واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بازار داغ لژيونرهاي بيكيفيت
ورود بازيكنان خارجي به هر تيم و مسابقاتي طبعاً به جهت بالا بردن سطح كمي و كيفي آن تيم ميشود.
نویسنده : وحید صابری
سالهاست در ليگهاي معتبر فوتبال دنيا بازيكنان لژيونر حكمفرمايي ميكنند، همين حالا لاليگاي اسپانيا، كالجوي ايتاليا و حتي ليگ برتر انگلستان را بدون بازيكنان خارجي تصور كنيد بيترديد به اين نتيجهگيري صحه خواهيد گذاشت كه هيچ جذابيتي ندارند و اگر نبودند بازيكناني چون رونالدو، مسي و... آن وقت حتي تماشاي بازي تيمهاي بزرگ هيچ لطفي نداشت.
ليگ برتر فوتبال ايران نيز از اين قاعده مستثني نيست سالهاست كه بازيكنان خارجي به فوتبال ايران ميآيند، بازي ميكنند، حتي مبالغ بيشتري از بازيكنان داخلي ميگيرند و ميروند اما طي تمام اين سالها به ندرت ديده شده كه فوتبال ايران تأثير قابل توجهاي از اين مسافران يك فصله يا چند فصله خود گرفته باشد.
امروز به جرأت ميتوان گفت اكثر قريب به اتفاق بازيكناني كه به اسم لژيونر سر از فوتبال ايران در ميآورند حتي از ضعيفترين بازيكنان داخلي خود ما نيز پايينتر هستند. در طول تمام اين سالها تعداد بازيكناني كه تأثيرگذار و خوب بودهاند از عدد انگشتان دو دست تجاوز نميكند و اين پرده از واقعيت تلخي بر ميدارد كه فوتبال ايران با آن دست به گريبان است.
وقتي شخصي به اسم بازيكن با كارنامهاي نامعلوم وارد فوتبال و بزرگترين تيمهاي ايران ميشود اما پس از چندي مشخص ميشود كه اصلاً فوتباليست نبوده يا اگر بوده بيمار بوده و مصدوم و هزار و يك عيب و ايراد ديگر داشته آن وقت ميتوان پيبرد كه در اين پروسه آنچه بيشتر از رشد و تعالي فوتبال مهم به نظر ميآيد جيب آقايان دلال و پورسانتهايي است كه از اين طريق ردوبدل ميشود.
اين معضل طي دهه 80 و در سالهايي كه ليگ برتر تازه شكل گرفته بود بيشتر از هر زماني مشاهده شد والا قبل از آن نيز فوتبال ايران مربي و بازيكن خارجي داشت كه اتفاقاً خوب هم بودند و تأثيرگذار كار ميكردند و اين قدر خوب بودند كه بازيكني مثل آرمناك پطروسيان را حتي با پيشنهاد ملي پوش شدن براي ايران مواجه كنيم.
متأسفانه طي سالهاي گذشته بازيكناني كه به اسم لژيونر وارد فوتبال ايران شدهاند به لحاظ فني، تكنيكي و تاكتيكي فاقد ارزش بودهاند اما بيتدبيري، باند بازي و حكومت دلالها در فوتبال و بازار نقل و انتقالات آنها را با مبالغي بسيار چشمگير به تيمها تحميل كرده و حتي باعث دردسرهاي بعدي نيز شده است. كمتر كسي است كه از ماجراي رافائل و پرسپوليس خبر نداشته باشد؛ بازيكن بيماري كه بدون حتي يك دقيقه بازي براي پرهوادارترين تيم ايران و آسيا از سرخها طلبكار شد و به فيفا هم شكايت كرد.
البته طي اين سالها بازيكناني هم آمدهاند كه با فوتبال خوب خود كمك قابل توجهي به تيمهاي بزرگ فوتبال ايران كردهاند؛ بازيكناني چون جواهير سوكاي، پتروويچ و جانواريو كه بعيد است تا سالها فوتبال زيبا و چشمنواز آنها از ياد هواداران برود.
به نظر ميرسد فوتبال ايران در اين مقوله يعني پذيرش لژيونر نيز مانند بسياري از امور ديگر نيازمند يك بازنگري و تجديد قوانين است، اينكه هر دلالي، هر بازيكني را كه بخواهد به فوتبال ايران بياورد و بدون هيچ فيلتري به باشگاهها برساند بزرگترين معضل اين مقوله است. در تمام دنيا مشاهده ميشود كه حتي برترين بازيكنان زماني كه قصد انتقال به تيم ديگري را داشته باشند در تستهاي پزشكي شركت ميكنند و آمادگي روحي و جسمي آنها به صورت كامل مورد بررسي قرار ميگيرد اما در فوتبال ايران چنين چيزي وجود ندارد و اگر هم بازيكنان موثري پيدا شوند كاملاً تصادفي و از روي بخت و اقبال بلند باشگاه سرمايهگذار به جمع تيمها اضافه ميشوند.
اين معضلي است كه به طور مستقيم روي سطح فوتبال ملي ما اثر ميگذارد، معضلي كه به نظر ميرسد بايد خيلي سريع و با برنامهريزي درست حل و فصل شود وگرنه خيلي زود شاهد آن خواهيم بود كه تيمهاي باشگاهي لبريز از بازيكنان بيكيفيت و دست چندمي فوتبال دنيا شوند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۱ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۶:۵۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]