محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846195474
-پایان خونین اختلافات 40 ساله زوج میانسال
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
پایان خونین اختلافات 40 ساله زوج میانسال مرد جوان در مسیر خانه با خودش فکر کرد بهتر است اول سری به پدر و مادرش بزند. چند روزی می‌شد که به دیدار آنها نرفته بود. صبح همان روز تلفنی با مادرش صحبت کرده بود، اما بر خلاف همیشه که مادر زبان به شکایت و بدگویی از شوهر پیرش باز می‌کرد این بار در کمال ناباوری، پیرزن خوشحال و سرزنده بود. منوچهر به مادر گفته بود: چه عجب مادرجان! نمردیم و یک بار هم دیدیم شما از بابا گله و شکایت نداری. چه اتفاقی افتاده است؟
مادر هم در جواب گفته بود که بعد از 20 روز که با هم قهر بوده اند، کمال صبح که از خواب بیدار شده با خوشرویی به سراغ او رفته و پس از کلی عذرخواهی و درخواست آشتی با همسرش از او خواسته تا برای دلجویی همراه او به بازار برود تا برایش دو حلقه النگو بخرد. منوچهر از شنیدن حرف های مادرش و این که پدرش قصد آشتی و دلجویی داشته خوشحال شد. مرد جوان در تمام طول مسیر خانه پدری خاطرات سال های گذشته را در ذهنش مرور کرد. از وقتی عقلش رسیده بود همیشه شاهد دعوا و درگیری های پدر و مادرش بود. یادش آمد که او و خواهر کوچکترش چه شب ها که از شدت گریه و ناراحتی و ترس از این که مبادا پدر و مادرش از هم طلاق بگیرند و زندگی شان از هم بپاشد تا صبح نخوابیده بودند. منوچهر، از این همه دعوا روحش آزرده و افسرده شده بود. هیچ وقت طعم شیرین یک زندگی خانوادگی گرم و آرام را نچشیده و بارها از این که مادرش به بهانه های مختلف قهر کرده و روزها و هفته ها به خانه مادربزرگ رفته و آنها را تنها گذاشته بود، در دل او را سرزنش کرده بود. کم کم که بزرگ تر شد با خود سوگند یاد کرد هر گاه زندگی مشترک تشکیل داد و پدر شد هرگز با دعوا و بهانه جویی و قهرهای حتی کوتاه مدت روح و قلب فرزندانش را آزرده نکند. حالا منوچهر پدر شده بود؛ پدری آرام و صبور و مهربان، اما هنوز هم پدر و مادرش با هم دعوا و قهر می کردند و او پس از این همه سال با شنیدن و دیدن دعواهای پدر و مادرش دلش می گرفت و افسرده می شد. در همین افکار غوطه ور بود که خود را مقابل خانه قدیمی پدر دید. خودرو را پارک کرد و با لبخندی برلب زنگ در را فشرد. از این که قرار بود پس از مدتی پدر و مادرش را خوشحال ببیند در پوست خود نمی گنجید. برای دومین بار صدای زنگ بلند شد، اما کسی در را باز نکرد. در آن ساعت روز معمولا مادرش در خانه بود. سومین زنگ که بی جواب ماند دلش شور افتاد. با کلیدی که همراه داشت در را باز کرد. مادرش را صدا زد، اما خبری نبود. پله ها را به طرف اتاق مادر بالا رفت. هنوز قدم دوم را برنداشته بود که در آستانه ورود به اتاق در جا خشکش زد. آنچه می دید باور نمی کرد. کف اتاق پوشیده از خون بود. فرش کرم رنگ خوش نقشه اتاق مادرش قرمز شده بود. جسد مادر غرق در خون وسط اتاق افتاده بود. منوچهر که شوکه شده بود به سختی توانست بر اعصابش مسلط شود. بلافاصله با پلیس 110 تماس گرفت و دقایقی بعد ماموران کلانتری 13 تهران خود را به محل جنایت رساندند. منوچهر مات و مبهوت و ناباورانه فقط به گفت و گوها، رفت و آمدها و حضور مأموران کلانتری و آگاهی و پزشکی قانونی خیره مانده بود. در همین موقع مردی میانسال به طرف منوچهر آمد. خود را بازپرس ویژه قتل تهران معرفی کرد و از او خواست ماجرای پیدا کردن جسد مادرش را توضیح دهد. منوچهر آنچه را دیده بود برای بازپرس تعریف کرد. دیگر اشک هایش خشکیده بود از صحبت ها و رفتار ماموران پیدا بود که از نظر آنها منوچهر، مظنون اصلی قتل پیرزن است، اما منوچهر هرگز نمی توانست مادرش را با آن قساوت و به گفته پلیس با 18 ضربه قندشکن کشته باشد. با خودش فکر کرد کدام جنایتکاری و با چه انگیزه ای توانسته دست به چنین جنایتی زده باشد؟ ساعتی از ماجرا نگذشته بود که پدرش هراسان وارد خانه شد. وی که با دیدن خودروهای پلیس و مأموران آگاهی و آمبولانس مقابل خانه اش وحشت زده شده بود به محض ورود بر سر و صورتش کوبید و شروع به گریه کرد. اما دقایقی بعد او نیز تحت بازجویی قرار گرفت. پیرمرد گریه کنان گفت: امروز صبح با هم از خانه خارج شدیم. می خواستم برایش طلا بخرم تا کدورتی که بین ما بود رفع شود. ساعتی بعد در حالی که سه حلقه النگو برایش خریده بودم به خانه برگشتیم بعد از ناهار او خوابید و من برای کاری از خانه بیرون رفتم دیگر خبری از او نداشتم تا الان که برگشتم و این صحنه را دیدم. بازپرس به پیرمرد گفت: اما در دستان همسرتان النگو نبود. کمال گفت: «النگوها در دستش بود. نمی دانم شاید کسی به قصد سرقت وارد خانه شده و طلاها را دزدیده و همسرم را کشته است.» بازپرس که به رفتار او مشکوک شده بود هنگام صحبت با کمال دریافت وی مدام دست به جیب برده و انگار قصد پنهان کردن چیزی را دارد. به همین دلیل از وی خواست محتویات جیبش را خالی کند. کمال که کمی جا خورده بود پس از این پا و آن پا کردن سعی داشت از این کار طفره برود که با لحن جدی تر بازپرس مجبور شد هر چه در جیب داشت روی میز خالی کند. منوچهر که شاهد این صحنه بود به محض مشاهده سه حلقه النگو و یک انگشتر طلا که از جیب پدرش خارج شد زانوهایش لرزید و روی زمین نشست. کمال با دستانی لرزان تقاضای یک لیوان آب کرد به دستور قاضی برایش آب آوردند. پیرمرد روی صندلی نشست و شروع به حرف زدن کرد: «43 سال تحملش کردم. در تمام این سال ها جز زبانی تلخ و گزنده، توهین و تحقیر و سرزنش چیزی از همسرم ندیدم. زن ناشکری بود. همیشه از همه کس و همه چیز گله داشت. من کار می کردم و به فکر آسایش و راحتی همسر و بچه هایم بودم، اما همسرم هرگز اجازه نداد که من و بچه هایم طعم آسایش و آرامش را تجربه کنیم. هر چه من تلاش می کردم زندگی را بسازم او خرابش می کرد. سال ها تحمل کردم، اما بی فایده بود آخرین بار 20 روز با هم قهر بودیم. نه غذا می پخت، نه کارهای شخصی مربوط به من و خانه را انجام می داد و مدام هم غر و سرکوفت می زد. از قهر و دعوا خسته بودم. می دانستم به طلا بسیار علاقه دارد. گفتم می خواهم برایت طلا بخرم. با هم آشتی کرده و به بازار رفتیم سه حلقه النگو برایش خریدم و به خانه برگشتیم. ناهار که خوردیم گفتم می خواهم برای کاری بیرون بروم، اما دوباره با مطرح کردن موضوع های قدیمی کار را به دعوا و درگیری کشاند. از این همه قدرنشناسی به ستوه آمده بودم. همسرم در حال شکستن قند بود از شدت عصبانیت قندشکن را برداشتم و به سر و صورتش کوبیدم. نمی دانم چند ضربه زدم وقتی به خودم آمدم که شریک زندگی ام غرق در خون وسط اتاق افتاده و جان باخته بود. دقایقی بعد کمال در حالی که دستبند آهنی بر دستانش گره خورده بود همراه مأموران پلیس از خانه خارج شد پشت سر او جنازه مقتول پوشیده در کاور مشکی رنگ زیپ دار روی تخت سیار پزشکی قانونی داخل آمبولانس گذاشته شد. خانه قدیمی پلمب شد. یک سال از جنایت می گذرد و مرد جوان هنوز خاطره تلخ آن روز را فراموش نکرده است. تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها