واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ساختمان موشکامروزه تعداد متنوعي از موشک ها موجود است و اغلب آنها اختلاف عمده اي باهم دارند. با اين وصف ، موشک ها در قسمتهاي اصلي تشکيل دهنده (MAJOR COMPONENT) شبيه به هم هستند. هر موشک از چهار قسمت اصلي به نام سازه (AIRFAME) ،سيستم هدايت موشک (GUIDANCE SYSTEM) ،کلاهک يا سرجنگي (WarHead) ، بخش پيشران Prou plision unit) يا موتور که نيروي لازم را براي هدايت موشک به جلو و سمت هدف تامين مي نمايد، تشکيل شده است.
سازهالف - بدنه قطعات بدنه موشک شامل اسکلت که الحاق کننده يا محافظ و نگهدارنده ساير قسمت هاي موشک مي باشد و در واقع اتصال قسمت هاي مختلف موشک و استواري آن در حين پرواز در هوا به اين قسمت متکي است. شاسي ، خود از بخش هاي ديگر به نام بدنه اصلي موشک (Missils Main Body) با بال ها و بالچه ها به طوري که در شکل زير ديده مي شود، تشکيل يافته است.
سيستم هدايت ، موشک را به سوي هدف يا محوطه آن سوق مي دهد. وقتي موشک به شعاع مشخصي از هدف رسيد، سرجنگي که قسمتي از موشک و حاوي مقدار مشخصي از مواد منفجره مي باشد ، منفجر و باعث انهدام و صدمه زدن به هدف مي شود. بدنه اصلي موشک معمولا به شکل لوله از جنس محکم و از فلز سبک مانند(آلومينيوم با ديگر فلزات) که در مقابل درجه حرارت زياد و فشارهاي بالا(FORCE OF THE AIRPRESSURE)- که در حين پرواز در هوا به موشک وارد مي شود- مقاوم باشد، ساخته مي شود. 1- الف - بال هاي (Wings) بال ها در اطراف و بيرون بدنه اصلي قرار گرفته اند و نيروي اصلي (MAN LIFT) را جهت بلند نمودن موشک که پشتيبان نيروي موتور جهت پرواز در هواست تامين مي نمايد. لبه جلويي بال ها به لبه مقاوم ، (LEADING EDGE)، لبه عقبي آن به لبه فرار (Trailing EDGE) و بالايي آن تيپ (TIP) گفته مي شود. 2- الف- بالک ها(FINS) بالک ها کوچکتر از بال ها بوده و بطور معمول در قسمت عقب موشک قرار مي گيرند، ولي در بعضي از موشک ها در قسمت جلو بدنه طراحي شده است. هدف از به کارگيري بالک ، متعادل نگهداشتن موشک و تامين پايداري آن (انطباق محور موشک با زاويه حرکت) ، در مسير پرواز مي باشد؛ به همين علت به بالک ها ، تثبيت کننده (STABILIZER) نيز اطلاق ميشود. بر اين اساس بالک هايي که به نگهداري موشک در جهت عمودي (بالا و پايين) کمک مي نمايد، متعادل کننده عمودي (VERTICAL STABILIZER) و بالک هايي که موقعيت موشک را نسبت به سطح افق تثبيت مي کنند، تثبيت کنده يا متعادل کننده افقي (HORIZONTAL STABILIZER) گفته مي شود. جريان هوا با عبور از محيط و اطراف بال ها، نيروي بلند شدن (LIFT) موشک را بوجود مي آورد. اين جريان از کنار و بالاي ساير قسمت ها موشک نيز عبور مي نمايد. قسمت هايي از بدنه (بال ها، بالک ها) که هوا از محيط اطراف آنها جاري مي شود، قشر با لايه فرا گير و يا سطح تماس هوا با موشک (AIRFOIL) ناميده مي شود. از اين نظر بال ها و بالک ها اهميت زيادي دارند. حاصل تماس و جاري شدن هوا از بال، توليد نيروي بلند شدن يا خيزش موشک و نتيجه عبور آن از بالک، متعادل نگهداشتن آن در هوا مي باشد و از اين نظر بال ها و بالک ها کنترل سطحي ((CONTROL SURFACE ناميده مي شوند.
غالباً لغت کنترل سطحي، به معني کنترل هاي اوليه به کار مي رود. کنترل هاي اوليه، سطوح متحرکي هستند که به بال و بالک هاي موشک وصل شده اند. اين کنترل ها (اوليه) در هدايت و تغيير مسير موشک در حال حرکت دخالت دارند. کنترل هاي اوليه به طور لولايي به بال ها و بالک ها متصل است. به طوري که حرکت موشک را به سمت بالا و پايين امکان پذير مي سازد. نحوه الحاق و قرار گرفتن اين سطوح، نظير اتصال در به لولا به نحوي است که با اين اتصال مکانيکي چرخش در را به حول آن تامين مي نمايد. کنترل هاي اوليه يا ابتدايي (PRIMARY CONTOROL) متصل به لبه عقبي بال، شهپر(AILERON) و از آن بالک ها آنهايي که در تعادل افقي موشک موثرند، بالا بر (ELEVATOR) و قسمتي که در تعادل يا تثبيت عمودي موشک به کار مي رود، سکان (rRUDDER) ناميده مي شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]