واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
مروری بر پرونده انفجار پرواز 455 کوبا
خبرگزاری «تلهسور» در گزارشی که به مناسبت سالگرد حادثه تروریستی هوایی سال ۱۹۶۷کوبا منتشر کرده، آورده است که درد و رنج خانوادههای قربانیان انفجار پرواز 455-cu (داگلاس DC8-43 کوبا) پس از گذشت 38 سال همچنان ادامه دارد.

به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای فارس در آمریکای لاتین، با وجود گذشت 38 سال از انفجار پرواز 455 کوبا در باربادوس (کشوری جزیرهای واقع در میان دریای کارائیب و اقیانوس اطلس شمالی و شمال شرقی ونزوئلا) که 73 نفر در این حادثه جان خود را از دست دادند، خانوادههای قربانیان این حادثه را هنوز از یاد نبرده و با از دست دادن عزیزانشان دچار غم و اندوه، درد و رنج و خشم و انزجار به دلیل مصونیت مجرمان این جنایت از مجازات و عدم اجرای عدالت شدهاند. خبرگزاری «تلهسور» در این خصوص نوشت: خانوادههای قربانیان همچنان این حادثه فجیع را که طی آن تمام 48 مسافر و 25 خدمه هواپیما جان خود را از دست دادند که 24 نفر از مسافران آن اعضای تیم ملی شمشیر بازی کوبا ( برنده مدالهای طلای مسابقات قهرمانی آمریکای مرکزی و کارائیب) و همچنین 5 نفر از مقامات کوبایی بودند، را به یاد دارند. «مارگاریتا مورالس» دختر یکی از قربانیان این حادثه ضمن مطرح کردن اینکه خانوادههای آنها سالهای پر از درد و رنج، غم و اندوه و احساس عجز و ناتوانی از اینکه نمیتوانند با مجرمان این جنایت برخورد کنند را گذراندهاند گفت: هر زمان که با من درباره جنایت «باربادوس» صحبت میشود نمیتوانم آن زمان که خبر مرگ پدرم را دریافت کردم فراموش کنم. «مارگاریتا» در میان این ابراز درد و ناراحتی، حمایت «فیدل کاسترو» رهبر انقلاب کوبا و همچنین مردم این کشور را خاطرنشان کرد و گفت: در طول این مدت آنها با ما ابراز همدردی کرده و شریک غم و ناراحتیمان بودهاند. وی یادآور سخنانی از «فیدل کاسترو» در حمایت از خانوادههای قربانیان این حادثه شد که این حمایت وی از آنها همچنان ادامه دارد. سخنان «فیدل کاسترو» اینگونه بوده است که این درد و رنج میان خانوادههای قربانیان تقسیم نشده بلکه افزون گشته است و میلیونها کوبایی برای سوگواری قربانی شدن عزیزانشان در این جنایت میگریند و زمانی که آنها فریاد میزنند، بیعدالتی بیداد میکند. پرواز 455 کوبا، مرگبارترین حمله تروریستی هوایی بوده و متهم اصلی این پرونده «پوسادا کاریلس» یکی از اعضای «حزب تبعیدیهای کوبا» بود. در این عملیات تروریستی «اورلاندو باش»، «هرنان ریکاردو» و «فردی لوگو» نیز دست داشتند. این 4 نفر توسط دادگاه ونزوئلایی در سال 1985 به دریافت حکم 20 سال زندان محکوم شده بودند. پس از چند روز از اجرای این حکم «پوسادا کاریلس» از زندان «سن خوآن د لوس موروس» (در منطقهای دشتی در ونزوئلا) فرار کرد و به آمریکای مرکزی و سپس ایالات متحده آمریکا پناهنده شد. «کاریلس» تاکنون در تخلفات مختلفی از جمله قتل «اورلاندو لتلیر» اقتصاددان، جامعه شناس و سیاستمدار سوسیالیست شیلیایی و دیپلمات دولت «سالوادور آلنده»، اقدامات بمبگذاری در چند هتل در هاوانا (پایتخت کوبا) در سال 1997، تلاش برای گرفتن جان «فیدل کاسترو» در اجلاس سران آمریکای لاتین در پاناما در سال 2000 و ارتباط با تخلفات و جرائم مهاجرت و دستگیری وی توسط اداره امنیت داخلی آمریکا در این باره در سال 2005 دست داشته است. به گزارش فارس، در تاریخ 6 اکتبر سال 1976، پرواز CU-455 (داگلاس DC8-43 کوبا) قرار بود مسیر زیر را بپیماید: از کشور گیانا به ترینیداد و توباگو، از ترینیداد به باربادوس، از باربادوس به کینگستن جامائیکا و از آنجا به هاوانا در کوبا؛ راس ساعت 17 و 24 دقیقه یعنی 9 دقیقه بعد از اینکه هواپیما از فرودگاه «سیول» باربادوس برخاسته بود و در ارتفاع 18 هزار پایی زمین قرار داشت، بمبی که در دستشویی عقب هواپیما جاگذاری شده بود، منفجر شد. دولت آمریکا در تاریخ 8 آوریل سال 2011 «کاریلس» را از تمامی اتهامهایش تبرئه کرد؛ «پیتر کورنبلو» مدیر آرشیو امنیت ملی آمریکا، از وی به عنوان یکی از خطرناکترین تروریستهای اخیر دنیا و همچنین بهترین نمونه خشونت تبعیدیهای کوبا یاد میکند و این در حالی است که مقامات ایالت میامی، او را قهرمانی برجسته در جامعه مخالفان فیدل کاسترو میداند. کشورهای کوبا و ونزوئلا به موجب کنوانسیون بینالمللی سرکوب حملات بین المللی و کنوانسیون منع اقدامات غیرقانونی علیه امنیت هواپیماهای غیرنظامی خواهان استرداد «پوسادا» شدند؛ طبق این 2 معاهده دولت آمریکا موظف بود حتی اگر «پوسادا» را تحویل نمیداد وی را به اتهام اقدامات تروریستی محاکمه کند. با این وجود، این 2 معاهده تنها معاهداتی نبودند که انگشت اتهام را به سمت دولت آمریکا نشانه میگرفتند؛ قوانین بینالمللی از جمله قطعنامه 1373 شورای امنیت سازمان ملل مصوب سپتامبر 2001 تصریح میکند کشورها نباید به افرادی که در زمان حال یا قبلا مرتکب اقدامات تروریستی شدهاند، پناه بدهند و یا به آنها کمکی از هر نوع بدهند. هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا نیز در 20 سپتامبر 2006، در حالی که امپریالیسم آمریکا و سیاست دوگانه این کشور را مورد انتقاد قرار میداد خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مورد «پوسادا» گفت: او بزرگترین تروریست این قاره است که امروز به لطف سازمان سیا و مقامات دولت آمریکا توانسته است از چنگ قانون بگریزد و امروز همینجا تحت حمایت دولت آمریکا زندگی میکند. تروریست دیگری که در این حمله متهم شناخته شده بود، «اورلاندو باش» بود که وی هم یکی از عوامل سابق سازمان سیا بود؛ «اورلاندو باش» در سال 1990 مورد عفو «جورج بوش» واقع شد؛ «بوش» زمانی که در سال 1976 رئیس سازمان سیا بود پیشنهاد کاستاریکا برای مسترد کردن «اورلاندو باش»را نپذیرفته بود. مقامات کوبا امیدوار بودند با روی کار آمدن «اوباما» در رفتار دولت آمریکا تغییری ایجاد شود و این 2 تروریست متهم شناخته شوند اما با آمدن وی نیز تناقضات مبارزه با تروریسم حل نشد. انتهای پیام/
93/07/15 - 16:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]