تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834703618
دهه شصتی ها و مشارکت در ساختار سیاسی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دهه شصتی ها و مشارکت در ساختار سیاسی ایران تهران- ایرنا- بگذارید برای وارد شدن به بحث چند مقدمه را بیان کنم. نخست این که آیا چیزی به نامˈنسلˈ در حوزه تأثیرگذاری بر فعالیت های اجتماعی و سیاسی ایران معنا دارد یا نه؟ و اینکه آیا می توان کسانی را که در دهه شصت در ایران به دنیا آمده اند، دارای ویژگی هایی دانست که به عنوان یک نسل، ویژگی های منحصر بفردی در تمایز و تشخص در فعالیت سیاسی و اجتماعی داشته باشد؟
روزنامه "ابتکار" در تحلیلی به قلم "سینا مشایخی"، تحلیل نسل را به دهه شصت اختصاص می دهم که به دنیا آمدگان این دهه، به لحاظ سنی می توانند در آستانه نقش آفرینی و اثرگذاری سیاسی باشند.
نویسنده می افزاید: در تحلیل سوال نخست می بایست اینگونه مفهوم نسل را در تأثیرگذاری بر اجتماع تبیین کنم که فعالیت های اجتماعی و سیاسی بدونِ عامل های این حوزه ها (یعنی سیاسیون) اصولاً مفاهیمی بی معنایند، دوم اینکه از مهمترین عواملِ موثر بر عامل های اجتماعی و سیاسی، مفهومِ «گذار تاریخی» است؛ به این معنا که اصولا عامل های سیاسی و اجتماعی نامیرا نیستند و به حسب تاریخ و باز نمودِ این مسئله می بایست عامل های منتظر، جایگزین عامل های موثر بر فعالیت های اجتماعی و سیاسی فعلی گردند. بنابراین با گذار زمان عامل های حوزه های اجتماعی و سیاسی تغییر می کنند. اما سوال اینجاست که در بستر گذار تاریخی، تغییر می تواند به قدری تدریجی باشد که جابجایی نسل های عامل ها در آن پدیدار نشود.
با این تفسیر تأکید این نوشته بر تأثیرگذاری نسل، چه جایگاهی خواهد داشت؟ اما به نظر نگارنده در جامعه ایران ما شاهد جابجایی نسل ها بجای تغییر تدریحی عامل ها خواهیم بود؛ به این دلیل که نظامِ سیاسی، اجتماعی ایران، پس از انقلاب و بریده شدن آن از نظامِ سیاسی، اجتماعی پیش از آن و همچنین با توجه به این موضوع که بعد از انقلاب تمام عامل های سیاسی و اجتماعی پیشین حذف شدند و جایگزین هایی تازه یافتند؛ به بیان دیگر، پس از انقلاب اسلامی نسلِ نوینی پایه گذار و شروع کنند گذارِ تاریخ شدند و بر این اساس عامل های سیاسی و اجتماعی بدون پیشینه ای در رژیم گذشته و قطع کنند تغییر تدریجی در عامل های آن بودند. پس با این تحلیل که شروع کنند نسل –پایه گذارن انقلاب- شکانشی را در تاریخِ سیاسی و اجتماعی پدید آوردند و به عنوانِ آغازِ یک نسل به شمار آمدند، گذار تاریخی این عامل ها، در برساختنِ عامل های بعدی، دیگر به مانندِ جوامعی نیست که در آن انقلاب و شکانشِ اجتماعی سیاسی رخ نداده است. در جامعه سیاسی ایران که بر اساس یک انقلاب بنیادین شکل گرفته، عامل های سیاسی و اجتماعی مشخص هستند و نمادِ آغازِ نسل می شوند؛ با جایگزینی این نمادهای مشخص، جامعه شاهدِ جایگزینی نسل ها می گردد. بر اساس این استدلال می توان گفت که مفهومی به نام نسل به شکلِ غیر قابل انکاری برای روندِ فعالیت های سیاسی و اجتماعی ایران معنا دارد.
اما اکنون می بایست به آسیب شناسی نقش پذیری نسل ده شصت برای کسبِ عامل های سیاسی و اجتماعی بپردازم، در نگاه اول باورپذیری افراد این نسل در برخورد عملی با عاملیت پذیری سیاسی و اجتماعی است، به بیان ساده تر این که مواجهه دهه شصتی ها با جایگاه عاملیت سیاسی چگونه است؟ این مواجهه و این امکان برای آنها باور پذیر است یا دور از ذهن؟
درک این نکته تنها با تبدیلِ یافته های نظری به تجربیات عملی امکان پذیر است. تمام سخن این یادداشت درباره ذهنیت هایی است که در افراد جامعه به ویژه دهه شصتی ها درباره امکان قرار گرفتن در جایگاه عاملیت سیاسی ممکن است وجود داشته باشد.
به نظر می رسد که انتقال عاملیت از پدران به پسران در میان برخی عاملان سیاسی، انتقال نسلی عاملیت را به انتقال خانوادگی عاملیت فروکاسته و هسته های گروهی شکل گرفته در این حوزه با هاله های ناپیدای قدرت در پیرامون این عاملان تازه، عرصه را برای ورود سایر افراد هم نسل تنگ و دشوار کرده است.
اهمیت این نکته باری از آن روست که برخی از افراد نسل دهه شصت -به اشتباه- چنین می پندارند تنها کسانی که خویشاوندی سببی و نسبی با عاملان سیاسی نظام دارند، امکان تجربه سیاسی و اجتماعی خواهند داشت و افرادی که صرفاً خوانش های سیاسی و اجتماعی می ورزند؛ عملاً از تجربه سیاسی و اجتماعی دست کم به عنوان عامل، بازخواهند ماند و براین اساس اگر زمانی تصدی اموری سیاسی یا اجتماعی به آنها محول شود، ناکارآمد خواهند بود.
با این اوصاف چنان که پیداست ذهنیت برخی از افراد نسل دهه شصت- به ویژه دانشجویان، بیکاران و افراد طبقات متوسط رو به پایین- درباره آینده، به شکل مضحک و نادرستی دربردارنده نوعی از حکومتِ پسرانِ نمادهای نظام است.
گرچه همچنان که گفته شد این تصور نادرست است، با این حال نمی تواند اهمیت آن را نادیده گرفت وبرای اصلاحش کمر همت نبست.
آیا باور پذیری گذارِ زمان نمی بایست دهه شصتی ها را به این انگیزه رهنمون شود که به جای سرسپردگی به جریانات صرفاً نظری سیاسی باید تجربیاتِ کوچک و بزرگ قانونی را در اولویت قرار دهد؟
تأکید بر این موضوع به این دلیل است که ما در جریانات صرفاً نظری سیاسی شکل های عامل بودن جدا از مردم را مشاهده می کنیم و هزینه های بی خود و گزافی را از سرمایه های این نسل را هدر می دهیم.
مؤید این گفتار شمار بسیاری از منتقدان سیاسی و اجتماعی در این نسل است که بدون تجربه عاملیت سیاسی و صرفا با اتکا به برخی معلومات نظری سر در گریبان دفاع از اقشار و طبقات مختلف جامعه دارند و این خواسته آنان نه به شکلی اثرگذار بلکه به شکلی رسانه ای شده و تخدیری در برخی شبکه های اجتماعی و اجتماع های دوستان بازنمایی می شود.برای مثال این فرض باطلی نیست که هم ما بجای سردمداری یک گروه چند نفره برای بحث نظری درباره استیفای حق تمامِ کشاورزان؛ سعی کنیم نمایند شورای روستایی چند نفره باشیم، تا شکلِ عملی سیاسی و اجتماعی را بیاموزیم و از دانسته های نظری مان سود ببریم.
در اینجاست که سوال دومِ مقدمه ای که رفت معنا می یابد؛ و نسل ده شصتی خواه نا خواه یا با پذیرشِ وضعیت ذهنی حکومت پسران کنار می آید و یا باورِ خود به عنوان عامل اجتماعی و سیاسی نسلی ممیز و دارای تشخص در دهه های بعدی انقلاب ایران را تعین خواهد بخشید.
اول**1368**
19/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها