واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت نویسنده میهمان در آستانه دربی 79 - فرشاد کاسنژاد
مطالبه بیهوده رسانهها از دربی/فوتبالی که خواندنی نیست
دبیر تحریریه روزنامه ایران ورزشی در یادداشتی در مورد دربی ۷۹ به این اشاره داشته که برنامه 90 همه فوتبال ایران را به تمسخر می کشد اما خود درباره مسائل فنی فوتبال بحثی راه نمی اندازد که گره ای را باز کند.
فرشاد کاس نژاد- به گزارش خبرگزاری فارس، برنامه 90 همه فوتبال ایران را به تمسخر می کشد اما خود درباره مسائل فنی فوتبال بحثی راه نمی اندازد که گره ای را باز کند. رسانه های دیگر هم پیشروتر از 90 نیستند، روزنامه ها و رسانه های مجازی ورزشی غرق در خبرها و سوژه های روزمره شده اند و فوتبال را با این همه خبر، با خود غرق کرده اند. این حرفهای همیشگی، این کوششی که در همه یادداشت های پیش از دربی ها دیده می شود و به مطالبه روزنامه نگاران ورزشی تبدیل شده، همه حرفهایی است که در حد حرف باقی می ماند و همه کوششی است که ره به جایی نمی برد. درباره دربی ها سالهاست که رسانه های ورزشی در نقد تماشایی نبودن بازی می نویسند و انگار این روزنامه نگارها بازیهای صبا و ذوب آهن و پیکان و... را نمی بینند و دربی حیرت زده شان می کند. فوتبال ایران در همه بازی های دیگرش نیز همین کیفیت را به نمایش می کشد اما دربی با استرس های بیشتری که دارد بدیهی است که بازی محافظه کارانه ای باشد. فوتبال ایران بیشتر از آنکه تماشایی نباشد، خواندنی نیست. فوتبالی که در انبوهی از خبر گرفتار شده و در میان این خبرها باید پیدایش کرد. به دربی که می رسیم یادمان می آید باید فوتبالی زیبا ببینیم و انگار زیبایی فوتبال خم رنگرزی است که فوتبال را درونش بیندازیم و الکلاسیکو تحویل بگیریم. فوتبال محصول یک مربی یا حتی یک تیم نیست. فوتبال محصول یک جریان دنباله دار است که در یک کشور می تواند اوج بگیرد یا به خاک بنشیند. فوتبال پیش و بیش از هر چیز محصول مدیریت است و چگونه می توان این محصول را در یک بازی زشت تر یا زیباتر ارائه کرد؟ این مطالبه روزنامه نگاران و مجریان تلویزیونی از استقلال و پرسپولیس درباره زیبایی دربی، به سان بسیاری مطالبات دیگر مطالبه بیهوده ای است. فوتبالی که خود آنچنان تهی است که حرفه ای ترین رسانه هایش برای جذب مخاطب به مرگ یک خواننده پاپ پناه می برند و با مرتضی پاشایی و سرطان و ناصر حجازی تیتر یک می سازند چگونه می تواند این زیبایی هایی را که در پس خیال نوشته های روزنامه نگاران ورزشی می توان دید، به نمایش بکشد؟ نقش همین رسانه ها را البته نباید در غیرتماشایی بودن دربی نادیده گرفت. مثالش برنامه 90 که همیشه از زیبا نبودن دربی می نالد اما در همین تنها برنامه تخصصی در حوزه فوتبال ایران سال به سال بحثی تخصصی و کارشناسانه درباره فوتبال نمی شنویم. «هزار سال پیش در چنین روزی» و از این دست آیتم سازی های پیش پا افتاده در 90 می بینیم اما دریغ از دو کلمه حرف حساب. دیشب برنامه 90 انگار می خواست رفع تکلیف کند که بحثی در حوزه آمار-همچنان دور از مباحث فنی- راه انداخت، همچون همه پاس های دربی که همیشه برای رفع تکلیف است. 90 همه فوتبال ایران را به تمسخر می کشد اما خود درباره مسائل فنی فوتبال بحثی راه نمی اندازد که گره ای را باز کند. رسانه های دیگر هم پیشروتر از 90 نیستند، روزنامه ها و رسانه های مجازی ورزشی غرق در خبرها و سوژه های روزمره شده اند و فوتبال را با این همه خبر، با خود غرق کرده اند. دربی حالا در این آشفته بازاری که در آن حرف اثرگذار و تازه ای درباره فوتبال خوانده و شنیده نمی شود، چرا باید زیبا باشد؟ دربی را تماشا کنیم و حظش را ببریم. این همان فوتبالی است که ما خواسته ایم. انتهای پیام/ی
93/08/27 - 12:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]