آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1870890142
یادداشت ادبی به مناسبت سالروز ورود آزادگان خبر، بوی پیراهن تو بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت ادبی به مناسبت سالروز ورود آزادگان
خبر، بوی پیراهن تو بود
و تو آمدی و از مهران تا جماران را بوسه کاشتی و با اشک‌هایت از جماران تا مرقد را شست‌وشو دادی.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس عبدالرحیم سعیدی راد به مناسبت سالروز ورود آزادگان به کشور یادداشت ادبی در وبلاگ شخصی‌اش با عنوان شاعرانه آورده است: روزی که می‌رفتی کوله پشتی‌ات پر بود از خوشه‌های اشک، حرف‌های ناگفته، رازهای سر به‌مهر، عطر مهربانی، و عشقی عتیق که تا خدا قد کشیده بود. به راهی می‌رفتی که نخل‌هایش در صف نماز بودند؛ چلچله‌هایش زیارتنامه‌خوان و مردمانش یکدست خاکی پوش. همان راهی که انتهایش بوسه به آسمان می‌زد. رفتی! اما سیاهی، مانند گردبادی به دورت حلقه زد، از دالانی به شکل نفرت عبورت داد. چشمان عاشقت را بست و گرداگرد قلبت را سیم خاردار کشید. غافل از اینکه نمی‌توان با توده‌ای ابر بی‌مقدار، راه را بر خورشید گرفت؟ دریغا ... بر پاهای به معراج رفته‌ات تاول کاشتند... و از آن روز زخم‌هایی به رنگ گل‌های محمدی بر قامت رشیدت رویید. کم کم گلستانی از آتش و زخم، تو را در بر گرفت... و تو خلیل وار در آتشی که برایت گلستان شده بود نشستی. از آن روز تشنگی برادرت شد و سلول‌های انفرادی موصل و رمادیه محلی برای مناجات شبانه‌ات، همه اینها بودند ولی تو صبورتر از کوه ایستادی و لب به شکوه باز نکردی؛ سال‌ها زیادی به رنگ صبح، قامت برافراشتی و ایستادی تا همه به احترامت سر فرود آوردند. و آنگاه خورشیدوار در حصاری از سیاهی درخشیدی تا روزی که انتظارها به سر آمد. و خبر، بوی پیراهن تو بود؛ که بر شانه‌های نسیم، در کوچه‌ها و خیابان‌ها می‌چرخید و دل‌های پیر را جوان می‌کرد و به چشم‌های بیقرار، توان دیدار می‌بخشید. و تو آمدی! کمی نحیف و شکسته. کمی پیر، اما با دلی به وسعت آسمان. سرشار از نشاط و ایمان. و تو آمدی! با حلقه‌های گل بر گردن. بر شانه‌های باد و جاری در عطر نسیم. و تو آمدی و خاک خونرنگ میهن، بر پاهایت بوسه زد و تو به خاک افتادی و تمام ایران را در آغوش گرفتی. و تو آمدی و از مهران تا جماران را بوسه کاشتی و با اشک‌هایت از جماران تا مرقد را شست‌وشو دادی. و تو آمدی! سال‌هاست که آمده‌ای! عزیز آزاده من. وبلاگ خود را به ما معرفی کنید بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/05/27 - 08:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-