تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837426735
اول استعفا، بعد...!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۵ شهريور ۱۳۹۳ (۸:۵۳ق.ظ)
کيهان: اول استعفا، بعد...!
به گزارش خبرگزاري موج، کيهان نوشت: نامه سرگشاده مجمع روحانيون مبارز به رهبر معظم انقلاب که با امضاي آقاي خاتمي منتشر شده و در آن از سلامتي ايشان ابراز خشنودي کرده بودند، همانگونه که انتظار مي‌رفت و براي تهيه کنندگان نامه هم دور از انتظار نبود، در عرصه سياسي کشور با بي‌اعتنايي آميخته به تعجب روبرو شد. اين بي‌اعتنايي که در مواردي با انتقاد و اعتراض نيز همراه بود واکنش عصبي برخي از مدعيان اصلاحات و روزنامه‌هاي زنجيره‌اي تحت مديريت آنان را در پي داشت که به روال هميشگي صورت مسئله را تغيير داده و بدون اشاره به خيانت سران و عوامل فتنه آمريکايي- اسرائيلي 88، از بي‌اعتنايي مردم به نامه ياد شده -بخوانيد از هوشياري و بصيرت مردم- به خشم آمده بودند. انگار نه انگار که ملت با حضور حماسي و چند ده ميليوني خود در يوم‌الله 9 دي و حماسه‌هاي مثال‌زدني پس از آن، پرده نفاق از چهره فتنه‌گران کنار زده و مديران بيروني فتنه، از جمله نتانياهو که با ذوق‌زدگي آنان را «بزرگترين سرمايه اسرائيل در ايران» ناميده بود، دق مرگ کرده بودند.
درباره اين نامه و علت بي‌اعتنايي مردم به آن گفتني‌هايي هست؛
1- در جريان حرکت پرشتاب انقلاب اسلامي، دکتر علي اميني به منظور مديريت و نهايتاً انحراف انقلاب از مسيري که حضرت امام(ره) ترسيم کرده بودند، پيشنهاد تشکيل «شوراي سلطنت» را به شاه ارائه کرد و از وي خواست با کناره‌گيري موقت و کوتاه مدت از قدرت، اداره امور کشور را به شورايي از رجال سياسي و شخصيت‌هاي نزديک به جامعه مذهبي بسپارد. شاه که هنوز به حمايت آمريکا و وفاداري ارتش اميدوار بود با اين پيشنهاد مخالفت کرد ولي بعد از تظاهرات عظيم و -تا آن روز بي‌نظير- مردم در تاسوعا و عاشوراي 57 و مقاومت ايثارگونه ملت، شاه که سقوط خود را قريب‌الوقوع مي‌ديد به ناچار با پيشنهاد تشکيل شوراي سلطنت موافقت کرد و تصميم گرفته شد رياست شورا به شخصي واگذار شود که از يکسو به روحانيت نزديک باشد و از سوي ديگر مورد اعتماد دربار باشد. از اين روي سيد جلال‌الدين تهراني که سابقه چند دوره وزارت و سناتوري را در کارنامه خود داشت و از رابطه خوبي با برخي از علما نيز برخوردار بود به رياست شوراي سلطنت برگزيده شد. اين شورا موظف بود با امام خميني(ره) تماس گرفته و با دادن امتيازاتي، موافقت ايشان را براي ادامه سلطنت جلب کند. ولي حضرت امام(ره) طي سخناني شوراي سلطنت را غيرقانوني خواند و دخالت آنان در امور کشور را جرم دانسته و از آنها خواست به سرعت از اين شورا خارج شوند. با اين حال، عوامل شاه که با ترغيب آمريکا هنوز به جلب موافقت حضرت امام(ره) اميدوار بودند، جلال‌الدين تهراني، رئيس شوراي سلطنت را براي مذاکره با امام(ره) به پاريس فرستادند، تهراني روز 28 ديماه 57 وارد پاريس شد و از حضرت امام(ره) درخواست ملاقات کرد. امام(ره) با صراحت اعلام فرمودند که با هيچيک از نمايندگان سلطنت ملاقات نخواهند کرد و شرط ملاقات با جلال‌الدين تهراني را استعفاي وي از شوراي سلطنت دانسته و تاکيد فرمودند او بايد در استعفانامه خود با صراحت اعلام کند که شوراي سلطنت غيرقانوني است و جلال‌الدين تهراني به ناچار استعفانامه خود را به محضر حضرت امام(ره) تقديم کرد. در متن استعفانامه وي آمده است؛
«با توجه به فتواي حضرت آيت‌الله العظمي خميني دامت برکاته، مبني بر غيرقانوني بودن شوراي سلطنت، آن شورا را غيرقانوني دانسته و کناره‌گيري کردم.»
سيدجلال‌الدين تهراني روز سوم بهمن‌ماه 57 و در پي تسليم استعفاي خويش به امام خميني(ره) موفق به ملاقات با ايشان شد. وي در اين ملاقات که 10 دقيقه به طول انجاميد بار ديگر بر استعفاي خود و غيرقانوني بودن شوراي سلطنت تاکيد کرد و امام راحل(ره) فرمودند: «شما با اين استعفاء خدمت بزرگي به ملت خود کرديد».
چرا حضرت امام(ره) با آن قاطعيت و صراحت درخواست ملاقات جلال‌الدين تهراني را رد کردند؟ پاسخ اين سوال پيچيده نيست، تنها به اين علت که وي با تابلوي رياست شوراي سلطنت در پي ملاقات با امام(ره) بود و پذيرش او نمي‌توانست مفهومي جز - نستجير بالله - کنار‌آمدن امام راحل(ره) - بخوانيد انقلاب اسلامي- با سلطنت داشته باشد و دقيقا به همين علت بود که وي بعد از استعفا از شوراي سلطنت و تاکيد بر غيرقانوني بودن اين شورا، اجازه ملاقات يافت. به بيان ديگر حضرت امام(ره) اجازه ندادند رئيس شوراي سلطنت با در دست داشتن پرچم برافراشته سلطنت! در حريم خونبار انقلاب اسلامي پاي بگذارد و از اين طريق نه فقط به توده‌هاي عظيم مردم انقلابي دهن‌کجي کند، بلکه انقلاب اسلامي را از فراز شکوفايي به فرود آورده و ابتدا بدنام و سپس ناکام و ناتمام بگذارد و...
2- صبح روز 12 بهمن‌ماه 1357 بود. حضرت امام(ره) در ميان استقبال بي‌نظير و پرشور مردم و پس از سالها تبعيد به ميهن اسلامي بازگشته بود. ايشان بعد از توقفي کوتاه در فرودگاه مهرآباد در معيت مرحوم حاج‌سيداحمد خميني، فرزند وفادار و فداکار خويش سوار بر خودروي بليزري شدند که از قبل براي عزيمت حضرتش به بهشت‌زهرا(س) تدارک ديده شده بود. آقاي محسن رفيق‌دوست رانندگي خودرو را برعهده داشت. در اين هنگام آقاي هاشم صباغيان، عضو مرکزيت نهضت آزادي نيز خود را در اتومبيل حامل حضرت امام(ره) جاي داد. امام راحل(ره) خطاب به آقاي رفيق‌دوست فرمودند، توقف کنيد! اين آقا بايد پياده شود! و پس از پياده شدن آقاي صباغيان در توضيح اقدام خويش گفتند؛ حضور ايشان مسئله‌ساز ميشود... چرا؟! پاسخ اين سوال نيز روشن و خالي از ابهام است. فقط به اين علت که صباغيان عضو شناخته شده نهضت‌آزادي بود و حضور او در کنار رهبرانقلاب مي‌توانست اين توهم را پديد آورد که حضرت امام(ره) - خداي نخواسته - از اصول اعلام شده انقلاب اسلامي دست کشيده‌اند و با نهضت آزادي که به صراحت اعلام کرده بود طرفدار بقاي سلطنت است، و معتقد بود شاه بماند و «سلطنت کند و نه حکومت»! کنار آمده‌اند! و... نمونه‌هاي فراوان ديگري که بيرون از محدوده اين وجيزه است.
3- اکنون بايد از سران و عوامل فتنه آمريکايي اسرائيلي 88 پرسيد بعد از آن خيانت بزرگ به اسلام و انقلاب و مردم و نظام که تمامي اسناد و شواهد غيرقابل انکار آن موجود و در ميدان ديد مردم است، چگونه مي‌توانيد انتظار داشته باشيد بدون توبه صريح، اعلام برائت از مثلث آمريکا و اسرائيل و انگليس که بي‌پرده در خدمت آن بوده‌ايد و قبل از تحمل مجازات که بي‌ترديد براي برخي از فتنه‌گران، بسيار سنگين خواهد بود و... نامه کذايي مورد اعتناي مردم باشد؟! آيا پذيرش سران و عوامل فتنه از سوي مردم به مفهوم و معناي آن نيست که ملت بعد از آنهمه خون دادن‌ها و خون دل خوردن‌ها و فداکاري‌ها و ايثارها در تقابل 35 ساله با آمريکا و متحدانش، امروزه با پادوهاي نشان‌دار آمريکا و اسرائيل و انگليس کنار آمده است؟! و ...
گفتني است تعدادي از روزنامه‌هاي زنجيره‌اي عصبانيت خود از بي‌اعتنايي مردم به نامه ياد شده را با «تيتر»ها و «تحليل»هاي مضحک بروز داده‌اند از جمله يکي از آنها به ملامت نوشته است؛ مگر رهبرمعظم انقلاب به جذب حداکثري و دفع حداقلي توصيه نفرموده‌اند؟ بنابراين چرا بايد نظام از جذب آقاي خاتمي و ساير اصحاب فتنه خودداري کند؟! اين روزنامه زنجيره‌اي از خود نپرسيده است که مگر اکثريت قريب به اتفاق مردم، بارها در فرصت‌هاي مختلف و از جمله با حضور چند ده ميليوني 9دي و... تنفر و انزجار خود از سران و عوامل فتنه آمريکايي اسرائيلي 88 را به صراحت اعلام نکرده‌اند، بنابراين کدام عقل سليم مي‌پذيرد که با جذب گروه اندک و کم‌شمار اصحاب فتنه، اکثريت انبوه و چند ده ميليوني مردم دفع شوند؟! آيا مفهوم اين پيشنهاد، دفع حداکثري و جذب حداقلي نيست؟! آنهم اکثريت مردم وفادار به انقلاب و اقليتي که از آزمون وفاداري روسفيد بيرون نيامده‌اند.
حسين شريعتمداري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها