تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836996255
-اصلاح‌طلبانی که شدیداً به اصلاح نیاز دارند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح پنجشنبه اصلاح‌طلبانی که شدیداً به اصلاح نیاز دارند روزنامه‌های صبح امروز ایران در سرمقاله‌های خود به مهمترین مسائل روز کشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «فقط یک جرقه لازم است»،«اصلاح‌طلبانی که شدیداً به اصلاح نیاز دارند»،«اسراییل وقانون یهودی سازی»،«اوپک و انتخاب بین بد و بدتر»،«درباره اعلام رشد اقتصادی»،«وزارتی برای جهادعلمی»،«بازیگران و آینده مذاکرات»،«عطش جامعه را سیراب کنیم»،«تجربیات مبارزه با فساد»و... که برخی از آنها در زیر می‌آید.
کیهان:فقط یک جرقه لازم است «فقط یک جرقه لازم است»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم جعفر بلوری است که در آن می خوانید؛
1- اگر فضا مستعد نبود، «خبر» خودسوزی «محمد بو عزیز»، جوان جویای کار تونسی، حداکثر در حد «یک خبر» ساده حوادث در رسانه های این کشور باقی می ماند و اینگونه، به بیداری اسلامی که از خاورمیانه تا آفریقا را دربر گرفته، منجر نمی شد. در واقع، نفس وقوع یک حادثه مثل خودکشی، به خودی خود هیچگاه نمی توانست چنان موجی ایجاد کند که دودمان دیکتاتوری های خاورمیانه و آفریقا را بر باد دهد، که اگر اینگونه بود، کشور سوئد، که براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، بیشترین میزان خودکشی را به خود اختصاص داده، باید هزاران بار شاهد وقوع انقلاب و تحولات بنیادین می بود و اکنون اثری از آن باقی نمی ماند! اگر فضا مستعد شد- مثل فضای حاکم بر تونس 2010- آنوقت فقط یک جرقه لازم است. فرقی هم نمی کند، شهر «سیدی بوزید» تونس باشد یا «فرگوسن» آمریکا. خودکشی یک معترض به نظام دیکتاتور و دست نشانده، در تونس همان کاری را کرد که امروز قتل یک نوجوان 17 ساله سیاه پوست در آمریکا کرده است. اکنون که در حال مطالعه این وجیزه هستید، 32 ایالت از 50 ایالت آمریکا شاهد شورش و التهاب حاصل از قتل یک نوجوان به دست پلیس آمریکاست. عربستان سعودی، شاید یکی از این کشورهای مستعد باشد. این کشور تقریبا تمام فاکتورهای لازم برای وقوع یک انفجار اجتماعی را داراست. دلایل و مستندات بی شماری برای این ادعا می توان برشمرد. نظام سیاسی و «دیکتاتوری خاص» حاکم بر این کشور-که با واژه ای با نام انتخابات و دموکراسی کاملا بیگانه است- وضعیت اسفناک اقلیت ها به ویژه شیعیان، نوع سیستم قضایی حاکم بر این کشور- که شباهت های عجیبی با روش به اصطلاح قضایی داعش دارد- و ... مواردی هستند که از آغاز روی کار آمدن سعودی ها یعنی سال 1932، بر مردم این سرزمین حاکم بوده است. 82 سال خفقان، نوکری برای اجانب، دیکتاتوری، حکومت موروثی و .... زمان کمی نیست؛ همین دیروز بود که خبری منتشر شد مبنی بر اینکه، 5 دانش آموز شیعه عربستانی به اتهام برافراشتن پرچم یا حسین(ع) بر سردر مدرسه ای در شرق این کشور، به 21 سال حبس محکوم شدند. یا «فواد ابراهیم»، حقوقدان و کارشناس عربستانی در تشریح سیستم قضایی حاکم بر عربستان نوشت: «اعدام، آسان ترین حکمی است که قضات سعودی صادر می کنند.» شاید حضور سیا در بدنه اجرایی و امنیتی رژیم آل سعود در کنار دلارها و برق شمشیر ها و... باعث به تعویق افتادن این انفجار اجتماعی شده باشد اما، خود رژیم آل سعود به خوبی بر وضعیت حاکم بر این کشور واقف است و خوب می داند «فقط یک جرقه لازم است.» 2- آیت الله نمر باقر النمر، از علمای برجسته و رهبر شیعیان عربستان است که در سال 2012 به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «خیانت به پادشاه»! دستگیر و به تازگی به اعدام محکوم شده بود. اخیرا جزئیات بیشتری از حکم صادره علیه این روحانی مبارز منتشر شده است. طبق گزارش هایی که در این باره منتشر شده، قضات دادگاه های سعودی به بریدن سر این روحانی با شمشیر رای داده اند. دادستان کل عربستان نیز تقاضا کرده اعدام «نمر» به شیوه فجیع تری صورت بگیرد، بدین شکل که ابتدا سر از بدن او جدا شده و سپس پیکر بی سرش در چهارراه های اصلی شهر به نمایش همگان درآید! بنا به دو دلیل می توان «حدس» زد، چنین حکم وحشیانه ای هرگز نمی توانست اجرایی شود. الف- دلایلی که در شماره 1 برشمردیم یعنی مهیا بودن فضای حاکم بر جامعه عربستان برای وقوع یک انفجار اجتماعی. اوضاع حاکم بر عربستان سعودی شبیه بشکه باروتی است که تنها نیاز به یک «جرقه» دارد. آیا اجرای چنین حکم وحشیانه ای نمی تواند در حکم این جرقه باشد؟! می تواند. ب- رسانه ای شدن جزئیات چنین حکمی آن هم بعد از اعتراض های بی سابقه جهانی، دلیل خوب دیگری است بر اینکه، این حکم در حد همان صدور حکم باقی خواهد ماند. خبرهای موثقی هست مبنی بر اینکه اعتراض های جهانی در 5 قاره جهان، سعودی ها را نسبت به عواقب اعدام چنین شخصیتی آگاه و در نتیجه منصرف کرد. اما ریاض برای انحراف افکار عمومی، جزئیاتی را ساخت و بعد منتشر کرد تا به خیال خود چنین وانمود کند که از این اعتراض ها وحشتی ندارد و قصد داشت به شدیدترین شکل ممکن رهبر عالی شیعیان عربستان را اعدام کند. به نظر می رسد این حکم به منزله همان مثل معروف «سنگ بزرگ نشانه نزدن است» باشد. صدور چنین احکامی بیش از هر چیز می تواند به دلیل ترس و وحشت باشد. ترس از اعتراض ها و در نتیجه، انفجار همان بشکه باروت. مناطق شیعه نشین عربستان و حتی سایر مناطق این کشور اما می توانند میزبان چنین انقلابی باشند. نباید فراموش کنیم منطقه ای مثل «الشرقیه» طی چند سال گذشته، بارها و بارها صحنه اعتراض های مردمی بوده، به ویژه پس از تحولاتی که از سال 2011 و با شروع انقلاب در کشورهای عربی آغاز شده است. اگر اخبار و تصاویر زیادی از این اعتراض ها منتشر نمی شود، به دلیل احکام وحشیانه ای است که در انتظار تهیه کنندگان چنین اخبار و گزارشاتی است. از رژیمی که تحمل نصب «یک» پرچم یاحسین(ع) را ندارد، چه انتظاری می توان داشت؟ برخی رسانه ها چندی پیش درباره این اعتراض ها، به نقل از بی بی سی عربی نوشتند، رسانه ها در عربستان به طور محدودی این اعتراض ها را پوشش می دهند و در نتیجه تقریباً «غیرممکن» است که خبرنگاران بتوانند آزادانه فعالیت کنند. شاید عده ای بنا به دلایلی، تحلیل فوق را کمی اغراق آمیز و یا حتی دور از واقعیت تصور کنند. قابل توجه این عده اینکه، در این وجیزه، فقط به یکی از دلایلی که می تواند به «تنهایی» فروپاشی آل سعود را در پی داشته باشد اشاره کردیم. یعنی نارضایتی های گسترده مردمی. اما نباید فراموش کرد که این رژیم از درون نیز دچار پوسیدگی است، و چه بسا همین روزها با وضعیت جسمی که ملک عبدالله دارد، شاهد جنگ قدرت میان شاهزاده ها هم باشیم. خطرهایی که از بیرون خاندان آل سعود را تهدید می کند، بماند. بخوانید: اواسط اردیبهشت ماه سال جاری خبرهایی از وجود طرح های داخلی و خارجی برای سرنگونی نظام حاکم بر عربستان منتشر شد. منشأ این خبرها یک نوار ویدئویی متعلق به حمد بن خلیفه آل ثانی، امیر سابق قطر بود که در آن صراحتا از وجود این طرح سخن به میان آمده است. در این نوار ویدئویی امیر وقت قطر می گوید: «خاندان حاکم بر عربستان رو به زوال است» و پس از بر شمردن دلایلی چند نتیجه می گیرد «آل سعود حداکثر طی دوازده سال نابود خواهد شد.» وی دلیل این امر را نیز« وجود اختلاف شدید میان ملک عبدالله و دیگر افراد خاندان» معرفی می کند. «حمد» همچنین از وجود هماهنگی هایی میان کشورش و برخی همسایگان برای انجام تحرکاتی علیه سعودی ها خبر داده و از کشورهایی که با ریاض همکاری دارند به عنوان «کشورهای فاقد کرامت» یاد می کند. منظور شیخ حمد، مصر و اردن است. وی در نهایت از نبود آزادی های رسانه ای در عربستان، به عنوان دلیل دیگری استفاده کرده و نتیجه می گیرد «کار سعودی ها تمام است.» خراسان:اوپک و انتخاب بین بد و بدتر «اوپک و انتخاب بین بد و بدتر»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم مهدی حسن زاده است که در آن می خوانید؛اوپک فردا حساس ترین نشست چند سال اخیر خود را برگزار خواهد کرد. حساسیت این نشست به دلیل کاهش 30 درصدی قیمت نفت طی چند ماه اخیر و شرایط ویژه بازیگران دخیل در بازار نفت است. طی سال های اخیر آمریکا با افزایش تولید نفت شیل به یکی از بازیگران اصلی این بازار تبدیل شده است و برخلاف گذشته که از سلاح کاهش قیمت نفت علیه دیگر کشورها استفاده می کرد، اکنون خود به عنوان یک تولیدکننده عمده نفت، حداقل منافع کوتاه مدت در ارتباط با افزایش قیمت نفت دارد. علاوه بر عربستان روسیه با افزایش حجم تولید خود هم اکنون با تولید روزانه 10 میلیون بشکه بزرگترین تولید کننده نفت جهان است و با توجه به تحریم های غرب، با کاهش بیش از پیش قیمت نفت تحت فشار قرار خواهد گرفت. دیگر بازیگر عمده بازار نفت عربستان است که پس از روسیه بزرگترین تولید کننده نفت می باشد. هرچند شائبه همراهی این کشور با کاهش قیمت و تخفیف نرخ فروش که از آن به جنگ قیمتی تعبیر شد، در روند کاهش قیمت اثرگذار بوده اما خبرها حاکی از فشار شاهزادگان سعودی برای بازگرداندن قیمت نفت به سطوح بالاتر از قیمت فعلی است. در این میان اوپک با 2 چالش جدی مواجه است: نخست این که با کاهش معنادار تولید نفت بتواند قیمت را به محدوده قابل قبول 85 تا 90 دلار برساند. این تصمیم خالی از تبعات نخواهد بود، چرا که سهم اوپک را در بازار نفت باز هم کاهش خواهد داد و اجازه می دهد سهم سایر بازیگران بازار نفت افزایش یابد. هر چند به نظر می رسد اوپک برای فرار از قیمت پایین نفت و کسری بودجه کشورهای نفتی تن به این تصمیم بدهد. به ویژه این که روسیه نیز همراهی خود با تصمیم اوپک را رسما اعلام کرده است و وعده داده که در صورت کاهش تولید اوپک، این کشور نیز از تولید خود خواهد کاست. با این حال چالش دوم، چالش درونی اوپک است، اگرچه عربستان منافع کوتاه مدت خود را در همراهی با کاهش تولید اوپک و افزایش قیمت نفت می بیند اما از یک سو به دلیل تولید بیش از سهمیه، بیشترین بار کاهش تولید نفت اوپک بر دوش عربستان خواهد بود. چنان که وزیر نفت کشورمان و برخی دیگر از اعضای اوپک تاکید کرده اند که کشورهایی که بیش از سهمیه خود تولید کرده اند باید تولید نفت خود را کاهش دهند. از سوی دیگر تجربه نشان داده که عربستان به لطف تولید روزانه 10 میلیون بشکه ای و پشتوانه غنی درآمدهای ارزی انباشته شده و به دلیل منافع سیاسی به ویژه برای ضربه زدن به ایران و روسیه که در شرایط تحریم نیز قرار دارند، ممکن است منافع کوتاه مدت خود را ملاک تصمیم گیری قرار ندهد. این اتفاق در شرایط حساس فعلی شکاف درون اوپک و احتمال کم خاصیت تر شدن این نهاد بین المللی را تشدید می کند. به این ترتیب اوپک با انتخاب بین دو گزینه بد و بدتر مواجه است. انتخاب گزینه بد به معنی کاهش تولید اوپک و سپردن بیشتر بازار به غیر اوپکی هاست و انتخاب بدتر، تداوم وضعیت فعلی و کاهش درآمدهای نفتی اعضای این سازمان است. باید دید اوپک کدام گزینه را انتخاب خواهد کرد. جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛در این هفته گرچه ماه محرم به پایان آمد ولی ماه صفر از راه رسید و همچنان غم های جانکاه اسرای کربلا و حزن بزرگ اربعین حسینی، ماتم عظمای رحلت رسول مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) و سبط گرامی ایشان، امام حسن مجتبی(ع) و شهادت ولی نعمت ما ایرانیان، حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(ع) را در خود دارد. سی و پنج سال پیش در چنین روزهایی امام خمینی بنیانگذار بزرگ جمهوری اسلامی ایران در پنجم آذر سال 1358 فرمانی مبنی بر تشکیل بسیج مستضعفین را برای حفظ و صیانت از انقلاب صادر کردند. معمار انقلاب اسلامی با دوراندیشی خویش نسبت به آینده کشور و جهان اسلام و براساس شناخت عمیق از حقایق تاریخ ایران و اسلام، نسخه ای را به عنوان بازوی مستضعفین جهان ارائه کردند که الحق والانصاف در حفظ و نگهداری از مرزهای کشور در هجوم همه جانبه غرب و شرق علیه جمهوری اسلامی ایران به سرکردگی صدام، خوش درخشید و الگوی درخشان برای سایر کشورها گردید. از این رو جا دارد که در هفته بسیج از مقام شامخ شهدای بی ادعای بسیجی و سنگرسازان بی سنگری که در فراهم کردن بستر رشد و تکامل انقلاب نقش آفرینی کردند و با خون خود انقلاب را در لحظه های حساس یاری نمودند، قدردانی گردد. در این هفته 10 دور مذاکره هسته ای در وین با انقضای مهلت مقرر در سوم آذر به پایان رسید. مذاکرات ایران و گروه 1+5 اگرچه با تمدید گفتگوها پایان پذیرفت اما به نظر می رسد که این مذاکرات می تواند چارچوب و دورنمای توافق سیاسی و سپس توافق جامع ظرف 7 ماه آینده بوده و به نقطه ای بی بازگشت تبدیل شود. پرونده این دور از گفتگوهای هسته ای درحالی روز دوشنبه با تصمیم بر سر تمدید مذاکرات بسته شد که هیات مذاکره کننده ایرانی از این اراده سیاسی برخوردار بود که توافق جامع را در همین تاریخ امضاء کند ولی آمریکا و برخی عناصر خارج از محیط مذاکره که سعی کردند مذاکرات را از رسیدن به توافق جامع دور کنند. به هر حال دستاورد بزرگ این دور از مذاکرات، علاوه بر خوشبینی جمعی و جهانی برای رسیدن به توافق جامع در 7 ماه آینده، اثبات این نکته است که جمهوری اسلامی ایران و گروه مذاکره کننده ایرانی با صداقت و تلاش شبانه روزی تلاش خود را صرف دستیابی به توافق کردند، در عین حال که به هیچ وجه حاضر نشدند از اصول و مواضع تعیین شده از سوی رهبر معظم انقلاب در مسیر مذاکرات کوتاه بیایند. مذاکرات وین را در عین حال می توان گامی بلند و مرحله ای بی بازگشت به گذشته دانست، مرحله ای که بیشتر کشورهای عضو گروه مذاکره کننده به دلیل پیشرفت همه جانبه آن و نیز فضای تازه بین المللی، دیگر قادر به بازگشت به مراحل گذشته نیستند و تلاش می کنند به توافق جامعی که متضمن "برد - برد" طرفین است، دست یابند.
در این هفته جمهوری اسلامی ایران میزبان صدها نفر از اندیشمندان و شخصیت های دینی بود که برای شرکت در کنگره جهانی بررسی جریان های تکفیری از دیدگاه علمای اسلامی به کشورمان آمده بودند. شرکت کنندگان در این همایش در پایان دو روز نشست در قم، به دیدار رهبر معظم انقلاب آمدند. در این دیدار حضرت آیت الله خامنه ای احیاء جریان تکفیری در سال های اخیر را مشکل تحمیلی و دست ساز استکبار برای دنیای اسلام دانستند و با اشاره به اقدامات جریان خبیث تکفیری در جهت اهداف امریکا و دولت های استعماری و رژیم صهیونیستی بویژه تلاش برای به فراموشی سپرده شدن مسئله اصلی فلسطین و مسجدالاقصی، تأکید کردند: ایجاد یک نهضت علمی، منطقی و فراگیر برای ریشه کن کردن جریان تکفیری، روشنگری نسبت به نقش سیاست های استکباری در احیای این جریان و اهتمام جدی و مطالبه عمومی درخصوص قضیه فلسطین به عنوان مسئله اصلی دنیای اسلام از مهم ترین و اولویت دارترین وظایف علمای جهان اسلام در شرایط کنونی است. ایشان سپس به یک نکته غیرقابل انکار اشاره کرده و افزودند: جریان تکفیری و حکومت های پشتیبان آن کاملاً در جهت اهداف استکباری امریکا و دولت های استعماری اروپایی و رژیم صهیونیستی حرکت می کنند و با ظاهری اسلامی، عملاً در خدمت آنها هستند. رهبر معظم انقلاب روشنگری نسبت به نقش سیاست های امریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی در احیای جریان تکفیری را یکی از وظایف بزرگ علما در کشورهای اسلامی برشمرده و افزودند: وظیفه مهم علما، اهتمام جدی به قضیه فلسطین و مسجدالاقصی و جلوگیری از مورد غفلت واقع شدن این موضوع اصلی دنیای اسلام است. ایشان با اشاره به تصمیم اخیر کابینه رژیم صهیونیستی در اعلام یهودی بودن فلسطین اشغالی، گفتند: رژیم صهیونیستی بدنبال تصرف قدس و مسجدالاقصی و تضعیف هرچه بیشتر فلسطینی ها است. همه ملت های اسلامی و همچنین علماء باید از دولت های خود مسئله را مطالبه و پیگیری کنند. حضرت آیت الله خامنه ای همچنین مشکلات و ناکامی های دشمنان اسلام در منطقه بویژه در عراق، سوریه و لبنان را نیز یادآور شدند و گفتند: یک نمونه دیگر از ضعف دشمن، قضیه هسته ای ایران است. امریکا و کشورهای استعمارگر اروپایی دور هم جمع شدند تا جمهوری اسلامی ایران را در قضیه هسته ای به زانو در آورند اما نتوانستند و در آینده نیز نخواهند توانست. در هفته جاری سرانجام نمایندگان مجلس در مسیر رأی اعتماد قرار گرفته و به پنجمین وزیر پیشنهادی کابینه تدبیر و امید برای تصدی وزارت علوم رأی مثبت دادند. وی با 197 رأی موافق پس از ماه ها بلاتکلیفی، سکان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را عهده دار شد. رئیس جمهور پیش از این آقایان "جعفر میلی منفرد"، "رضا فرجی دانا"، "محمود نیلی احمدآبادی" و "فخرالدین احمدی دانش آشتیانی" را به عنوان وزرای پیشنهادی علوم به مجلس معرفی کرده بود که مجلس به سه نفر از آنها رأی اعتماد نداد، اما دکتر فرجی دانا پس از کسب رأی اعتماد مجلس در آبان ماه سال گذشته تنها 10 ماه سکاندار این وزارتخانه شد چرا که نمایندگان مرداد ماه سال جاری رأی اعتماد خود را پس گرفتند. در مسائل بین المللی، آزادسازی دو شهر دیگر عراق از چنگ تروریست ها، تصویب طرح صهیونیستی "دولت یهود" در کابینه این رژیم، خشونت و ناآرامی در شهر سیاه پوست نشین فرگوسن و پیامدهای انتخابات فرمایشی بحرین مهمترین رویدادهای هفته بودند که این تحولات را مورد بررسی قرار می دهیم. در عراق، دو شهر "جلولا" و "سعدیه" در استان دیاله پس از آنکه شش ماه در اشغال تروریست های داعش بود سرانجام در هفته جاری با هماهنگی نیروهای مردمی و ارتش آزاد شدند. آزادی این دو شهر ضربه دیگری بر پیکر گروه های تکفیری بود که در چند هفته گذشته، شکست های پی در پی را متحمل شده اند. این عملیات از آنجا اهمیت خود را نشان می دهد که داعش قصد داشت از این دو شهر به عنوان گذرگاه و پایگاه لجستیکی برای حمله به بغداد از طریق بعقوبه استفاده کند. عملیات اخیر در عین اینکه با هزینه کم برای نیروهای عراقی همراه بود، تلفات سنگینی را به تروریست ها وارد کرد به گونه ای که سرکردگان این گروه به غافلگیر شدن خود اعتراف کردند. اکنون دولت عراق بر روی آزادی موصل به عنوان مهمترین شهری که هم اکنون در اشغال داعش است تمرکز کرده است. گزارش منابع عراقی حاکی است که تروریست ها در موصل نگران حمله نیروهای عراق هستند و اضطراب بر این نیروها حاکم شده است. اوایل این هفته، کابینه رژیم صهیونیستی، طرح صهیونیستی "دولت یهود" را تصویب کرد و مقرر شد تا این طرح روز چهارشنبه (دیروز) در کنست رژیم صهیونیستی به رأی گذاشته شود ولی اوجگیری اعتراض فلسطینی و همچنین بروز اختلاف در کابینه سبب شد تا رژیم رأی گیری در این باره را به تعویق اندازد. جنبش حماس نسبت به پیامدهای خطرناک این طرح هشدار داده و از فلسطینی ها و همچنین مسلمانان خواسته در برابر این توطئه بایستند. طرح "دولت یهود" در راستای ایجاد یک رژیم نژادپرست در فلسطین اشغالی می باشد از جمله اینکه تمامی کسانی که در فلسطین اشغالی زندگی می کنند از جمله فلسطینی ها باید لزوماً تابع قوانین مورد نظر رژیم صهیونیستی باشند و مقررات این رژیم بر همه امور جاری خواهد بود. گروه های فلسطینی، هدف این طرح را توطئه تازه رژیم صهیونیستی برای یهودی ساختن کل فلسطین اشغالی و وادار ساختن فلسطینی ها به کوچ تدریجی از فلسطین عنوان کرده و از مجامع بین المللی و کشورهای اسلامی خواسته اند تا در برابر آن موضع بگیرند. تبعات گسترده و غیرقابل پیش بینی این طرح موجب شده است تا در میان صهیونیست ها نیز بر سر آْن اختلاف بروز کند از جمله، تزیبی لیونی وزیر دادگستری این رژیم و از صهیونیست های کهنه کار تهدید کرده است با آن مخالفت خواهد کرد حتی اگر به برکناری وی از کابینه نتانیاهو منجر شود. این هفته شهر "فرگوسن" آمریکا بار دیگر متشنج شد و سیاه پوست ها اعتراضاتی گسترده را علیه تبعیض و بیعدالتی حاکم بر دستگاه قضایی آمریکا به راه انداختند. دور تازه اعتراضات پس از آن آغاز شد که هیئت منصفه در پرونده قتل "مایکل براون"، انتظارات جامعه سیاه پوست این شهر را فراهم نکرد. مایکل براون نوجوان سیاه پوست آمریکایی سه ماه قبل در تیراندازی یک افسر سفیدپوست کشته شد درحالی که مردم معتقدند جرمی مرتکب نشده بود. گزارش ها حاکی است اعتراضات از فرگوسن فراتر رفته و بسیاری از شهرهای مهم آمریکا نیز شاهد تظاهرات علیه حکومت آمریکا بوده است. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا با حضور در تلویزیون از مردم خواست آرامش خود را حفظ کنند ولی سیاه پوستان آمریکا که از ظلم و بیعدالتی به تنگ آمده اند اعتنایی به سخنان اوباما نکردند. حوادث اخیر آمریکا بار دیگر این واقعیت را پیش چشم جهانیان قرار می دهد که با وجود ادعاهای دولت آمریکا، تبعیض نژادی و بیعدالتی همچنان براین کشور حاکم است و حقوق سیاه پوستان به سادگی پایمال می شود. این هفته، بحران در بحرین بار دیگر تشدید شد. برگزاری انتخابات فرمایشی و اعلام نتایج آن سبب شد تا مردم بحرین یکبار دیگر علیه رژیم آل خلیفه دست به اعتراض بزنند و از سیاست های این رژیم ابراز انزجار کنند. انتخابات مجلس بحرین درحالی صورت گرفت که گروه های سیاسی اصلی این کشور، آنرا تحریم کرده بودند. با اینحال رژیم مدعی شد شمار قابل توجهی از مردم بحرین در انتخابات مشارکت داشته اند. انقلابیون بحرینی در واکنش به این نمایش انتخاباتی، مردم را به اعتصاب و نافرمانی مدنی فرا خواندند. رژیم بحرین که ترفند خود را نیز ناکارآمد و بی نتیجه یافت صبح گاه روز دوشنبه منزل "شیخ قاسم"، روحانی مبارز بحرینی را وحشیانه مورد حمله قرار داد. حزب "الوفاق"، حمله به خانه شیخ قاسم را محکوم کرد و آنرا خط قرمز شیعیان اعلام نمود و تاکید کرد به هر قیمتی از این روحانی مبارز دفاع خواهد کرد. محافل سیاسی، موج جدید سرکوب مردم بحرین و انقلابیون توسط رژیم را انتقام گیری رژیم به دلیل حضور اندک مردم در انتخابات عنوان کرده اند. قدس:اسراییل وقانون یهودی سازی «اسراییل وقانون یهودی سازی»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم حسن هانی زاده است که در آن می خوانید؛کابینه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی، لایحه یهودی بودن رژیم اسراییل را برای تقدیم به کنست اسراییل آماده کرده که این لایحه قرار است بزودی در کنست «پارلمان» مورد بحث قرار گیرد. به موجب این قانون و در صورت تصویب در کنست، رژیم صهیونیستی این حق را خواهد داشت که هر شخص غیر یهودی که امنیت اسراییل را مورد تهدید قرار دهد، از اراضی اشغالی 1948 اخراج کند. قانون یهودی بودن سرزمینهای اشغالی دست رهبران افراطی رژیم صهیونیستی را برای اخراج فلسطینیان ساکن اراضی 1948 باز خواهد گذاشت. بیش از یک میلیون و 300 هزار فلسطینی در حال حاضر در اراضی اشغالی 1948 ساکن هستند وتابعیت اسراییلی دارند که در صورت تصویب این دو لایحه، به طور طبیعی واکنشهایی از خود نشان خواهند داد . به موازات آن، کابینه نتانیاهو قانون دیگری با عنوان قانون «حنین الزعبی» دردست تصویب دارد که به موجب آن هر یک از اعضای عرب کنست اسراییل که از فلسطینیان ضد اسراییلی حمایت کند، از کنست اخراج خواهد شد. خانم حنین الزعبی یک شخصیت مبارز فلسطینی عضو کنست اسراییل است که در طول سالهای گذشته نقش مؤثری در جریان سازی سیاسی علیه رژیم صهیونیستی به عهده داشته است . با اینکه همه دلایل حکایت ازآن دارد که این دو قانون در کنست با مخالفت اکثریت مواجه خواهد شد، اما اگر به تصویب برسد، پیامدهای حقوقی سختی برای فلسطینیان ساکن اراضی 1948 به دنبال خواهد داشت. مصادره اموال واخراج فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی 1948 وطرد شمار زیادی از فلسطینیان قطعاً مشکلات جدیدی برای مردم فلسطین که بیش از 66 سال است در اراضی 48 ساکن هستند، ایجاد خواهد کرد. با این حال احزاب چپ کنست اسراییل بشدت با این قانون مخالفت کرده اند، زیرا آن را مقدمه ای برای فرو پاشی رژیم صهیونیستی می دانند. روزنامه هآرتص نوشت که هدف از تصویب این قانون، باز گذاشتن دست بنیامین نتانیاهونخست وزیر رژیم غاصب برای خارج کردن رقبای سیاسی خود از عرصه قدرت است . «زهافا گالوون» رهبر حزب میرتس وعضو پر نفوذ کنست اسراییل ،«اسحاق هرتسوگ» و«زئیف الکین» دو عضو برجسته کنست، تصویب این دو قانون را موجب فرو پاشی کامل رژیم صهیونیستی تلقی کردند. نظر سنجی مؤسسه های اسراییلی نشان می دهد که شخصیتهای افراطی رژیم صهیونیستی نیزموافق تصویب این دو لایحه نیستند، زیرا به انزوای تدریجی رژیم صهیونیستی منجر خواهد شد ودشمنی ها را نسبت به این رژیم تشدید می کند.به اعتقاد ناظران سیاسی، تصویب این دو لایحه به انزوای سیاسی بیشتر رژیم صهیونیستی منجر می شود، زیرا ارتباط اندکی که میان این رژیم با محیط پیرامونی خود وجود دارد، به کلی قطع می شود. در عین حال این امر، یعنی تصویب این دو لایحه، به تشدید تقابل مسلمانان ویهودیان ساکن اراضی اشغالی منجر خواهد شد و ساکنان اراضی 48 این حق را برای خود محفوظ می دارند که ازهویت دینی وتاریخی خود دفاع کنند. بنابراین به نظر می رسد کنست رژیم صهیونیستی در هفته آینده که این دو لایحه را در دستور کار خود قرار خواهد داد، نسبت به آن واکنش منفی نشان می دهد واز تصویب این دو لایحه خود داری خواهد کرد. سیاست روز:اصلاح طلبانی که شدیداً به اصلاح نیاز دارند «اصلاح طلبانی که شدیداً به اصلاح نیاز دارند»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم محمد صفری است که در آن می خوانید؛آنهایی که اصرار دارند فتنه را باید از یاد برد، آنهایی که عقیده دارند اصلاح طلبان همچنان خود را در چارچوب نظام می دانند و به اصول انقلاب اعتقاد دارند و آنهایی که در پی پاک کردن فتنه هایی هستند که اصلاح طلبان آنها را به پا کردند، مواضع چند روز گذشته برخی اصلاح طلبان را بخوانند و آنگاه نظر بدهند. اصلاح طلبان با شعارهای زیبایی وارد عرصه سیاسی و اجتماعی کشور شدند، شعارهایی که ظاهری فریبنده داشت، و تنها در پی خواسته ها و امیال سیاسی و تخریبی آنها بود. مروری بر مواضع و رفتارهای سیاسی و اعتقادی برخی اصلاح طلبان که البته تأثیر گذاری آنها در چرخه رفتارهای اصلاح طلبان بالا بوده است، ثابت می کند که آنها از زمان روی کار آمدن و به دست گرفتن مجلس و دولت اصلاحات چه برنامه ها و چه توطئه هایی علیه انقلاب اسلامی تدارک دیده بودند و اکنون هم آنها را پیگیری می کنند. خط فکری این طیف سیاسی که اکنون بیشتر در خارج از کشور و از سوی فراریان اصلاح طلب تئوریزه می شود، در داخل هم فعال است و هر از گاهی مواردی را در برخی رسانه های آنها می توان دید که همچنان ساختار شکنی می کنند، اصول و مبانی اسلام انقلاب را قلب می کنند و در صدد تحریف و تخریب آنها بر می آیند. نقطه فعال تر شدن این رفتارها به زمان انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ باز می گردد که باعث آن فتنه و آشوب در کشور شد. حمهوری اسلامی ایران با برگزاری انتخاباتی پر شور و باشکوه می رفت تا با حضور میلیونی مردم خود پای صندوق های رأی رکوردی تازه را ثبت کند و مشارکت ملی خود را به رخ جهان بکشد، اما فتنه ای که از سوی اصلاح طلبان آغاز شد، این پیروزی را هم برای مردم و هم برای نظام اسلامی تلخ کرد. چندین ماه برخی شهرهای کشور آشوب بود و فتنه اما سرانجام این فتنه با سرانگشت ولایت و مردم خنثی شد، هر چند تبعات آن دامن کشور را گرفت. تحریم ها و فشارهای سیاسی و اقتصادی آز آن زمان تاکنون افزایش یافت تا شاید توطئه ای که برنامه ریزی شده بود بتواند ایران اسلامی را با مردم مقاومش به زانو در آورد اما نشد آنچه که دشمنان داخلی و خارجی می خواستند. اکنون هم اصلاح طلبان بانگ رحیل را آغاز کرده اند تا شاید بتوانند با اقدامات تخریبی، فرافکنی، دروغ پردازی، فریب و تحریف، جایگاه خود را بازیابند تا بتوانند با قدرت طلبی های خود که سیری ندارند، فتنه و چالشی را برای نظام اسلامی مهیا کنند. اصلاح طلبان افراطی از تخریب و تحریف مبانی اسلامی و اصولی که حضرت امام(ره) بر اساس اسلام پایه ریزی کرده است، چه سودی می برند؟! آیا تصور می کنند که می توانند افکار مردمی که برای اسلام قیام کردند، تحت تأثیر قرار دهند و آنها را همراه خود سازند؟! زهی خیال باطل! آنها قدرت طلبانی هستند که مست قدرت بودند و اکنون بیرون از دایره قدرت قرار گرفته اند، ساز مخالف می زنند و به ساز آمریکایی می رقصند. آنها از همین هوای انقلاب نفس کشیده اند و به خاطر همین انقلاب به امیال نفسانی خود دست یافته اند و اکنون نمک خورده اند و نمکدان شکسته اند! مرد آن است که در قدرت باشد اما مردمدار، آرمانخواه و عدالت طلب و عدالت خواه نه این که پس از چند صباحی پایین آمدن از قدرت آنها را به یک موجود ضعیف النفس بدل کند تا هر آنچه می خواهند علیه انقلاب و اسلام و مردم پیاده کنند. به نمونه هایی از رفتارهای این آقایان توجه کنید؛ «خیلی از اصلاح طلبان بر خلاف اول انقلاب دیگر علاقه ای به آقای خمینی ندارند.» این جمله از زبان معاون مطبوعاتی دوران ریاست جمهوری اصلاحات جاری شده است. عیسی سحر خیز که به خاطر نقش آفرینی در فتنه ۸۸ مدتی را در زندان به سر برده است در گفت وگو با یک سایت ضد انقلاب ادامه داده است؛ بحث هایی مانند خروج از حاکمیت مباحث داخلی اصلاح طلبان بود. از لحاظ تئوریک هم روی آن ها کار می شد. دیدگاه ها هم بسیار متفاوت بود. اصلا تعبیر «جبهه» اصلاحات به همین دلیل بود. وی با تصریح بر «نگاه منتقدانه » خود به امام خمینی می گوید: من نگاه منتقدانه ای به ایشان دارم و فکر می کنم خیلی از کار ها خطا بود. سحرخیز همچنین "تغییر قانون اساسی"، "تغییر ساختاری قوه قضائیه" و "حذف نهاد ولایت فقیه" را جزیی از خواسته های اصلاحات می داند و اضافه می کند: ما در اول انقلاب اشتباه کردیم که با خوش بینی بسیار و اولیه به آیت الله خمینی، به ولایت فقیه هم باور داشتیم. اگر فتنه ۸۸ هزینه های زیادی برای مردم و نظام اسلامی داشته است، حداقل این حسن را هم داشته است که چنین افرادی ماهیت واقعی خود را بروز دهند آنها که خود را پیرو خط امام می نامیدند اکنون تبر برداشته و قصد دارند به ریشه آرمان های امام بزنند. همه این تفکرات و رفتارها زمانی رونق گرفته است که انقلاب اسلامی ایران با اصولی که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران با حمایت مردم پی ریزی کرده اکنون الگویی برای دیگر ملت های آزادی خواه شده است. ملت های کشورهای مسلمان اکنون انقلاب اسلامی مردم ایران را با رهبری حضرت امام(ره) به عنوان تنها نسخه نجات بخش خود می دانند و تبعیت از رهبری حضرت آیت الله خامنه ای را پس از امام برای خود فرض می دانند. و اکنون نمونه ای دیگر از سوی اصلاح طلبان رونمایی شده است که نشان دهنده نوع ایدئولوژی آنها نسبت به اسلام است. عمادالدین باقی اصلاح طلبی است که دیدگاه های خود را نسبت به اسلام و حقوق بشر در اسلام پیش از این بیان کرده است و اکنون روشن می کند که چه اهدافی در بدنه اصلاح طلبان خاصه افراطی دنبال می شود. او در تازه ترین گفتار و نوشتار خود به حمایت از اندیشه های تکفیری و سلفی «ابن تیمیه» پرداخته و از این جهت او را فردی عقلانی نامیده که با «شفاعت» و «توسل» مخالف بوده است. ابن تیمیه شخصیتی است که باعث انحرافات در دین اسلام شده است. عقاید او اکنون در میان بسیاری از تکفیری ها و سلفی ها پیاده می شود. گروه های تروریستی از جمله داعش که اکنون دست به جنایات گسترده علیه مسلمانان سنی و شیعه می زند، عقاید ابن تیمیه خاستگاه آنها است واکنون چنین فردی مورد توجه و تجلیل عماد الدین باقی قرار می گیرد. باقی گفته است؛ «ابن تیمیه از غول های اندیشه در جهان اسلام بوده و متفکری است عقل گرا که با توسل و شفاعت مخالف بوده و نظر فقهی خود را بیان کرده است. ابن تیمیه خشک اندیش و تکفیری نبود؛ بلکه عقل گرا و اصلاحگر دینی بود.» این اصلاح طلب در تبعیت از ابن تیمیه که می گوید؛ هر کسی حسین (ع) را زیارت کند و او را باب الحوائج بداند گناهکار و مشرک است و فقط خداوند است که باب الحوائج است» در واقع در راستای تبلیغ و ترویج این ایدئولوژی ضد اسلامی و ضد تشیع گام بر می دارد. اصلاح طلبان خاصه افراطی با چنین عقایدی گوری را که برای خود کنده بودند، عمیق تر می کنند تا دیگر از دل آن گور صدایی بیرون نیاید. وطن امروز:درباره اعلام رشد اقتصادی «درباره اعلام رشد اقتصادی»عنوان یادداشت روز روزنامه وطن امروز به قلم دکتر آلبرت بغزیان است که در آن می خوانید؛ رشد اقتصاد در 4 بخش نفت، کشاورزی، خدمات بازرگانی و صنعت و معدن محاسبه می شود و هر یک از اینها یک رشدی دارد که مجموعه آن «تولید ملی» می شود. این رشد ممکن است اسمی باشد یعنی به فرض اگر 25 درصد افزایش قیمت داشته باشیم و تولید بدون رشد به اندازه سال گذشته باشد به دلیل این افزایش قیمت با رشد 25 درصد مواجه می شویم ولی وقتی تورم از آن کسر شود، به آن رشد واقعی می گویند. به فرض صحت رشد 6/4 درصدی بهار، باید ببینیم این رشد مربوط به کدام بخش هاست. با توجه به اقتصاد نفتی کشور معمولا بخش نفت عامل رشد اقتصادی بوده و ممکن است صنعت یا دیگر بخش ها رشد نداشته و حتی رشدشان منفی باشد اما رشد نفت همه آنها را جبران می کند. ارزیابی و تحلیل این رشد و مبنای آن بسیار مهم است که معمولا سهم نفت در اقتصاد ما بیشتر است. در دنیا آنچه باعث رشد اقتصادی پایدار می شود، بخش صنعت است. در ایران کشاورزی فصلی بوده و به دلیل مکانیزه نبودن، 4 فصل نیست و نفت نیز به دلیل تحریم ها نمی تواند ملاک خوبی باشد. به نظر می رسد امسال همین رشد محدود به خاطر مجوزهای بخش صنعت و رشد قیمت کالا ها بوده ولی سوال مهم اینجاست: «اگر رشدی وجود داشته، چرا قابل لمس نیست؟!» باید گفت زمانی این اتفاق رخ می دهد که قیمت ها نیز کاهش یابد؛ بدان معنا که عرضه تولید و صنعت بالا رفته و با افزایش بهره وری و کاهش قیمت، رشد پایدار ایجاد کند در غیر این صورت نفت جور دیگر بخش ها را می کشد. مثالی می زنم؛ فرض کنید با رونق تولید خودرو، کاهش قیمت صورت گرفته و به مردم رسیده است. اگر خودرو پارسال تولید شده و قیمتش همانی باشد که الان هست، پس کمکی به رشد اقتصادی نکرده است. نکته دیگری که وجود دارد، این است که همیشه ارقام نرخ رشد اقتصادی با 2 سال تاخیر طی سنوات گذشته استخراج می شد و این ارقام بیشتر برآورد محسوب شده و نهایی نیست و روش های مختلفی برای نرخ رشد از جمله روش تولید، مخارج و ارزش افزوده و درآمد وجود دارد و اینطور نیست که بتوان به سرعت آمار تولید و فروش کارخانه را اعلام و جمع بندی کرد. ارائه آمار یک یا 2 سال طول می کشد و اگر اکنون با این سرعت که هنوز تولید به بازار فروش نرسیده محاسبه شده خیلی عالی است. البته به نظر اگر رشد اقتصادی مثبت هم نشده باشد منفی نیز نشده و رشد منفی جبران شده است و باید از این به بعد منتظر رشد باشیم. یکی دیگر از دلایل ارائه آمار رشد به صورت 3ماهه، انتظارات مردم از مباحث و شعار های دولت درباره سیاست ها، تثبیت بازار و خروج از رکود است و معمولا منافع سیاسی ارائه چنین آمارهایی بیشتر از منافع اقتصادی آن است چون وقتی در تولید، رشدی وجود داشته باشد نفعش به جامعه می رسد و نیاز به گفتن نیست و از طرفی ارائه چنین آمارهایی منعطف کننده فضای کسب و کار خواهد بود و رغبت برای سرمایه گذاران را فراهم می کند و ریسک سرمایه گذاری کاهش یافته و موجب اطمینان بخشی فعالیت های اقتصادی می شود. برای اطمینان خاطر از وجود رشد باید تا آخر سال وضعیت را بسنجیم که میانگین رونق بخش ها می تواند معیار باشد. در حالی که کشور رکود و تورم را با هم دارد نسخه آن سیاست های انگیزشی طرف تقاضاست که دولت برای خرید هزینه کند بدون اینکه قیمت ها دست بخورد ولی رکود کنونی ناشی از هزینه هاست یعنی با افزایش نرخ ارز، کاهش تولید وجود داشته که با افزایش بهره وری و کاهش هزینه تولید می تواند جبران شود. اکنون ظرفیت تولید خودرو به حد سال های قبل رسیده اما قیمت خودرو کاهش ندارد و نشان می دهد خودروساز برای بهره وری کاری نکرده است، زیرا همان موقع نیز ارز همین نرخ را داشت و در صورتی که رشد را در دوره بعد داشته باشیم، می تواند تداعی کننده آینده بهتر باشد. اگر هم قیمت ها کاهش یابد- نه اینکه رشد آن متوقف شود- نه تنها از رکود خارج شده بلکه رونق هم رخ داده است. زمانی که سمت تولید و عرضه تحریک می شود سمت تقاضا و مصرف نیز باید به همین صورت باشد البته اکنون تصور این است که سمت تقاضا توانایی خرید ندارد و در صورتی که آخر سال تولیدی داخل انبارها کاهش یابد نشان می دهد تولید رشد داشته است همچنین باید رابطه میان اشتغال و رشد اقتصادی وجود داشته باشد. در گذشته رشد اقتصادی به دلیل اینکه ناشی از تولید نفت بود باز هم مشکل بیکاری حل نشد زیرا نفت، سرمایه بر است و صنعت، نیروبر؛ کشاورزی نیز معمولا مشاغل پایداری ندارد در عین حال باید توجه داشت اشتغال دیرتر از رشد اقتصادی خود را نشان می دهد. در مجموع می توان گفت در صورتی که طرف عرضه و تقاضا تحریک شود و مردم قدرت خرید داشته باشند و تولید از جانب بهره وری تقویت و انبارها نیز خالی شود، می توان تاثیر مثبت رشد اقتصادی را در کشور لمس کرد. حمایت:وزارتی برای جهادعلمی «وزارتی برای جهادعلمی»عنوان سرمقاله روزنامه حمایت به قلم حسین مظفر است که در آن می خوانید؛روز گذشته وکلای ملت در مجلس شورای اسلامی به وزیر پیشنهادی دولت اعتماد و با 197 رای موافق، مسئولیت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را به محمد فرهادی سپردند. رای دیروز مجلس سرشار از مفاهیم عالی و پرمضمون فرهنگ انقلابی است، چرا که وزیر پیشنهادی بر مولفه هایی تاکید داشت که پیش از این، در سخنان سایر نامزدهای تصدی وزارت علوم یا تبلور نداشت و یا کمتر دیده می شد. تاکید فرهادی بر مفاهیم کلیدی مانند کوشش جهادی برای دستیابی به قله های دانش، توجه ویژه به سخنان امام (ره) درباره اهمیت دانشگاه، عنایت به علم به عنوان عامل اقتدار علمی، ارتقای کیفیت آموزش عالی، حمایت از تبدیل علم به فناوری های مفید و تجاری، تحول و ارتقای علوم انسانی، تاسیس اتاق های نظریه پردازی، تقویت کرسی های آزاداندیشی، تنظیم سند تحول آموزش عالی کشور، توسعه پایدار براساس اقتصاد مقاومتی با ایفای نقش دانشگاه از ایده تا بازار، حرکت به سوی الگوی ایرانی- اسلامی دانشگاه، توسعه پایدار علم و فناوری و توجه به مسائل فرهنگی دانشگاه، پژوهش های قرآنی، فرهنگ عفاف و حجاب و همچنین تعامل فعال با مراکز علمی و دانشگاهی معتبر جهانی از طریق دیپلماسی علم و فناوری، موارد ممتازی بودند که در برنامه های دیگر گزینه های پیشنهادی وزارت علوم، بروز و ظهور کمتری داشتند. از مواردی که خوشبختانه در برنامه فرهادی به آن اشاره شده، توجه به پژوهش های قرآنی و فرهنگ و عفاف است که انتظار است تمام مسئولین و وزرا به آن اهتمام داشته باشند. پژوهش های قرآنی، بنیان و پایه تمام فعالیت های علمی در دانشگاه هاست؛ اصالتاً هر علمی اگر با معنویت همراه نباشد، نه تنها مفید نیست، بلکه ویرانگر خواهد بود. ترکیب علم و معنویت، معجونی است که از دوره رسالت پیامبر اعظم(ص) تا به امروز همواره شفا بخش بوده و هر گاه علم از دین و آموزه های قرآنی فاصله گرفت، در دره های هولناک جنایت و استثمار سقوط کرد. تربیت دینی دانشجویان بر مقیاس مفاهیم قرآنی یکی از اهدافی است که بر عهده دانشگاه است به نحوی که دانشجو هم متدین و هم با باورهای ملی پرورش یابد. گاهی مشاهده می شود که بر اثر سخنان استادی، یک دانشجو از اینکه ایرانی است احساس حقارت می کند و این عین بی انصافی است. اغراق نیست که بگوییم ایران در دنیای اسلام، عزیزترین است. جوان جویای علم ایرانی علاوه بر موقعیت درخشان سیاسی، دارای مواریث تاریخی و افتخارات فرهنگی است و بزرگترین خیانت به جوانان، ناامید کردن آنان از آینده سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی است. نکته دیگری که وزیر علوم در صحن علنی مجلس به آن اشاره داشت، کوشش جهادی برای دستیابی به قله های دانش است. در این رابطه باید به دو اصل اشاره کرد. اول اینکه تقویت روحیه خودباوری و «ما می توانیم» از ضروریات حرکت جهادی است و مع الاسف در طول سالیان متمادی تلاش ها بر این بود که به ایرانی، «نمی توانیم» تلقین شود. با وجود تزریق روحیه خودباوری پس از پیروزی انقلاب، اما همچنان ریشه فرهنگ غلط «ما نمی توانیم» قلع و قمع نشده و عده ای هم در زمینه های گوناگون، نگاه به بیگانگان و پیشرفت های علمی، سیاسی، نظامی و مادّی آنان دارند. باید این نکته را هم تذکر دادکه «ما می توانیم» به معنای اِبا داشتن از فراگیری علم و دانش از دیگران و صاحبان پیشرفت های علمی نیست، اما آنچه که باید مورد عنایت قرار بگیرد، آموختن دانش، بدون یادگیری ارزش ها و جهت گیری های غلط است. دومین اصل نیز این است که دانشگاه های ما باید بدون شک، پژوهش و تحقیق را با توجه به نیازهای کشور هدفدار کنند. به عبارت دیگر باید دید که کشور واقعاً به چه چیزی احتیاج دارد و نیاز پژوهشی کشور در چه زمینه ای است. اتّکا به آماری نظیر تعداد مقالات چاپ شده در مجله «آی اس آی» کافی نیست و دانشگاه های ما نباید به دنبال تهیه مقالاتی باشند که هیچ خلأیی از نیازمندی های پژوهشی کشور را پر نمی کنند. هدف گذاری حرکت علمی کشور باید با رویکرد افزایش دانش جهانی و از طریق تولید فرآورده های جدید و ناشناخته دانش بشری، در چارچوب ارزش های انسانی تعیین گردد. بنابراین هدفدار کردن تحقیق علمی، باید با توجه به نیازها و بخش های حیاتی کشور صورت بگیرد که در حال حاضر این زنجیره مفقود است و انتظار می رود که آقای فرهادی با روحیه جهادی که در وی سراغ داریم به این نیاز قدیمی کشور، به صورت ویژه بپردازد. نکته دیگر اینکه شاید اگر به جلسه رای اعتماد وزرای پیشنهادی قبلی از زاویه خوش بینی بیشتر نگاه کنیم، تمام گزینه های قبلی رئیس جمهور هم به موارد فوق عنایت داشته اند اما نقطه روشن مواضع وزیر جدید که قلب نمایندگان را قرص و محکم کرد تا با خیالی آسوده به وی رای اعتماد دهند، تاکید بر مرزبندی شفاف با فتنه و فتنه گران بود. فرهادی با شجاعت تمام اعلام کرد: فصل الخطاب سخنان رهبر انقلاب و فتنه خط قرمز است. همانطور که بعضی از نمایندگان به درستی به آن اشاره کردند از جرائم بزرگ فتنه گران، امیدوار کردن دشمن به ایجاد و استفاده از شکاف های اجتماعی بود. فتنه آمریکایی – اسرائیلی و پیاده نظام داخلی آن، کشور را به سمت مرزهای خطرناکی پیش بردند که اگر عنایت خداوند و حضور گسترده مردم نبود، شاید اکنون شاهد وضعیتی متفاوت از زمان حال بودیم. گاهی شنیده می شود که می گویند وزرای پیشنهادی قبلی به لحاظ وزن علمی از وزیر فعلی قوی تر بوده و از گذشته خود درباره همراهی با فتنه گران نیز اعلام برائت کرده اند که این سخن نادرستی است به عنوان حسن ختام، نوشته را با تاکید به یادماندنی رهبر فقید انقلاب درباره جایگاه رفیع و حیاتی دانشگاه در کشور به پایان می بریم: «شما فکر این باشید که کارتان خوب و پیش خدا آبرومند باشد. وقتی در این فکر بودید، خدا هم شما را همراهی می کند و مشکلاتتان را اصلاح می نماید که اگر دانشگاه اصلاح شد، کشور اصلاح میشود.» جوان:بازیگران و آینده مذاکرات «بازیگران و آینده مذاکرات»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم محمدجواد اخوان است که در آن می خوانید؛
رسانه های دنیا در حالی سوم آذرماه 1393 را به پایان رساندند که خبر تمدید مذاکرات ایران و 1+5 را مخابره کردند و این چنین در برنامه اقدام مشترک نتیجه یک سال مذاکره مداوم روشن شد. با این حال با توجه به تداوم مذاکرات، هنوز جای این پرسش هست که بالاخره نتیجه نهایی روند کنونی چه خواهد بود؟ هرچند پاسخ به این سؤال مهم مجالی فراخ تر از این نوشتار را می طلبد اما با نگاهی به بازیگران موجود و مطلوبیت ها و سناریوی مدنظر هرکدام می توان به ذکر نکاتی هرچند اجمالی پرداخت:
1- ایالات متحده امریکا به عنوان بازیگر اصلی طرف غربی در شرایط ویژه ای از حیث شرایط داخلی به سر می برد. از طرفی نتایج انتخابات میاندوره ای کنگره که وزن رقبای جمهوریخواه اوباما را در حاکمیت این کشور ارتقا داد و از سویی در پیش بودن سال های پایانی دوره ریاست جمهوری اوباما، عملاً بر روند مذاکرات سایه ای بزرگ انداخته است. هر چند در مسئله استعفای چاک هیگل اینگونه عنوان شد که او به دلیل اختلاف در موضوع سوریه کنار رفته است، اما بعید نیست که اختلاف او و مافوقش در حوزه مسئله ایران نیز بوده باشد. با
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]
-
گوناگون
پربازدیدترینها