تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868327983
دومينوي بي‌ثبات‌سازي چين در هنگ‌كنگ
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: دومينوي بي‌ثبات‌سازي چين در هنگ‌كنگ
هنگ‌كنگ اين روزها دستخوش اعتراضات است. تركيبي از دانشجويان و هواداران جنبش نافرماني مدني موسوم به اشغال مركز (Occupy Central)، به خيابان‌ها ريخته‌اند و با اشغال ميادين و برخي ساختمان‌هاي مهم دولتي سعي دارند تا بر دولت مركزي در پكن فشار وارد كنند
نویسنده : سيدرحيم نعمتي
هنگ‌كنگ اين روزها دستخوش اعتراضات است. تركيبي از دانشجويان و هواداران جنبش نافرماني مدني موسوم به اشغال مركز (Occupy Central)، به خيابان‌ها ريخته‌اند و با اشغال ميادين و برخي ساختمان‌هاي مهم دولتي سعي دارند تا بر دولت مركزي در پكن فشار وارد كنند. درخواست معترضان در وهله نخست خواستار بركناري لونگ چون‌يينگ، رئيس دولت محلي هنگ‌كنگ است اما درخواست اصلي آنها بر انتخاباتي متمركز شده كه قرار است در 2017 برگزار گردد و رياست آينده دولت محلي با اين انتخابات تعيين شود. معترضان با دولت مركزي بر سر نحوه ارائه فهرست نامزدهاي انتخاباتي اختلاف نظر دارند و همين مشكل موجب شده تا پكن براي نخستين بار در هنگ‌كنگ و بعد از خاطره تلخ ميدان تيان آن من درگير مهم‌ترين آزمون سياسي خود شود. در اين ميان، نحوه سياست پكن و نقش قدرت‌هاي غربي از اهميت خاصي برخوردار است كه به خصوص با توجه به سابقه تاريخي هنگ‌كنگ، نمي‌توان آن را ناديده گرفت.
هنگ‌كنگ و استعمار پير
هنگ‌كنگ منطقه‌اي در شرق دلتاي رودخانه مرواريد است كه از شمال با استان گوآنگ دونگ و از جنوب مشرف به درياي جنوبي چين است و از چهار منطقه اصلي تشكيل شده است. اين منطقه به واسطه پيمان نانجينگ در تاريخ 29 آگوست 1842 بين بريتانيا و چين به استعمار پير واگذار شد. اين پيمان بعد از جنگ معروف ترياك در ژوئن 1840 منعقد شد بعد از اينكه ناوگان دريايي بريتانيا با حمله به يانگ‌تسه كيانگ، شهر مهم شانگهاي را اشغال كرد و با رسيدن به نانجينگ، دولت پكن را مجبور به قبول اين پيمان و تحميل مفاد آن كرد. مواردي مثل اجراي كاپيتولاسيون در مورد شهروندان بريتانيايي، حق بهر‌ه‌برداري بريتانيا از بنادر مهم چين و نرخ عوارض كالاهاي وارداتي و صادراتي از جمله مفاد اين پيمان بود كه علاوه بر اين موارد، قرار شد تا هنگ‌كنگ نيز به بريتانيا واگذار شود.
حاكميت بريتانيا بر هنگ‌كنگ ادامه داشت تا آنكه با اتمام مدت اين پيمان و با توافقي بين لندن و پكن، اين منطقه بار ديگر و تحت عنوان يك دولت و دو سيستم به چين بازگشت. با توجه به اين سابقه است كه نمي‌توان نقش يا مداخله استعمار پير در اعتراضات فعلي را ناديده گرفت چنانكه ديويد كامرون، نخست‌وزير بريتانيا نتوانست نسبت به اتفاقات اين منطقه خويشتنداري داشته باشد. او حمايت علني و صريح خود از معترضان را بيان كرده و مدعي «وظيفه سنگيني» در قبال اين حوادث شده است. او بدون آن پشتوانه استعماري نمي‌تواند مدعي چنين وظيفه‌اي باشد و روشن است كه مداخله در يك كشور خارجي راهبرد اصلي او در انجام اين وظيفه است. جالب اينجاست كه نخست‌وزير بريتانيا از پكن مي‌خواهد اعتراضات هنگ‌كنگ را به عنوان اعتراضات دموكراتيك به رسميت شناخته و درخواست آنها را قبول كند، در حالي كه در طول حاكميت كشورش بر اين منطقه هيچ‌گاه به حقوق مردم اين منطقه توجهي نداشت و اجازه انتخاب حاكم محلي به آنها در طول آن سال‌ها داده نشد.
خاطره تلخ تيان آن‌من
اعتراضاتي حدود 25 سال پيش در پكن انجام شد كه به وقايع ميدان تيان آن‌من مشهور شد و يكي از حوادث خونين در دهه‌هاي اخير چين را رقم زد. مجموعه‌اي از اعتراضات در حوالي اين ميدان از 15 آوريل تا 4 ژوئن 1989 روي داد كه سرانجام با ورود يگان‌هاي نظامي به ميدان و سركوب معترضان پايان يافت. تصاوير منتشره از رديف تانك‌هاي مستقر در ميدان بازتاب ويژه‌اي در رسانه‌هاي خارجي و به ويژه غربي داشت و باعث شد تا هجمه رسانه‌اي گسترده عليه پكن به راه بيفتد. بي‌شك، آن واقعه بيشتر نتيجه بي‌تجربگي دولت پكن بود. تنها يك دهه از سياست درهاي باز تنگ شيائوپنگ گذشته بود و مقامات چيني هنوز آمادگي لازم را براي برخورد مناسب با اعتراضات مدني نداشتند و متوجه نبودند اين نحو واكنش تناسبي با آن سياست ندارد. به نظر مي‌رسد آن واقعه درس قابل توجهي به مقامات پكن داده است كه در اعتراضات اخير هنگ‌كنگ نيز نمود پيدا كرده است. نحوه حضور نيروهاي پليس در برابر معترضان طي اين روزها نشان مي‌دهد مقامات پكن با درس گرفتن از آن واقعه تلخ بيشتر سعي در كنترل اوضاع دارند تا آنكه حركتي خشن از خود نشان دهند. پليس ضد شورش هنگ‌كنگ در روزهاي نخست سعي در متفرق كردن معترضان داشت اما آرام آرام از خيابان‌ها كنار كشيد تا آنكه بهانه‌اي براي شدت بخشيدن به اعتراضات ندهد و كار به جايي نرسد كه از كنترل خارج شود. به همين جهت است كه چئونگ تاك كئونگ، دستيار كميسر پليس در امور عملياتي، اعلام كرده پليس «حداقل نيروي لازم» را به كار برده و تصاوير منتشره هم نشان مي‌دهد كه در خيابان‌هاي هنگ‌كنگ ديگر خبري از آن حضور نظامي نيست و نيروهاي پليس نيز به صورت گسترده به چشم نمي‌خورد.
مقابله و گفت‌وگو
به نظر مي‌رسد كه پكن اوضاع هنگ‌كنگ را از دو منظر اساسي مدنظر قرار داده است. منظر نخست به مداخلات خارجي مربوط مي‌شود كه با توجه با سابقه تاريخي هنگ‌كنگ از اهميت خاصي برخوردار است. رهبران چين متوجه‌اند كه سياست بي‌ثبات‌سازي در مناطق اين كشور در دستور كار قدرت‌هاي خارجي و به خصوص غربي قرار دارد تا آنكه تقابل خود با چين را در مناطق مختلف اين كشور عملي كنند. تبت يكي از اين مناطق است كه كشورهاي غربي سال‌هاست اين سياست را در مورد تبت اعمال مي‌كنند تا آنجايي كه ديدار باراك اوباما، رئيس‌جمهور امريكا با دالايي لاما، رهبر جدايي‌طلبان تبت در فوريه سال جاري اعتراض چين را برانگيخت و سخنگوي وزارت خارجه چين هم در اين مورد گفت ديدار بين رئيس‌جمهور امريكا و دالايي لاما «دخالت بي‌دليل در مسائل داخلي چين و نقض آشكار اصول روابط بين‌الملل است». دولت چين حالا هم اوضاع هنگ‌كنگ را بي‌ارتباط با اين سياست غربي نمي‌داند و به همين جهت است كه وزارت خارجه چين اعلام كرد هرگونه حمايت خارجي از جنبش غيرقانوني در هنگ‌كنگ را تحمل نخواهد كرد. اين هشداري است از پكن به قدرت‌هاي غربي كه با توجه به قدرت اقتصادي چين و نقش آن در معادلات بين‌الملل اهميت قابل توجهي دارد.
بايد گفت غرب براي تضعيف قدرت و موقعيت بين‌المللي چين بي‌ميل به حمايت از اعتراضات در هنگ‌كنگ نيست و موارد مشابه در ديگر كشورها نشان مي‌دهد اين حمايت تنها لفظي و معنوي نبوده بلكه حمايت‌هاي مالي و تبليغاتي قابل توجهي نيز وجود دارد. دولت چين سعي دارد تا با اعمال محدوديت بر اينستاگرام حداقل زمينه حمايت‌ها در فضاي اينترنتي را محدود كند اما اين حداقل كاري است كه مي‌تواند انجام دهد و بايد از قدرت اقتصادي و نحوه بازي در عرصه بين‌الملل، قدرت‌هاي غربي را متوجه عواقب دخالت‌هايشان در هنگ‌كنگ كند.
منظر دوم به خود اعتراضات و به خصوص رهبران و سازمان‌دهندگان آن مربوط مي‌شود كه دولت چين با درس گرفتن از تجربه تلخ گذشته، اكنون مسير گفت‌وگو را در پيش گرفته است. اصل مسئله در فهرست باز يا فهرست تأييد شده از سوي پكن براي انتخابات 2017 است كه معترضان با آن مخالف بوده و بر فهرست باز اصرار دارند. به نظر مي‌رسد عدم توافق بر اين مسئله باعث بروز اعتراضات و خشونت‌ها شده و روشن است كه راه‌حل اين وضعيت در رسيدن توافقي بين دو طرف بر سر اين مسئله است.
كاري كه پكن در مقطع فعلي مي‌تواند كند در ايجاد آرامش است. از سخنان رئيس دولت محلي چنين برمي‌آيد مذاكراتي با رهبران معترضان براي كنترل اوضاع انجام شده و حالا دولت منتظر است تا آنها به وعده خود عمل كنند. تنها با ايجاد آرامش است كه راه گفت‌وگو به نتيجه قابل قبولي براي دو طرف منجر شود و هر دو به فرمول مشتركي براي انتخابات سه سال بعد برسند. در هر صورت، دولت چين در عين توجه به مداخلات خارجي مسير گفت‌وگو با معترضان را در پيش گرفته و اميدوار است تا با پيمودن اين مسير در آزمون پيچيده فعلي موفق شود و ديگر آن واقعه تلخ تكرار نشود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۳ - ۱۶:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها