محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828886215
هم طلای جهان را می‌‌خواهم و هم طلای اینچئون را
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با رضا یزدانی، ستاره کشتی ایران هم طلای جهان را می‌‌خواهم و هم طلای اینچئون را ستاره‌ای به تمام‌معنا که باز هم در کانون توجه و انتظارات علاقه‌مندان به ورزش قرار خواهد گرفت، رضا یزدانی، کشتی‌گیر دلاوری که صحنه مصدومیت سخت او در بازی‌های المپیک لندن و دور ماندن دور از ذهنش از کسب مدال در آن رویداد ـ به‌دلیل پارگی رباط صلیبی ـ هیچ‌گاه از یادها نمی‌رود، این روزها خودش را برای دو هت‌تریک آماده می‌کند.
یزدانی که از طرف کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد اواخر شهریور و اوایل مهرماه به فاصله دو هفته باید در رقابتهای جهانی تاشکند و آسیایی اینچئون روی تشک برود، یکی از امیدهای اصلی ورزش کشور برای کسب مدال طلا بویژه در بازی‌های اینچئون است؛ کسی که دو طلای دوحه 2006 و گوانگجوی 2010 را در کارنامه دارد، در حالی برای سومین طلای بازی‌های آسیایی خیز برداشته است که در تاشکند نیز این بخت را دارد، سومین طلای جهان را به گردن بیاویزد. گفت‌وگوی ما را با این ستاره کشتی ایران می‌خوانید. ترکیب تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی برای شرکت در رقابتهای جهانی تاشکند و بازی‌های آسیایی اینچئون کره جنوبی در حالی اعلام شد که مطابق انتظار، شما در ترکیب هر دو تیم قرار گرفتید، اما فاصله 12 روزه میان این دو رویداد باعث شده نگرانی‌هایی شکل بگیرد. برخی معتقدند در این شرایط حتی یلی به نام رضا یزدانی هم دچار مشکل خواهد شد و نمی‌تواند در هر دو رویداد در اوج باشد و کم می‌آورد. خود شما چه فکر می‌کنید؟ قطعا فاصله زمانی کم دو مسابقه کار را برای ما سخت خواهد کرد، اما من به خاطر اینکه مشکل وزنی ندارم و مجبور نیستم کیلوهای اضافی را برای سر وزن رسیدن کم کنم، فکر می‌کنم در همان فاصله ده دوازده روزه ریکاوری کنم باز هم بتوانم به اوج برگردم. وجه مشترک حضور شما در این دو مسابقه این است که هم در پیکارهای جهانی و هم در بازی‌های آسیایی دو مدال طلا در کارنامه دارید و فرصت هت تریک در هر دو رویداد برای شما هست، این نکته چه حسی در شما ایجاد کرده است؟ من تمام هدفم این است که عنوان قهرمانی سال قبل را در مسابقه‌های جهانی جبران کنم و در اینچئون هم طلا بگیرم. همه توانم را به کار گرفته‌ام که در دو مسابقه طلا بگیرم، اما همان‌طور که می‌دانید کشتی ورزشی غیررکوردی است و نمی‌توان پیش‌بینی کرد در نهایت چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود، اما واقعا من همه توانم را برای رسیدن به این دو هدفم به کار گرفته‌ام و امیدوارم مشکلات ناخواسته‌ای همچون مصدومیت که در المپیک گریبانم را گرفت، دوباره سراغم نیاید. بنابراین اگر اتفاق خاصی رخ ندهد با تمام وجود برای قهرمانی می‌جنگم. مطمئنا شرایطم به مراتب بهتر از جهانی سال گذشته است. با اینکه تازه از مصدومیت رها شده بودم، توانستم طلا بگیرم، بنابراین خیلی امیدوارم امسال به هر دو هدفم برسم. سبک و سیاق کشتی گرفتن شما و اینکه تا پای جان برای برنده شدن می‌جنگید، بر کسی پوشیده نیست و نمونه آن را در المپیک همه دیدند که چطور با وجود درد وحشتناک ناشی از پارگی رباط صلیبی سعی می‌کردی به کشتی ادامه دهی، اما به هر جهت انتظار از رضا یزدانی همواره بالاست و کشتی دوستان و علاقه‌مندان به ورزش در هر میدانی برای تو یک مدال طلا کنار می‌گذارند. این انتظارات چگونه است؛ انگیزه‌بخش است یا دلهره‌آور؟ وقتی چنین انتظاری وجود دارد، طبیعتا احساس مسئولیت من بیشتر می‌شود و مطمئنا این انتظار کار را سخت‌تر می‌کند برای من، اما چه می‌شود کرد. به هر حال باید با همه توان بجنگم و به این انتظارات پاسخ دهم. به هر حال هرچند همیشه به چیزی جز طلا فکر نمی‌کنم، اما باور کنید هر وقت هر جا نمی‌توانم به این هدفم برسم به تنها چیزی که فکر نمی‌کنم همین انتظار مردم است، اما وقتی طلا را می‌گیرم و لبخند رضایت مردم را می‌بینم باور کنید خستگی از تنم خارج می‌شود و هیچ لذتی بالاتر از خوشحال شدن مردم به خاطر مدالم وجود ندارد و طوری احساس سبکی می‌کنم که انگار نه انگار ماه‌ها برای رسیدن به این مدال تلاش کرده‌ام. به المپیک و آن مصدومیت ناراحت‌کننده اشاره شد. اصولا وقتی در ورزش صحبت از پارگی رباط صلیبی می‌شود، بسیاری می‌گویند ورزش فلانی هم تمام شد. وقتی آن ورزش، ورزش سنگینی به نام کشتی هم باشد که دیگر بدتر، اما دیدیم رضا یزدانی رباط صلیبی پاره کرد و بازگشت خوبی هم داشت که با وجود دوری چند ماهه از تمرینات در جهانی 2013 بوداپست طلا هم گرفت. چه شد دوباره توانستی خودت را پیدا کنی و به اوج برگردی؟ اگر بگویم به خاطر مردم و انگیزه دادن آنها بود که توانستم برگردم، ممکن است برخی تصور کنند دارم شعار می‌دهم، اما واقعیت این است وقتی پایم را جراحی کرده بودم و دوران نقاهت را طی می‌کردم یک سوال مشترک مردم این بود که چه زمانی به تشک برمی‌گردی. ما منتظریم دوباره بیایی و طلا بگیری. وقتی چنین انتظار و ابراز محبتی از طرف مردم می‌دیدم، انگیزه‌ام برای بازگشت به کشتی دو برابر می‌شد، بنابراین همه انگیزه من همین بود؛ در حالی که مسئولان هیچ سراغی از من نمی‌گرفتند و در آن ده ماه یک نفر نیامد بگوید چه شد، چیزی احتیاج داری. همان روحیه و انگیزه‌ای که مردم به من دادند باعث شد برگردم و در انتخابی خوب کشتی بگیریم و در نهایت در جهانی هم بتوانم طلا بگیرم. یکی از ویژگی‌های جالب شما این است که هیچ هراسی از شرکت در رقابتهای انتخابی تیم ملی نداری، در حالی که سالیان سال است برخی در کشتی این ذهنیت را دارند که وقتی یک مدال جهانی گرفتند، دیگر همیشه باید در تیم ملی فیکس باشند، اما می‌بینیم رضا یزدانی، ستاره نخست کنونی کشتی ایران بدون هیچ ناز و کرشمه‌ای در انتخابی‌های تیم ملی شرکت می‌کند و با اقتدار اول می‌شود. ریشه این موضوع را در چه میدانی؟ قطعا در آن برهه‌ای که انتخابی تیم ملی برگزار می‌شود، برای من هم حضور در رقابتهای انتخابی سخت است، اما نباید فراموش کنیم قانون برای همه یکی است و عدالت حکم می‌کند کشتی‌گیر حقش را روی تشک بگیرد. رقابتهای انتخابی تیم ملی نه‌تنها باعث اجرای عدالت می‌شود که در نوع خود در جهت پشتوانه‌سازی برای تیم ملی است که جوانان برای رسیدن به دوبنده تیم ملی با انگیزه سرشاری به کار خود ادامه می‌دهند و تصور اینکه همه چیز از قبل تعیین شده است در ذهن آنها وجود ندارد. در مجموع می‌توان گفت انتخابی تیم ملی به نفع کشتی کشور است. اقتدار یزدانی در رقابتهای انتخابی سال‌های اخیر گویای این نکته است که فاصله زیادی با نفرات دوم و سوم این وزن داری که خود به خود می‌تواند یک حاشیه امنیت تلقی شود. این حاشیه امن همواره برای برخی کشتی‌گیران سابق و کنونی ما در سطح دنیا دردسرساز شده و آنها به خاطر همین ذهنیت در رقابتهای جهانی به مشکل می‌خورند، یزدانی چطور تواسنته است با وجود این حاشیه امن و نبود حریف داخلی همچنان قدرت خود را در سطح اول کشتی دنیا حفظ کند؟ تصویرسازی ذهنی. این موضوع بهترین حریف برای هر ورزشکاری محسوب می‌شود که بخوبی از آن بهره ببرد تا در روز مسابقه وقتی مقابل حریف قرار گرفت با مشکل مواجه نشود. خودم شخصا این‌گونه هستم. قبل از هر مسابقاتی بهترین عنوان یعنی قهرمانی را برای خودم ترسیم می‌کنم و در همه کشتی‌هایم برای رسیدن به آن هدف تلاش می‌کنم. از طرفی برای هر مسابقه و تک‌تک حریفانم تصویرسازی ذهنی دارم. یعنی من در تصویرسازی ذهنی نیز سعی می‌کنم حریف را تحت فشار بگذارم، او را از پا دربیاورم و شکستش دهم؛ حتی اگر بهترین حریفم باشد. در نتیجه وقتی روی تشک حاضر می‌شوم دچار سردرگمی و غافلگیری نمی‌شوم، چون علاوه بر اینکه از نقطه نظر فنی، بدنی و روانی برای مقابله با حریف آماده‌ام از نظر ذهنی نیز پیش از مسابقه با او رودررو شده‌ام. از طرف دیگر اگر بخواهم به حریفان داخلی بسنده کنم، مطمئنا در سطح دنیا به مشکل می‌خورم، بنابراین برای شکست دادن هر حریفی چه ایرانی و چه خارجی باید با برنامه بود. باوجود سبک و سیاق کشتی گرفتنت که تهاجم حرف اول و آخر را می‌زند و اعتماد به نفس در آن بخوبی نمایان است، آیا شده هیچ وقت از حریفی ـ از نوع خارجی ـ بترسی؟ استرس همواره در مسابقه وجود دارد. مثلا در المپیک و در کشتی اولم وقتی مقابل گادیسوف روس قرار گرفتم، خیلی استرس داشتم. او در رقابتهای لیگ ایران من را شکست داده بود، در جام‌های یاریگین و علی‌اف و همچنین رقابتهای قهرمانی اروپا قهرمان شده بود و در اوج آمادگی قرار داشت. همین نگرانی باعث شد حتی در وقت اول مبارزه با این کشتی‌گیر برتری با او باشد و شرایط من سخت‌تر هم بشود. گادیسوف یک پدیده بود و در وقت دوم سعی کردم مدیریت کنم و او را شکست دهم و خوشبختانه موفق شدم. نکته جالبی که همواره درباره رضا یزدانی وجود دارد، اینکه از همان روزهای اول که به‌عنوان پدیده در 84 کیلو خودت را با سبک و سیاق منحصربه‌فرد کشتی گرفتن مطرح کردی تا به امروز هر کس کشتی‌هایت را می‌بیند تصور می‌کند دوپینگی هستی؛ وصله‌ای که با وجود تست‌های پیاپی هیچ وقت به شما نچسبیده است، درباره این شائبه چه صحبتی داری؟ خوشبختانه در هر مسابقه‌ای که حاضر می‌شوم، از من تست دوپینگ گرفته می‌شود و منفی بودن تمام این تست‌ها بخوبی پاک بودنم را نشان می‌دهد. امسال، هم در رقابتهای جام جهانی تست دادم و هم در جریان رقابتهای انتخابی تیم ملی. حتی افسران آلمانی وادا (آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ) از من تست خون گرفتند. به هر حال شخصا سعی می‌کنم با تمرینات بیشتر و علمی‌تر خودم را با شرایط سخت وفق بدهم، در نتیجه هیچ نیازی به دوپینگ ندارم. به این ترتیب بدنم با شرایط سخت عادت می‌کند و عملا خودم را با این ذهنیت و این تمرینات، دوپینگ روحی می‌کنم. در نتیجه در جریان مسابقه کشتی که آن‌قدر فشار بالاست می‌توان آن لحظات را لحظه مرگ نام برد، از هر نظر آماده‌ام و در نتیجه هیچ نیازی به دوپینگ ندارم. این در حالی است که شنیده می‌شود دوپینگ حتی در رده‌های سنی پایه نیز رواج پیدا کرده است، البته این موضوع در گذشته هم وجود داشته و حالا مسئولان فدراسیون کشتی با اذعان به وجود این معضل در راه مبارزه جدی با آن قدم برمی‌دارند. خود شما به‌عنوان یکی از ستارگان کنونی ورزش ایران چه صحبتی با جوانان و نوجوانان ورزشکار در این رابطه دارید؟ در وهله اول باید توجه داشت فلسفه ورزش کردن، سلامت است و ما هم به ورزش آمده‌ایم که سلامت خود را تضمین کنیم و مطمئنا این همه پزشکان و متخصصان می‌گویند دوپینگ برای سلامت مضر است، باید به این هشدارها توجه داشت و سلامت خود را با تهدید مواجه نکنیم. از طرف دیگر وقتی بدن انسان می‌تواند با شرایط مختلف خودش را عادت بدهد چه بهتر از راه درست و با تمرین کردن خود را آماده نبردهای سنگین کنیم نه با دوپینگ که هم خودمان را گول بزنیم و هم سلامتمان را به خطر بیندازیم. البته برخی نوجوانان و جوانان ممکن است این ذهنیت را داشته باشند که این کار خیلی سخت است. بله اصولا ورزش قهرمانی سخت است و ابتدای راه که بخواهی این‌گونه پاک، ورزش کنی مطمئنا شرایط سختی خواهی داشت. اما در ادامه عادت کرده و نباید نگران این شرایط باشند. البته من کوچک‌تر از این هستم که بخواهم به کسی توصیه کنم و خودم را مثال بزنم، اما به هر حال خوشحالم با این روش توانسته‌ام خودم را ثابت کنم و به موفقیت برسم. امروز علم این نکته را ثابت کرده است که دوپینگ، طول دوره قهرمانی را کوتاه می‌کند، بنابراین حیف است به همین راحتی فرد، تیشه به ریشه سلامت خود و همچنین عمر دوره قهرمانی‌اش بزند. اشاره کردید به پایان دوره قهرمانی. به‌عنوان کسی که سال‌ها در کشتی فعالیت کرده و می‌توان گفت عمرت را صرف کشتی و کشتی گرفتن کرده‌ای، در آن مقطعی که صحبت از حذف کشتی از المپیک بود چه حس و حالی داشتی و فکر می‌کردی اگر این اتفاق بیفتد چه باید بکنی؟ صرف‌نظر از خودم، به واقع می‌توان گفت حذف کردن کشتی از المپیک واقعا به ورزش برخی کشورها ضربه شدیدی می‌زد و یکی از آن کشورها ایران بود. بنابراین صرف‌نظر از اینکه این موضوع به نوعی می‌توانست پایان دوران قهرمانی کسی مثل من را به دنبال داشته باشد، به خاطر مجموعه ورزش کشورم به هیچ عنوان دوست نداشتم چنین ضربه‌ای به ورزش ایران وارد شود. خوشبختانه این اتفاق نیفتاد و کشتی در المپیک ماند و این مهم باعث سرافرازی ما شد و امیدواریم مسئولان قدر این ورزش را بدانند. در حالی که بتازگی با تغییر قوانین کشتی به نوعی زیبایی به کشتی برگشته است که تغییر پیاپی قوانین در گذشته باعث شده بود کشتی از سکه بیفتد و عملا میزان علاقه‌مندی حتی مردم ایران نسبت به این ورزش کمتر شود. موضوعی که در نهایت زمینه‌ساز تهدید حذف این ورزش از المپیک شد. خوشبختانه فیلا قوانین را به شکلی تغییر داده است که زیبایی را به کشتی برگرداند، چراکه اجرای فن در این قوانین حرف اول را می‌زند و همین موضوع زیبایی را به کشتی برمی‌گرداند. در حالی که در گذشته کشتی شده بود هل دادن و پرتاب سکه و کاهش زیبایی‌های آن. در این رابطه اشاره داشتید به لزوم توجه مسئولان ورزش به کشتی، ظاهرا درددل‌هایی داری؟ طبیعی است توجه مسئولان به افتخارآفرینی باعث تقویت انگیزه ورزشکار می‌شود، اما متاسفانه می‌بینیم با اینکه کشتی آزاد حرف اول را در دنیا می‌زند و هیچ تیمی حریف ما نمی‌شود، اما انگار نه انگار این تیم قهرمان جهان شده است و توجه بایسته نه‌تنها به کشتی‌گیران که به خود فدراسیون نیز نمی‌شود. چرا باید فدراسیون کشتی که این همه افتخار‌آفرین است و همواره چشم امید ورزش برای حفظ آبروی خود در رویدادهای معتبری همچون بازی‌های آسیایی به آن است، چنین در بدهی میلیاردی گرفتار بوده و این مشکلات مالی همه کشتی را آزار بدهد. شرایط طوری است که همه بچه‌های کشتی دل پری از این موضوع دارند و همه از سر دلسوزی و علاقه، به کشتی خدمت می‌کنند، وگرنه کشتی چیزی برای امثال ما نداشته است. رضا یزدانی تا چه زمانی به کشتی ادامه خواهد داد؟ هدفم این است که تا المپیک 2016 برزیل به کشتی ادامه بدهم و به هدفم یعنی کسب طلای المپیک برسم. پلنگی که از کشتی ترسید رضا یزدانی، کشتی‌گیر سی ساله، در حالی امروز به‌عنوان یکی از ستارگان ورزش ایران شناخته می‌شود و همشهری‌هایش به او لقب پلنگ جویبار داده‌اند که کشتی را از دوازده سالگی آغاز کرد و حالا پس از 18 سال همانی است که همگان از وجود یک کشتی‌گیر با اخلاق در ذهن دارند، تنومند و در عین حال خوش‌اخلاق و افتاده. او کشتی را در جویبار مازندران در باشگاه شهید فقیهی زیر نظر مربی سازنده آن دیار یعنی محمود اسماعیل‌پور آغاز کرد، آن هم به اصرار پدرش. خودش درباره چگونگی ورودش به عرصه کشتی می‌گوید: اولین بار به طور اتفاقی زمانی که سوم ابتدایی بودم، همراه دایی‌ام ـ که خود کشتی‌گیر بود ـ به باشگاه رفتم و آنجا دیدم حاج محمود هر وقت شاگردانش اشتباهی مرتکب می‌شدند آنها را تنبیه می‌کرد. وقتی آن صحنه را دیدم ترسیدم، هرچند حاج محمود با همان یک جلسه تمرین از عملکرد من خوشش آمد و تاکید کرد استیلم به کشتی می‌خورد. یزدانی در این ارتباط ادامه می‌دهد: اما همان‌طور که گفتم آن روز از کشتی ترسیدم و تا دو سال بعد سمت کشتی نرفتم و با تشویق پدرم و همچنین دایی‌ام به باشگاه برگشتم و در ادامه در چند مسابقه آموزشگاهی قهرمان شدم، بعد پدرم فوت کرد و کمی از کشتی فاصله گرفتم، اما باز هم با تشویق‌های خانواده‌ام و مربیانم دوباره به تشک کشتی بازگشتم و با جدیت شروع کردم و همان سال به عضویت تیم ملی جوانان درآمدم و در مسابقات آلماتی قزاقستان سوم شدم. پس از آن به بزرگسالان آمدم و پس از یک سال در وزن 84 کیلوگرم به عضویت تیم ملی درآمدم و اولین بار که خودم را باور کردم، در جریان رقابتهای لیگ بود که توانستم چند کشتی‌گیر صاحبنام را شکست دهم و متوجه شدم می‌توانم به مدارج بالایی برسم. این ستاره کشتی ایران در دوحه 2006 قهرمان بازی‌های آسیایی شد، در همان سال برنز رقابتهای جهانی گوانگجو و سال بعد در باکو نیز همین مدال برنز جهان را تکرار کرد. او در المپیک 2008 پکن در اوج جوانی و البته ناآماده بودن مجموعه تیم ملی کشتی، از دستیابی به مدال در دسته 84 کیلو بازماند. او اوج هنر خود را در جهانی 2011 استانبول نشان داد، جایی که برای اولین‌بار به یک وزن بالاتر یعنی وزن 96 کیلو رفت و با شایستگی مدال طلای جهان را بر گردن آویخت. یزدانی که در جهانی 2013 نیز دومین بار فاتح طلای جهان شد در مسابقه‌های کشتی قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۰ با پیروزی بر کشتی‌گیر قزاقستانی مدال طلای آسیا را کسب کرد. او که سال 2013 بحق به‌عنوان بهترین آزادکار جهان در دسته 97 کیلو انتخاب شد، قصد دارد کشتی خود را تا بازی‌های المپیک 2016 ریودوژانیرو ادامه دهد و با کسب مدال طلا در آن رویداد به بزرگ‌ترین هدف ورزشی زندگی خود دست یابد. امید توفیقی / گروه ورزش
پنج شنبه 06 شهریور 1393 - 1:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها