واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: نااميدتر از هميشه
براي موفقيت در بازيهاي آسيايي نقشههاي زيادي كشيده بوديم.
نویسنده : شيوا نوروزي
براي موفقيت در بازيهاي آسيايي نقشههاي زيادي كشيده بوديم. خيليها منتظر بودند تا بلكه تيم اميد در اينچئون اميد دوبارهاي به فوتبال ايران تزريق كند اما زودتر از آنچه انتظار ميرفت اميدمان نقش بر آب شد تا نااميدتر از هميشه به فوتبال ايران نگاه كنيم.
آخرين روزهاي اسفند ماه بود كه خبر توافق فدراسيون فوتبال با نلو وينگادا رسماً اعلام شد. با شنيدن اين خبر با خودمان گفتيم بالاخره زمان ترقي اميدها نيز فرارسيد. هرچند كه از همان ابتدا اهالي فن و خبرگان فوتبال هشدار داده بودند كه تنها با تغيير كادر فني و به خدمت گرفتن مربي خارجي نميتوان فوتبال اميدها را زير و رو كرد. منتها همچون هميشه مسئولان فدراسيون بدون توجه به نظرات كارشناسان و فقط به هزينه زياد استخدام مربي خارجي تأكيد كردند و بس. هر زمان كه از رئيس فدراسيون در خصوص تيم اعزامي به بازيهاي آسيايي سؤال شد پاسخي مملو از شوخي و مزاح دريافت شد و اينكه فدراسيون پول زيادي صرف آوردن وينگادا به كشورمان كرده. بحث فني تيم كه مطرح ميشد عملاً همه از آن طفره ميرفتند. احتمالاً حدس ميزدند كه چنين نتيجهاي رقم بخورد.
ناكامي اميدها در بازيهاي آسيايي دلايل زيادي دارد. در واكاوي اين مسئله ميتوان به نكات اصلي چون بيتوجهي به تيمهاي پايه در ردههاي ملي و باشگاهي و بيبرنامگي فدراسيون اشاره كرد. بيمحلي به استعداديابي و پرورش بازيكنان مستعد در ردههاي نوجوانان و جوانان معضلي است كه پرهزينهترين رشته ورزشي ايران چند دهه متوالي از آن رنج برده اما هرگز هيچ مديري درصدد حل اين مشكل ديرينه برنيامده. در اين مدت توجه به نونهالان، نوجوانان و حتي جوانان ادعايي پوچ و البته خندهدار بوده، تا آنجا كه كمتر مربي شناخته شدهاي حاضر به قبول مسئوليت هدايت اين تيمها ميشود. اين در حالي است كه آقايان در پرداخت بودجه تصويب شده آنها نيز عجله به خرج نميدهند و ترجيح ميدهند اول چالههاي تيم بزرگسالان را پر كنند و اگر چيزي از بودجه باقي ماند آن را صرف ساير امور از جمله تيمهاي پايه، تيمهاي بانوان، آموزش و... كنند.
جدا از بحث مالي بايد به اين مسئله توجه داشت كه حساب باز كردن روي تيمهاي پايه در فرهنگ فوتبال ما هنوز جا نيفتاده. هنوز بسياري از مديران و اهالي فوتبال صحبت در اين خصوص را بيمورد و بياهميت ميخوانند. درحالي كه كشورهاي زيادي با سرمايهگذاري در اين زمينه در يك دهه گذشته تحولي اساسي را تجربه كردهاند. ژاپن بهترين نمونه آسيايي اين ادعاست. يك دهه پيش فوتبال ايران پر بود از لژيونرهايي كه در اروپا و تيمهاي مطرح توپ ميزدند. ولي حالا اين ژاپنيها هستند كه فوتبال قاره كهن را به نام خود در جهان مطرح كرده و در تيمهايي چون منچستر يونايتد لژيونر دارند.
باشگاههاي فوتبال هم در به حاشيه رفتن اميدها سهيم هستند. به رغم اينكه اين روزها از مربيان گرفته تا مديران وطني همگي تلاش ميكنند تا وينگادا را مقصر اصلي ناكامي معرفي كنند اما خودشان بهتر از هر كسي ميدانند كه حاضر نيستند براي تيمهاي پايه خود بودجه تعريف كنند و ذرهاي ارزش قائل شوند. خود همانها هم ميدانند تا زماني كه از سنين پايين روي بازيكنان سرمايهگذاري نكنند نميتوانند انتظار موفقيت از تيمهاي اميد و بزرگسالان را داشته باشند. نه تنها در رده باشگاهي بلكه در رده ملي نيز فدراسيون فوتبال هيچ انگيزهاي براي تقويت فوتباليستهاي زير 18 سال ندارد. انتخاب كادرفني هر يك از تيمهاي پايه تنها كاري است كه در اين مدت براي نونهالان، نوجوانان، جوانان و اميدها انجام داديم. آنوقت همانها منتظر بودند كه در عرض چند ماه اميدها در بازيها شگفتيساز شوند. بدون شك اگر بدون اتلاف وقت و دست و پنجه نرم كردن با حواشي خودساخته فكري براي اين تيم نكنيم در مسابقات انتخابي المپيك يك بار ديگر آرزوهايمان نقش برآب شده و حسرت صعودمان به المپيك 44 ساله خواهد شد.
با شرايطي كه فدراسيون فوتبال دارد و با توجه به اينكه خيليها منتظر رفتن رئيس خندهرو هستند، بعيد است كه به اين زوديها تغييري در روند آمادهسازي تيمهاي پايه ايجاد شود. آقايان ترجيح ميدهند بيشتر مراقب صندلي رياستشان باشند تا توجه به آيندهسازان فوتبال ايران!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۱ مهر ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]