واضح آرشیو وب فارسی:ورزش سه: سامره: کري نميخواندم، گل ميزدم
علي سامره مهاجم سابق استقلال که سابقه زودترين زمان گل زدن به پرسپوليس را دارد، معتقد است که بايد براي بازيکنان جديد استقلال ـ پرسپوليس پيش از بازي دربي پيشکسوتان يک بازي بگذارند تا کيفيت را به آنها ياد بدهيم.

سامره در گفتوگو با "ورزش سه" گفت: در زمان ما بین بازیکنان کری خوانی عجیبی بود، الان من این مساله را اصلا نمی بینم.
سامره حرف های شنیدنی از دوران حضورش در استقلال و گل های دربی دارد، گفتوگوی او را بخوانید:
جزو بهترین های دربی بودم
من در 7 دربی حضور داشتم، همیشه هدفم این بوده که بهترین بازیکن باشم. یعنی قبل از دربی ها در ذهنم برای خودم تصور می کردم که من بهترین بازی ام را انجام بدهم با این ذهنیت می خوابیدم و بیدار می شدم. همیشه دوست داشتم جزو بهترین ها باشم و فکر می کنم هر بازی ای که انجام دادم جزو سه، چهار بازیکن اول بودم، 2 تا گل هم زدم. اما برای خودم این مهم است که همیشه در این بازی ها به تیمم کمک کرده ام.
گل 30 ثانیه
همه آن گل 30 ثانیه ام را با گل دیگرم اشتباه می گیرند و فکر می کنند که آن گلی که از پشت 18 زدم ثانیه 30 بازی بوده. اما در حقیقت آن گل زودهنگام من در زمان ساشا ایلیچ بود چون معمولا اول دربی ها همه زیر توپ می زنند چون استرس خاصی حکم فرماست، بازی که شروع شد فرزاد زد زیر توپ اما آن طرف یحیی گلمحمدی خواست سنت شکنی کند و زیر توپ نزد. من هم توپ را زدم رفت توی گل، تیزهوشی کردم. (می خندد) فکر می کنم این لطف خدا بود و همیشه مخصوصا در بازی های بزرگ پیش نمی آید.
بازی پیشکسوتان دربی
زمان ما کری خاصی بین بازیکنان در داخل زمین وجود داشت. الان آنطوری نیست، من پیشنهاد می دهم این بار اگر بازی مساوی شد، قبل از دربی ها بین پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس یک بازی بگذارند تا جوان ها یاد بگیرند.
ریسک کم فوتبالیست ها
من فکر می کنم ما کلا فوتبالمان افول داشته، نسبت به این همه هزینه ای که شده و کاری که می کنند رشد آنچنانی در تیم ها نمی بینیم. من فکر می کنم بیشتر بخاطر این است که به تیم های پایه رسیدگی نمی کنیم. ستاره های آینده از همین تیم ها بیرون می آیند. البته قدرت ریسک قدیمی آن بیشتر بود، نترس تر بودند.
قلعهنویی می گفت دوندگی ات کم است
من سعی می کنم از فوتبال لذت ببرم و چیزهای بدش را در ذهنم نگه نداشتم. اگر شما از آن خاطره جدایی من از استقلال بعد از دربی می پرسید، باید بگویم که شاید شرایط من صددرصد مساعد نبود ولی در آن زمان هم من اگر می خواستم، می توانستم بمانم. اما صلاح را در این دیدم که بروم. در مجموع هم خدا را شکر می کنم روزهای خوبی بود. البته خاطرات بد هم بود ولی من آنها را فراموش کردم. اگر بخواهم در مورد اختلافم با قلعهنویی بگویم مثل چکش زدن به یک درد قدیمی است. اصلا ما اختلافی نداشتیم، در مقطعی آقای قلعهنویی آمد به من گفت، باید دوندگی را بیشتر کنی و سیاوش اکبرپور و رضا عنایتی را به تیم آورد که آنها دوندگی شان بیشتر از من بود. یک حساسیت بین آقای قلعهنویی و تماشاچیان سر این موضوع به وجود آمد. در آن بازی دربی که من تعویض شدم چه 5 دقیقه بیشتر می ماندم یا کمتر، برایم فرقی نداشت. اما تماشاچی ها حساس شده بودند و شعار می دادند؛ در آخر هم همه چیز به اسم من تمام شد. الان هم دوست ندارم بیاییم دادگاه تشکیل دهیم و بخواهیم یقه کسی را بگیریم، من در آن زمان ترجیح دادم از استقلال بروم که این مسائل تمام شود.
هیچ وقت به قلعهنویی توهین نکردم
سامره در پاسخ به این سوال که همه مشکلات بعد از زمانی به وجود آمد که او در هنگام تعویض در دربی سرش را به عنوان نارضایتی تکان داد گفت که من در آن زمان احساس می کردم که می توانم به تیم کمک کنم، افسوس خوردم که چرا دارم تعویض می شوم. اما آن زمان ها شیطنت زیاد بود (می خندد). ای بابا من الان 38 سالم شده، 8 سال از آن ماجرا گذشته، من با کسی که دشمنی هم داشته باشم، وارد بحث نمی شوم چه برسد به دوست. همان موقع هم خدایی نکرده کسی ندید که من توهینی بکنم یا به آقای قلعهنویی حرفی بزنم. فقط ترجیح دادم که از تیم جدا شوم.
سال 79 می توانستم دو، سه گل بزنم
در دربی 79 که بازی 2ـ 2 شد و آن درگیری ها و اختلافات در زمین پیش آمد، من در زمین بودم. آن دیدار هاشمی نسب به استقلال آمده بود و یک هفته ای در تمرینات به عنوان مهاجم بازی می کرد. من هم مهاجم بودم، تنها خاطره ای که در ذهنم مانده این است که تاکتیک ما طبق نظر آقای پورحیدری این بود که همه در 18 قدم هر توپی که آمد همه بریزند روی سر هاشمی نسب؛ چون استقلالی ها همه دوست داشتند مهدی گل بزند. باور کنید چندین مورد پیش آمد که من موقعیتم بهتر از مهدی بود. اما کسی به من پاس نمی داد. در آن بازی من می توانستم دو، سه گل بزنم در نهایت هم در دقیقه 90 عابدزاده با آن ابهت لیز خورد و خدا شکر که هاشمی نسب گل زد. این سبک کار دفاع به عنوان مهاجم هم نتیجه داد.
من فقط بازیکنان را جدا می کردم
من در دعوای دربی 79 فقط بازیکنان را جدا می کردم، مخصوص می رفتم پرویز برومند دروازهبان را جدا می کردم که ماشاالله هیکل درشتی هم داشت. همه اش می خواستم او را از تنش خارج و دور کنم. بعد از بازی هم بخاطر اینکه جو استادیوم مناسب نبود، ساعت ها ما در رختکن ماندیم. یک جورهایی اسم این بازی دو ساعت بود، ما از 11 صبح تا 10 شب در استادیوم بودیم.
به خاطر عرق استقلال، به پرسپولیس نرفتم
پرسپولیس هم من را می خواست، دوره ما شرایطی شده بود که استقلال ـ پرسپولیس بازیکنان هم را قاپ می زدند. من تمام تلاشم را انجام دادم که بعد از پوشیدن پیراهن استقلال، عرقم را به تیمم نشان دهم اما پرسپولیسی ها خیلی به من زنگ می زدند. من هیچ وقت صلاح ندانستم که به خاطر تماشاگران استقلال به پرسپولیس بروم حتی همان سال اولی که من با استقلال قرارداد بستم هنوز بازی هم نکرده بودم پرسپولیسی ها با تماس گرفتند و من به آنها گفتم که دیگر کار از کار گذشته و من با استقلال قرارداد بستم. قبل از آمدنم به استقلال من در فجر بودم و هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دنبال جذب من بودند.
کری نمی خوانم عمل می کنم
تنها کری ای که من برای پرسپولیسی ها می خوانم این است که علی سامره فقط حرف نمی زند که کری بخواند. بلکه در زمین عمل می کند. آن زمان که بازیکن بودم گل زدم، الان هم که به عنوان مربی تیم نوجوانان استقلال هستم توانستیم دربی را ببریم. همین را به فال نیک می گیرم که انشاالله امسال استقلال ببرد و دیگر دربی ها مساوی تمام نشود.
1393/08/28 13:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش سه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]