واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
برگزاری آیین «شام غریبان» در مازندران/زمزمه «بابا یا حسین (ع)» تکرار شد
شب یازدهم محرم به شام غریبان معروف است، در این شب مردم با روشن کردن شمع و فانوس، غربت شهدای کربلا و اهل بیت امام حسین (ع) و یارانش را یادآور میشوند.
به گزارش خبرگزاری فارس از ساری، حتی پس از یک هزار و 375 سال از واقعه عاشورا، انگار همین امروز است که حماسه حسین (ع) و یارانش به وقوع پیوسته و غروب امروز بود که خیمههای اهل بیت حسین (ع) توسط یزیدیان زمان سوزانده شد و جمع زیادی از جمله اهل بیت(ع) خامس آل عبا را به اسارت گرفتند. انگار همین امشب، همان شب شام غریبان در سال 61 قمری است و خون حسین (ع) و اولاد و اصحابش هنوز تازه و تازه است. امشب به یاد غربت آن پروانههایی که دور شمع حقیقت، عشق را فریاد زده و خود را فدا کردند؛ سوگواران حسینی با روشن کردن شمع و فانوس، در غربت آلالله گریان و اندوهگین هستند. در بسیاری از شهرها و روستاها، عاشقان و دلدادگان حسینی با در دست گرفتن شمع و فانوس و علمگردانی در کوی و برزن و بردن علم به منازل شهدا و بزرگانِ هر دیار، مراسم مذهبی و آیینی شام غریبان را با نوحهسرایی برگزار میکنند. در مازندران، سرزمین علویتبار نیز این رسم و سنت همچنان برپا است و به ویژه در روستاها با همان شیوه قدیمی برگزار میشود. در شهرها معمولاً پایگاههای هر محلهای با در دست گرفتن علم توسط یکی از بزرگان و علمداران و به همراه داشتن تصاویر شهدای همان محل و در حالی که عدهای نیز با خود شمع و فانوس به همراه دارند؛ با گذر از کوچههای تاریک، و خواندن نوحه و سینهزنی و زمزمه «شام غریبان است»، به منازل شهدا میروند و با قرائت فاتحه و قدردانی از خانوادههایشان، یادشان را گرامی میدارند. بسیاری از عاشقان و دلدادگان حسینی نیز در شب شام غریبان، منتظر ندای شام غریبان و رسیدن علم به کوچه و محلهشان میمانند و آن وقت از علمگردان و همراهان او با شیر و خرما پذیرایی میکنند. در روستاها نیز عَلم توسط یکی از بزرگان و درویشان محل، حمل میشود و عدهای شمع و فانوس به دست گرفته و همراه علمدار و جمعی که علم را همراهی میکنند؛ نوحههای بسیار حزنانگیز سر میدهند. معمولا مردان روستا با زمزمه شام غریبان است/ طفل حسین امشب در این بیابان است/ جسم حسین (ع) امشب در این بیابان است/ زهرا (س) در افغان است، اندوه خود را نشان داده و زنان نیز با زمزمه «بابا یا حسین (ع)» با اسرای کربلا همنوا میشوند. امشب در یک بازدید میدانی از برخی نقاط مرکز استان مازندران، شاهد برپایی ایستگاههای نذری و صلواتی بودیم که پیر و جوان و زن و مرد نمیشناخت و برگزارکنندگان آن هر کدام با نیتهای متفاوت اما به عشق حسین (ع)، خالصانه پذیرای سوگواران حسینی بودند. امروز در دهمین روز از محرم 1436 هجری قمری و در سیزدهمین روز از آبان 93، در حالی که هوای بیشتر مناطق مازندران با بارش باران و کاهش محسوس دمای هوا همراه بود، مردم انقلابی و ولایتمدار این خطه علویتبار، همگام با سایر مردمان کشورمان در عزای سالار شهیدان دشت کربلا و یاران شهیدش به عزاداری پرداختند. تقارن حماسه بزرگ عاشورای 61 قمری با حماسه 13 آبان 57 شمسی، اگرچه یک اتفاق ساده و طبیعی در تقویم است اما سررسیدِ پرمعنایی از دو حماسه در یک قاب است؛ قابی به نام استکبارستیزی. در حماسه 61 قمری، خامس آل عبا با کمتر از یکصد سرباز با سپاه 30 هزار نفری یزیدیان به نبرد پرداخت و فریاد «هل من ناصر ینصرنی» وی در صحرای نینوا نه تنها برای آن روز که تا همیشه تاریخ طنینانداز است. امروز و در امتداد همان مسیر قرار داریم، هنوز هم دشمن با سپاه عظیمی در نبرد با حقیقت است، گروهی را با پول میخرد و گروهی را وعده ریاست و حکومت میدهد. این وعدههای دلفریب، قدرت تشخیص را از انسانهای ناتوان و طمعکار میگیرد و آنها را به گمراهی میکشاند. امروز خیلیها آرزو داشتند که ای کاش در روز عاشورا در سپاه حسین (ع) بودند و در رکابش میجنگیدند و جان میدادند، اما حقیقت این است که یاران آن امام همام، برترین و نابترین انسانهای عصر و زمان خود بودند؛ انسانهایی که بصیرتی وصفناشدنی و عشقی فولادین به اهل بیت (ع) داشتند، آنها از برق زر و منصب و عشق به زن و فرزند گذشتند و به حقیقت رسیدند. در زمانهای که کفر و الحاد با همه امکاناتش، سایه به سایه در تعقیب ایمان و اهل تقوی بود، تشخیص حق و باطل از یکدیگر و پشت پا زدن به ظواهرِ خیرهکننده، بسیار سخت است و خوشا به حال حسین (ع) و یارانش که سربلند از آزمایش الهی بیرون آمدند. شاید بهترین دعا در این زمان همین است که «خداوندا ما را در مسیر شناخت امام زمانمان و ولایتپذیری ثابتقدم داشته و لحظهای ما را به حال خود وا مگذار.» شام غریبان حسین (ع) و اصحاب و اهل بیتش تمام شد، اما این تازه آغاز راه بزرگ قیام است و هنوز حماسهسازیهای زینب (ع) و سجاد (ع) و دلدادگان مکتب عشق حسین (ع) باقیمانده است، بیتردید دفتر قیام حسین (ع) همواره گشوده است و هنوز صدای «هل من ناصر ینصرنی» حسین (ع)، به گوش میرسد. انتهای پیام/86001/ذ40
93/08/13 - 20:59
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]