محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832541276
«خطرات و خاطرات»؛ بخش نهم وقتی برد تیم فوتبال ایران از آمریکا مردم مصر را به خیابانها ریخت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: «خطرات و خاطرات»؛ بخش نهم
وقتی برد تیم فوتبال ایران از آمریکا مردم مصر را به خیابانها ریخت
مسابقه به پایان رسید و من پس از آن بوق خودروها را می‌شنیدم که به شادی برد ایران در این مسابقه، در خیابانها ابراز احساسات می‌کردند.
به گزارش خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، عبور از بحران‌ها در کشوری به اهمیت مصر، برای دیپلماتی که در یکی از سرنوشت سازترین و پرحادثه‌ترین مقاطع کشور تاریخی مصر و منطقه و همزمان با بیداری اسلامی، سکان نمایندگی ایران در قاهره را بر عهده داشته است؛ می‌تواند بسیار پرخاطره باشد. خاطرات مجتبی امانی رئیس دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره ابعاد مختلفی را در بر می‌گیرد و تنها به خاطرات سیاسی منحصر نبوده و موضوعات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی، امنیتی، رسانه‌ای و ... را در قالبی داستانی روایت می‌کند. خبرگزاری فارس در همین راستا اقدام به انتشار خاطرات وی می‌کند که نهمین بخش آن از نظر خوانندگان می‌گذرد. *** دوره دوم ماموریتم در مصر (1374 – 1378) مربوط به مسابقه فوتبال ایران و آمریکاست. اول تیر سال 1377 مسابقه ایران و آمریکا در چارچوب مسابقات جام جهانی فوتبال برگزار می‌شد. از چند روز قبل از آن، برخی مصری‌ها با حساسیت این مسابقه را از من پیگیری می‌کردند. حساسیت مصری‌ها که برای پیروزی ایران دعا می‌کردند و یا احساسات به خرج می‌دادند برای من جالب توجه بود. روز برگزاری مسابقه نیز چند مصری تماس گرفتند و ضمن ابراز احساسات و پرسش از زمان برگزاری این مسابقه، گفتند برای پیروزی تیم ایران دعا خواهند کرد. به علتی مجبور شدم که تا شروع مسابقه در محل کارم بمانم و در واقع زمانی حرکت کردم که مسابقه ایران و آمریکا شروع شده بود. گفتنی است من چندان «فوتبالی» نبودم و به همین علت برخلاف بسیاری از همکارانم که برای دیدن مسابقه به خانه‌هایشان رفته بودند، اهتمام زیادی نداشتم که حتماً مسابقه را از اول تا آخر ببینم. مسیر حرکتم از سفارت به خانه که مسیری طولانی و یازده کیلومتری بود از جلوی چند قهوه خانه می‌گذشت. جمعیت زیادی را در این قهوه خانه‌ها دیدم که با اشتیاق مسابقه فوتبال می‌دیدند. موسم برگزاری مسابقات باشگاه‌های مصری نبود. همچنین مصر مسابقه فوتبالی هم با دیگر کشورها نداشت. طبیعی بود که در زمان برگزاری مسابقات جام جهانی، دیگر مسابقات تعطیل باشد. جمعیتی که برای دیدن تلویزیون در قهوه خانه جمع شده بودند خیلی مشتاقانه مسابقه را نگاه می‌کردند. تعداد آنها، همانند جمعیتی بود که قبلاً در زمان برگزاری مسابقات ملی و یا دو تیم اصلی باشگاهی مصر (زمالک و اهلی) مشاهده می‌کردم. تجمع مردم در قهوه خانه‌های مصر برای دیدن برنامه‌هایی مثل مسابقه فوتبال، از جمله ویژگی‌های مردم مصر است که ترجیح می‌دهند این لحظات را در کنار یکدیگر باشند و احساسات خود را در جمع بیان کنند. باورم سخت بود که این شور و هیجان برای دیدن مسابقه ایران با آمریکا باشد. مردم حاضر در قهوه خانه‌ها مثل آنکه تیم ملی مصر دارد با آمریکا مسابقه می‌دهد، این مسابقه را مشاهده می‌کردند. زمانی به خانه رسیدم که تقریباً نیمه اول رو به پایان بود. مشغول دیدن مسابقه شدم. خانمم سوال کرد که مصر هم مسابقه فوتبال دارد؟ گفتم نه، چطور مگه؟ گفت پس حتماً ساکنین ساختمان هم دارند مسابقه ایران آمریکا را می‌بینند، زیرا سر و صدای تشویق از همسایه می‌شنوم. راست می‌گفت. سر و صدای آنها با همین مسابقه فوتبال همخوانی داشت. جالب بود وقتی ایران گل زد، غریو شادی از همسایه‌ها شنیده شد. مسابقه به پایان رسید و من پس از آن بوق خودروها را می‌شنیدم که به شادی برد ایران در این مسابقه، در خیابانها ابراز احساسات می‌کردند. انگار که تیم مصر بر آمریکا پیروز شده است. تا چندین روز تعداد زیادی از مصری‌ها نیز در تماس تلفنی این پیروزی را تبریک می‌گفتند. طرفداری مردم مصر از ایران در مسابقه با آمریکا، جلوه‌ای از همراهی عمومی ملت‌های دیگر با جمهوری اسلامی ایران است. این نمونه کوچکی است که ملت‌های دیگر از هر فرصتی برای ابراز این موضوع استفاده می‌کنند و میدان‌های ورزشی یکی از آن هاست. انتهای پیام/
93/08/11 - 01:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها