محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846616239
-قاتل خوابگاه دختران
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
ریچارد اسپک تابستان سال ۱۹۶۶ را برای آمریکایی‌ها جهنم کرده بود قاتل خوابگاه دختران در یکی از شب‌های گرم جولای ۱۹۶۶ مرد مسلحی به یکی از خوابگاه‌های دانشجویی دختران در شیکاگو حمله کرد. مهاجم، مردی قدبلند و آبله‌رو بود که لهجه‌اش نشان می‌داد اهل جنوب آمریکاست. روی بازوی او جمله «به دنیا آمدم تا در جهنم زندگی کنم» به چشم می‌خورد. طولی نکشید هویت مرد روانی شناسایی شد. او ریچارد اسپک بود؛ مرد خطرناکی که حتی پس از مرگش هم ساکنان شیکاگو از او می‌ترسیدند.
ریچارد اسپک، ششم دسامبر ۱۹۴۱ در ایلینوی آمریکا متولد شد. او شش ساله بود که پدرش از دنیا رفت. بعد از مرگ پدر، مادر ریچارد بار دیگر ازدواج کرد و آنها برای زندگی به دالاس تگزاس رفتند. ناپدری الکلی ریچارد، همیشه او را مورد آزار و اذیت قرار می داد. رفتارهای خشونت آمیز ناپدری از یک طرف و نادیده گرفته شدن ریچارد کوچک از سوی دیگر باعث شد نشانه های بدرفتاری در او روز به روز بیشتر شود. به نحوی که حتی در مدرسه هم شاگردی تنبل و گریزان از درس بود.
اسپک داماد می شود ریچارد اسپک در بیست سالگی با دختری به نام شرلی مالون ازدواج کرد. اسپک خیلی زود پدر شد. با وجود یک فرزند، زندگی خانوادگی آنها پر از درگیری و مشاجره بود. در همین زمان اسپک به صورت پاره وقت در سازمان پاکسازی آن منطقه ای که زندگی می کرد مشغول به کار شد. او یک رفتگر بود و هر وقت فرصت پیدا می کرد خرده دزدی هم می کرد. سال ۱۹۶۵ رفتار خشونت آمیز اسپک برای نخستین بار پرده از شخصیت مخوف او برداشت. او چاقو به دست در یک کوچه خلوت به زن تنهایی حمله ور شد که با فریاد های زن بیچاره توجه عابران به آنها جلب شد. اسپک توسط پلیس دستگیر و 15 ماه زندانی شد. یک سال از زندانی بودن اسپک نمی گذشت که همسرش درخواست طلاق کرد و از این مجرم خطرناک جدا شد. خطر آزاد می شود اسپک پس از آزادی از زندان می ترسید مبادا به خاطر جرم هایی که پیش از این مرتکب شده بود دوباره دستگیر شود و برای همین به شیکاگو نزد خواهرش رفت. اسپک در زندان تصمیم گرفت وقتی آزاد شد یک جاشو شود و روی عرشه کشتی کار کند، اما طولی نکشید تصمیمی را که گرفته بود، فراموش کرد. او بیشتر وقت خود را در کلوب های شبانه می گذراند و اکثر اوقات به دلیل مصرف نوشیدنی های الکلی در حالت گیجی به سر می برد. او معرکه می گرفت و درباره قانون شکنی هایش برای دیگران صحبت می کرد. کمتر به خانه خواهرش می رفت و هیچ کس نمی دانست تا صبح کجا می ماند و چه می کند. پس از چند ماه، اسپک که از بازخواست های خواهرش خسته شده بود در یکی از هتل های پایین شهر اتاقی اجاره کرد تا دیگر به خانه خواهرش برنگردد. اسپک به الکل اعتیاد پیدا کرده بود و روز به روز برای جامعه خطرناک تر می شد. اسپک مظنون به قتل سیزدهم آوریل ۱۹۶۶ جنازه مری کای پیرس، پیشخدمت یکی از رستوران های شیکاگو در محل کارش پیدا شد. پلیس فهرستی از مظنونان تهیه کرد که نام اسپک نیز در آن به چشم می خورد. اسپک برای بازجویی به اداره پلیس احضار شد، اما وانمود کرد بیمار است و قرار شد وقتی حالش بهتر شد به اداره پلیس برود. اما در روزی که تعهد داده بود به اداره پلیس نرفت و ماموری برای دستگیری او به هتلی که در آن اقامت داشت فرستاده شد. همزمان اتاق اسپک نیز بازرسی شد و چند شیء سرقتی در اتاقش پیدا شد، اما خبری از مظنون به قتل نبود. اسپک فراری اسپک تحت تعقیب بود و عکس او روی در و دیوارهای شهر به چشم می خورد. به تمام ادارات پلیس آمریکا عکس و مشخصات ریچارد اسپک فرستاده شد تا چنانچه وی را شناسایی کردند سریع دستگیرش کنند. اسپک جایی برای مخفی شدن نداشت و برای همین به فکر افتاد در یک قایق حمل بار کار کند تا از خشکی دور باشد. او در اتحادیه ملی دریایی ثبت نام کرد تا کار پیدا کند و از همین جا بود که اولین جرقه جنایت وحشتناک شب تابستان زده شد. ساختمان اتحادیه درست مقابل خوابگاه پرستاری بود.
اسپک اتاقی اجاره کرده بود که روی یک کلوب قرار داشت. در عصر گرم چهاردهم جولای ۱۹۶۶ او به کلوب رفت و شروع به نوشیدن کرد. آنقدر نوشید که باز هم مثل همیشه از حالت عادی خارج شد. ساعت 10 و 30 دقیقه شب، مرد جوان که در حالت طبیعی به سر نمی برد در حالی که یک چاقوی قصابی تیز و یک هفت تیر زیر لباسش پنهان کرده بود به سمت خوابگاه دختران به راه افتاد. نیم ساعتی پیاده روی کرد تا به خوابگاه رسید. کمی اطراف را نگاه کرد و بعد آرام از در نیمه باز خوابگاه وارد شد. دختر ان با دیدن اسپک شروع به فریاد کردند، اما با مشاهده چاقو و اسلحه از ترس جانشان ساکت شدند. اسپک دست و دهان چند دختر را بست تا نقشه پلید خود را عملی کند. او هشت دختر جوان را به بد ترین شکل ممکن به قتل رساند. دختر ان سعی می کردند هر یک گوشه ای پناه بگیرند، اما هیچ کدام بجز یک نفر نتوانستند از چنگال قاتل مخوف جان سالم به در ببرند. یکی از دختران به نام آمورائو که در آن شب برای دیدن دوستش به خوابگاه رفته بود زیر یکی از تختخواب ها پناه گرفت و اسپک هم متوجه او نشد. اسپک پس از به قتل رساندن هشت دختر با اطمینان از این که همه آنها را کشته، از اتاق خارج شد. آمورائو از ترس به خود می لرزید. با دستانش جلوی دهانش را محکم گرفته بود تا مبادا از دیدن صحنه های فجیع و قتل دوستانش فریاد بزند. چشم های او پاهای اسپک را از زیر تخت دنبال می کرد. قدم های او لحظه به لحظه دور تر می شد تا جایی که دیگر صدایی به گوش نرسید. هوا که روشن شد، دختر جوان با ترس و لرز از زیر تخت بیرون آمد. صحنه اتاق وحشتناک بود. آمورائو خودش را به پنجره رساند. در حالی که صدایش می لرزید فریاد زد: «دوستانم مرده اند، همه مرده اند». از ترس این که مبادا قاتل صدایش را شنیده باشد دوباره به گوشه ای پناه برد تا پلیس از راه رسید. آمورائو هر چه را دیده بود برای پلیس توضیح داد. با ارائه مشخصات قاتل، شناسایی او کار چندان سختی نبود. عکس اسپک به عنوان یک قاتل فراری در روزنامه ها به چاپ رسید و اعلامیه تحت تعقیب وی در همه جای شیکاگو پخش شد. وقتی اسپک عکس خود را در صفحه اول روزنامه ها دید، تصمیم گرفت پیش از این که دستگیر شود خودکشی کند. او رگ دستش را زد، اما یکی از پیشخدمت های هتلی که در آنجا مخفی شده بود او را غرق در خون پیدا کرد و به بیمارستان منتقل کردند. با دیدن اسپک پرستاران پلیس را با خبر کردند. شناسایی اسپک پس از تماس با پلیس، آمورائو برای شناسایی او خوانده شد. دختر جوان در حالی که لباس پرستاری به تن داشت، در پوشش پرستار بالای سر قاتل روانی حاضر شد. او پس از دیدن اسپک هویت او را تائید کرد. به این ترتیب ریچارد اسپک بعد از بهبود به اتهام قتل به زندان منتقل شد. در جلسه رسیدگی به پرونده اسپک، قاضی او را به جرم قتل هشت دختر جوان به مرگ روی صندلی الکتریکی محکوم کرد. مردم آمریکا خوشحال از این که قاتل خوابگاه دختران بزودی اعدام می شود در انتظار اجرای حکم بودند، اما سال ۱۹۷۲ دیوان عالی آمریکا حکم به برچیده شدن حکم مرگ با صندلی الکتریکی داد و ریچارد اسپک به صد سال زندان محکوم شد. پنجم دسامبر ۱۹۹۱ اسپک در زندان دچار حمله قلبی شد و جان سپرد. بعد از مرگ اسپک هیچ کدام از اعضای خانواده اش حاضر نشدند جنازه او را تحویل بگیرند، برای همین جسد او سوزانده و خاکسترش در باد رها شد. سامرا قلی زاده / تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها