واضح آرشیو وب فارسی:فارس: همراه با مدالآوران بازیهای پاراآسیایی اینچئون
الوانپور: مدال پارالمپیک را کم دارم/ استقبال شیرازیها از کسب مدال هم شیرینتر بود
دارنده مدال طلای بازیهای پاراآسیایی اینچئون گفت: آرزو میکنم با کسب جواز حضور در پارالمپیک ریو و بدست آوردن مدال این رقابتها، جای خالی مدال این مسابقات را پر کنم.
به گزارش خبرگزاری فارس، محمد الوانپور، ملیپوش جوان تیم دوو میدانی است که در بازیهای پاراآسیایی اینچئون موفق به کسب نشان طلا شد در ماده پرتاب نیزه شد. وی متولد سال 65 در شیراز است و از سال 83 با تشویق دبیر ورزشش در دبیرستان، به فعالیتهای ورزشی در رشته بدنسازی روی آورد. پس از آن با معرفی ادریسی، از مربیان دوومیدانی، وارد این رشته شد و سال 86 به تیم ملی راه یافت. وی اولین حضور برون مرزی خود را در قالب تیم ملی جوانان در مسابقات جهانی آفریقا در سال 2007 تجربه کرد و به نشان نقره این مسابقات دست یافت. پس از آن روند افتخار آفرینی او در مسابقات جوانان جهان آمریکا 2008، مسابقات بین قارهای تونس 2010، مسابقات جهانی امارات در سال 2011، مسابقات بینالمللی جمهوری چک سال 2011 و جایزه بزرگ امارات در سال 2013 ادامه داشت و در تمام این رویدادهای ورزشی به نشان طلا دست یافت. الوانپور کمی پیش از رقابتهای پاراآسیایی گوانگجو در سال 2010، به دلیل تصادف و مصدومیت، از حضور در این مسابقات بازماند و پس از آن نیز به مدت 2 سال از میادین ورزشی دور بود. قهرمان طلایی بازیهای پاراآسیایی اینچئون در خصوص روند آمادگیاش برای این رویداد بزرگ آسیایی میگوید: از یک سال گذشته به صورت مرتب تمرین میکردم، البته طی این 10 سالی که به صورت حرفهای ورزش میکنم، چه مسابقاتی در پیش باشد یا نه، برای من فرقی نمیکند، در هر صورت هفتهای سه جلسه تمرینات بدنسازی و سه جلسه تمرینات پرتابی را انجام میدهم. وی ادامه داد: بنابراین همیشه در آمادگی بودهام و در این یکسال هم به خاطر مسابقات پاراآسیایی که در پیش بود، کمی بر فشار تمریناتم افزودم و گاهی هم از هاشم باغبری که از قهرمانان اسبق مسابقات قهرمانی کشور نیز هست، کمک میگرفتم و اشکالاتم را برطرف میکردم. الوانپور پیرامون حضورش در مسابقات پاراآسیایی میگوید: مسابقات پاراآسیایی همانند یک المپیک بزرگ هست که ورزشکاران مختلفی با فرهنگ و رسوم مختلف در آن حضور دارند و این تنوع برای من خیلی جالب بود. ملیپوش طلایی تیم دوومیدانی خاطر نشان کرد: روز مسابقه آنقدر هیجان داشتم که نمیتوانستم روی صندلی بند شوم! حال من در زمان مسابقه وصف نشدنی است، انرژی زیادی داشتم و با تمام توانم پرتاب میکردم و خوشبختانه توانستم از حریفانم پیشی گرفته و به نشان طلا دست برسم. دارنده نشان طلای مسابقات بین قارهای تونس افزود: زیباترین خاطرهای که از مسابقات اینچئون دارم مربوط به استقبال همشهریانم در فرودگاه است، این استقبال اینقدر پرشور و صمیمی بود که از لحظه کسب مدال هم برای من ارزش بیشتری داشت. وی در خصوص آینده حضورش در تیم ملی گفت: متاسفانه کلاس پزشکی من در رقابتهای ریو دیگر وجود ندارد و باید با ورزشکارانی که در یک کلاس بالاتر از من هستند، روبرو شوم. این مساله کار من را خیلی سختتر از گذشته میکند، اما باعث نمیشود که ناامید باشم و دست از تلاش بکشم، چرا که باور دارم خدا همیشه همراه ماست و به ما کمک میکند. الوانپور در مورد نقش حمایتی خانوادهاش گفت: خانوادهام از بدو تولد حامی من بودهاند و هستند و در زمینه ورزش قهرمانی نیز با وجود سختی هایی که همیشه وجود داشته، من را تشویق کردند و دست از حمایت من برنداشتند و من نشان طلای بازی های پاراآسیایی را به خانواده عزیزم تقدیم میکنم. قهرمان طلایی اینچئون در پایان گفت: امیدوارم بتوانم به پارالمپیک ریو راه یابم؛ در حال حاضر جای خالی مدال پارالمپیک در کارنامهام به چشم میخورد و آرزو میکنم با راهیابی به پارالمپیک ریو و بدست آوردن نتیجهای مطلوب، این جای خالی را هم پر کنم. انتهای پیام/خ
93/09/04 - 15:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]