واضح آرشیو وب فارسی:فارس: میخواهیم با کاپیتانمان فاتح ایتالیا و اروپا شویم
گارسیا: ۲ سال قبل از بایرن سیلی خوردم/ فرانچسکو توتی، سلطان همیشگی رم است
سرمربی تیم فوتبال آ اس رم گفت: با قبول باخت ۶ بر یک از بایرن در سال ۲۰۱۲ سیلی خوردیم.
به گزارش خبرگزاری فارس، رودی گارسیا در گفتوگویی اظهار داشت: بهتر است بگویم در سال 2012 و در لیگ قهرمانان اروپا از بایرنی ها سیلی خوردیم. چون بعد از گذشت 30 دقیقه 5 بر صفر عقب افتادیم و در پایان 6 بر یک بازنده شدیم. این مربی فرانسوی که تیمش سهشنبه (فردا) در مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا میزبان بایرن مونیخ در ورزشگاه رم است، در مصاحبه ای در مورد این دیدار و حواشی آن صحبت کرده که مشروح آن چنین است: *آقای گارسیا، شما مربیای هستید که در فرانسه به دنیا آمدید اما نام فامیلی اسپانیایی دارد. پدرتان «خوزه» برای شما اسم آلمانی انتخاب کرد. چون او «رودی آلتیگ»، قهرمان اسبق دوچرخه سواری آلمان را دوست داشت. حالا هم در رم شهروندی نمونه هستید. من بیشتر خودم را شهروند جهانی میدانم. امیدوارم تا جایی که امکانش هست، سفر کنم و البته خیلی از چیزهای جدید را کشف کنم. با فرهنگهای گوناگون آشنا شوم و مردمانی جدید را ببینم. *آنوقت کجا حس بودن در خانه را دارید؟ واقعیتش را بخواهید هیچ جا. علتش را هم نمیدانم. با توجه به گذر زمان، زبان، فرهنگ و بحث تغذیه خودم را با توجه به ریشههای خانوادگیام به بخشی از اسپانیا نزدیکتر میبینم.
*با توجه این موضوع که اهل سفر کردن هستید، حتما وقتی در سال 2013 با آ اس رم قرارداد بستید، حسابی خوشحال شدید. بله. برای آنکه به رم برسم، کلی اتفاق را پشت سر گذاشتم و بسیار سفر کردم. یادم هست به خاطر تعطیلات در مراکش به سر میبردم که مدیر برنامهام به من زنگ زد که باید خودم را به میلان برسانم. یعنی باید از مراکش تا میلان میرفتم و دومرتبه بازمیگشتم. بعد به نیویورک آمدم که با جیمز پالوتا، مدیر باشگاه رم ملاقات کنم. سپس به لیل آمدم که از خانوادهام خداحافظی کنم. بعد هم برای شروع کار به رم آمدم. *شما برای آنکه مربی شوید، پدرتان را دیدید که برایتان الگو بود. آن موقع که او به عنوان مربی کار میکرد، میگویند گفتهاید هیچوقت مربیگری نخواهید کرد چون شغل بسیار پراسترسی است. چطور شد که نظرتان عوض شد؟ آن حرف را زمانی زدم که از نبود پدر در خانه بسیار ناراحت بودم. چون او به خاطر کارش مرتب در سفر بود اما در وجودم این حس بود که زمانی خواهد رسید که میتوانم این کار را انجام دهم. * زمانی هم گفتید مربیگری حرفهای سخت است که در آن کسی از شما تشکر و قدردانی نمیکند. درست است. شما موارد زیادی را میبینید که اینگونه بودهاند. همیشه بردها و موفقیتها به حساب بازیکنان ریخته میشود و باخت ها مال مربی است. کار مربیگری در کل قشنگ است اما مثل یک ظرف کریستال، فوقالعاده حساس و شکستنی است. حتی اگر امسال قهرمان شده باشی، خیلی راحت سال بعد با یک بحران از کار عزل میشوی. به همین دلیل است که همیشه چمدانم را بسته و مقابل درب آپارتمانم میگذارم.
*چرا ؟ رئیس شما که گفته باید آنقدر در رم بمانید که سرآلکس فرگوسن جالوروسیها شوید. پس چمدانتان را باید برای سال 2040 میلادی ببندید. این گفته البته باعث خوشحالی مربیای مثل من است اما در اصل همه میدانیم که چنین نیست. من مربیای هستم که به خوبی میداند وضعیت این روزهای فوتبال چگونه است. در ضمن این را هم بگویم که در آینده سیر نمیکنم بلکه تلاش دارم در عصر حاضر بمانم. به همین دلیل امیدوارم بتوانم به اهدافی که در رم دارم، برسم. *خب این اهداف چه هستند؟ قهرمانی در کالچو. تلاش داریم امسال قهرمان کالچو شویم. در این مورد شک ندارم. بعد هدف ما این خواهد بود که در سطح یک قاره قرار بگیریم و فاتح لیگ قهرمانان اروپا با حضور اسطورهمان یعنی فرانچسکو توتی شویم. چقدر زیبا خواهد بود که او در پایان دوران فوتبالش به این افتخار نائل شود. *به این ترتیب آیا دنبال کسب دو جام کالچو و لیگ قهرمانان در سال 2015 هستید؟ نه. برای این منظور هنوز جا برای کار داریم. درست است وقتی داشتند گروهبندی لیگ قهرمانان اروپا را قرعهکشی میکردند، قرعه ما خارج شد، تیمهای منچسترسیتی و بایرن، جشن نگرفتند اما در این گروه به اصطلاح مرگ، برای ما صعود خودش به منزله موفقتیی بزرگ است. دو نبرد رفت و برگشت با مونیخیها به منزله آزمایشی فوقالعاده قوی برای ما خواهد بود. *با این توصیف برداشت شما از رویارویی با بایرن، در دیدار رفت لیگ قهرمانان اروپا چیست؟ بایرن تیمی بسیار قدرتمند است. مونیخیها از چند سال قبل قدرتی بزرگ در عرصه اقتصاد ورزشی و غول فوتبال اروپا هستند. *به عنوان مربی لیل در سال 2012 شما 2 تجربه ناخوشایند مقابل بایرن داشتید. آن دو بازی را به خاطر دارید؟ بله. در بازی رفت همه چیز خوب بود اما روی یک ضربه پنالتی یک بر صفر بازنده شدیم. در بازی برگشت هم باید برنده میشدیم اما از آنجایی که در آلیانس آرهنا بازی کردن، کار راحتی نیست، به آنچه لیاقتش را داشتیم، نرسیدیم.
*در آن بازی ضربه مهلکی دریافت کردید. بله. اگر در دفاع تجمع میکردیم، نمیباختیم اما چون به فوتبال تهاجمی کلا اعتقاد دارم، سیستمی هجومی مورد استفاده قرار دادیم که بازنده شدیم. بهتر است بگویم از بایرنی ها سیلی خوردیم. چون بعد از گذشت 30 دقیقه 5 بر صفر عقب افتادیم و در پایان 6 بر یک بازنده شدیم. *و حالا برای رویارویی مجدد چه برنامهای دارید؟ در این مورد اجازه دهید تا بازی صبر کنیم. آنوقت همه چیز روشن خواهد شد. ما میدانیم بایرن بزرگانی مثل گوتسه، نویر، آلونسو، ریبری و خیلیهای دیگر را دارد اما ما هم بازیکنان بزرگ خود را داریم. یک فرانچسکو توتی داریم که سلطان همیشگی رم است. انتهای پیام/د
93/07/28 - 12:27
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]