدف از انقلاب‌های رنگی ، سرنگونی صرف دولت قانونی كشور هدف نبوده است ، بلكه جابجاکردن رهبران کشورهای مخالف با منافع آنها ، در اولویت بوده است ؛ به عبارتی دیگر ، با اجرای این پروژه‌ها، افراد سابق جایشان را به افراد جدید می‌دهند ، هر چند این تغییر افراد تغییری در حال مردم ندارد ، اما برای غرب جایگزین‌شدن مخالفان با عروسك‌های دست‌نشانده ، رضایت‌بخش‌تر خواهد بود .
مرحله آغازین برای رقم‌زدن انقلاب‌های رنگی در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا ، حمله نظامی آمریکا به عراق در سال 2003 و سرنگونی صدام حسین بود . در این روش ، استراتژیست‌های واشنگتن ، به منظور حل مشکل کاخ سفید ، "تسلیم‌شدن کامل منطقه به (خواسته های) ایالات متحده" ، عراق را به عنوان هدف اصلی انتخاب کردند .
آمریكا عراقی را اشغال كرد ، كه در كنار موقعیت استراتژیک مهم بغداد به عنوان یک صادركننده مهم در بازار جهانی انرژی ، از قدرت نظامی و نیروی انسانی فوق العاده‌ای در منطقه برخوردار بوده است ، و رهبر این كشور با تمام الزامات واشنگتن برای قالببندی مجدد منطقه بر حسب منافع آمریکا ، همراهی نمی‌كرد .
در پی اعتراض جامعه بین‌المللی علیه مداخله نظامی ایالات متحده برای سازماندهی مجدد جهان ( در عراق ، افغانستان ، لیبی و دیگر کشورها)، کاخ سفید متعاقبا به استفاده از روش‌های انقلاب "رنگی" برای بی‌ثبات‌کردن و تضعیف رژیم‌های مخالف با منافع واشنگتن در تعدادی از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا روی آورد .
در نتیجه اتخاذ این سیاست‌ها ، برخی از این رژیم‌ها سقوط كردند (به عنوان مثال در تونس ، مصر ، لیبی و یمن) ، برخی مجبور به اتخاد اقدامات پیشگیرانه برای حفاظت از مقامات فعلی شدند (به طور خاص ، شورای همکاری خلیج فارس ، اردن) ، و سوریه نیز به ورطه جنگ و ناآرامی مدنی - داخلی كشانده شد .
در پروژه بی‌ثبات‌كردن اوضاع در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا ، این اهداف پیش‌بینی‌شده توسط کاخ سفید پیگیری می‌شود:
- مهار نمودن تلاش‌های بازیگران بزرگ بین‌المللی در مسیر رقابت با ایالات متحده (به خصوص روسیه و چین) برای توسعه همکاری متقابلا سودمند با کشورهای منطقه .
- افزایش آسیب‌پذیری اتحادیه اروپا در زمینه‌های انرژی و امنیت ، در نتیجه ، افزایش وابستگی این اتحادیه به حمایت ایالات متحده .
- ظهور رهبران جدید و کاملا وابسته به ایالات متحده ، نه تنها اجازه پیاده‌سازی برنامه‌های سازماندهی مجدد جهانی را می‌دهد ، بلکه کنترل سیاست‌های انرژی را ممكن می‌سازد .
- تحت کنترل درآوردن ایدئولوژی مخرب افراطی‌گرایی ، و استفاده از آن نه تنها در برابر كشورهای "معاند" در منطقه ، بلکه در برابر کشورهای اروپایی كه تمایل به "استقلال" (از آمریكا) دارند ، اما اغلب - در برابر روسیه و چین ، با هدف تضعیف رقبا و مخالفان ایالات متحده با این ابزار نفوذ دینی .
- کاهش نفوذ ایران که به نفع متحدان آمریکا در منطقه است مانند عربستان سعودی و اسرائیل .
با توجه به این واقعیت که آغازگر انقلاب‌های رنگی در درجه اول ایالات متحده است ، در حال حاضر چنین برنامه‌هایی در هر كشوری كه ایالات متحده با دولت حاكم آن مسئله دارد ، می‌تواند اتفاق بیافتد .
وجود ارتباط مستقیم و فعال یک رهبر خاص با رهبری امریکا نیز ، هیچ تضمینی برای عدم كاربرد این رویکرد انقلاب "رنگی" نمی‌باشد.
نمونه‌های خاص از این سیاست آمریكایی ، متعدد می‌باشند . بدون شک ، اقتصادهای توسعه یافته‌تر و رژیم‌های سیاسی قوی‌تر ، کمتر مستعد ابتلا به انقلاب‌های "رنگی" می‌باشند و بالعکس . با توجه به این واقعیت است که امروزه اجرای طرح هژمونیک کاخ سفید برای بازسازی جهانی ، عمدتا توسط روسیه و چین مخالفت می‌شود ، جالب‌تر اینکه روش واشنگتن ( تکنیک‌های انقلاب "رنگی" ) پیشتر در این دو کشور و متحدان آنها استفاده شده است .
در مورد روسیه ، مناطق مسلمان‌نشین روسیه (در درجه اول تاتارستان ، کریمه ، قفقاز ) و كشورهای مجاور آسیای مرکزی به انقلاب‌های رنگی آسیب پذیرتر هستند .
چین نیز در برابر پروژه انقلاب‌های رنگی آسیب پذیرتر است ، به ویژه در حومه چین ، در تبت و سین کیانگ ، که در آنجا واشنگتن به طور مستقیم یا غیرمستقیم از جدایی‌طلبان محلی و اسلام‌گرایان حمایت می‌كند . به همین دلیل است که هنگ کنگ در ماه‌های اخیر در معرض آزمون "انقلاب رنگی " قرار گرفته است .
واقعیت امر این است كه کاخ سفید قصد کاهش "شدت" این روش براندازی را در آینده ای نزدیک ، فعلا ندارد .
فتنه سال 2009 در ایران نیز یکی از پروژه‌های این چنینی آمریکا بود، تیری که به سنگ خورد.
وضعیت بسیار پیچیده پروژه "انقلاب رنگی" در تركیه نیز مطرح می‌باشد ، به خصوص با وجود تفاوت در دیدگاه‌های دولت فعلی آنکارا و واشنگتن در مورد استفاده از فشار بر روسیه بر سر موضوع کریمه ، همکاری‌های دو جانبه میان ترکیه و روسیه ، و سیاست کاخ سفید از تحریم‌ها علیه مسکو! .
تا حد زیادی "یاور" واشنگتن در بی‌ثبات‌کردن اوضاع داخلی ترکیه ، رژیم اسرائیل می‌تواند باشد ، که هدف استراتژیک آن نه تنها سرنگونی بشار اسد است ، بلکه کنترل کامل بر بازار انرژی منطقه خاورمیانه و خط لوله خلیج فارس از طریق سوریه به اسرائیل و بیشتر به اروپا را نیز دنبال می‌کند .
تا سالها، واشنگتن از روش انقلاب رنگی، به عنوان روشی تاثیرگذار برای نفوذ آمریکا در عربستان سعودی و دیگر پادشاهی‌های شورای همکاری خلیج فارس ، به منظور سوق دادن سیاست‌ها و اقدامات این دولت‌های "سازگار" با برنامه‌های منطقه‌ای و جهانی كاخ سفید ، برای کنترل بازار انرژی و استفاده از ابزار دینی " وهابی " برای بی‌ثبات‌کردن اوضاع در روسیه ، چین ، و برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین کاهش نفوذ ایران در منطقه ، استفاده خواهد کرد .
این شرایط می‌تواند موضع اخیر واشنگتن از اقدامات داعش در برابر شیعیان عربستان سعودی را نشان دهد ، که همراه با افزایش تنش‌های اجتماعی در این سلطنت ، فرصت کافی برای خانواده سلطنتی عربستان برای مانور سیاسی و اقتصادی مستقل را نمی‌دهد .
با این حال ، بزرگترین خطر برای دور جدید تکنیک‌های انقلاب‌های رنگی واشنگتن در منطقه و شمال آفریقا ، به دلیل شکست اجرای سیاست کاخ سفید در مصر نهفته است. در نهایت اینكه ، ارتش مصر نه تنها در حفظ وحدت و قدرت ارتش موفق عمل كرده است ، بلکه در ترویج موقعیت خود پس از سقوط دولت قبلی (انتخابات) ، و هدایت سیاست‌ها بر حسب اولویت منافع ملی ، موفق بوده است .
پس از نقش‌آفرینی گروه متشكل از مصر - عربستان سعودی - امارات متحده عربی ، در آماده‌سازی و اجرای انقلاب 30 ژوئن سال 2013 ، و تقویت همکاری بین این سه كشور ، می‌توان به ایجاد یک مکانیسم جدید برای حمایت از ثبات در منطقه (بر اساس منافع آنها) امیدوار بود ، كه این مورد ، بخشی از برنامه‌های آمریكا در منطقه نیست .
علاوه بر این ، روحیه احتیاطی و "استقلال" بیش از حد السیسی را هم مد نظر قرار دهید . امکان استفاده اهرمی از کمک‌های نظامی و اقتصادی به مصر پس از تزریق چند میلیارد دلاری توسط عربستان سعودی ، امارات متحده عربی و کویت ، علنا برای واشنگتن از دست رفت .
به همین دلیل ، در کوتاه مدت ابزار و اهداف اصلی واشنگتن در بیثبات کردن اوضاع در مصر چنین خواهد بود :
- جنبش جوانان "برای جامعه مدنی" ( "جنبش 6 آوریل جوانان")؛
- رسانه‌های طرفدار غرب (به ویژه، "Dustour")؛
- سازمان‌های غیر دولتی ، به ویژه سازمان‌هایی که با مسائل حقوق بشر سر و كار دارند ، که مقامات مصری با وجود انتقاد از خارج از کشور ، در شرایط خوبی قرار ندارند .
- رای دهندگان چند میلیونی طرفداران " اخوان المسلمین " كه از پتانسیل قابل توجهی ، به عنوان منبع نارضایتی از قدرت نظامی حاكم برخوردار هستند (در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری 2001-2012 آنها تا 13 میلیون رای داشتند ) .
در پاین باید گفت: تمامی انقلاب‌ها(کودتاهای) "رنگی" که در غرب آسیا و شمال آفریقا (MENA) به وقوع پیوسته، بر حسب اتفاق نبوده این اعتراضات به اصطلاح مردمی، پروژه‌هایی است خاص که توسط برخی قدرت‌های غربی برای بازسازی نظم جهانی ، مدیریت شده‌اند .
انتهای پیام./
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۳ - ۰۰:۴۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها