تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834719624
به بهانه ورود کاروان رضوی به سریش آباد دل‌هایمان برای گنبد و گلدسته‌ات نقاره عاشقی می‌نوازد+ تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه ورود کاروان رضوی به سریش آباد
دل‌هایمان برای گنبد و گلدسته‌ات نقاره عاشقی می‌نوازد+ تصاویر
کاروان زیر سایه خورشید در میان اشک و لبخند وارد شهر شهیدان، سریش آباد شد تا رافت امام مهربانی ها بر دل زوار راه دورش بنشیند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، چند سالی است که امام رئوف رحمت خود را روانه دل‌های مردم این دیار می‌کند، روانه دل‌هایی که چشم به راه خورشید هشتم هستند تا بر آنان سایه اندازد، سایه‌ای از جنس معرفت و مهربانی که در قالب یک بیرق سبز، قدم بر آستان چشم‌های منتظر می‌گذارد، چشمانی که اشک را در لبخند می‌پیچند و به آسمان مشهدت می‌فرستند. اگر چه نقاره‌خانه‌ات فرسنگ‌ها دور از مردم این شهر است، اما امروز دل هر عاشقی برایتان نقاره عاشقی می‌نواخت و زائر راهتان شده بود، گوش جان‌ها همه یک نوا می‌شنید، آهنگی از جنس نقاره که هرگاه نواخته می‌شود، حکایت کرامت شما و خاندانت را یادآور می‌شود. همه دست‌ها به نشانه ادب بر سینه بود و تو چه رئوفی که از فاصله‌ای دور بر دل‌های زائرانی نشستی که چشم به راه هستند تا از گنبد و گلدسته طلاییت اذن دخول بگیرند. امروز با گل و گلاب به استقبالت آمده بودند درست مانند همان روزی که وارد خاک طوس شدی و پیروان مکتبت، کوچه‌های دلشان را به یمن ورودت چراغانی کردند تا به دسته گلی از خاندان محمدی خوش آمد بگویند. خودتان بهتر می‌دانید آقا میهمان‌نوازی رسم مردم ایران است و حالا که بیرق سبزت را به شهر شهیدان، سریش‌آباد فرستاده بودی، با جان و دل آمده بودند تا بگویند شما سهم ایران از بهشت خدایی هستید، منت نهاده‌اید بر سر همه ما ای سلطان سریر خراسان. بوی اسپند و ذکر صلوات در هم می‌آمیزد، عطر آستانت در همه جای شهر پیچیده است، چشم‌ها حکایتی خواندنی دارند با نشانه‌ای از حرمت که به آنان ارزانی داشته‌ای. ذکر «آمدم ای شاه پناهم بده » که اوج می‌گیرد نام مشکل گشایت، بر غربت سینه‌های سوخته می‌نشیند، تا از سمت مشرقی‌ترین طلوع نور، عظمت عشق به تو و خاندانت را در نوایی غریب از خدا بطلبد. در برابر قامت آسمانی‌ات، دل‌ها به پنجره فولاد گره می‌خورد و از فراز ایوان طلا، تا گلدسته‌های مسجد گوهرشاد، از وسیع صحن آزادی تا بهشت تالار آئینه پرواز می‌گیرد.
می‌دانند که شما هر که را میهمان می‌دارید، به عدالت میزبانی می‌کنید و دست ضمانت بر سرهمه می‌گذارید . ذکر نام بهشتی‌ات در همه جای شهر پیچیده است: اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی الامامِ التّقی النّقی و حُجَّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه کافْضَل ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ. *دل‌های ما مهمان آستان ملکوتی امام رئوف است با دختر خردسالش پابه پای کاروان حرکت می‌کند، دخترش گل سرخی در دست دارد، گاه می‌ایستد و به پرچم نگاه می‌کند و گاه به دنبال مادر می‌دود تا از کاروان عشق جا نماند، مادرش می‌گوید پارسال برای اولین بار به پابوس آقا رفته‌اند، خیلی دوست دارد که امسال هم قسمتشان بشود، می‌گوید فاطمه هنوز هم که هنوز است از نوای نقاره‌خانه رضوی حرف می‌زند و هر روز حوالی ساعت 14 تلوزیون را روشن می‌کند، چون می‌داند زمان پخش قرائت صلوات خاصه امام رضا (ع) است. می‌گوید از آقا متشکرم که دل‌هایمان را لایق میهمانی خود دانست. * دست‌های ادب بر سینه به نیت زیارت آنها که سن و سالی را پشت سر گذاشته‌اند، دست به سینه پشت سر کاروان حرکت می‌کنند، از آداب زیارت این است که پیش سلطان حوائج، شرط ادب را به جای آوری. از شال سبزی که دارد، مشخص است که از سلسله جلیله سادات است، خود را سید محمدآقا رضوی معرفی می‌کند، از احساس خود می‌گوید و با چشمانی اشکبار ادامه می‌دهد: احساس شور و شعفی دارم که گفتنی نیست، خیلی دلم می خواست این روزها در جوار حرم رضوی باشم اما قسمت نشد. گویا آقا هوای همه دل‌های شیفته و شیدا را دارد که در روز میلادش اینگونه جشنی را برایشان رقم زده است. اشک چشمانش که جاری می‌شود، سلامی را از عمق جان روانه حرم مطهر می‌کند تا آنجا که کبوتران آزادانه بر گرد گنبد و گلدسته پر می‌گشایند. * دعا برای شفای همه مریض‌ها سن و سالی ندارد، به دنبال کاروان می‌دود و اشک می‌ریزد، می‌پرسم چرا گریه می‌کنی؟ از آقا چه خواسته‌ای؟ می‌گوید: از آقای مهربان خواستم تا به همه مریض‌ها شفا بدهد. تلاطم دل کودکانه‌اش، از موج چشم‌هایش بیرون می‌تراود، می‌گوید برادر خردسالش مریض است و با تضرع از امام رئوف می‌خواهد تا همه بیماران را شفا دهد، آنهایی که چشم به پنجره فولاد دوخته‌اند. * سایه‌ات مستدام خورشید هشتم بیرق سبزت را نشانی از مهربانی و خلق و خوی رضویت می‌دانیم، نشانه‌ای از رافت تو که برما منت گذاشتی، عطر پاک حرمت در جان‌هایمان رخنه دارد. سایه تو ای هشتیمن خورشید تا عمر داریم بر سر ماست، سایه‌ات مستدام ....
................................. گزارش از کلثوم مومنی ................................ انتهای پیام/79009/صا40
93/06/16 - 14:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
گوناگون
پربازدیدترینها