واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: یَتا؛ شهر هزار مسجدراهنمای سفر به بزرگ ترین شهر خشتی جهان (قسمت اول)
«وارد شهری شدم پر از دو چرخه.» جلال آل احمد، سفرنامه اش به شهر مردمان سختکوش کویر را با این جمله توصیفی آغاز می کند. دوچرخه هایی که هنوز هم کنجکاوی همه را در اولین دیدار از این شهر دامن می زنند؛ حتی اگر این روزها دوچرخه هایش گازی شده باشند و مردمانش موتور سوار. برای دیدار و گشت و گذار در این شهر باید پیاده روی یا حداکثر دوچرخه را انتخاب کرد تا هم تجربه یزد گردی مشابه زندگی مردمانش باشد و هم نکته های ظریف شهر خشت و گلی کویر مرکزی ایران از دست نرود. ضمن اینکه باید خودتان را آماده کرده باشید که یک روز تمام فقط خشت و گل و بناهای قدیمی و خاطره انگیز ببینید. این را به آن دلیل می گویم که آنهایی که فقط از جنگل و جاهای سرسبز و هیجان انگیز لذت می برند، ممکن است وسط این دید و بازدید شهری بی حوصله شوند! چطور به یزد برسیم؟برای رسیدن به یزد که فاصله اش تا تهران حدود 650 کیلومتر است می توانید هواپیما، قطار یا خودروی شخصی را انتخاب کنید.قیمت بلیت هواپیما در مسیر رفت و برگشت 74 هزار و 200 تومان است و حدود یک ساعت و 20 دقیقه در راه خواهید بود. با قطار هم می توانید به یزد برسید. با قطار معمولی نه ساعت و با قطار تندرو ش ساعت در راه خواهید بود. هزینه رفت و برگشت شما با قطار معمولی 16 هزار و با قطار تندرو 20 هزار تومان خواهد بود. توصیه ما در این فصل مسیر جاده ای و البته خودروی شخصی است چون می توانید پس از گذشتن از شهرهای قم، کاشان، اردستان، نائین، اردکان، میبد و اشکذر و گشت و گذار در آنها به یزد برسید.
برای ماندن در یزد اصلاً نباید نگران بود زیرا علاوه بر مهمان نوازی این مردم کویری، شهر دارالمؤمنین پر از هتل و مهمانسراهایی است که بیشتر با شکل و شمایل سنتی شان میزبان شما هستند. پیشنهاد ما این است که اگر به دلیل قیمت بالای برخی از این هتل های سنتی نخواستید در آنها اقامت کنید، حتما با پرداخت 500 تومان ورودیه به هتل فهادان سری زده و در کنار جوی باریکی که از داخل آن می گذرد، دست و رویتان را آبی بزنید. روز اول: شهر گردیبرای آغاز دید و بازدید، قبل از هر کاری ماشین را جایی پارک کنید و مثل توریست های خارجی ای که حتما در شهر می بینیدشان، کوله پیاده روی بردارید. توصیه ما این است که پیاده روی را بعد از عبور از بافت قدیمی شهر از حوالی محله فهادان شروع کنید. خانه عرب زاده (موزه سکه)، خانه نواب وکیل، زندان اسکندر (مدرسه ضیائیه)، هتل موزه فهادان، خانه لاری ها، مسجد جامع، حمام و بازارخان، آب انبار، مجموعه امیر چخماق، زورخانه، موزه آب، باغ دولت آباد، میدان مار کار، آتشکده و موزه آینه و روشنایی از جمله محل هایی هستند که در یزد گردی یک روزتان که احتمالا از یک صبح تا غروب طول خواهد کشید، تماشا خواهید کرد.
نه! اشتباه نکنید، وارد یک محوطه باستانی که مردمانش صدها سال است که رفته اند و نیامده اند نشده اید؛ اینجا زندگی جریان عادی خودش را دارد و البته به روز هم شده؛ طوری که هر لحظه ممکن است بنز آخرین سیستمی از کنار شما رد شود! بسته به حوصله و کندکاوتان، یک تا سه ساعتی طول می کشد. بافت قدیمی شهر خود به تنهایی موزه ای است که می توان حتی یک روز کامل را صرف گشت و گذار و تماشا در آن کنید. مجموعه امیر چخماقامیر جلال الدین چخماق از سرداران و امرای شاهرخ تیموری و حاکم یزد با کمک همسر خود فاطمه خاتون در جهت آبادانی یزد مجموعه ای شامل تکیه، میدان، حمام، کاروانسراها، خانقاه، قنادخانه، چاه آب سرد و از همه مهم تر مسجد امیرچخماق را بنا کرد. سنگ نصب شده در کرباس مسجد به طرف میدان، شبکه های ظریف از کاشی ها معرق دور خارجی گنبد، محراب صفه اصلی با طاقنمای مقرنس کاری و... این مسجد را که در قرن هشتم هجری قمری بنا نهاده شده، از نظر زیبایی بعد از مسجد جامعه قرار می دهد. در محوطه این مجموعه فرصت یک عکس یادگاری را از دست ندهید، ضمن اینکه باید برای بالا رفتن از مناره های تکیه امیرچخماق و البته تماشای مجموعه 300 تومان ورودیه پرداخت کنید.
موزه آبخانه کلاهدوزها یکی از آنهاست که از ده سال قبل در اواسط خیابان مجاهدین و نزدیکی میدان امیرچخماق تبدیل به موزه آب این شهر شده. در داخل دیوارهای آینه کاری شده دور تا دور حیاط تا سه طبقه زیرزمین، از ابزار اندازه گیری حجم آب و ظروف حمل آب گرفته تا وقف نامه های قدیمی و کتابچه میرآب ها نگهداری و نمایش داده می شود. موزه آب یزد بهترین محل در کشور است که می توان در آنجا سیستم مهندسی ایرانیان در حفر قنات و دستیابی و نگهداری آب را از نزدیک دید این موزه هر روز برای بازدید گردشگران از هشت صبح تا هفت بعدازظهر باز است و قیمت بلیت ورودی آن هم برای هر نفر 500 تومان بیشتر نیست. مسجد جامعاینجا نماد دارالمؤمنین است؛ مسجد جامعی که یکی از با ارزش ترین یادگاری های تاریخی هنری و گنجینه ای از معماری اسلامی است. بانی ساختمان اصلی مسجد را علاءالدوله گرشاسب آل بویه در قرن ششم هجری قمری می دانند ولی مسجد فعلی مربوط به آل مظفر و تیموریان قرن هشتم و نهم هجری است. از امتیازات هنری و معماری این مسجد می شود به قدرت و استواری کاشی کاری های نفیس و جالب، سردربلند، دو کتیبه نفیس یکی به خط کوفی و دیگری به خط ثلث روی کاشی لاجوردی معرق در کنار سردر با شکوه، دو مناره زیبا و تزئینات کاشی کاری شده دیوارهای داخلی شبستان و زیر گنبد و خارج گنبد اشاره کرد. حتما برایتان جالب است که بدانید آب سرداب زیر مسجد که بعد از پایین رفتن از 64 پله به آن می رسید، 30 کیلومتر دورتر و از قناتی در مهریز بیرون می آید. ادامه این مطلب را اینجا بخوانیدگروه گردشگری تبیان- الهام مرادیمنبع: سرزمین من
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 355]