پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848510368
دانستنی‌هایی درباره قرآن-1 راهبرد قرآن در نامگذاری خود/ اقدامی برای ایجاد تمایز و اثبات اعجاز
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: دانستنی‌هایی درباره قرآن-1
راهبرد قرآن در نامگذاری خود/ اقدامی برای ایجاد تمایز و اثبات اعجاز
قرآن می‌بایست از نظر فصاحت و بلاغت در ترازی بالاتر از شهرا و ادبای توانمند عرب قرار بگیرد تا بتواند با صراحت دعوت به هم‌آوردی کند؛ که نخستین گام در این راه انتخاب نام است.
خبرگزاری فارس-گروه فعالیت‌های قرآنی: دوران بعثت پیامبر مکرم اسلام و در پی آن نزول قرآن کریم، زمان اوج توانمندی ادیبان عرب در گزینش واژه‌ها و به کار بردن آن برای بیان مقصود و همچنین دقت خاص در نامگذاری اشیاء، پدیده‌ها و حیوانات با توجه به تنوع و تکثر آنهاست. در چنین فضایی قرآن باید در گزینش واژگان و نامگذاری پدیده‌ها از ادیبان روزگار خود برتر باشد تا در عرصۀ هم آورد طلبی (مبارزه طلبی) ادیبان را مغلوب خود سازد، از این رو می‌بایست در اسم خود نیز معجزه باشد. قرآن می‌بایست از نظر فصاحت و بلاغت در ترازی بالاتر از شعر و ادب عرب قرار بگیرد تا بتواند با صراحت دعوت به هم‌آوردی کند؛ از این رو در این فضای تاریخی، فرهنگی و ادبی، اسمی را انتخاب کرد که اصلاً مسبوق نبود و متنی بود نو ظهور که ادعای اعجاز را داشت؛ هم اعجاز در محتوا و هم اعجاز در صورت و هم اعجاز در اسم. اعراب به مجموعه سخنانشان دیوان می‌گفتند که قصیده‌های آنها را در بر می‌گرفت و قصائد نیز از مجموعه‌ای از بیت‌ها تشکیل می‌شد؛ قرآن در چنین زمانی نام قرآن را در مقابل دیوان، سوره را در مقابل قصیده و آیه را در مقابل بیت مطرح کرد و ابتکار و نوآوری خود را نشان داد. این نشانگر این است که قرآن در انتخاب اسامی راه تقلید را از عرب نپیموده بلکه خودش ابتکار عمل داشته و با طرح اسامی جدید در حقیقت ادعای هماوردی خودش را، ادعای این که من یک متن متفاوتی هستم را به اثبات رسانیده است. این در صورتی است که چنانچه قرآن از همان اولین مرحله که انتخاب نام خود است به تقابل با فرهنگ رایج اعراب روی نمی‌آورد و دست به ابتکار عمل و ارائه نام‌های جدید در کلیت و تقسیم‌بندی اجزاء خود نمی‌زد؛ احیانا دیوانی مانند سایر دیوان‌های رایج شناخته می‌شد. هرچند که اعجاز محتوایی قرآن کریم در نهایت مانع از همسان پنداری قرآن با دیوان‌های آن زمان می‌شد اما قرآن با ایجاد تمایز و بدعت در نامگذاری از همان ابتدا زنگ «تمایز» خود را با سایر متون ادبی آن زمان به صدا در آورد و به خوبی نظرها را به خود جلب کرد. انتهای پیام/م.خ
93/07/15 - 10:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-